İçeriğe atla

Ulusal İlerici Cephe (Suriye)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ulusal İlerici Cephe
الجبهة الوطنية التقدمية
BaşkanBeşşar Esad
Başkan yardımcısıMuhammed eş-Şaar[1]
KurucuHafız Esad
Kuruluş tarihi1972
Kapanış tarihi8 Aralık 2024 (2024-12-08)
MerkezŞam, Suriye
İdeolojiPro-Suriye hükûmeti
Arap milliyetçiliği
Arap sosyalizmi
Pan-Arabizm
Sekülerizm
Antisiyonizm
Anti emperyalizm
Bölüngü:
Siyasi pozisyonBüyük çadır
Bölüngü:
Merkez sol ve aşırı sol
İnternet sitesi
pnf.org.sy
Suriye

Ulusal İlerici Cephe (Arapça: الجبهة الوطنية التقدمية, romanize: al-Jabha al-Waṭaniyyah al-Taqaddumiyyah, UİC), şu anda feshedilmiş olan Suriye Arap Cumhuriyeti'nin Arap milliyetçisi ve Arap sosyalisti yönelimini destekleyen ve iktidardaki Suriye Baas Partisinin "lider rolünü" kabul eden sol partilerin devlet tarafından örgütlenmiş bir koalisyonuydu. Koalisyon, Suriye Baas Partisinin ülkeyi yönetirken daha küçük, uydu partilerin nominal katılımına izin verdiği Sosyalist Blok'ta kullanılan halk cephesi sistemini model aldı. UİC, Baas Partisinin destek tabanını genişletme ve bağımsız sol partiler içinde bölünmeleri kışkırtarak ya da onları bastırarak sürdürülebilir bir liberal ya da sol muhalefet ihtimalini etkisiz hale getirme çabalarının bir parçasıydı.[a]

UİC modeli, Baas sistemi tarafından oldukça merkezi bir başkanlık sistemini uygulamak için yaratılmıştır.[7] UİC içindeki uydu partiler daha az siyasi güce sahipti ve büyük ölçüde hükümete sadakati harekete geçiren ağlar olarak işlev görüyordu. Öğrenci aktivizmi ve silahlı kuvvetlerdeki siyasi faaliyetler, diğer kısıtlamaların yanı sıra UİC'deki Baasçı olmayan partiler için kesinlikle yasaklanmıştı.[8][9]

Tarihi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Cephe, 1972'de Suriye Devlet Başkanı Hafız Esad tarafından iktidardaki Baas Partisi dışındaki siyasi partilerin hükûmete sınırlı derecede katılımını sağlamak için kuruldu.[10] Anayasası, Baas Partisinin %50 artı yürütme komitesindeki oyların birini kontrol etmesini sağlıyor. Suriye Halk Meclisindeki bazı sandalyeler, Baas Partisi dışındaki UİC partilerinin üyelerine ayrılmıştır. Bu küçük partilerin yasal olarak Baas Partisinin liderliğini kabul etmeleri gerekiyor. Örneğin, İlerici Cephe'deki Baasçı olmayan partilerin, ordudaki veya "sadece Baasa ayrılmış" öğrenci grubundaki destekçileri kendi partilerine çekmelerine izin verilmez.[11]

1972'den 2011'e kadar, yalnızca UİC'ye katılan tarafların Suriye'de yasal olarak faaliyet göstermelerine izin verildi. 2011 tarihli Partiler Kanunu Hakkında Kanun Hükmünde Kararname,[12] 2011 tarihli Genel Seçim Kanunu Hakkında Kanun Hükmünde Kararname[13] ve 2012 tarihli yeni Suriye anayasası[14] Suriye'de çok partili sistemi başlattı.

Daha önce UİC'nin bir parçası olduktan sonra, Suriye Sosyal Milliyetçi Partisi, Mayıs 2012'deki parlamento seçimi için muhalefetteki Değişim ve Özgürlük için Halk Cephesine katıldı. Ancak, SSMP Haziran 2014'teki devlet başkanlığı seçiminde Beşşar Esad'ın yeniden seçilmesini destekledi ve ardından cepheye yeniden katıldı.[15]

Aralık 2024'te Esad rejiminin düşmesinin ardından Baas Partisi tüm faaliyetlerini süresiz olarak durdurmuş[16][17] ve hem Suriye Komünist Partisi (Birleşik) hem de Ulusal Yemin Partisi ve SSMP kendilerini Baas yönetiminden uzaklaştırmaya çalışmıştır.[18][19][20]

Üye partiler

[değiştir | kaynağı değiştir]

UİC aşağıdaki siyasi partilerden oluşmaktaydı:

Parti Lider İdeoloji
Arap Sosyalist Baas Partisi[21] Beşşar Esad Neo-Baasçılık
Pan Arabizm
Suriye Sosyal Milliyetçi Partisi [21] Faris es-Saad Suriye milliyetçiliği
Sekülerizm
Arap Sosyalist Birlik Partisi [21] Sefvan el-Kudsi Nasırcılık
Arap milliyetçiliği
Suriye Komünist Partisi (Bekdaş)[21] Ammar Bekdaş Komünizm
Marksizm-Leninizm
Sosyalist İttihatçı Parti[21] Şaban Şahin[22] Nasırcılık
Arap sosyalizmi
Suriye Komünist Partisi (Birleşik) Hanin Nimir komünizm
Marksizm-Leninizm
Ulusal Yemin Partisi[21] Hasan Osman Arap sosyalizmi
Pan Arabizm
Arap Demokratik Birlik Partisi[21] İyad Hasan Osman Nasırcılık
Arap milliyetçiliği
Demokratik Sosyalist İttihatçı Parti[21] Fadullah Nasreddin Demokratik sosyalizm
Sendikacılık
Arap Sosyalist Hareketi[23] Ömer Adnan el-Alevi Neo-Baasçılık
Arap sosyalizmi
Sosyal Demokrat İttihatçılar Sosyal demokrasi
Sendikacılık
İlişkili kuruluşlar
Sendikalar Genel Federasyonu[21] Yasin Tulaymat Sendikacılık
İşçi hakları
Köylüler Genel Birliği[21] Ahmed Salih İbrahim Sendikacılık
Tarımcılık
Devrimci Gençlik Birliği[24] Maün Abbud Neo-Baasçılık
Gençlik aktivizmi

Seçim geçmişi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Suriye Halk Meclisi seçimleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
Seçim Sandalye +/– Konum
1973
186 / 186
 artış 186 artış 1.
1977
195 / 195
 artış 9 Sabit 1.
1981
195 / 195
 Sabit Sabit 1.
1986
195 / 195
 Sabit Sabit 1.
1990
250 / 250
 artış 55 Sabit 1.
1994
250 / 250
 Sabit Sabit 1.
1998
250 / 250
 Sabit Sabit 1.
2003
250 / 250
 Sabit Sabit 1.
2007
250 / 250
 Sabit Sabit 1.
2012
168 / 250
 azalış 82 Sabit 1.
2016
200 / 250
 artış 32 Sabit 1.
2020
183 / 250
 azalış 17 Sabit 1.
2024
185 / 250
 artış 2 Sabit 1.

Notlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Kaynaklar:[2][3][4][5][6]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ phpline@gmail.com - 00963 933 878 476, Mohannad Orfali-. "الجبهة الوطنية التقدمية". pnf.org.sy. 12 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2021. 
  2. ^ "Is Syria socialist? 2022 Guide". Young Pioneer Tours. 2022. 10 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ Al Hajj-Saleh, Yassîn (1 Ekim 2018). "L'opposition syrienne". Confluences Méditerranée. ss. 71-81. doi:10.3917/come.044.0071. 28 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ Seale, Patrick (1989). "19: The Enemy Within". Asad of Syria: The Struggle for the Middle East. Los Angeles, USA: University of California Press. ss. 175-176. ISBN 0-520-06667-7. 
  5. ^ Taha, Zakaria (2012). The Kurdish opposition and the Baath regime in Syria: between identity dynamics and cooptation strategies. HAL SHS. 28 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  6. ^ Batatu, Hanna (1999). Syria's Peasantry, the Descendants of Its Lesser Rural Notables, and Their Politics. Chichester, West Sussex, UK: Princeton University Press. ss. 121, 274, 275. ISBN 0-691-00254-1. 
  7. ^ Leverett, Flynt (2005). "Chapter Two: Hafiz's Legacy, Bashar's Inheritance". Inheriting Syria: Bashar's Trial by Fire. 1775 Massachusetts Avenue, N.W., Washington, D.C. 20036: Brookings Institution Press. s. 26. ISBN 978-0-8157-5204-2. 
  8. ^ Batatu, Hanna (1999). "13: The Post-1970 Asad-molded, Career-oriented Ba'ath". Syria's Peasantry, the Descendants of Its Lesser Rural Notables, and Their Politics. Chichester, West Sussex, UK: Princeton University Press. s. 187. ISBN 0-691-00254-1. 
  9. ^ Seale, Patrick (1989). Asad of Syria: The Struggle for the Middle East. Los Angeles, USA: University of California Press. s. 176. ISBN 0-520-06667-7. 
  10. ^ "Syria's Political Struggle: Spring 2012" (PDF). ISW. 7 Haziran 2012. 16 Haziran 2012 tarihinde kaynağından (Backgrounder) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2014. 
  11. ^ Seale, Patrick, Asad, the Struggle for the Middle East, University of California Press, 1989, p. 176
  12. ^ "Syrian Arab news agency - SANA - Syria : Syria news ::". 5 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2013. 
  13. ^ "Syrian Arab news agency - SANA - Syria : Syria news ::". 5 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2013. 
  14. ^ "SANA Syrian News Agency - Constitution of the Syrian Arab Republic Approved in Popular Referendum on February 27, 2012, Article 8". 14 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  15. ^ "SSNP Supports Bashar al-Assad's Presidential Nomination". 7 Mayıs 2014. 3 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2014. 
  16. ^ "Assad's Baath party suspends work indefinitely in Syria". France 24 (İngilizce). 11 Aralık 2024. 13 Aralık 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2024. 
  17. ^ "Baath Party Of Syria's Assad Says Suspends Work Indefinitely". Barron's (İngilizce). 11 Aralık 2024. 
  18. ^ "A statement issued by the National Covenant Party". www.facebook.com. Erişim tarihi: 11 Aralık 2024. 
  19. ^ "إلى منظمات الحزب وجميع الرفاق والأصدقاء". الموقع الرسمي للحزب الشيوعي السوري الموحد (Arapça). 10 Aralık 2024. 12 Aralık 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2024. 
  20. ^ "بيان هام للحزب تعليقًا على تطوّرات الشام". الحزب السوري القومي الاجتماعي (Arapça). 9 Aralık 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2024. 
  21. ^ a b c d e f g h i j Orfali, Mohannad. "الجبهة الوطنية التقدمية". pnf.org.sy. 12 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2019. 
  22. ^ "حزب الوحدويين الاشتراكيين". pnf.org.sy. 12 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2021. 
  23. ^ Al-Tamimi, Aymenn Jawad. "Quwat Muqatili al-Asha'ir: Tribal Auxiliary Forces of the Military Intelligence". Aymenn Jawad Al-Tamimi. 20 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2019. 
  24. ^ "الهيئة العامة للإذاعة والتلفزيون - سورية". 6 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2019. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ulusal_İlerici_Cephe_(Suriye)&oldid=34503775" sayfasından alınmıştır