İçeriğe atla

2013 Formula 1 sezonu

Vikipedi, özgür ansiklopedi

2013 FIA Formula 1 Dünya Şampiyonası sezonu
Önceki: 2012 Sonraki: 2014
Pilotlar • Pistler • Yarışlar

2013 FIA Formula 1 sezonu FIA Formula 1 motor yarışlarının 67. sezonu ve yönetim organı Uluslararası Otomobil Federasyonu (FIA) tarafından açık tekerlek yarış arabaları için en yüksek rekabet sınıfı olarak tanınan Formula 1 otomobillerine açık 64. FIA Formula 1 Dünya Şampiyonası. On bir takım ve yirmi üç sürücü, 2013 sezonunun takvimini oluşturan on dokuz Grand Prix'de yarıştı.[1] Kazanan sürücü Dünya Sürücüler Şampiyonu, kazanan takım ise Dünya Markalar Şampiyonu unvanlarını aldı. Sezon 17 Mart 2013'te Avustralya'da başladı ve 24 Kasım 2013'te Brezilya'da sona erdi.

2013 sezonu, 2006 yılında kullanılmaya başlanan 2.4 litrelik V8 motor konfigürasyonunu kullandığı son yıldı oldu. 1.6 litrelik turboşarjlı V6 motorlar 2014 yılındaki sezondan itibaren kullanılmaya başlandı.[2]

Sebastian Vettel, Dünya Şampiyonu unvanını başarıyla korudu,[3] 2013'ün sondan dördüncü yarışında arka arkaya dördüncü şampiyonluğunu kazandı. Böylece Formula 1'in altmış dört yılında arka arkaya dört defa Dünya Sürücüler Şampiyonu unvanını kazanan üçüncü pilot oldu. Vettel ayrıca 2013 sezonudaki performansıyla Laureus Dünya Sporları Ödülleri'nde Yılın Sporcusu ödülünü kazandı ve bu ödülü kazana ikinci yarış pilotu oldu.[4] Alain Prost, Juan Manuel Fangio ve Michael Schumacher ile birlikte en az dört şampiyonluk kazanan dördüncü sürücü oldu.

Vettel'in takımı Red Bull Racing, takım arkadaşı Mark Webber'in yardımıyla, Dünya Markalar Şampiyonu unvanını,[5] Vettel'in sezon şampiyonluğunu garantilediği yarışla korumuş oldu.[6]

Takımlar ve sürücüler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yeni bir Concorde Anlaşması'nın onaylanmasının ardından, 2013 sezonunda aşağıdaki takımlar ve sürücülerle sözleşme yapıldı. 2012 Malezya Grand Prix'de Bernie Ecclestone, 2012 sezonunda yarışan takımların "çoğunluğunun" 2013'te yarışmayı kabul ettiğini açıkladı, ancak hangi takımların yeni Concorde Anlaşması'na karşı çıktığına dair herhangi bir bilgi vermedi.[7] 2012 Britanya Grand Prix'de Ecclestone, her takımın yeni Concorde Anlaşması'nın şartlarını "prensipte" kabul ettiğini[8] ve Concorde Anlaşması'nın son taslağının 2012 Hindistan Grand Prix'den önce takımlara sunulduğunu duyurdu.[9]

30 Kasım 2012'de FIA, 2013 sezonu için geçici bir listesi yayımladı.[10] Nihai listesi 3 Mart 2013 tarihinde yayınlandı[11] Takımlar Pirelli tarafından sağlanan lastiklerle yarıştı.

Takım Marka Şasi Motor No. Sürücüler Yarışlar Antrenman Sürücüleri
Avusturya Infiniti Red Bull Racing Red Bull-Renault RB9 Renault RS27-2013 1 Almanya Sebastian Vettel[12] 1-19 İsviçre Sébastien Buemi
Portekiz António Félix da Costa
Avustralya Daniel Ricciardo
İspanya Carlos Sainz jr.
2 Avustralya Mark Webber[13] 1-19
İtalya Scuderia Ferrari Ferrari F138 Ferrari Type 056 3 İspanya Fernando Alonso 1-19 İtalya Andrea Bertolini
Fransa Jules Bianchi
İspanya Marc Gené
İtalya Davide Rigon
İspanya Pedro de la Rosa
4 Brezilya Felipe Massa[14] 1-19
Birleşik Krallık Vodafone McLaren Mercedes McLaren-Mercedes MP4-28 Mercedes FO 108F 5 Birleşik Krallık Jenson Button[15] 1-19 Danimarka Kevin Magnussen
Birleşik Krallık Gary Paffett
Birleşik Krallık Oliver Turvey
6 Meksika Sergio Pérez[16] 1-19
Birleşik Krallık Lotus F1 Team Lotus-Renault E21 Renault RS27-2013 7 Finlandiya Kimi Räikkönen[17] 1-17 Belçika Jérôme D’Ambrosio
Fransa Nicolas Prost
İtalya Davide Valsecchi
Finlandiya Heikki Kovalainen[18] 18-19
8 Fransa Romain Grosjean[19] 1-19
Almanya Mercedes AMG Petronas F1 Team Mercedes F1 W04 Mercedes FO 108F[20] 9 Almanya Nico Rosberg 1-19 Birleşik Krallık Sam Bird
Birleşik Krallık Anthony Davidson
Avustralya Brendon Hartley
10 Birleşik Krallık Lewis Hamilton[21] 1-19
İsviçre Sauber F1 Team Sauber-Ferrari C32 Ferrari Type 056 11 Almanya Nico Hülkenberg[22]| 1-19 Hollanda Robin Frijns
Japonya Kimiya Satō
12 Meksika Esteban Gutiérrez[23] 1-19
Hindistan Sahara Force India F1 Team Force India-Mercedes VJM06 Mercedes FO 108F 14 Birleşik Krallık Paul di Resta[24] 1-19 Fransa Jules Bianchi
Birleşik Krallık James Calado[25]
Birleşik Krallık James Rossiter
15 Almanya Adrian Sutil[26] 1-19
Birleşik Krallık Williams F1 Team Williams-Renault FW35 Renault RS27-2013 16 Venezuela Pastor Maldonado[27]| 1-19 İspanya Daniel Juncadella
Birleşik Krallık Susie Wolff
17 Finlandiya Valtteri Bottas[27] 1-19
İtalya Scuderia Toro Rosso Toro Rosso-Ferrari STR8 Ferrari Type 056 18 Fransa Jean-Éric Vergne[28] 1-19 İsviçre Sébastien Buemi
Venezuela Johnny Cecotto jr.
Portekiz António Félix da Costa
Rusya Daniil Kvyat[29][30]
İspanya Carlos Sainz jr.
19 Avustralya Daniel Ricciardo[28] 1-19
Malezya Caterham F1 Team Caterham-Renault CT03 Renault RS27-2013 20 Fransa Charles Pic[31] 1-19 İspanya Sergio Canamasas
Çin Qing Hua Ma[32]
Finlandiya Heikki Kovalainen[33]
Amerika Birleşik Devletleri Alexander Rossi[34]
Birleşik Krallık Will Stevens
21 Hollanda Giedo van der Garde[35] 1-19
Rusya Marussia F1 Team Marussia-Cosworth MR02 Cosworth CA2013 22 Fransa Jules Bianchi[36] 1-19 Kıbrıs Cumhuriyeti Tio Ellinas
Venezuela Rodolfo González[33]
Brezilya Luiz Razia
23 Birleşik Krallık Max Chilton[37] 1-19

Takım değişiklikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
Beş yarışçı 2013'te Formula 1'de ilk defa yarıştı, bu yarışçılar (sol üstten saat yönünde): Esteban Gutiérrez (Sauber),[23] Valtteri Bottas (Williams),[27] Max Chilton ve Jules Bianchi ( Marussia).[36][37] Giedo van der Garde (Caterham) burada gösterilmiyor.[35]
2012 Bahrain Grand Prix'de Lewis Hamilton, 2013 yılında Mercedes Benz takımına katılmak için McLaren'den ayrıldı.

Kasım 2012'de HRT Formula 1 takımının sahibi Thesan Capital takımı satışa çıkardığını duyurdu.[38] Takım 2013 yarış katılım ücretinin ödenmesi için son gün olan 30 Kasım'a kadar bir alıcı bulamazsa kapanıp yarıştan çıkacaktı.[39] Thesan Capital zamanında bir alıcı bulamadı ve HRT 2013 katılımcı listesinden çıkarıldı.[40] Takım varlıklarının tasfiye edildiği duyuruldu.[41] Takımı satın alıp yeni bir ad ile yeniden kurma tekliflerine rağmen,[42] takım varlıkları otomobil parçalarının geri dönüşümünde uzmanlaşmış bir şirketin sahibi Teo Martín'e satıldı.[43]

Sürücü değişiklikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

2010 yılında ikinci kariyerine başlayan Michael Schumacher Mercedes AMG ile üç yıllık bir yarış anlaşması imzaladı.[44] Bu anlaşmanın 2012 sezonunda bitmesiyle Schumacher'e kontratını 2013 için yenileme şansı verildi.[45] Ancak son üç sezondaki başarısız sonuçlar yüzünden Schumacher geleceği hakkında kararsız kaldı ve bundan dolayı Mercedes Schumacher'in yerine yeni bir pilot arayışına girdi. Uzun bir pazarlık sürecinden sonra[46][47] 2008 Dünya Şampiyonu Lewis Hamilton önümüzdeki üç yıl üçün Mercedes'e katılacağını duyurdu.[48] Böylece McLaren ile on dört yıllık birliğini sonlandırdı.[49] Takım değiştirme kararının kendisi için yeni bir meydan okuma bulma arzusuyla verdiğini ve sorunları olan bir takım alıp onları geliştirme fikrinin ona "harika bir ekiple kolayca kazanmaktan" daha çekici geldiğini söyledi.[50] Schumacher 2012 sezonunun sonunda ikinci kez spordan emekli olacağını açıkladı.[51]

Nico Hülkenberg, Force India 2012'den başlamak üzere çok yıllık bir anlaşma yapmasına rağmen bir sezon sonra takımdan ayrıldı[52] ve Sauber'deki boş koltuğa geçti.[22] Hülkenberg'e daha önce Sauber'in test pilotu olarak çalışmış, GP2'ye girmeye çalışıp 2011 ve 2012 sezonlarında yedek pilot olan Esteban Gutiérrez eşlik etti.[23] Hülkenberg'in Force India'daki yerine bir sezon yarışmayıp takıma dönen Adrian Sutil geçti.[26]

Hülkenberg ve Gutiérrez'in Sauber'e katılmasıyla üç sezon boyunca İsviçreli takımla yarışan Kamui Kobayashi koltuksuz kaldı.[53] Yeni bir koltuk bulabilmek için fon oluşturan Kobayashi hayranlarından gelen bağışları kabul etti.[54] Ancak Lotus F1'in Romain Grosjean ile anlaştığının duyurulmasının ardından,[19] Kobayashi 2013 sezonu için bir koltuk bulma umudunun kalmadığını duyudu.[55] Sonrasında AF Corse'a 2013 FIA Dünya Dayanıklılık Şampiyonası'na katılmak için geçti.[56] Sonunda Formula 1'e 2014 sezonunda Caterham ile döndü.

Williams Racing test ve yedek sürücü Valtteri Bottas'ı Pastor Maldonado ile yarışması için Bruno Senna'nın yerine tam zamanlı sürücülüğe terfi etti.[27] 2011 GP3 sezonu şampiyonu Bottas 2012 sezonunda resmi hazırlık sürecinde on beş yarışta Williams için yarışmıştı. Koltuğunu kaybeden Bruno Senna önce Force India'ya katılmaya çalıştı[57] ama FIA Dünya Dayanıklılık Şampiyonası'na geçti ve Aston Martin Racing'e katıldı.[58]

Charles Pic, Marussia F1'den Caterham F1'e geçerek[31] eski GP2 takım arkadaşı Giedo van der Garde'a katıldı. Pic ve van der Garde daha önce takım arkadaşı olarak 2011'de birlikte yarışmıştı. Van der Garde Formula 1'e terfi etmeden önce Caterham'ın test sürücüsü olarak çalıştı ve 2012 GP sezonunda Caterham için yarıştı.[59][60] Bunun sonucunda Caterham'ın 2012 sürücüleri Heikki Kovalainen ve Vitaly Petrov koltuklarını 2013 için kaybetti. Caterham takım müdürü Cyril Abiteboul sonradan takım ve Kovalainen arasındaki ilişkinin 2012 sezonunun sonuna doğru bozulduğunu kabul etti ve bunun sonucunda takımla ilişkisinin kesildiğini[61] bunun yanı sıra Petrov'un koltuğunu sponsor eksikliğinden dolayı kaybettiğini açıkladı.[62] Kovalainen sonraki süreçte geçici olarak eğitim çalışmaları için takıma döndü.[63]

Timo Glock başlangıçta 2014 sezonunun sonuna kadar Marussia'da yarışmak için sözleşme imzalamıştı[64] ama dah sonra takımdan ayrılacağını duyurdu.[65] Marussia takım müdürü John Booth, Glock'u göndermelerinin nedeni olarak "zor ekonomik durumu" gösterirken Glock 2012 Dünya Marka Şampiyonluğu'nu 2012 Brezilya Grand Prix'de Caterham F1'e kaptırılmasının takımdaki yerinin tehlikede olduğu yönündeki ilk işaret olduğunu söyledi.[66] Glock Deutsche Tourenwagen Masters'a geçti ve BMW için yarışmaya başladı.[67] Glock'un gitmesiyle takım iki çaylak sürücü seçti: 2012 sezonunda Marussia destekli Carlin takımında GP2'de yarışmış Max Chilton[37] ve GP2'nin yükselen ismi Luiz Razia.[68] Ancak Razia Barcelona'daki sezon öncesi ikinci test yarışından sonra listeden çıkarıldı.[69] Bu durum takımdaki geleceğinin sallantıda olduğuna dair dedikodulara yol açtı. Sonradan sponsorlarının takıma ödemeleri geciktirdiği için test programının askıya alındığı açıklandı.[70] Yirmi üç gün sonra yarışma sözleşmesinin iptal edildiği duyuruldu ve yerine 2009 Formula 3 Euro şampiyonu ved 2012 Formula Renault 3.5 ikincisi Jules Bianchi geçti.[36]

HRT'nin şampiyonadan çekilmesiyle Pedro de la Rosa ve Narain Karthikeyan tam zamanlı yarış koltuklarından oldu. De la Rosa sonradan Ferrari'ye takımın simülatörünü geliştirmeye destek olmak için katıldı ve Jerez'deki ilk sezon öncesi testlerden önce takımın test ve yedek sürücü olduğu duyuruldu[71] Bu sırada Karthikeyan Auto GP'de yarışmaya başladı.[72]

Michael Schumacher ve Pedro de la Rosa'nın Formula 1'den ayrılmasıyla 2013 sezonu, 20. yüzyılda yarışmış bir sürücünün olmadığı ilk sezon oldu.

Sezon ortası değişiklikler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kimi Räikkönen uzun süredir devam eden sırt ağrıları için ameliyat olduğundan dolayı sezonun son iki yarışını kaçırdı. Ağrıları 2013 Singapur Grand Prix'de artmıştı. Onun yerine Fin Heikki Kovalainen yarıştı.[18]

Sezon takvimi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıdaki on dokuz yarış 2013 sezon takvimini oluşturur. Formula 1'in ticari haklarını Formula One Management ve Formula One Administration şirketleriyle elinde bulunduran Bernie Ecclestone en fazla yirmi yarışın yapılmasının mümkün olduğunu söylemişti.[73] Formula 1 takvimindeki yarışların sayısı takımlar, FIA ve Formula 1 yönetimi arasında imzalanan Concorde Anlaşması ile belirlenir. Ecclestone'un sezon takvimi üstüne konuştuğu sıralarda o zaman geçerli olan Concorde Anlaşması'nın 2012 sezonun sonundaki bitişine yaklaşılıyordu. Eğer takımlar kabul ederse yirmi ile yirmi beş arasında yarış yapılabilir.[74]

2012 Macaristan Grand Prix'de Ecclestone 2013 yılı takvimden yirmi yarış olacağını ve takvimin 2012 takvimine benzeyeceğini duyurdu.[75] Kesin olmayan takvim 2012 Singapur Grand Prix'de duyuruldu.[76] Bu takvim FIA Dünya Motor Sporları Konseyi tarafından 28 Eylül 2012'de onaylandı.[1]

Aslında takvimde 16 Haziran'da New Jersey sokaklarında Amerika Grand Prix'nin eklenmesiyle yirmi yarış olacaktı.[77] Bu yarışın takvimden çıkarılmasının ardından[78] takvimdeki yarış sayısı on dokuza düştü. FIA Dünya Motor Sporları Konseyi, Berine Eccleston ve etkinliği düzenleyenler arasındaki pazarlıkların sonucuna göre Avrupa'daki bir pistte yirminci yarışın yapılacağını duyurdu.[79] Şubat 2013'te Ecclestone yeni bir pistin bulunamadığını ve on dokuz yarış düzenleneceğini duyurdu.[80]

Tur Grand Prix Pist Tarih
1 Avustralya Grand Prix Avustralya Melbourne Grand Prix Circuit, Melbourne 17 Mart
2 Malezya Grand Prix Malezya Sepang International Circuit, Kuala Lumpur 24 Mart
3 Çin Grand Prix Çin Shanghai International Circuit, Şangay 14 Nisan
4 Bahreyn Grand Prix Bahreyn Bahrain International Circuit, Sakhir 21 Nisan
5 İspanya Grand Prix İspanya Circuit de Catalunya, Barselona 12 Mayıs
6 Monako Grand Prix Monako Circuit de Monaco, Monte Carlo 26 Mayıs
7 Kanada Grand Prix Kanada Circuit Gilles Villeneuve, Montreal 9 Haziran
8 Britanya Grand Prix Birleşik Krallık Silverstone Circuit, Silverstone 30 Haziran
9 Almanya Grand Prix Almanya Nürburgring, Nürburg 7 July
10 Macaristan Grand Prix Macaristan Hungaroring, Budapeşte 28 Temmuz
11 Belçika Grand Prix Belçika Circuit de Spa-Francorchamps, Stavelot 25 Ağustos
12 İtalya Grand Prix İtalya Autodromo Nazionale Monza, Monza 8 Eylül
13 Singapur Grand Prix Singapur Marina Bay Street Circuit, Singapur 22 Eylül
14 Kore Grand Prix Güney Kore Korea International Circuit, Yeongam 6 Ekim
15 Japonya Grand Prix Japonya Suzuka Circuit, Suzuka 13 Ekim
16 Hindistan Grand Prix Hindistan Buddh International Circuit, Greater Noida 27 Ekim
17 Abu Dabi Grand Prix Birleşik Arap Emirlikleri Yas Marina Circuit, Abu Dhabi 3 Kasım
18 Birleşik Devletler Grand Prix Amerika Birleşik Devletleri Circuit of the Americas, Austin, Texas 17 Kasım
19 Brezilya Grand Prix Brezilya Autódromo José Carlos Pace, São Paulo 24 Kasım
Kaynak:[81][82][83]

Takvim değişiklikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yeni ve geri dönen yarışlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Formula 1 Grands Prix'lerine 2013'te ev sahipliği yapan ülkeler

Başarısız yarış teklifleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • 2013 sezonunda takvime Amerika Grand Prix eklenecekti.[77] Yarışın aynı yılın Haziran ayında yeni, Hermann Tilke tasarımı New Jersey'deki sokak pistinde yapılması planlanıyordu.[84] Yarış Kanada Grand Prix ile arka arkaya olacaktı.[85] Ancak yarış kesin olmayan takvime eklendikten kısa bir süre sonra Bernie Ecclestone New Jersey'deki organizatörlerle yapılan anlaşmanın geçersiz olduğunu duyurdu.[86] Organizatörler de bunu doğruladı ve yarışın 2013 takviminden çıkartılıp 2014'e alındığını duyurdu.[78] Yarışın takvimden çıkarılması eyalet ve federal devlet dairelerinden gerekli izinlerin alınamamasına bağlandı.[87]

Değişiklikler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kural değişiklikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yarış yönetmeliği

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Dünya Motor Sporları Konseyi'nin Haziran 2012'deki toplantısında FIA, 2013 sezonu için FIA tarafından uygulanacak maliyet kontrolü kuralları koyma planlarını takımlarla anlaşma imzalanması beklenirken açıkladı.[88] Daha önce 2010 sezonunda eski FIA başkanı Max Mosley maliyet sınırı getirmeye çalışmış[89] ve bunun sonucunda Ferrari, Scuderia Toro Rosso, Sauber ve Red Bull Aralık 2011'de Formula 1 Takımlar Birliği'nden Kaynak Kısıtlaması Anlaşması'ndan dolayı ayrılmıştı.[90][91] Kaynak Kısıtlaması Anlaşması takımların gönüllü olarak imzaladığı yarışmadaki harcamaları sınırlayan bir anlaşmaydı.[92]
  • HRT'nin kesin olmayan giriş listesinden çıkarılmasıyla[10] başlangıç çizgisinde yirmi iki araç kaldı. Bundan dolayı eleme prosedürleri düzenlendi. Başlangıç çizgisinde yirmi iki araç olunca ilk eleme turunda elenen araç sayısı yediden altıya düşürüldü. İkinci eleme turunda altı araç daha elenecekti (2006–2008 sezonlarındaki gibi). Üçüncü eleme turunda değişiklik yapılmadı yani en hızlı on sürücü elemenin son on dakikasına geçecekti.[93]
  • Drag Reduction System (DRS, Drag Azaltma Sistemi) kullanımı kuralları değiştirildi. Serbest egzersiz ve turlarında sistemin kullanımı serbest bırakılırken 2013'ten itibaren DRS kullanımı güvenlik önlemlerini iyileştirmek amacıyla belirli bölgelerle sınırlandırıldı.[94] Buna karşılık olarak FIA 2013 takvimindeki bütün pistlerde mümkün olan yerlerde iki DRS bölgesi eklemeyi planladığını duyurdu.[95]
  • FIA inceleme prosedürlerini açıklığa kavuşturmak için "fors majör" kurallarını kaldırdı.[96] Fors majör kurallarına göre araçlar eleme turları sırasında kendi gücü ile pite dönebilmelidir, yoksa elde ettiği sonuç iptal edilir. Ancak bir takım ellerinde olmayan nedenlerden dolayı aracın pite dönmeden önce durdurmak zorunda kaldığını kanıtlayabilirse fors majör kurallarına göre takım ve sürücü iptalden muaf olur. Yeni yönetmeliğe göre fors majör aracı durdurmak için geçerli bir neden olmaktan çıkarıldı. 2013'ten itibaren yarış hakemleri pistte duran bir araçta kalan yakıt miktarını ölçecek ve kurallarda belirlenmiş asgari yakıt miktarıyla karşılaştıracak ve ikisi arasındaki farka göre bir ceza belirleyecek.[97] Bu değişiklikler ilk defa 2012 Abu Dabi Grand Prix sırasında Red Bull Racing Sebastian Vettel'e elemelerden sonra pistte durmasını söyledikten sonra gündeme geldi. Yarış hakemleri başlangıçta takımın bu komutu Vettel'in aracının motoruna kalıcı hasar bırakabilecek teknik bir sorundan dolayı verdiği açıklamasını kabul etse de olay sırasında Vettel'in aracında yetersiz yakıt olduğu ve eleme sonrasında depoda bulunması gereken bir litre benzini sağlamak için durduğu ortaya çıktı.[kaynak doğrulanamadı] Sonuçta Vettel'in sonuçları geçersiz kılındı[98] ve fors majör kurallarında değişiklik yapılması kararı alındı.
  • FIA 2011'de takım çalışanlarının piste günün ilk oturumuna altı saat kalana kadar piste girişini yasakladı. Takımlara sezon boyunca giriş yasağı olan saatlerde pist sınırları içinde kalıp araç üstünde çalışması için dört "joker" hakkı verildi. 2013'te kuralda güncellemeye gidildi ve "joker" hakkı ikiye düşürüldü. Giriş yasağı altı saatten sekiz saate çıkarıldı.[97]
  • Takımların sezona dahil olması için ödemesi gereken katılım ücreti arttırıldı.[99] Katılım ücreti önceden tüm takımlar için €309.000 (US$396.637) olarak belirlenmiş olsa da 2013'ten itibaren katılım ücreti takımın bir önceki sezonda topladığı Dünya Şampiyonu puanına göre belirlendi. Takımlar artık temel katılım ücreti olan $500.000 (€389.525) artı topladıkları her puan karşılığında $5.000 (€3.895) ödeme yapacaktı. Marka Şampiyonu unvanını elinde bulunduran takım topladığı puan başına $6.000 (€4.614) ödeyecekti. Topladığı 460 puan karşılığında Red Bull Racing $3.260.000 (€2.5 milyon) katılım ücreti ödedi.[100]

Teknik yönetmelik

[değiştir | kaynağı değiştir]
"Tevazu panelli" (kırmızı) kademeli burun çizimi
  • 2012'de kurallarda yapılan değişiklikler sonucunda "ornitorenk" burun geliştirildi. Aracın burununda gözle görülür bir yükseklik değişimi yapıldı.[101] Tasarım eleştirilerin hedefi oldu. Red Bull Racing sürücüsü Mark Webber araçları "çirkin" olarak,[102] Ferrari takım müdürü Stefano Domenicali "çok da güzel değil" diye niteledi.[103] 2012 Avustralya Grand Prix sırasında FIA teknik temsilcisi Charlie Whiting 2014 sezomunda yapılcak yönetmelik değişikliklerinin "ornitorenk" etkisini azaltacağını, yine de karar mercinin kademeli burunu 2013'te kaldırmayı planladığını duyurdu.[104] FIA ilerleyen dönemde takımların kademeli burnu aracın temel aerodinamik profilini değiştirmeyen veya varlığıyla herhangi bir aerodinamik kazanım sağlamayan "tevazu paneli" ile kapatmasına izin verdi.[105]
  • FIA ön kanatların test prosedürünü 2013'te tamamen yeniledi, esnek gövde kurallarının açıklarından faydalanan uygulamaları önleyecek daha kapsamlı ve yoğun testler tasarlandı.[106] Ön kanatlar parametreler göre güncellendi, 100 kilogramlık bir yük altında 10 milimetreden fazla bükülmeyecek hale getirildi.[97]
  • İlk defa Mercedes'in W03 için 2012'de geliştirdiği "çift-DRS" sistemi 2013'te yasaklandı.[107] Arka kanat Drag Azaltma Sistemi açıkken araç boyunca geçen bir dizi kanalın ön kanat üstünde stol etkisi yaratıp normal koşullarda oluşan downforce etkisini sıfırlayan sistem aracın daha yüksek hızlar çıkmasını ve hızlı dönüşlerde daha iyi denge sağlıyordu.[108] 2012 sezonun başında sistem çeşitli hukuki tartışmalara konu oldu.[109][110][111] ve rakip takım Lotus benzer bir sistem geliştirdi.[112] Takımların sistemin yasaklanmasını Temmuz 2012'de kabul etti.[107] Ancak yönetmelik özel olarak Mercedes'in geliştirdiği sistemi yasaklarken Lotus tarafından geliştirilmiş varyasyon hakkında bir beyanda bulunulmadı.[105]
  • Lastiklerin 2012 ve 2013 spesifikasyonlarındaki ağırlık değişiminden dolayı araçların asgari ağırlığı 642 kilograma çıkarıldı.[97]

Diğer değişiklikler

[değiştir | kaynağı değiştir]

[113] ve Formula 1 Yönetimi arasında yapılan,[7] yarış kurallarını belirleyen ve televizyon gelirleri ile ödül parasını belirleyen Altıncı Concorde Anlaşması 2009 yılında imzalanmıştı. Anlaşmanın süresinin 2012'de sona ermesiyle Yedinci Concorde Anlaşması'nın hazırlanması gerekti.[7] Yenilenen anlaşma kapsamında yarışmanın ticari hakları Singapur Borsası'nda işlem görmeye başladı[114] ancak Haziran 2012'de borsaya girmesi beklenirken zayıf pazar koşulları, Avrupa'da kıtanın ekonomik geleceği hakkındaki kuşkular ve Facebook'un başarısız halka arz sürecinden dolayı gecikmeler yaşandı.[115]

  • Yarışmanın karar alma süreci yeniden yapılandırıldı.[116] 2013'ten önce yarışma veya teknik yönetmelikte yapılacak değişim kararlarının yürürlüğe girebilmesi için takımların en az %70'nin (veya dokuzunun) oyunu alması gerekiyordu. 2013'ten itibaren değişikliklerin yürürlüğe girmesi için %51'lik çoğunluğun (altı takım) oyu yeterli hale getirildi. Teknik ve yarışma kurallarına karar verme yetkisine sahip Teknik ve Yarışma Çalışma Grupları kapatılıp yerlerine teknik ve yarışma yönetmeliğinden sorumlu ve bir önceki yılın şampiyonasında puan almış takımların temsilcileri, FIA, Formula One Management, bir motor tedarikçisi ve altı etkinlik tanıtımcısından oluşan "Stratejik Çalışma Grubu" kuruldu. FIA başkanı Jean Todt değişiklikleri zorunlu ve her hissedara Formula 1'in geleceğinde adil bir söz hakkı vermeyi hedefliyor şeklinde tanımladı.[116]

Sezon raporu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Şampiyona özeti

[değiştir | kaynağı değiştir]
Mark Webber Formula 1'deki son yılında şampiyonayı üçüncü olarak bitirdi.

Sezonun on dokuz yarışının sonunda Red Bull Racing'den Sebastian Vettel Sürücü Şampiyonu unvanını korudu. Hindistan yarışını kazanıp son üç yarışta diğer sürücülerle arasına kapanması mümkün olmayan 115 puanlık bir fark koyarak unvanını korumayı garantiledi. Dokuz yarış kazanarak bir sezon içinde arka arkaya en çok yarış kazanan sürücü oldu. Ayrıca Alberto Ascari'nin 1952–1953 arasındaki arka arkaya yenme rekorunu ve Michael Schumacher'in 2004'teki bir sezonda 13 yarış kazanma rekorlarını egale etti.[117] 13 zaferlik rekoru arasında Malezya Grand Prix'de takım komutlarına uymayıp takım arkadaşı Mark Webber'i geçip kazandığı yarış da vardır.[118] Vettel sonrasında takımdan özür diledi ama kazandığı için özür dilemeyi reddetti.[119] Vettel'in kazandığı diğer yarışlar: Bahreyn, Kanada, Almanya, Belçika, İtalya, Singapur, Kore, Japonya, Hindistan, Abu Dabi, Birleşik Devletler ve Brezilya.[120] Lewis Hamilton 408 puan alınca 2018'e kadar rekor 397 puan toplayan dört defa dünya şampiyonu olan Vettel'deydi. Webber son Formula 1 sezonunu 199 puanla üçüncü sırada tamamladı. 2008'den beri Avustralyalı Webber ilk defa yarış kazanmadan sezonu bitirdi. Vettel ile Webber'in puanlarının toplamı sayesinde Red Bull Markalar Şampiyonası'nı Hindistan'da kazanmayı garantiledi. Rakiplerine 157 puan fark atmıştı ve 129 puan daha kazanılabilirdi. Takım toplamda 596 puan topladı.[121]

Ferrari'den Fernando Alonso 242 puan toplayarak ikinci oldu. İspanyol sürücü iki yarışı, Çin ve İspanya, birinci sırada[122] ve beş yarışı, Avustralya, Kanada, Belçika, İtalya ve Singapur, ikinci sırada tamamlayarak sezon boyunca iddialı bir konumda kaldı. Ancak Malezya yarışında yarış dışı kalması ve Bahreyn, Monako, Kore ve Hindistan'daki kötü performans yüzünden topladığı puana göre Vettel'in arkasında kaldı. Vettel'in vitesi kutusu Britanya Grand Prix'de bozulunca aradaki fark kapandı[123] ama Alonso'nun emekliliğinden önce Vettel on bir defa podyum gördü, onunda birinci oldu ve Dünya Şampiyonu unvanını korudu. Fernando Alonso'nun takım arkadaşı Felipe Massa 112 puan toplayarak sekizinci oldu sadece İspanya'da podyuma çıktı.[124] Ferrari Markalar Şampiyonası'nda ikinciliği Mercedes'e 6 puanla kaptırdı.

Macaristan'da birinci, dört yarışta üçüncü ve beş defa pole pozisyonu alan Lewis Hamilton 2013'te Mercedes AMG ile sürücüler sıralamasında 189 puan toplayarak dördüncü oldu. Malezya Grand Prix'de podyuma çıkması tartışmalı oldu çünkü takım talimatları üçüncü sırada kalmasına yardımcı oldu. Yarıştan sonra Hamilton takım arkadaşı Nico Rosberg'in podyumu hakettiğini kabul etti.[125] İtalya'da Hamilton 2010 Malaysian Grand Prix'den beri ilk defa Q3'e kalamadı. Sonuçta Hamilton'un arka arkaya Q3'e çıkma serisi 66'da kesildi. Hamilton Japonya'da Vettel ile çarpışması sonucunda lastiğinin patlamasından dolayı sezonda ilk defa yarış dışı kaldı.[126] Rosberg, Monako ve Britanya Grand Prix'lerini kazanmasına rağmen,[127] sezonu altıncı sırada tamamladı. Avustralya, Çin ve Macaristan'da yarış dışı kaldı. Şansızlıktan dolayı temiz yarışamadı ve istediği gibi puan toplayamadı.Mercedes, Red Bull'un arkasından Markalar Şampiyonası'nda 360 puanla ikinci oldu.

Lotus sürücüsü Kimi Räikkönen Sürücüler Şampiyonası'nı 183 puanla beşinci sırada tamamladı. Sırtından ameliyat olduğu için iki yarışı kaçırdı.[128] Fin sürücü sezonun ilk yarışı Avustralya Grand Prix'yi kazandı ve Çin, Bahreyn, İspanya, Almanya, Macaristan ve Kore Grand Prix'lerinde ikinci oldu ama Belçika'da yarış dışı kalmasından ve İtalya'da puan alamamasından dolayı şampiyona lideri ile arasındaki fark açıldı. Räikkönen 2012 Avustralya Grand Prix'de yarışa geri dönmesinden beri ilk defa Belçika'da yarış dışı kaldı. Bu Räikkönen arka arkaya 27 puan topladığı rekor serisinin sonu oldu[129] Seri 2012 Bahreyn Grand Prix'de başlamıştı. Takım arkadaşı Romain Grosjean Bahreyn, Almanya, Kore, Japonya ve Hindistan'da üçüncü olarak toplam puanda yedinci oldu. 2012'de yaşadığı tartışmalı durumlar sezonun ilk yarısında da tekrarlandı. Monako'da Daniel Ricciardo'ya çarptığı için Kanada Grand Prix'de ceza olarak yarışa 10. sıradan başladı.[130] Ayrıca Macaristan'da Jenson Button'a çarptığı için 20 saniye süre cezası aldı.[131] Ancak Fransız sürücü arka arkaya üç defa podyuma çıktığı için iyi bir tempo tutturup öz güven topladı ve Birleşik Devletler'de ikinci olarak en iyi başarısını tekrarladı. Monako, Kanada, Büyük Britanya, Belçika, İtalya ve Brezilya'daki zayıf performanstan dolayı Lotus Markalar Şampiyonası'nda 315 puan ile dördüncü sırada kaldı. Üçüncü sıradaki Ferrari ile arasında 39 puan fark vardı.

2012 sezonunun son iki yarışını kazanmasına rağmen McLaren 2013'ün zor bir dönem olacağını açıkça kabul etti.[132] Button genel sıramada Massa'nın 39 puan arkasında kalarak dokuzuncu olurken takım arkadaşı Sergio Pérez on birinci oldu. Takım Markalar Şampiyonası'nı beşinci sırada tamamladı. Sezon içindeki en büyük başarı ise Button'un Brezilya'da dördüncü olmasıydı. Bu McLaren'in 2006'dan beri ilk defa yarış kazanmadığı ve 1980'den beri ilk defa takım üyelerinin podyum görmediği sezon oldu. Force India sezona iyi bir başlangıç yaptı, Paul di Resta Bahreyn'de dördüncü ve Adrian Sutil Monako'da beşinci oldu.[133][134] Buna rağmen takımın performansı sezonun ikinci yarısında önemli ölçüde düştü, Almanya'dan Japonya'ya kadar yedi yarışta sadece üç puan kazandı. Ancak takımın iki aracı da kendi evinde ve Abu Dabi'de puan çıkardı. di Resta sezonun başında istikrarlı bir performans gösterdi, Çin'den Büyük Britanya'ya arka arka altı yarışta puan kazandı. Takım Markalar Şampiyonası'nı McLaren'in 45 puan arkasında kalıp altıncı sırada tamamladı.[121]

Sezonun ilk yarısı Sauber için zorlu geçti. İlk 11 Grand Prix'de sadece yedi puan toplayabildi. Ancak Nico Hülkenberg, İtalya'da çok etkileyici bir performans ortaya koydu, sıralamada üçüncü olup yarışı beşinci sırada bitirdi. Kore'de yarışa yedinci sıradan başladı, Hamilton ve Alonso ile mücadele ederek dördüncü oldu. Bunun yanı sıra Birleşik Devletler'de sıralamada dördüncü olup yarışı altıncı sırada bitirdi. Takım için Japonya yarışı da iyi geçti. Burada Alman sürücü yarışı altıncı sırada tamamlarken çaylak takım arkadaşı Esteban Gutiérrez yedinci olarak sezondaki ilk ve tek puanını aldı. Sauber sezonda 57 puan topladı ve Markalar Şampiyonası'nı yedinci sırada tamamladı.[135] Gutiérrez Formula 1'e zorlu bir başlangıç yaptı. Sürücü hatasından dolayı Çin'de yarış dışı kaldı, Bahreyn'de geride kalıp on sekizinci oldu ve sıralama turlarında önlenebilir çarpışmalara neden olmak ve diğer sürücülerin önünü kesmekten dolayı bir dizi grid cezası aldı.[136] Buna rağmen İspanya'da en hızlı turu attı,[137] Singapur'da kariyerinin en iyi on sıralamasını yakaladı, bunu Kore'de tekrarladı ve Japonya'da iyi yarışarak yedinci oldu. Scuderia Toro Rosso sezonu sekizinci sırada bitirdi. Çin ve İtalya'da yedinci olan Daniel Ricciardo,[138] Kanada'da altıncı olan Jean-Éric Vergne kariyerlerinin en iyi sonuçlarını elde etti.[139] Takımın sıralama turlarındaki başarısı da düzenli olarak arttı ve Ricciardo'nun Silverstone'da beşinci olmasıyla zirveyi gördü.[140] Williams en kötü sezonunu yaşadı. Pastor Maldonado Macaristan'da onuncu olana kadar puan kazanamadı. Takım arkadaşı Valtteri Bottas Kanada'nın değişken koşullarında sıralamayı üçüncü olarak tamamladı ancak yarışta benzer bir performans gösteremedi. Ancak Fin sürücü kariyerinin ilk puanını Birleşik Devletler'de güçlü bir hafta sonu geçirdikten sonra yarışı sekizinci sırada tamamlayarak aldı. Williams, Torro Rosso'nun 28 puan arkasında kalarak Markalar Şampiyonası'nı dokuzuncu sırada tamamladı.

Marussia F1 ve Caterham F1 2013 sezonunda puan alamadı.[121] Jules Bianchi on üçüncü olarak Marussia'nın, Charles Pic ve Giedo van der Garde on dördüncü olarak Caterham'ın en iyi sonuçlarını çıkardı. Bianchi'nin Malezya'da on üçüncü olmasından dolayı Marussia sezonu onuncu sırada tamamladı.

Lastik sorunları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Lastik tedarikçisi Pirelli sezonun başında bazı lastiklerin aşınmasından dolayı çok eleştirildi. Lastik yönetiminin yarış stratejisi açısından gereksiz önemli bir noktaya geldiği iddia edildi. Bundan dolayı Pirelli Kanada Grand Prix'den sonra yeni tasarımlar için planları olduğunu duyurdu.[141] Bu yeni tasarımlar üstünde Pirelli'nin yaptığı testlerden dolayı Monako Grand Prix öncesinde Ferrari ve Red Bull resmi şikayette bulundu. Testlerin 2013 Mercedes aracı ve sürücüleri ile yapılmasından dolayı Mercedes'in Monako ve Kanada'da haksız avantaj sağladığını iddia ettiler.[142] Yeni üretim yöntemlerinden dolayı değişen hata modu üstüne güvenliği iyileştirdiği veya kötüleştirdiği üstüne tartışmalar çıktı.[143] Takımlar Kanada Grand Prix için Montreal'e geldiğinde, diğer takımlardan da gelen istekler üstüne, FIA Mercedes lastik testlerini kural ihlali incelemesi için Uluslararası Heyete bildirdiğini duyurdu. FIA daha önce Ferrari'nin 2011 aracını kullandığı testi kural ihlali olmadığı gerekçesiyle temize çıkardı.[144] Çapaklanmayı azaltmak için Pirelli Kanada yarışına kadar iki yeni arka lastik türü geliştirdi. Bu tasarımda 2011 ve 2012'deki lastiklerde kullanılan kuşak paketi kullanıldı. Lastiklerin duyurusu sırasında Pirelli 2013 için başka bir lastik değişikliği yapılmayacağını çünkü bunun için bütün takımlarla anlaşılması gerektiğini ve takımların bazıları sezon ortasında böyle bir değişiklik yapıldığı için performanslarını etkilenmesini istemediğini söyledi.[145]

Lastik sorunları Britanya Grand Prix'de birkaç sürücünün lastiklerinin yarış sırasında patlamasından dolayı manşetleri süsledi.[127] Sorunun bir hafta sonraki Almanya Grand Prix'de sürmesinden duyulan endişeden dolayı Pirelli'nin Macaristan Grand Prix'ye kadar tamamen yeni lastik türleri çıkarmasına izin verilirken var olan lastikler üstünde Almanya yarışında geçici bir çözüm olarak değişiklikler yapıldı.[146] FIA da yürürlüğe yeni yasaklar soktu, lastiklerin ömrünü uzatmak için takımların sol ve sağ lastikleri değiştirme uygulaması yasaklandı.[147]

Sonuçlar ve sıralamalar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Grands Prix

[değiştir | kaynağı değiştir]
Tur Grand Prix Pol pozisyonu En hızlı tur Kazanan sürücü Kazanan takım Rapor
1 Avustralya Avustralya Grand Prix Almanya Sebastian Vettel Finlandiya Kimi Räikkönen Finlandiya Kimi Räikkönen Birleşik Krallık Lotus-Renault Rapor
2 Malezya Malezya Grand Prix Almanya Sebastian Vettel Meksika Sergio Pérez Almanya Sebastian Vettel Avusturya Red Bull-Renault Rapor
3 Çin Çin Grand Prix Birleşik Krallık Lewis Hamilton Almanya Sebastian Vettel İspanya Fernando Alonso İtalya Ferrari Rapor
4 Bahreyn Bahreyn Grand Prix Almanya Nico Rosberg Almanya Sebastian Vettel Almanya Sebastian Vettel Avusturya Red Bull-Renault Rapor
5 İspanya İspanya Grand Prix Almanya Nico Rosberg Meksika Esteban Gutiérrez İspanya Fernando Alonso İtalya Ferrari Rapor
6 Monako Monako Grand Prix Almanya Nico Rosberg Almanya Sebastian Vettel Almanya Nico Rosberg Almanya Mercedes Rapor
7 Kanada Kanada Grand Prix Almanya Sebastian Vettel Avustralya Mark Webber Almanya Sebastian Vettel Avusturya Red Bull-Renault Rapor
8 Birleşik Krallık Britanya Grand Prix Birleşik Krallık Lewis Hamilton Avustralya Mark Webber Almanya Nico Rosberg Almanya Mercedes Rapor
9 Almanya Almanya Grand Prix Birleşik Krallık Lewis Hamilton İspanya Fernando Alonso Almanya Sebastian Vettel Avusturya Red Bull-Renault Rapor
10 Macaristan Macaristan Grand Prix Birleşik Krallık Lewis Hamilton Avustralya Mark Webber Birleşik Krallık Lewis Hamilton Almanya Mercedes Rapor
11 Belçika Belçika Grand Prix Birleşik Krallık Lewis Hamilton Almanya Sebastian Vettel Almanya Sebastian Vettel Avusturya Red Bull-Renault Rapor
12 İtalya İtalya Grand Prix Almanya Sebastian Vettel Birleşik Krallık Lewis Hamilton Almanya Sebastian Vettel Avusturya Red Bull-Renault Rapor
13 Singapur Singapur Grand Prix Almanya Sebastian Vettel Almanya Sebastian Vettel Almanya Sebastian Vettel Avusturya Red Bull-Renault Rapor
14 Güney Kore Kore Grand Prix Almanya Sebastian Vettel Almanya Sebastian Vettel Almanya Sebastian Vettel Avusturya Red Bull-Renault Rapor
15 Japonya Japonya Grand Prix Avustralya Mark Webber Avustralya Mark Webber Almanya Sebastian Vettel Avusturya Red Bull-Renault Rapor
16 Hindistan Hindistan Grand Prix Almanya Sebastian Vettel Finlandiya Kimi Räikkönen Almanya Sebastian Vettel Avusturya Red Bull-Renault Rapor
17 Birleşik Arap Emirlikleri Abu Dabi Grand Prix Avustralya Mark Webber İspanya Fernando Alonso Almanya Sebastian Vettel Avusturya Red Bull-Renault Rapor
18 Amerika Birleşik Devletleri Birleşik Devletler Grand Prix Almanya Sebastian Vettel Almanya Sebastian Vettel Almanya Sebastian Vettel Avusturya Red Bull-Renault Rapor
19 Brezilya Brezilya Grand Prix Almanya Sebastian Vettel Avustralya Mark Webber Almanya Sebastian Vettel Avusturya Red Bull-Renault Rapor

Puanlama sistemi

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: Formula 1 Dünya Şampiyonası puanlama sistemleri listesi

Yarışı ilk on sırada tamamlayan sürücülere aşağıdaki şekilde puan verildi:

Sıra  1   2   3   4   5   6   7   8   9   10 
Puan 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1

Dünya Sürücüler Şampiyonası sıralaması

[değiştir | kaynağı değiştir]
Pos. Sürücü AUS
Avustralya 		MAL
Malezya 		CHN
Çin 		BHR
Bahreyn 		ESP
İspanya 		MON
Monako 		CAN
Kanada 		GBR
Birleşik Krallık 		GER
Almanya 		HUN
Macaristan 		BEL
Belçika 		ITA
İtalya 		SIN
Singapur 		KOR
Güney Kore 		JPN
Japonya 		IND
Hindistan 		ABU
Birleşik Arap Emirlikleri 		USA
Amerika Birleşik Devletleri 		BRA
Brezilya 		Puanlar
1 Almanya Sebastian Vettel 3 1 4 1 4 2 1 YD 1 3 1 1 1 1 1 1 1 1 1 397
2 İspanya Fernando Alonso 2 YD 1 8 1 7 2 3 4 5 2 2 2 6 4 11 5 5 3 242
3 Avustralya Mark Webber 6 2 YD 7 5 3 4 2 7 4 5 3 15† YD 2 YD 2 3 2 199
4 Birleşik Krallık Lewis Hamilton 5 3 3 5 12 4 3 4 5 1 3 9 5 5 YD 6 7 4 9 189
5 Finlandiya Kimi Räikkönen 1 7 2 2 2 10 9 5 2 2 YD 11 3 2 5 7 YD 183
6 Almanya Nico Rosberg YD 4 YD 9 6 1 5 1 9 19† 4 6 4 7 8 2 3 9 5 171
7 Fransa Romain Grosjean 10 6 9 3 YD YD 13 19† 3 6 8 8 YD 3 3 3 4 2 YD 132
8 Brezilya Felipe Massa 4 5 6 15 3 YD 8 6 YD 8 7 4 6 9 10 4 8 12 7 112
9 Birleşik Krallık Jenson Button 9 17† 5 10 8 6 12 13 6 7 6 10 7 8 9 14 12 10 4 73
10 Almanya Nico Hülkenberg DNS 8 10 12 15 11 YD 10 10 11 13 5 9 4 6 19† 14 6 8 51
11 Meksika Sergio Pérez 11 9 11 6 9 16† 11 20† 8 9 11 12 8 10 15 5 9 7 6 49
12 Birleşik Krallık Paul di Resta 8 YD 8 4 7 9 7 9 11 18† YD YD 20† YD 11 8 6 15 11 48
13 Almanya Adrian Sutil 7 YD YD 13 13 5 10 7 13 YD 9 16† 10 20† 14 9 10 YD 13 29
14 Avustralya Daniel Ricciardo YD 18† 7 16 10 YD 15 8 12 13 10 7 YD 19† 13 10 16 11 10 20
15 Fransa Jean-Éric Vergne 12 10 12 YD YD 8 6 YD YD 12 12 YD 14 18† 12 13 17 16 15 13
16 Meksika Esteban Gutiérrez 13 12 YD 18 11 13 20† 14 14 YD 14 13 12 11 7 15 13 13 12 6
17 Finlandiya Valtteri Bottas 14 11 13 14 16 12 14 12 16 YD 15 15 13 12 17 16 15 8 YD 4
18 Venezuela Pastor Maldonado YD YD 14 11 14 YD 16 11 15 10 17 14 11 13 16 12 11 17 16 1
19 Fransa Jules Bianchi 15 13 15 19 18 YD 17 16 YD 16 18 19 18 16 YD 18 20 18 17 0
20 Fransa Charles Pic 16 14 16 17 17 YD 18 15 17 15 YD 17 19 14 18 YD 19 20 YD 0
21 Finlandiya Heikki Kovalainen 14 14 0
22 Hollanda Giedo van der Garde 18 15 18 21 YD 15 YD 18 18 14 16 18 16 15 YD YD 18 19 18 0
23 Birleşik Krallık Max Chilton 17 16 17 20 19 14 19 17 19 17 19 20 17 17 19 17 21 21 19 0
Pos. Sürücü AUS
Avustralya 		MAL
Malezya 		CHN
Çin 		BHR
Bahreyn 		ESP
İspanya 		MON
Monako 		CAN
Kanada 		GBR
Birleşik Krallık 		GER
Almanya 		HUN
Macaristan 		BEL
Belçika 		ITA
İtalya 		SIN
Singapur 		KOR
Güney Kore 		JPN
Japonya 		IND
Hindistan 		ABU
Birleşik Arap Emirlikleri 		USA
Amerika Birleşik Devletleri 		BRA
Brezilya 		Puanlar
Grands Prix
Renk Sonuç
Altın Birinci
Gümüş İkinci
Bronz Üçüncü
Yeşil Puanla bitirdi
Mavi Puansız bitirdi
Mor Yarış Dışı (YD)
Kırmızı Sıralama zamanı yok (DNQ)
Siyah Diskalifiye (Dis.)
Beyaz Başlamadı (DNS)
Boş Katılmadı (DNA)
Yaralandı (INJ)
Kabul edilmedi (EX)
Çekildi (WD)
İşaret Anlamı
E En hızlı tur
P Pol pozisyonu
† Yarışın %90'ını tamamlamış
pilotlar, yarışı tamamlamış
olarak kabul edilir.
altsimge
sayısı 		Sprint sıralamadaki
puan alma derecesi


Dünya Markalar Şampiyonası sıralaması

[değiştir | kaynağı değiştir]
Pos. Marka No. AUS
Avustralya 		MAL
Malezya 		CHN
Çin 		BHR
Bahreyn 		ESP
İspanya 		MON
Monako 		CAN
Kanada 		GBR
Birleşik Krallık 		GER
Almanya 		HUN
Macaristan 		BEL
Belçika 		ITA
İtalya 		SIN
Singapur 		KOR
Güney Kore 		JPN
Japonya 		IND
Hindistan 		ABU
Birleşik Arap Emirlikleri 		USA
Amerika Birleşik Devletleri 		BRA
Brezilya 		Puanlar
1 Avusturya Red Bull-Renault 1 3 1 4 1 4 2 1 YD 1 3 1 1 1 1 1 1 1 1 1 596
2 6 2 YD 7 5 3 4 2 7 4 5 3 15† YD 2 YD 2 3 2
2 Almanya Mercedes 9 YD 4 YD 9 6 1 5 1 9 19† 4 6 4 7 8 2 3 9 5 360
10 5 3 3 5 12 4 3 4 5 1 3 9 5 5 YD 6 7 4 9
3 İtalya Ferrari 3 2 YD 1 8 1 7 2 3 4 5 2 2 2 6 4 11 5 5 3 354
4 4 5 6 15 3 YD 8 6 YD 8 7 4 6 9 10 4 8 12 7
4 Birleşik Krallık Lotus-Renault 7 1 7 2 2 2 10 9 5 2 2 YD 11 3 2 5 7 YD 14 14 315
8 10 6 9 3 YD YD 13 19† 3 6 8 8 YD 3 3 3 4
8 2 YD
5 Birleşik Krallık McLaren-Mercedes 5 9 17† 5 10 8 6 12 13 6 7 6 10 7 8 9 14 12 10 4 122
6 11 9 11 6 9 16† 11 20† 8 9 11 12 8 10 15 5 9 7 6
6 Hindistan Force India-Mercedes 14 8 YD 8 4 7 9 7 9 11 18† YD YD 20† YD 11 8 6 15 11 77
15 7 YD YD 13 13 5 10 7 13 YD 9 16† 10 20† 14 9 10 YD 13
7 İsviçre Sauber-Ferrari 11 DNS 8 10 12 15 11 YD 10 10 11 13 5 9 4 6 19† 14 6 8 57
12 13 12 YD 18 11 13 20† 14 14 YD 14 13 12 11 7 15 13 13 12
8 İtalya Toro Rosso-Ferrari 18 12 10 12 YD YD 8 6 YD YD 12 12 YD 14 18† 12 13 17 16 15 33
19 YD 18† 7 16 10 YD 15 8 12 13 10 7 YD 19† 13 10 16 11 10
9 Birleşik Krallık Williams-Renault 16 YD YD 14 11 14 YD 16 11 15 10 17 14 11 13 16 12 11 17 16 5
17 14 11 13 14 16 12 14 12 16 YD 15 15 13 12 17 16 15 8 YD
10 Rusya Marussia-Cosworth 22 15 13 15 19 18 YD 17 16 YD 16 18 19 18 16 YD 18 20 18 17 0
23 17 16 17 20 19 14 19 17 19 17 19 20 17 17 19 17 21 21 19
11 Malezya Caterham-Renault 20 16 14 16 17 17 YD 18 15 17 15 YD 17 19 14 18 YD 19 20 YD 0
21 18 15 18 21 YD 15 YD 18 18 14 16 18 16 15 YD YD 18 19 18
Pos. Marka No. AUS
Avustralya 		MAL
Malezya 		CHN
Çin 		BHR
Bahreyn 		ESP
İspanya 		MON
Monako 		CAN
Kanada 		GBR
Birleşik Krallık 		GER
Almanya 		HUN
Macaristan 		BEL
Belçika 		ITA
İtalya 		SIN
Singapur 		KOR
Güney Kore 		JPN
Japonya 		IND
Hindistan 		ABU
Birleşik Arap Emirlikleri 		USA
Amerika Birleşik Devletleri 		BRA
Brezilya 		Puanlar
Renk Sonuç
Altın Birinci
Gümüş İkinci
Bronz Üçüncü
Yeşil Puanla bitirdi
Mavi Puansız bitirdi
Mor Yarış Dışı (YD)
Kırmızı Sıralama zamanı yok (DNQ)
Siyah Diskalifiye (Dis.)
Beyaz Başlamadı (DNS)
Boş Katılmadı (DNA)
Yaralandı (INJ)
Kabul edilmedi (EX)
Çekildi (WD)
İşaret Anlamı
E En hızlı tur
P Pol pozisyonu
† Yarışın %90'ını tamamlamış
pilotlar, yarışı tamamlamış
olarak kabul edilir.
altsimge
sayısı 		Sprint sıralamadaki
puan alma derecesi


2013 Formula One 1 araçları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b c Noble (21 Eylül 2012). "Singapore GP: 2013 Formula 1 calendar revealed". Autosport. 16 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2012. 
  2. ^ Strang (29 Haziran 2011). "FIA rubber-stamps new 1.6-litre V6 engine plans to be introduced in 2014". Autosport. 8 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2011. 
  3. ^ "Vettel is champion, Button wins thriller". Autosport. 25 Kasım 2012. 25 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2012. 
  4. ^ Rumsby (26 Mart 2014). "Laureus Awards: Sebastian Vettel named World Sportsman of the Year". The Telegraph. Londra: Telegraph Media Group Limited. 26 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2014. 
  5. ^ Collantine (18 Kasım 2012). "Red Bull win third constructors' title in a row". F1 Fanatic. Keith Collantine. 18 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2012. 
  6. ^ "Sebastian Vettel clinches fourth straight world title". CNN. 27 Ekim 2013. 25 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2013. 
  7. ^ a b c d Noble (24 Mart 2012). "'Majority' of Formula 1 teams commit to new Concorde deal". Autosport. 26 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2012. 
  8. ^ Noble (7 Temmuz 2012). "Ecclestone suggests leading teams should help set future technical rules in new Concorde Agreement". Autosport. 10 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2012. Ecclestone made it clear that all teams – including Mercedes that had been holding out for improved commercial terms – were now on board with the new Concorde. "Total agreement", said Ecclestone. "We are just talking to the lawyers – 'why have you used this word, that word'. Typical lawyers but everything's fine. Commercially it's done." 
  9. ^ "Press Release – 2012 Concorde Agreement". Fédération Internationale de l'Automobile. 22 Ekim 2012. 25 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2012. 
  10. ^ a b "2013 FIA Formula One World Championship Entry List" (PDF). Fédération Internationale de l'Automobile. 30 Kasım 2012. 31 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2012. 
  11. ^ "2013 FIA Formula One World Championship Entry List". Fédération Internationale de l'Automobile. 3 Mart 2013. 10 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2014. 
  12. ^ Beer, Matt (14 Mart 2011). "Horner pleased to end Vettel rumours". Autosport. 22 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2011. 
  13. ^ Beer, Matt (10 Temmuz 2012). "Webber will stay with Red Bull Racing for the 2013 Formula 1 season". Autosport. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2012. 
  14. ^ "Massa signs new Ferrari deal for 2013". ESPN. 16 Ekim 2012. 7 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2012. 
  15. ^ Elizalde, Pablo (5 Ekim 2011). "Button secures new multi-year contract at McLaren". Autosport. 22 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2011. 
  16. ^ Collantine, Keith (28 Eylül 2012). "Perez takes place of Mercedes-bound Hamilton at McLaren". f1fanatic.co.uk. 22 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2020. 
  17. ^ "Kimi Raikkonen re-signs with Lotus for 2013". Autosport. 29 Ekim 2012. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2012. 
  18. ^ a b "Lotus agrees deal with Heikki Kovalainen to replace Kimi Raikkonen". Autosport. 10 Kasım 2013. 16 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2020. 
  19. ^ a b "Romain Grosjean will stay at Lotus for 2013 F1 season". Autosport. 17 Aralık 2012. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2012. 
  20. ^ "Mercedes F1 W04". Mercedes GP. 1 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2014. 
  21. ^ Cary, Tom (28 Eylül 2012). "Lewis Hamilton to join Mercedes in $100m move from McLaren, signing a three-year deal". The Daily Telegraph. Londra. 1 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2012. 
  22. ^ a b "Sauber F1 Team signs on Nico Hulkenberg for 2013". Sauber F1 Team. 31 Ekim 2012. 4 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2012. 
  23. ^ a b c "Sauber F1 Team signs Esteban Gutiérrez as its race driver, Robin Frijns becomes test and reserve driver". Sauber F1 Team. 23 Kasım 2012. 30 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2012. 
  24. ^ "Paul Di Resta". forceindiaf1.com. 31 Ocak 2013. 17 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2013. Paul Di Resta enters his third season as a full-time F1 race driver with Sahara Force India in 2013. 
  25. ^ "James Calado: Force India name Englishman as reserve driver". BBC Sport. 2 Eylül 2013. 5 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2013. English GP2 competitor James Calado has been named Force India reserve driver. 
  26. ^ a b "Adrian Sutil completes Sahara Force India's 2013 line-up". forceindiaf1.com. 28 Şubat 2013. 2 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2013. Sahara Force India is pleased to announce that Adrian Sutil will complete its driver line-up for the 2013 season. 
  27. ^ a b c d Collantine, Keith (28 Kasım 2012). "Bottas joins Maldonado at Williams for 2013". F1 Fanatic. Keith Collantine. 1 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2012. 
  28. ^ a b Collantine, Keith (31 Ekim 2012). "Toro Rosso resigns Ricciardo and Vergne for 2013". f1fanatic.co.uk. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2020. 
  29. ^ "GP3 champ Kvyat set for Toro Rosso Friday runs in USA, Brazil". Formula1.com. 3 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2013. 
  30. ^ "Toro Rosso 2014 Formula 1 driver Daniil Kvyat set for GP Friday runs". Autosports. 25 Ekim 2013. 26 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2013. 
  31. ^ a b "Marussia driver Charles Pic switches to Caterham for 2013". BBC Sport. 23 Kasım 2012. 16 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2012. 
  32. ^ Collantine, Keith (12 Nisan 2013). "Mercedes comfortably quickest in first practice". F1 Fanatic. Keith Collantine. 12 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2013. Ma Qing Hua became the first non-race driver to appear in practice this year. More significantly he was also the first Chinese driver to participate in his home race weekend. 
  33. ^ a b Beer, Matt (19 Nisan 2013). "Bahrain GP: Felipe Massa tops opening practice session". Autosport. 5 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2013. Heikki Kovalainen made his F1 return in 20th place. He ended up 0.6s slower than team-mate Charles Pic in Caterham's upgraded car as he settled in. [...] Rodolfo Gonzalez's GP weekend debut with Marussia was curtailed by a gearbox issue after seven laps. 
  34. ^ "Di Resta tops damp Montreal opener". Formula One. 7 Haziran 2013. 10 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2013. Behind them Alexander Rossi had a difficult re-introduction to Formula One racing in the changing circumstances as he took Charles Pic's Caterham to 1m 27.143s ahead of Pastor Maldonado on 1m 27.522s and Jules Bianchi on 1m 29.306s 
  35. ^ a b "Van der Garde to race for Caterham". GPUpdate.net. 1 Şubat 2013. 5 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2013. 
  36. ^ a b c "Jules Bianchi to race". marussiaf1team.com. 1 Mart 2013. 4 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2013. 
  37. ^ a b c "To the Max – Max Chilton will make his Formula 1 racing debut with us in 2013". marussiaf1team.com. 18 Aralık 2012. 31 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2012. 
  38. ^ Collantine, Keith (12 Kasım 2012). "HRT put up for sale by Thesan Capital". F1 Fanatic. Keith Collantine. 4 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2012. 
  39. ^ Noble, Jonathan; Elizalde, Pablo (22 Kasım 2012). "Pedro de la Rosa admits HRT's future is totally unclear". Autosport. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2012. 
  40. ^ Straw, Edd (1 Aralık 2012). "HRT fails to find buyer before 2013 Formula 1 entry deadline". Autosport. 1 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2012. 
  41. ^ Wise, Mike (10 Aralık 2012). "A supplier to HRT has accused them of presenting 'misleading information'". Sky Sports F1. BSkyB. 13 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2012. 
  42. ^ Noble, Jonathan (29 Ocak 2013). "HRT F1 entry and assets being pursued by new Scorpion Racing". Autosport. 3 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2013. 
  43. ^ Romojaro, Raul (14 Şubat 2013). "HRT termina en el desguace". Diario AS (İspanyolca). Ignacio Díez. 1 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2013. 
  44. ^ English, Steven (20 Ocak 2010). "Schumacher takes No. 3 from Rosberg". Autosport. 23 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2013. 
  45. ^ "Schumacher delay led to Hamilton chase". Autosport. 28 Eylül 2012. 1 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2012. 
  46. ^ Allen, James (11 Eylül 2012). "Hamilton set to move to Mercedes". James Allen on F1. James Allen. 13 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2012. 
  47. ^ Weaver, Paul (14 Eylül 2012). "Lewis Hamilton's future at McLaren could be decided within days". The Guardian. Londra. 18 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2012. 
  48. ^ Elizalde, Pablo (28 Eylül 2012). "Lewis Hamilton replaces Michael Schumacher at Mercedes". Autosport. 25 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2012. 
  49. ^ Wolff, Alexander (12 Haziran 2007). "Better Than Sex". Sports Illustrated. Associated Press. 19 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2012. 
  50. ^ Allen, James (4 Ekim 2012). "Hamilton wants to emulate Schumacher, turning around a "struggling" team". James Allen on F1. James Allen. 8 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2012. 
  51. ^ "Michael Schumacher to retire from Formula 1 at end of season". BBC Sport. 4 Ekim 2012. 4 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2013. 
  52. ^ "Force India won't stand in drivers way". Autosport. 9 Eylül 2012. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2012. Bob Fernley, Force India's deputy team principal, says that it would be unwise for his squad to block any good opportunity his drivers got – but it is up to rival outfits to make an offer first. "Our drivers are with us long term so it is not an issue. If there is any movement in drivers it is not something we will initiate. While we don't want to lose Paul or Nico, they are two super young drivers. Equally we will not force a driver to stay because then he will not have his heart in it." 
  53. ^ Collantine, Keith (23 Kasım 2012). "Kamui Kobayashi loses Sauber seat for 2013". F1 Fanatic. Keith Collantine. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2012. 
  54. ^ Collantine, Keith (30 Kasım 2012). "Kobayashi's 2013 seat fund set to pass £1m". F1 Fanatic. Keith Collantine. 3 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2012. 
  55. ^ Noble, Jonathan (17 Aralık 2012). "Kamui Kobayashi gives up on F1 drive for 2013 season". Autosport. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2012. 
  56. ^ Watkins, Gary (11 Mart 2013). "Kamui Kobayashi confirms Ferrari WEC deal with AF Corse". Autosport. 5 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2013. 
  57. ^ "F1 : Senna slams Indian Formula 1 team after talks – STR may switch engines". F1sa.com. 21 Şubat 2013. 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2013. 
  58. ^ Watkins, Gary (5 Şubat 2013). "Bruno Senna leaves F1 for Aston Martin Le Mans and WEC drive". Autosport. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2013. 
  59. ^ "Caterham signs Giedo van der Garde as reserve driver". Autosport. 4 Şubat 2012. 22 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2013. 
  60. ^ "Van der Garde joins Caterham GP2 team". GPUpdate.net. 25 Şubat 2012. 5 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2013. 
  61. ^ "Abiteboul admits to foul attitudes between Caterham team and Formula 1 driver". F1sa. 12 Şubat 2013. 19 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2013. 
  62. ^ "F1 : Russian Formula 1 ace Petrov resigns to sabbatical year with foray into rallying". F1sa.com. 8 Mart 2013. 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2013. 
  63. ^ Collantine, Keith (17 Nisan 2013). "Kovalainen returns to Caterham for practice sessions". F1 Fanatic. Keith Collantine. 20 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2013. 
  64. ^ Strang, Simon (24 Temmuz 2011). "Timo Glock has re-signed with Virgin on a new three-year deal". Autosport. 22 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2011. 
  65. ^ "Joint Statement from the Marussia F1 Team and Timo Glock". marussiaf1team.com. 21 Ocak 2013. 23 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2013. 
  66. ^ "Glock: Petrov's pass set alarm bells ringing". Crash.net. 31 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2012. The German, who has already confirmed that he will switch to the DTM touring car series with BMW in 2013, revealed that Vitaly Petrov's pass on Charles Pic late in last season's F1 finale was a major blow to his hopes of remaining a part of the team he had devoted three years of his career to. Petrov's successful move on the second Marussia secured not only eleventh place on the road, but also tenth overall in the constructors' standings, and the prize money that went with it. 
  67. ^ "BMW confirms Glock for 2013 season". Autosport. 25 Ocak 2013. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2013. 
  68. ^ "Razia Returns". marussiaf1team.com. 6 Şubat 2013. 9 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2013. 
  69. ^ Collantine, Keith (22 Şubat 2013). "Chilton happy to test more as Razia sits out Barcelona". F1 Fanatic. Keith Collantine. 6 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2013. 
  70. ^ "F1 : Brazilian Luiz Razia faces disappointment as Formula 1 Marussia drive withers". F1sa.com. 28 Şubat 2013. 4 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2013. 
  71. ^ Collantine, Keith (16 Ocak 2013). "Ferrari recruit de la Rosa and confirm car launch date". F1 Fanatic. Keith Collantine. 4 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2013. 
  72. ^ "Karthikeyan to contest Auto GP opener". Autosport. 21 Mart 2013. 24 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2013. 
  73. ^ "Walker: Ecclestone offended by Mayor's comments". The F1 Times. 11 Şubat 2011. 13 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2011. 
  74. ^ "Concorde clause paves the way for 25 race F1 calendar". PitPass.com. 6 Aralık 2010. 31 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2011. 
  75. ^ Noble, Jonathan (28 Temmuz 2012). "F1 will stick to 20 races next season, Bernie Ecclestone confirms". Autosport. 30 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2012. 
  76. ^ Coch, Mat (21 Eylül 2012). "Revealed the 2013 draft calendar". Pitpass.com. 22 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2020. 
  77. ^ a b "New Jersey to host Grand Prix of America in 2013". BBC F1. 25 Ekim 2011. 3 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2020. 
  78. ^ a b "New Jersey Grand Prix to be postponed until 2014". Autosport. 19 Ekim 2012. 25 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2012. 
  79. ^ "2013 FIA Formula One World Championship Race Calendar". Formula One. 17 Kasım 2012. 18 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2012. 
  80. ^ Noble, Jonathan (5 Şubat 2013). "Bernie Ecclestone confirms Formula 1 will stick to 19 races in 2013". Autosport. 8 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2013. 
  81. ^ "FIA Formula One calendar". Fédération Internationale de l'Automobile. 8 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2013. 
  82. ^ "2013 Formula One calendar". Formula One. 18 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2013. 
  83. ^ Elizalde, Pablo (8 Mart 2013). "2013 Formula 1 calendar to stay at 19 races as FIA ends 20th GP hunt". Autosport. Haymarket Media Group. 10 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2013. 
  84. ^ "Formula One race heading to N.J." The Star-Ledger. 26 Ekim 2011. 27 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2011. 
  85. ^ Saward, Joe (25 Ekim 2011). "Details from New Jersey". Joe Saward on F1. Joe Saward. 28 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2011. 
  86. ^ Sylt, Christian (25 Eylül 2012). "Grand Prix of America in serious doubt after organisers' contract is torn up". The Guardian. Londra. 31 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2012. 
  87. ^ "New Jersey back on course for 2014". ESPN.co.uk. 9 Mart 2013. 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2013. 
  88. ^ Noble, Jonathan (15 Haziran 2012). "FIA sets deadline to vote on cost-control measures in Formula 1". Autosport. 8 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2012. 
  89. ^ Noble, Jonathan (24 Mayıs 2009). "Teams demand FIA ditch 2010 rules". Autosport. 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2012. 
  90. ^ Collantine, Keith (2 Aralık 2011). "Ferrari confirms departure from FOTA". F1 Fanatic. Keith Collantine. 5 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2012. 
  91. ^ Cooper, Adam (2 Aralık 2011). "Red Bull out of FOTA but still 'committed to cost saving'". Adam Cooper's F1 Blog. Adam Cooper. 30 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2012. 
  92. ^ Straw, Edd; Beer, Matt (10 Aralık 2011). "Christian Horner insists Red Bull Racing still committed to cost controls despite FOTA exit". Autosport. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2012. 
  93. ^ "2013 Formula One Sporting Regulations" (PDF). Fédération Internationale de l'Automobile. 3 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Aralık 2012. 
  94. ^ Benson, Andrew (15 Kasım 2012). "Free use of DRS device banned in practice and qualifying for 2013". BBC F1. 20 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2012. 
  95. ^ Noble, Jonathan (24 Kasım 2012). "FIA plans two DRS zones at most tracks in 2013 F1 season". Autosport. 6 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2012. 
  96. ^ "F1 aims to drop 'force majeure' rule". Autosport. 15 Kasım 2012. 16 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2012. 
  97. ^ a b c d Collantine, Keith (11 Aralık 2012). "FIA publishes new F1 rules for 2013 and 2014". F1 Fanatic. Keith Collantine. 4 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2012. 
  98. ^ Noble, Jonathan (3 Kasım 2012). "Abu Dhabi GP: Sebastian Vettel disqualified from qualifying". Autosport. 5 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2012. 
  99. ^ Noble, Jonathon (2 Kasım 2012). "F1 teams hit with dramatic 2013 entry fee hike". Autosport. 2 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2012. 
  100. ^ Noble, Jonathan (30 Kasım 2012). "Red Bull faces $3.26m entry fee payout for 2013 F1 season". Autosport. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2012. 
  101. ^ "Caterham F1 team unveils 2012 challenger". Autosport. 25 Ocak 2012. 22 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2012. 
  102. ^ Broad, Ben (15 Mart 2012). "Formula 1 cars are ugly: Red Bull driver Mark Webber". Herald Sun. 24 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2012. 
  103. ^ "Domenicali: "The new car? Different, not particularly pretty and we hope, quick!"". Ferrari.com. 11 Ocak 2012. 14 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2012. 
  104. ^ Noble, Jonathan (16 Mart 2012). "FIA pushing to rid the sport of stepped noses in 2013". Autosport. 1 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2012. 
  105. ^ a b Noble, Jonathan (27 Eylül 2012). "FIA approves plan to hide stepped noses". Autosport. 8 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2012. 
  106. ^ Noble, Jonathan (15 Kasım 2012). "Formula 1 teams to face tougher front wing tests in 2013". Autosport. 7 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2012. 
  107. ^ a b Noble, Jonathan (31 Temmuz 2012). "Formula 1 teams agree to ban double DRS for 2013". Autosport. 9 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2012. 
  108. ^ Scarborough, Craig (14 Mart 2012). "Mercedes: F-Duct Front Wing operated by the Rear Wing DRS". Scarbsf1 – everything technical in F1. Craig Scarborough. 24 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2012. 
  109. ^ Noble, Jonathan (17 Mart 2012). "FIA asked to re-think its view on the Mercedes DRS-activated F-duct". Autosport. 30 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2012. 
  110. ^ Noble, Jonathan (22 Mart 2012). "FIA rejects claims that Mercedes's rear wing is illegal". Autosport. 31 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2012. 
  111. ^ Benson, Andrew (21 Ocak 2012). "FIA ban new technical innovation developed by Lotus and Ferrari". BBC F1. 31 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2012. 
  112. ^ Noble, Jonathan; Straw, Edd (31 Temmuz 2012). "Lotus to continue work on double DRS despite 2013 ban". Autosport. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2012. 
  113. ^ Noble, Jonathan (25 Mart 2012). "FIA confirms Concorde Agreement talks underway with F1 teams and Bernie Ecclestone". Autosport. 28 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2012. 
  114. ^ Beer, Matt; Kuntschik, Gerhard (5 Mayıs 2012). "Formula 1's stock market flotation set to go ahead in Singapore". Autosport. 5 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2012. 
  115. ^ Baldwin, Alan; Azhar, Saeed (1 Haziran 2012). "Formula One joins other firms in hitting IPO brakes". Reuters. 3 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2012. 
  116. ^ a b Noble, Jonathan (6 Kasım 2012). "New Concorde deal better for F1's long-term future – Jean Todt". Autosport. 6 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2012. 
  117. ^ "F1: Sebastian Vettel caps record year with Brazilian GP win". The Star. Toronto, Kanada. 24 Kasım 2013. 1 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2013. 
  118. ^ "Sparks fly at Malaysian Grand Prix". Al Jazeera. Sport. Doha, Katar. 24 Mart 2013. 15 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2013. 
  119. ^ "F1's Vettel: I don't apologise for winning". Wide World of Sport. Motorsport. ninemsn Pty Ltd. 11 Nisan 2013. 13 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2013. 
  120. ^ "Vettel wins Canadian Grand Prix". Ten Sport. 10 Haziran 2013. 27 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2013. 
  121. ^ a b c "Constructors' Points". Formula 1. 25 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2013. 
  122. ^ Spurgeon, Brad (12 Mayıs 2013). "Alonso Wins Spanish Grand Prix". The New York Times. nytime.com. 22 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2013. 
  123. ^ "F1: Nico Rosberg triumphs in Britain after Sebastian Vettel retires". DNA India. 30 Haziran 2013. 2 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2013. 
  124. ^ "Massa targets more podiums – and wins – in 2013". Crash.net. 13 Mayıs 2013. 27 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2013. 
  125. ^ Brown, Oliver (24 Mart 2013). "Malaysian Grand Prix 2013: Lewis Hamilton benefits from team orders as Niko Rosberg fumes". The Daily Telegraph. Londra, İngiltere. 18 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2013. 
  126. ^ "Japanese GP: Sebastian Vettel says Lewis Hamilton clash unavoidable". Autosport.com. Autosport.com. 13 Ekim 2013. 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2013. 
  127. ^ a b ESPN Staff (30 Haziran 2013). "Rosberg wins dramatic British Grand Prix hit by tyre failures". ESPN. 2 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2013. 
  128. ^ "Kimi Raikkonen to miss final two F1 races of the season". BBC. BBC Sports. 10 Kasım 2013. 10 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2013. 
  129. ^ "Motor racing-Raikkonen's record run ends in Spa". Yahoo Sports.com. Yahoo!. 27 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2013. 
  130. ^ Collantine, Keith (26 Mayıs 2013). "Grosjean hit with ten-place penalty for Ricciardo crash". F1 Fanatic. 9 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2013. 
  131. ^ "Grosjean given 20-second penalty but keeps sixth". F1 Fanatic : The Formula One Blog. F1fanatic.co.uk. 1 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2013. 
  132. ^ "Jenson Button says McLaren struggling with 2013 car". Racing Fanatic.net. racingfanatic.net. 25 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2013. 
  133. ^ "Bahrain GP: Force India's Paul di Resta rues missed podium place". BBC Sport. 21 Nisan 2013. 2 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2013. 
  134. ^ "Sutil delighted with Monaco display". Crash.net. 27 Mayıs 2013. 27 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2013. 
  135. ^ "Drivers' Points". Formula 1. 8 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2013. 
  136. ^ "Massa and Gutierrez hit with grid penalties". ESPN F1. 11 Mayıs 2013. 9 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2013. 
  137. ^ "2013 Spanish Grand Prix lap times and fastest laps". f1fanatic.co.uk. 12 Mayıs 2013. 7 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2013. 
  138. ^ Elizalde, Pablo (30 Nisan 2013). "Daniel Ricciardo says seventh in Chinese GP not a one-off". Autosport. 10 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2013. 
  139. ^ "Vergne eager for Silverstone after Canada result". ESPN F1. 14 Haziran 2013. 21 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2013. 
  140. ^ "British GP: revised starting grid after Paul di Resta penalty". Autosport. 29 Haziran 2013. 2 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2013. 
  141. ^ Benson, Andrew (14 Mayıs 2013). "Pirelli to make F1 tyre changes 'in interests of the sport'". BBC F1. 11 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2013. 
  142. ^ Benson, Andrew (26 Mayıs 2013). "Monaco GP: Ferrari and Red Bull launch Mercedes test protest". BBC F1. 12 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2013. 
  143. ^ Benson, Andrew (11 Mayıs 2013). "Spanish GP: Drivers worried over tyre safety, says McLaren's Perez". BBC F1. 13 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2013. 
  144. ^ Weaver, Paul (6 Haziran 2013). "Mercedes called before FIA tribunal over tyre test with Pirelli". The Guardian. Londra, İngiltere. 31 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2013. 
  145. ^ Weaver, Paul (6 Haziran 2013). "Pirelli to stop tyre upgrades after Canadian Grand Prix practice runs". The Guardian. Londra, İngiltere. 31 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2013. 
  146. ^ Noble, Jonathan (2 Temmuz 2013). "Pirelli plans new tyres and change to Formula 1 rules to prevent more failures". Autosport. 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2013. 
  147. ^ Beer, Matt (3 Temmuz 2013). "Mercedes welcomes Pirelli's greater clarity over F1 tyre set-up". Autosport. 5 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2013. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=2013_Formula_1_sezonu&oldid=34518134" sayfasından alınmıştır