İçeriğe atla

Yunanistan'ın işlediği savaş suçları

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Yunan işgali sırasında tecavüze uğrayıp ardından el bombası ile yaralanan 13 yaşındaki Hayriye.

Yunanistan'ın işlediği savaş suçları, Yunanistan'ın tarih boyunca savaş kurallarına aykırı olarak işlediği suçlardır.

Anadolu'nun işgali sırasında sivillerin katledilmesi[değiştir | kaynağı değiştir]

15 Mayıs 1919'da başlayan Yunan işgali ile beraber Türklere ve Müslümanlara yönelik katliam, etnik temizlik ve yağma başladı. Bu katliamlar işgalin son gününe kadar devam etti. Yunanistan, özellikle Anadolu'dan geri çekildiği tarihlerde yakma ve yıkma politikası izledi.[1] İşgalin bitişine kadar sadece Batı Cephesi'nde 640.000 sivil Yunan Ordusu tarafından katledildi.

Yalova Katliamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Mayıs 1921'de Yunan Ordusu askerleri sistematik bir şekilde binlerce sivili katletmiş,[2] 27 köyü yakmıştır.[3] Katliamı inceleyen heyetin başkanı Maurice Gehri'ye göre, yaklaşık 6.000, Osmanlı kaynaklarına göre yaklaşık 9100 insan katledilmiştir.[4]

Maurice Gehri başkanlığındaki heyet gerekli incelemelerden sonra şu sonuca varmıştır:[5]

"Belirgin ve düzenli bir yöntemle köylerin imhası takip edilmiş görünüyor, grup ardından grup, son iki aylık sürede ... Türk köylerini ve Müslüman nüfusu imha etmek için sistematik bir plan var. Bu plan Yunan talimatları altında, Rum ve Ermeni çeteleri tarafından yürütülmektedir ve hatta bazen düzenli (Yunan) birliklerinin yardımı ile."

Eli kesilmiş bir çocuk. (Yalova Katliamı)

Menemen Katliamı[değiştir | kaynağı değiştir]

17 Haziran 1919'da İzmir'in Menemen köyünde Yunanistan Silahlı Kuvvetleri askerlerinin Türklere yaptığı etnik temizlik ve katliamdır.[6] Fransız subayların bildirdiğine göre katliamda en az 200 Türk katledildi ve 200'den fazla Türk yaralandı.[7] Amiral John de Robeck deyimiyle İzmir mezbaha haline gelmiştir.[8]

Yunan Ordusu İzmir'i işgal ettiğinde Hrisostomos Kalafatis, Yunan askerlere şu konuşmayı yapmıştır:[9]

"Asker evlatlarım, Helen çocukları, bugün ata topraklarını yeniden fethetmekle İsa’nın en büyük mucizesini göstermiş oluyorsunuz. Bu uğurda ne kadar Türk kanı döküp içerseniz o kadar sevaba girmiş olacaksınız. Ben de bir bardak Türk kanı içmekle onlara olan kin ve nefretimi teskin etmiş olacağım. Haydi buyurunuz, bütün azizler sizin arkanızda olacak. Atalarınızın toprakları sizleri bekliyor!"

İzmit Katliamı[değiştir | kaynağı değiştir]

24 Haziran 1921'de meydana gelen katliamda, şehir yağmalanmış, yakılmış ve Türkler katledilmiştir. İngiliz gazeteci Arnold Joseph Toynbee'nin tahminine göre 300'den fazla sivil Türk o gün öldürüldü. Arnold Joseph Toynbee, 29 Haziran 1921 günü İngiliz parlamentosu Yunan çekilmesini ve olası zulümleri tartışmıştır.[10]

Toynbee, katliam hakkında şunları söylemiştir:[11]

"Haziran 1921 günü karımla birlikte üniformalı Yunan birliklerinin bir neden olmaksızın İzmit Körfezi'nin güney kıyılarında yaptıkları kundakçılığa tanık olduk."

Karatepe Katliamı[değiştir | kaynağı değiştir]

19 Şubat 1922 günü Aydın'ın Karatepe köyünde meydana gelen katliamdır.[12] Köyün insanları korkudan camilere sığınınca, Yunan askerleri, hamile kadınlar, bebekler, çocuklar ve yaşlılar da[13] dahil olmak üzere neredeyse halkın tamamını katletti. Katliamda kimi kaynaklara göre 200 veya daha fazla sivil,[14][15] kimi kaynaklara göre ise 385[16] sivil hayatını kaybetmiştir.

Alaşehir Katliamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Alaşehir Yangınında 2,400 kişi yanarak 600 kişi Yunan askerleri tarafından vurularak veya süngülenerek öldü. Yunan işgalinden önce 38,000 nüfusu olan Alaşehir'in nüfusu 5 Eylül 1922'de Türk ordusu tarafından kurtarılınca sadece 5,000-6,000 kadardı.

Manisa Katliamı[değiştir | kaynağı değiştir]

1922 Manisa yangını boyunca 3500 kişi yanarak ölürken, 855 kişi Yunan askerleri tarafından vurularak öldürüldü. Ayrıca Türk kaynaklarına göre, 300 kız tecavüz edilmek için kaçırıldı.

Çam Arnavutlarının Soykırımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Çam Müslümanları ve Ortodoksları, Yunan devleti tarafından farklı dönemlerde etnik temizlik, soykırım ve asimilasyona maruz kalmıştır. 1913'te bölgenin Yunanistan'a ilhakından itibaren Çam Arnavutlarına yönelik zulüm ve ayrımcılık günlük bir olay haline gelmiştir. Yunan hükûmeti, Çam Müslümanlarını II. Dünya Savaşı sırasında Almanlarla işbirliği yapmakla suçlamış ve bu suçlamalar sonucunda Çam Müslümanları büyük bir göç dalgasıyla karşı karşıya kalmıştır. Yunan yönetimleri, bu dönemde yaşananları genellikle inkâr etmiş ve Çam Arnavutlarının etnik kimliğini tanımamıştır. Yunan hükûmetlerinin politikası, Çamları dini çizgilerle bölme ve asimile etme yönünde olmuştur. Bu süreçte çok sayıda Çam Arnavutu hayatını kaybetmiş, zorla yerinden edilmiş veya zulme uğramıştır.[17] Günümüzde, Çam Arnavutlarının torunları hâlâ muhtelif ülkelerde mülteci olarak yaşamlarını sürdürmekte ve Yunanistan hükûmeti tarafından soykırım iddiaları reddedilmektedir.[18]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Fisher 1969, s. 386.
  2. ^ Sevtap Demirci, İngiliz Yıllık Rapolarında Türkiye (1921), s.10.
  3. ^ Gingeras, Ryan (26 Şubat 2009). Sorrowful Shores: Violence, Ethnicity, and the End of the Ottoman Empire 1912-1923 (İngilizce). OUP Oxford. ISBN 978-0-19-160979-4. 10 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2022. 
  4. ^ "Arşiv Belgelerine Göre Balkanlar'da ve Anadolu'da Yunan Mezâlimi 2". 2 Aralık 2013. 2 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2022. 
  5. ^ "The Western Question in Greece and Turkey:A Study in the Contact of Civilizations" (PDF). "The members of the Commission consider that, in the part of the kazas of Yalova and Guemlek occupied by the Greek army, there is a systematic plan of destruction of Turkish villages and extinction of the Moslem population. This plan is being carried out by Greek and Armenian bands, which appear to operate under Greek instructions and sometimes even with the assistance of detachments of regular troops". Toynbee, Arnold J. 18 Mart 2014. 31 Aralık 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2022. 
  6. ^ Erhan, Çağrı (1999). Greek Occupation of Izmir and Adjoining Territories: Report of the Inter-Allied Commission of Inquiry (May-September 1919) (İngilizce). SAM. 10 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2022. 
  7. ^ Yalazan, Talat (1994). Türkiye'de Yunan vahşet ve soy kırımı girişimi: 15 Mayıs 1919-9 Eylül 1922). Genelkurmay Askerı̂ Tarih ve Stratejik Etüt Başkanlığı. ISBN 978-975-409-007-9. 10 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2022. 
  8. ^ Erol Ulubelen, İngiliz Gizli Belgelerinde Türkiye, s.193.
  9. ^ Selahattin Tansel, Mondros'tan Mudanya'ya Kadar, s.196.
  10. ^ "GREECE AND TURKEY. (Hansard, 29 June 1921)". hansard.millbanksystems.com. 13 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2022. 
  11. ^ Müderrisoğlu, Alptekin (2007). Sakarya: Yunan'ın Ankara'ya yaklaştığı günler. DenizBank. ISBN 978-9944-295-01-7. 10 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2022. 
  12. ^ Ford, Henry (1 Temmuz 2003). Dearborn Independent Magazine January 1927-May 1927 (İngilizce). Kessinger Publishing. ISBN 978-0-7661-5993-8. 14 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2022. 
  13. ^ "..insanlarımız – hamile kadınlar, savunmasız çocuklar, masum bebekler, yaşlılarımız - vurulmuş, diri diri yakılmış, yol kenarlarında, orman içlerinde, ağaç diplerinde süngülenmiştir. İşkence ve katliam sabaha kadar devam etmiştir" Atça Örneği Ekseninde Lise Öğrencilerinin Hüzün Turizmi Potansiyelinin Değerlendirilmesi 14 Kasım 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  14. ^ ". ..şehit edildiği kesin olarak belirlenemese de, resmi belgelere ve tanıkların anlatımlarına göre, hayatını kaybedenlerin sayısının 200’ün üzerinde olduğu saptanmıştır." Türklerin Uğradığı İşkence, Sürgün, Katliam ve Soykırımlar Sözlüğü 12 Şubat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  15. ^ "Karatepe Şehitliği". www.kosk.gov.tr. 25 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2022. 
  16. ^ Turan, Mustafa (2006). Yunan mezalimi: İzmir, Aydın, Manisa, Denizli, 1919-1923. Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Atatürk Araştırma Merkezi. ISBN 978-975-16-1850-4. 14 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2022. 
  17. ^ Of course if the Greek administration stops denying and hindering the democratic process in continuance of hiding the Genocide and ethnic cleansing to all "others", in Greece."The Cham Issue: Past, Present and Solutions in the Light of European Integration of South East Europe". Adi Hima. SSRN. Haziran 2024. 27 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2024. 
  18. ^ The Muslim Chams of Northwestern Greece. Lambros Baltsiotis (İngilizce). Open Edition Journals. 30 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2024.