İçeriğe atla

1977 Formula 1 sezonu

Vikipedi, özgür ansiklopedi

1977 FIA Formula 1 Dünya Şampiyonası sezonu
Önceki: 1976 Sonraki: 1978
PilotlarPistlerYarışlar
Niki Lauda, Ferrari ile ikinci sürücüler şampiyonluğunu elde etti.
Jody Scheckter, Wolf ile ikinci oldu.
Mario Andretti (fotoğraf 1978'de çekilmiştir) Lotus ile üçüncü oldu.

1977 Formula 1 sezonu, FIA'nın düzenlediği Formula 1 şampiyonasının 31. sezonuydu. 28. Dünya Sürücüler şampiyonasını ve 20. F1 Üreticileri Uluslararası Kupasını içeren 17 yarışla yapıldı.[1] Böylece o zamana kadarki en uzun sezon oldu. Sezon içinde ayrıca tek bir şampiyona dışı yarış (1977 Race of Champions) yapıldı.

Mario Andretti'nin daha fazla zafer kazandığı sezonda şampiyonluğu Niki Lauda kazandı, Lauda, ABD'de şampiyonluğunu ilan etmesinin sezonu tamamlamayarak Ferrari'den ayrıldı. Ferrari, diğer pilotları Carlos Reutemann'ın performansıyla birlikte üst üste üçüncü takımlar şampiyonluğunu elde etti.

Güney Afrika Grand Prix'de Tom Pryce, pistten geçmeye çalışan pist görevlisi 19 yaşındaki Frederik Jansen van Vuuren'e çarptı. Kaza sonucunda her iki isim de hayatını kaybetti. Birkaç hafta sonra da Carlos Pace, geçirdiği bir uçak kazasıyla öldü.

Takımlar ve sürücüler

[değiştir | kaynağı değiştir]
Katılımcı Üretici Şasi Motor Lastik No Sürücü Yarışlar
Birleşik Krallık Marlboro Team McLaren McLaren-Ford M23

M26

Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 1 Birleşik Krallık James Hunt Hepsi
2 Batı Almanya Jochen Mass Hepsi
14 İtalya Bruno Giacomelli 14
40 Kanada Gilles Villeneuve 10
Birleşik Krallık First National City Elf Team Tyrrell Tyrrell-Ford P34 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 3 İsveç Ronnie Peterson Hepsi
4 Fransa Patrick Depailler Hepsi
Birleşik Krallık John Player Team Lotus

Birleşik Krallık Imperial International Team Lotus

Lotus-Ford 78 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 5 Amerika Birleşik Devletleri Mario Andretti Hepsi
6 İsveç Gunnar Nilsson Hepsi
Birleşik Krallık Martini Racing Brabham-Alfa Romeo BT45

BT45B

Alfa Romeo 115-12 3.0 F12 G 7 Birleşik Krallık John Watson Hepsi
8 Brezilya Carlos Pace 1-3
Batı Almanya Hans-Joachim Stuck 4-17
21 İtalya Giorgio Francia 14
Birleşik Krallık Hollywood March Racing

Birleşik Krallık Team Rothmans International Birleşik Krallık Lexington Racing

Birleşik Krallık Team Sportsman Lager

March-Ford 761B

771

Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 9 Brezilya Alex Ribeiro Hepsi
10 Güney Afrika Cumhuriyeti Ian Scheckter 1-2, 5-16
Batı Almanya Hans-Joachim Stuck 3
Birleşik Krallık Brian Henton 4
İtalya Scuderia Ferrari SpA SEFAC Ferrari 312T2B Ferrari 015 3.0 F12 G 11 Avusturya Niki Lauda 1-15
Kanada Gilles Villeneuve 17
12 Arjantin Carlos Reutemann Hepsi
21 Kanada Gilles Villeneuve 16
Birleşik Krallık Rotary Watches Stanley-BRM

Birleşik Krallık Stanley-BRM

BRM P207

P201B

BRM P202 3.0 V12

BRM P200 3.0 V12

G 14 Avustralya Larry Perkins 2-3
29 Belçika Teddy Pilette 13
35 İsveç Conny Andersson 5, 7-9
Birleşik Krallık Guy Edwards 10
Belçika Teddy Pilette 14
40 11
Amerika Birleşik Devletleri Interscope Racing Penske-Ford PC4 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 14 Amerika Birleşik Devletleri Danny Ongais 15-16
Fransa Équipe Renault Elf Renault RS01 Renault-Gordini EF1 1.5 V6t M 15 Fransa Jean-Pierre Jabouille 10, 13-16
Birleşik Krallık Ambrosio Shadow Racing

Birleşik Krallık Ambrosio Tabatip Shadow Racing Birleşik Krallık Ambrosio Villiger Shadow Racing

Shadow-Ford DN5B

DN8

Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 16 Birleşik Krallık Tom Pryce 1-3
İtalya Renzo Zorzi 4-5
İtalya Riccardo Patrese 6-7, 9-11, 13-14, 16-17
Birleşik Krallık Jackie Oliver 8
İtalya Arturo Merzario 12
Fransa Jean-Pierre Jarier 15
17 İtalya Renzo Zorzi 1-3
Avustralya Alan Jones 4-17
Birleşik Krallık Durex Team Surtees

Birleşik Krallık Beta Team Surtees

Surtees-Ford TS19 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 18 Avusturya Hans Binder 1-6, 15-17
Avustralya Larry Perkins 7-9
Fransa Patrick Tambay 9
Avustralya Vern Schuppan 10-13
İtalya Lamberto Leoni 14
19 İtalya Vittorio Brambilla Hepsi
Kanada Walter Wolf Racing Wolf-Ford WR1

WR2 WR3

Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 20 Güney Afrika Cumhuriyeti Jody Scheckter Hepsi
Birleşik Krallık Team Tissot Ensign with Castrol

Hong Kong Theodore Racing Hong Kong

Ensign-Ford N177 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 22 İsviçre Clay Regazzoni Hepsi
Belçika Jacky Ickx 6
23 Fransa Patrick Tambay 10-17
Birleşik Krallık Penthouse Rizla+. Racing

Birleşik Krallık Hesketh Racing

Hesketh-Ford 308E Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 24 Birleşik Krallık Rupert Keegan 5-16
25 Avusturya Harald Ertl 5-9
Meksika Héctor Rebaque 11-13
Birleşik Krallık Ian Ashley 14-16
39 Meksika Héctor Rebaque 7-9
Birleşik Krallık Ian Ashley 12-13
Fransa Ligier Gitanes Ligier-Matra JS7 Matra MS76 3.0 V12 G 26 Fransa Jacques Laffite Hepsi
27 Fransa Jean-Pierre Jarier 17
Birleşik Krallık Williams Grand Prix Engineering March-Ford 761 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 27 Belçika Patrick Nève 5, 7-16
Brezilya Fittipaldi Automotive Fittipaldi-Ford FD04

F5

Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 28 Brezilya Emerson Fittipaldi 1-16
29 Brezilya Ingo Hoffmann 1-2
Amerika Birleşik Devletleri Chesterfield Racing

Amerika Birleşik Devletleri Liggett Group with BS Fabrications

March-Ford 761 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 30 Amerika Birleşik Devletleri Brett Lunger 3-5
McLaren-Ford M23 7-16
Birleşik Krallık LEC Refrigeration Racing LEC-Ford CRP1 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 31 Birleşik Krallık David Purley 5, 7-10
Birleşik Krallık F&S Properties Racing

Birleşik Krallık F&S Properties Racing with Marlboro Birleşik Krallık RAM Racing

March-Ford 761 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 32 Finlandiya Mikko Kozarowitzky 8, 10
Hollanda Michael Bleekemolen 13
33 Hollanda Boy Hayje 3, 5-8, 13
Birleşik Krallık Andy Sutcliffe 10
Batı Almanya ATS Racing Team Penske-Ford PC4 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 33 Avusturya Hans Binder 12, 14
34 Fransa Jean-Pierre Jarier 4-14
35 Avusturya Hans Binder 13
Batı Almanya Hans Heyer 11
İspanya Iberia Airlines McLaren-Ford M23 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 36 İspanya Emilio de Villota 5, 7-8, 10-12, 14
İtalya Team Merzario March-Ford 761B Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 37 İtalya Arturo Merzario 5-7, 9-11, 13
Birleşik Krallık British Formula One Team March-Ford 761 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 38 Belçika Bernard de Dryver 7
Birleşik Krallık Brian Henton 5, 10, 12
Hollanda HB Bewaking Alarmsystemen Boro-Ford 001 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 38 Birleşik Krallık Brian Henton 13-14
İsviçre Jolly Club of Switzerland Apollon-Ford Fly Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 41 İsviçre Loris Kessel 14
Birleşik Krallık Melchester Racing Surtees-Ford TS19 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 44 Birleşik Krallık Tony Trimmer 10
Avustralya Brian McGuire McGuire-Ford BM1 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 45 Avustralya Brian McGuire 10
Japonya Meiritsu Racing Team Tyrrell-Ford 007 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 D 50 Japonya Kunimitsu Takahashi 17
Japonya Kojima Engineering Kojima-Ford KE009 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 B 51 Japonya Noritake Takahara 17
Japonya Heros Racing Corporation Kojima-Ford KE009 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 B 52 Japonya Kazuyoshi Hoshino 17
Carlos Reutemann, 1977 Monako Grand Prix'de
Ronnie Peterson, altı tekerlekliTyrrell P34 ile Monako'da
Jean-Pierre Jarier, Penske PC4 ile ATS adına yarışırken
İlk turboşarjlı F1 aracı, Renault RS01 (2012)

Takım ve sürücü değişiklikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sezon ortası değişiklikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
Yarış Grand Prix Pist Tarih
1 Arjantin Arjantin Grand Prix Arjantin Autodromo de Buenos Aires, Buenos Aires 9 Ocak
2 Brezilya Brezilya Grand Prix Brezilya Autodromo de Interlagos, São Paulo 23 Ocak
3 Güney Afrika Cumhuriyeti Güney Afrika Grand Prix Güney Afrika Cumhuriyeti Kyalami Grand Prix Circuit, Midrand 5 Mart
4 Amerika Birleşik Devletleri Birleşik Devletler Grand Prix Amerika Birleşik Devletleri Long Beach Street Circuit, California 3 Nisan
5 İspanya İspanya Grand Prix İspanya Circuito Permanente Del Jarama, Madrid 8 Mayıs
6 Monako Monako Grand Prix Monako Circuit de Monaco, Monte Carlo 22 Mayıs
7 Belçika Belçika Grand Prix Belçika Circuit Zolder, Heusden-Zolder 5 Haziran
8 İsveç İsveç Grand Prix İsveç Scandinavian Raceway, Anderstorp 19 Haziran
9 Fransa Fransa Grand Prix Fransa Dijon-Prenois, Prenois 3 Temmuz
10 Birleşik Krallık Britanya Grand Prix Birleşik Krallık Silverstone Circuit, Silverstone 16 Temmuz
11 Batı Almanya Almanya Grand Prix Batı Almanya Hockenheimring, Hockenheim 31 Temmuz
12 Avusturya Avusturya Grand Prix Avusturya Österreichring, Spielberg 14 Ağustos
13 Hollanda Hollanda Grand Prix Hollanda Circuit Zandvoort, Zandvoort 28 Ağustos
14 İtalya İtalya Grand Prix İtalya Autodromo Nazionale di Monza, Monza 11 Eylül
15 Amerika Birleşik Devletleri Birleşik Devletler Grand Prix Amerika Birleşik Devletleri Watkins Glen Grand Prix Course, New York 2 Ekim
16 Kanada Kanada Grand Prix Kanada Mosport Park, Bowmanville, Ontario 9 Ekim
17 Japonya Japonya Grand Prix Japonya Fuji Speedway, Oyama, Shizuoka 23 Ekim

Takvim değişiklikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kural değişiklikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sonuçlar ve sıralamalar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Yarış Grand Prix Pol pozisyonu En hızlı tur Kazanan sürücü Kazanan takım Rapor
1 Arjantin Arjantin Grand Prix Birleşik Krallık James Hunt Birleşik Krallık James Hunt Güney Afrika Cumhuriyeti Jody Scheckter Kanada Wolf-Ford Rapor
2 Brezilya Brezilya Grand Prix Birleşik Krallık James Hunt Birleşik Krallık James Hunt Arjantin Carlos Reutemann İtalya Ferrari Rapor
3 Güney Afrika Cumhuriyeti Güney Afrika Grand Prix Birleşik Krallık James Hunt Birleşik Krallık John Watson Avusturya Niki Lauda İtalya Ferrari Rapor
4 Amerika Birleşik Devletleri Birleşik Devletler Grand Prix Avusturya Niki Lauda Avusturya Niki Lauda Amerika Birleşik Devletleri Mario Andretti Birleşik Krallık Lotus-Ford Rapor
5 İspanya İspanya Grand Prix Amerika Birleşik Devletleri Mario Andretti Fransa Jacques Laffite Amerika Birleşik Devletleri Mario Andretti Birleşik Krallık Lotus-Ford Rapor
6 Monako Monako Grand Prix Birleşik Krallık John Watson Güney Afrika Cumhuriyeti Jody Scheckter Güney Afrika Cumhuriyeti Jody Scheckter Kanada Wolf-Ford Rapor
7 Belçika Belçika Grand Prix Amerika Birleşik Devletleri Mario Andretti İsveç Gunnar Nilsson İsveç Gunnar Nilsson Birleşik Krallık Lotus-Ford Rapor
8 İsveç İsveç Grand Prix Amerika Birleşik Devletleri Mario Andretti Amerika Birleşik Devletleri Mario Andretti Fransa Jacques Laffite Fransa Ligier-Matra Rapor
9 Fransa Fransa Grand Prix Amerika Birleşik Devletleri Mario Andretti Amerika Birleşik Devletleri Mario Andretti Amerika Birleşik Devletleri Mario Andretti Birleşik Krallık Lotus-Ford Rapor
10 Birleşik Krallık Britanya Grand Prix Birleşik Krallık James Hunt Birleşik Krallık James Hunt Birleşik Krallık James Hunt Birleşik Krallık McLaren-Ford Rapor
11 Batı Almanya Almanya Grand Prix Güney Afrika Cumhuriyeti Jody Scheckter Avusturya Niki Lauda Avusturya Niki Lauda İtalya Ferrari Rapor
12 Avusturya Avusturya Grand Prix Avusturya Niki Lauda Birleşik Krallık John Watson Avustralya Alan Jones Birleşik Krallık Shadow-Ford Rapor
13 Hollanda Hollanda Grand Prix Amerika Birleşik Devletleri Mario Andretti Avusturya Niki Lauda Avusturya Niki Lauda İtalya Ferrari Rapor
14 İtalya İtalya Grand Prix Birleşik Krallık James Hunt Amerika Birleşik Devletleri Mario Andretti Amerika Birleşik Devletleri Mario Andretti Birleşik Krallık Lotus-Ford Rapor
15 Amerika Birleşik Devletleri Birleşik Devletler Grand Prix Birleşik Krallık James Hunt İsveç Ronnie Peterson Birleşik Krallık James Hunt Birleşik Krallık McLaren-Ford Rapor
16 Kanada Kanada Grand Prix Amerika Birleşik Devletleri Mario Andretti Amerika Birleşik Devletleri Mario Andretti Güney Afrika Cumhuriyeti Jody Scheckter Kanada Wolf-Ford Rapor
17 Japonya Japonya Grand Prix Amerika Birleşik Devletleri Mario Andretti Güney Afrika Cumhuriyeti Jody Scheckter Birleşik Krallık James Hunt Birleşik Krallık McLaren-Ford Rapor

Puanlama sistemi

[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk altıya girenlere puan verildi. Markalar şampiyonası için her takımın yarışı en yüksek sırada bitiren pilotunun puanı dikkate alındı. Her iki şampiyonada ilk dokuz yarıştaki en iyi sekiz, sonraki sekiz yarıştaki ise en iyi yedi sonuç sayıldı.

Parantez içinde olmayan numaralar şampiyonluk puanı, parantez içindekiler ise toplamda elde edilen puanları gösterir. Puanlama aşağıdaki sisteme göre yapıldı:

Pozisyon  1.   2.   3.   4.   5.   6. 
Yarış 9 6 4 3 2 1
Kaynak:[8]

Sürücüler Şampiyonası

[değiştir | kaynağı değiştir]
Poz. Sürücü ARJ

Arjantin

BRE

Brezilya

GAF

Güney Afrika Cumhuriyeti

BDB

Amerika Birleşik Devletleri

İSP

İspanya

MON

Monako

BEL

Belçika

İSÇ

İsveç

FRA

Fransa

BRİ

Birleşik Krallık

ALM

Batı Almanya

AVS

Avusturya

HOL

Hollanda

İTA

İtalya

ABD

Amerika Birleşik Devletleri

KAN

Kanada

JAP

Japonya

Puan
1 Avusturya Niki Lauda YD 3 1 2 DNS 2 2 YD 5 2 1 2 1 2 4 72
2 Güney Afrika Cumhuriyeti Jody Scheckter 1 YD 2 3 3 1 YD YD YD YD 2 YD 3 YD 3 1 10 55
3 Amerika Birleşik Devletleri Mario Andretti 5 YD YD 1 1 5 YD 6 1 14 YD YD YD 1 2 9 YD 47
4 Arjantin Carlos Reutemann 3 1 8 YD 2 3 YD 3 6 15 4 4 6 YD 6 YD 2 42
5 Birleşik Krallık James Hunt YD 2 4 7 YD YD 7 12 3 1 YD YD YD YD 1 YD 1 40
6 Batı Almanya Jochen Mass YD YD 5 YD 4 4 YD 2 9 4 YD 6 YD 4 YD 3 YD 25
7 Avustralya Alan Jones YD YD 6 5 17 YD 7 YD 1 YD 3 YD 4 4 22
8 İsveç Gunnar Nilsson DNS 5 12 8 5 YD 1 19 4 3 YD YD YD YD YD YD YD 20
=[9] Fransa Patrick Depailler YD YD 3 4 YD YD 8 4 YD YD YD 13 YD YD 14 2 3 20
10 Fransa Jacques Laffite NC YD YD 9 7 7 YD 1 8 6 YD YD 2 8 7 YD 5 18
11 Batı Almanya Hans-Joachim Stuck YD YD 6 YD 6 10 YD 5 3 3 7 YD YD YD 7 12
12 Brezilya Emerson Fittipaldi 4 4 10 5 14 YD YD 18 11 YD DNQ 11 4 DNQ 13 YD 11
13 Birleşik Krallık John Watson YD YD 6 DSQ YD YD YD 5 2 YD YD 8 YD YD 12 YD YD 9
14 İsveç Ronnie Peterson YD YD YD YD 8 YD 3 YD 12 YD 9 5 YD 6 16 YD YD 7
15 Brezilya Carlos Pace 2 YD 13 6
= İtalya Vittorio Brambilla 7 YD 7 YD YD 8 4 YD 13 8 5 15 12 YD 19 6 8 6
17 İsviçre Clay Regazzoni 6 YD 9 YD YD DNQ YD 7 7 DNQ YD YD YD 5 5 YD YD 5
= Fransa Patrick Tambay DNQ YD 6 YD 5 YD DNQ 5 YD 5
19 Fransa Jean-Pierre Jarier 6 DNQ 11 11 8 YD 9 YD 14 YD YD 9 YD 1
= İtalya Riccardo Patrese 9 YD YD YD 10 13 YD 10 6 1
= İtalya Renzo Zorzi YD 6 YD YD YD 1
Birleşik Krallık Rupert Keegan YD 12 YD 13 10 YD YD 7 YD 9 8 YD 0
Belçika Patrick Nève 12 10 15 DNQ 10 DNQ 9 DNQ 7 18 YD 0
Avustralya Vern Schuppan 12 7 16 DNQ 0
Brezilya Ingo Hoffmann YD 7 0
Amerika Birleşik Devletleri Danny Ongais YD 7 0
Brezilya Alex Ribeiro YD YD YD YD DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ 8 DNQ 11 DNQ 15 8 12 0
Avusturya Hans Binder YD YD 11 11 9 YD 12 8 DNQ 11 YD YD 0
Amerika Birleşik Devletleri Brett Lunger 14 YD 10 DNS 11 DNQ 13 YD 10 9 YD 10 11 0
Avusturya Harald Ertl YD DNQ 9 16 DNQ 0
Birleşik Krallık Jackie Oliver 9 0
Japonya Kunimitsu Takahashi 9 0
Güney Afrika Cumhuriyeti Ian Scheckter YD YD 11 DNQ YD YD NC YD YD YD 10 YD YD YD 0
Birleşik Krallık Brian Henton 10 DNQ DNQ DNQ DSQ DNQ 0
Belçika Jacky Ickx 10 0
Kanada Gilles Villeneuve 11 12 YD 0
Japonya Kazuyoshi Hoshino 11 0
Avustralya Larry Perkins YD 15 12 DNQ DNQ 0
Birleşik Krallık David Purley DNQ 13 14 YD DNPQ 0
İspanya Emilio de Villota 13 DNQ DNQ DNQ DNQ 17 DNQ 0
İtalya Arturo Merzario YD DNQ 14 YD YD DNQ YD DNQ 0
Birleşik Krallık Ian Ashley DNQ DNQ DNQ 17 DNS 0
Birleşik Krallık Tom Pryce NC YD YD 0
Hollanda Boy Hayje YD DNQ DNQ NC DNQ DNQ 0
Fransa Jean-Pierre Jabouille YD YD YD YD DNQ 0
Meksika Héctor Rebaque DNQ DNQ DNQ YD DNQ DNQ 0
Batı Almanya Hans Heyer DSQ 0
İtalya Bruno Giacomelli YD 0
Japonya Noritake Takahara YD 0
İsveç Conny Andersson DNQ DNQ DNQ DNQ 0
Belçika Teddy Pilette DNQ DNQ DNQ 0
Finlandiya Mikko Kozarowitzky DNQ DNPQ 0
Belçika Bernard de Dryver DNQ 0
Hollanda Michael Bleekemolen DNQ 0
İtalya Lamberto Leoni DNQ 0
İsviçre Loris Kessel DNQ 0
İtalya Giorgio Francia DNQ 0
Birleşik Krallık Tony Trimmer DNPQ 0
Birleşik Krallık Andy Sutcliffe DNPQ 0
Birleşik Krallık Guy Edwards DNPQ 0
Avustralya Brian McGuire DNPQ 0
Poz. Sürücü ARJ

Arjantin

BRE

Brezilya

GAF

Güney Afrika Cumhuriyeti

BDB

Amerika Birleşik Devletleri

İSP

İspanya

MON

Monako

BEL

Belçika

İSÇ

İsveç

FRA

Fransa

BRİ

Birleşik Krallık

ALM

Batı Almanya

AVS

Avusturya

HOL

Hollanda

İTA

İtalya

ABD

Amerika Birleşik Devletleri

KAN

Kanada

JAP

Japonya

Puan
Renk Sonuç
Altın Birinci
Gümüş İkinci
Bronz Üçüncü
Yeşil Puanla bitirdi
Mavi Puansız bitirdi
Sıralamaya dahil edilmedi (NC)
Mor Yarış Dışı (YD)
Kırmızı Sıralama zamanı yok (DNQ)
Siyah Diskalifiye (Dis.)
Beyaz Başlamadı (DNS)
Boş Katılmadı (DNA)
Yaralandı (INJ)
Kabul edilmedi (EX)
Çekildi (WD)
İşaret Anlamı
E En hızlı tur
P Pol pozisyonu
Yarışın %90'ını tamamlamış
pilotlar, yarışı tamamlamış
olarak kabul edilir.
altsimge
sayısı
Sprint sıralamadaki
puan alma derecesi

F1 Üreticileri Uluslararası Kupası

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ferrari, 312T2 aracıyla takımlar şampiyonu oldu
Lotus, Lotus 78 ile ikinci oldu
McLaren, M23 ve M26 (fotoğraftaki) araçlarıyla üçüncü oldu
Wolf, WR1, WR2 ve WR3 modelleriyle dördüncü oldu
Brabham, BT45 ve BT45B ile beşinci oldu
Poz. Takım ARJ

Arjantin

BRE

Brezilya

GAF

Güney Afrika Cumhuriyeti

BDB

Amerika Birleşik Devletleri

İSP

İspanya

MON

Monako

BEL

Belçika

İSÇ

İsveç

FRA

Fransa

BRİ

Birleşik Krallık

ALM

Batı Almanya

AVS

Avusturya

HOL

Hollanda

İTA

İtalya

ABD

Amerika Birleşik Devletleri

KAN

Kanada

JAP

Japonya

Puan[10]
1 İtalya Ferrari 3 1 1 2 2 2 2 3 5 2 1 2 1 2 4 12 2 95 (97)
2 Birleşik Krallık Lotus-Ford 5 5 12 1 1 5 1 6 1 3 YD YD YD 1 2 9 YD 62
3 Birleşik Krallık McLaren-Ford YD 2 4 7 4 4 7 2 3 1 YD 6 9 4 1 3 1 60
4 Kanada Wolf-Ford 1 YD 2 3 3 1 YD YD YD YD 2 YD 3 YD 3 1 10 55
5 Birleşik Krallık Brabham-Alfa Romeo 2 YD 6 YD 6 YD 6 5 2 5 3 3 7 YD 12 YD 7 27
6 Birleşik Krallık Tyrrell-Ford YD YD 3 4 8 YD 3 4 12 YD 9 5 YD 6 14 2 3 27
7 Birleşik Krallık Shadow-Ford NC 6 YD YD YD 6 5 9 YD 7 10 1 13 3 9 4 4 23
8 Fransa Ligier-Matra NC YD YD 9 7 7 YD 1 8 6 YD YD 2 8 7 YD 5 18
9 Brezilya Copersucar-Ford 4 4 10 5 14 YD YD 18 11 YD DNQ 11 4 DNQ 13 YD 11
10 Birleşik Krallık Ensign-Ford 6 YD 9 YD YD 10 YD 7 7 YD 6 YD 5 5 5 5 YD 10
11 Birleşik Krallık Surtees-Ford 7 YD 7 11 9 8 4 YD 13 8 5 15 12 YD 11 6 8 6
12 Amerika Birleşik Devletleri Penske-Ford 6 DNQ 11 11 8 YD 9 YD 12 8 YD YD 7 1
Birleşik Krallık March-Ford YD YD 14 10 10 DNQ 10 15 NC 10 8 9 10 7 15 8 12 0
Birleşik Krallık Hesketh-Ford WD YD 12 9 13 10 YD YD 7 YD 9 8 YD 0
Japonya Kojima-Ford 11 0
Birleşik Krallık LEC-Ford DNQ WD 13 14 YD DNPQ 0
Birleşik Krallık BRM WD YD 15 WD DNQ DNQ DNQ DNQ DNPQ DNQ WD DNQ DNQ 0
Fransa Renault WD YD WD WD YD YD YD DNQ 0
Hollanda Boro-Ford DSQ DNQ 0
İsviçre Apollon-Ford WD WD WD WD DNQ 0
Avustralya McGuire-Ford DNPQ 0
Poz. Takım ARJ

Arjantin

BRE

Brezilya

GAF

Güney Afrika Cumhuriyeti

BDB

Amerika Birleşik Devletleri

İSP

İspanya

MON

Monako

BEL

Belçika

İSÇ

İsveç

FRA

Fransa

BRİ

Birleşik Krallık

ALM

Batı Almanya

AVS

Avusturya

HOL

Hollanda

İTA

İtalya

ABD

Amerika Birleşik Devletleri

KAN

Kanada

JAP

Japonya

Puan
  • Kalın sonuçlar şampiyonaya dahil edilen sonuçlardır.

Şampiyona dışı yarışlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sezonun tek şampiyona dışı yarışı Race of Champions idi:

Yarış adı Pist Tarih Kazanan pilot Takımı Rapor
Birleşik Krallık XII Race of Champions Brands Hatch 20 Mart Birleşik Krallık James Hunt Birleşik Krallık McLaren-Cosworth Rapor

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Şampiyonluk bilgileri FIA tarafından Automobile Sport'un 1977 FIA Yıllığında "World Championship of Drivers" ve "International Cup for Formula 1 Constructors" bölümlerinde yayınlandı
  2. ^ "This Charming Man: Carlos Pace". themotorsportarchive.com. 5 Kasım 2010. 21 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2024. 
  3. ^ "Drivers: David Purley". grandprix.com. 20 Ağustos 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2024. 
  4. ^ Potter, Steve (29 Haziran 1980). "Can Am Struggling in Revival". The New York Times. s. A.9. ProQuest 423943182. 26 Kasım 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2025. 
  5. ^ Niki Lauda, otobiyografisi olan 'To Hell And Back' isimli kitabın dördüncü bölümünde, pist değişikliğinde 1976'da bu pistte geçirdiği kazanın bir etkisinin olmadığını, tamamen tesadüfi olduğunu açıklar. FIA, halihazırda pistin güvenlik lisansını geri almaya karar vermiştir.
  6. ^ "Safety Improvements in F1 since 1963". AtlasF1. 11 Mayıs 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2024. 
  7. ^ Steven de Groote (1 Ocak 2009). "F1 rules and stats 1980-1989". F1Technical. 6 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2024. 
  8. ^ "World Championship points systems". 8W. Forix. 18 Ocak 2019. 24 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2020. 
  9. ^ 1976 and 1978 Formula One results tables published in the 1977 and 1979 editions of the FIA Yearbook of Automobile Sport indicate that the FIA ranked competitors on equal points in the same championship position, regardless of race placings.
  10. ^ Takımlar 9-6-4-3-2-1 puan düzenine göre her yarışta ilk altı sırada her takımın sadece en iyi sonucunu baz alacak şekilde puanlandı. İlk dokuz yarışta en iyi sekiz, kalan sekiz yarışta ise en iyi yedi sonuç sıralamaya dahil edildi. Parantezsiz sayılar şampiyona puanlarını, parantez içindeki sayılar ise toplam puanı göstermektedir.