İçeriğe atla

José Raúl Mulino

Vikipedi, özgür ansiklopedi
José Raúl Mulino
José Raúl Mulino, 2024
Panama Devlet Başkanı
Görevde
Makama geliş
1 Temmuz 2024
Yerine geldiği Laurentino Cortizo
Kamu Güvenliği Bakanı
Görev süresi
14 Nisan 2010 - 30 Haziran 2014
Başkan Ricardo Martinelli
Yerine geldiği Makam oluşturuldu
Yerine gelen Rodolfo Aguilera
Hükûmet ve Adalet Bakanı
Görev süresi
1 Temmuz 2009 - 15 Temmuz 2010
Başkan Ricardo Martinelli
Yerine geldiği Dilio Arcia Torres
Yerine gelen Roxana Méndez
(Hükûmet Bakanı olarak)
Dış İlişkiler Bakanı
Görev süresi
1993-1994
Başkan Guillermo Endara
Yerine geldiği Julio Linares
Yerine gelen Gabriel Lewis Galindo
Kişisel bilgiler
Doğum 13 Haziran 1959 (65 yaşında)
David, Panama
Partisi Hedefleri Gerçekleştirmek (2022-günümüz)
Diğer siyasi
bağlantıları 		Dayanışma Partisi (1994-2006)
Yurtsever Birlik (2006-2011)
Demokratik Değişim (2011-2019)
Evlilik(ler) Marisel Cohen de Mulino
Çocuk(lar) 4
Bitirdiği okul Universidad Católica Santa María La Antigua
Tulane Üniversitesi (LL.M)

José Raúl Mulino Quintero (d. 13 Haziran 1959) Panamalı bir siyasetçi, diplomat ve avukat olup 2024 yılından bu yana Panama'nın 39. devlet başkanı olarak görev yapmaktadır. Quintero, 2024 Panama seçimlerinde başkanlık için adaylığını koymuş ve %34 oyla Hedefleri Gerçekleştirmek adayı olarak eski Başkan Ricardo Martinelli'nin yerine seçimleri kazanmıştır.[1]

Başkan Martinelli hükûmetinde 2009-2010 yılları arasında Hükûmet ve Adalet bakanı, 2010-2014 yılları arasında ise Kamu Güvenliği bakanı olarak görev yapmıştır. Başkan Guillermo Endara hükûmetinde bakan yardımcısı (1990-1993) ve dışişleri bakanı (1993-1994) olarak görev yapmıştır. 1994-1995 yılları arasında Ulusal Dış İlişkiler Konseyi üyesi ve Yüksek Adalet Mahkemesi Hukuk Dairesi yedek yargıcı olarak görev yapmıştır.

Mulino 2024 seçimlerinde Martinelli'nin başkan yardımcısı adayıydı; Martinelli yolsuzluk skandalları nedeniyle adaylıktan diskalifiye edildikten sonra Mulino'yu destekledi.[2]

İlk yılları ve hukuk kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Mulino 13 Haziran 1959'da David, Chiriquí'de doğdu.[3] Politikacı ve Chiriquí ili valisi José Mulino Rovira ile iş kadını Nelly Quintero de Mulino'nun oğludur.[4] Erkek kardeşi diplomat José Javier Mulino'dur.[5]

İlk ve orta öğrenimini David, Chiriquí'deki San Vicente de Paul Okulu'nda tamamladı. Üniversiteden fen ve edebiyat lisans derecesi ile mezun oldu. Daha sonra Universidad Católica Santa María La Antigua'da hukuk ve siyaset bilimi okudu ve 1982 yılında mezun oldu. Ertesi yıl Tulane Üniversitesinde deniz hukuku alanında yüksek lisansını tamamladı.[3]

Hukuk fakültesinden mezun olduktan sonra kendini deniz hukuku alanında özel mesleki uygulamaya adadı ve 1988 yılında Fábrega, Molino y Mulino hukuk bürosunun kurucu ortağı oldu.[6] Bu süre zarfında çeşitli ticaret birliklerinin temsilcisi olarak Manuel Noriega'nın askeri diktatörlüğüne karşı aktivizme başladı.[3]

Siyasi kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Demokrasinin yeniden tesis edilmesinin ardından 1990 yılında Başkan Guillermo Endara hükûmeti döneminde Dışişleri Bakan Yardımcılığı görevine getirildi. Dışişleri Bakanı Julio Linares'in ölümünden sonra dışişleri bakanı oldu ve 1994 yılında yönetimin sona ermesine kadar görevde kaldı.[7][8] Bakan olarak görev yaptığı süre boyunca farklı hükûmetleri ve uluslararası kuruluşları ziyaret etti ve cezai konularda ve uyuşturucu kaçakçılığıyla ilgili suçlarda karşılıklı adli yardımlaşma anlaşmalarının müzakere edilmesi ve imzalanması için Amerika Birleşik Devletleri ve Birleşik Krallık hükûmetleri nezdinde Panama Cumhuriyeti Müzakere Delegasyonu başkanı olarak görev yaptı.[9] 1994-1995 yılları arasında Ulusal Dış İlişkiler Konseyi üyesi ve Yüksek Adalet Mahkemesi Hukuk Dairesi Yedek Yargıcı olarak görev yapmıştır.[8]

Martinelli hükûmetinde 2009 yılında Hükûmet ve Adalet bakanı olarak atandı ve istifasını sunduğu 2010 yılına kadar sadece bir yıl görev yaptı.[10] Daha sonra 2010 yılından itibaren Kamu Güvenliği bakanı olarak atandı ve 2014 yılında yönetimin sonuna kadar görev yaptı. Önemli görevler üstlendi ve Başkan Martinellis'in en güvendiği müttefiklerinden biri haline geldi.[3] Bakan olarak, polis kontrol noktaları uygulaması yoluyla sokaklardaki güvenliği güçlendirdi, Mulino polisin Panama'yı terk etmeye çalışan on beş bin suçluyu tutuklamayı başardığı için bunun bir başarı olduğunu iddia etti,[11] ancak bazı avukatlar endişelerini dile getirdiler.[12]

9 Mart 2012 tarihinde, Panama Ulusal Polis Müdürü Gustavo Pérez ile devletin güvenlik birimleri için yeni bir tüzük düzenlenmesi konusunda yaşadığı anlaşmazlığın ardından Hükûmet ve Adalet Bakanlığı görevinden istifa ettiğini açıkladı.[13] Ancak 14 Mart'ta Pérez'in Başkan Martinelli tarafından polis müdürlüğü görevinden alınmasının ardından istifasını geri çekti.[14][15] Temmuz 2013'te, Küba'nın 250.000 torba kahverengi şeker içine gizlenmiş savaş malzemesi taşıdığı, ancak Panama sularında alıkonulan Kuzey Kore gemisi Chong Chon Gang krizini yönetmekle görevli olanlardan biriydi.[16] Kuzey Koreli mürettebat gözaltına alındı ve daha sonra serbest bırakılarak sınır dışı edildi, ayrıca Panama Kanal İdaresi'nden para cezası ve savaş malzemelerinin alıkonulması cezası aldı.[17]

2015 yılında kamu idaresine karşı suç işlediği iddiasıyla hapse atıldı, ancak 2016 yılında usul hataları nedeniyle davası iptal edildi.[10]

Mulino, parti siyasetinde yer almış ve Dayanışma Partisinin kurucusu olarak önce başkan yardımcısı, ardından da başkan olarak görev yapmıştır. Daha sonra Yurtsever Birliğin ikinci başkan yardımcısı olarak görev yapmıştır. Martinelli'nin Demokratik Değişim Partisine 2011 yılında katılmış, 2019 yılında partiden ayrılmış ve üç yıl sonra Martinelli'nin yeni kurduğu Hedefleri Gerçekleştirmek partisine katılmıştır.[3]

Başkanlık ve başkan yardımcılığı adaylıkları[değiştir | kaynağı değiştir]

28 Mayıs 2018'de, CD'nin yeni başkanı Rómulo Roux ile sürtüşme yaşayan eski lider Martinelli'nin partinin kontrolünü yeniden ele geçirmesi amacıyla Demokratik Değişim (CD) için başkan adayı oldu.[18] Ancak ön seçimleri Roux'ya karşı kaybetti ve birkaç ay süren retten sonra 2019 seçimlerinde adaylığını desteklemek üzere ittifak yaptı.[19] Mulino, ittifakının CD'nin Martinelli hükûmeti döneminde elde ettiği büyüme, refah ve istihdamı geri getirmeyi amaçladığını ve kendisinin de ülkeye dönüşünü desteklediğini savundu;[20] ancak Roux seçimleri Laurentino Cortizo'ya karşı kıl payı kaybederek ikinci sırada tamamladı.[21]

Mulino 2024 seçimlerinde Martinelli'nin başkan yardımcısı adayıydı; ancak Martinelli kara para aklama suçundan yaklaşık on bir yıl hapis cezasına çarptırıldıktan sonra adaylıktan diskalifiye edildi. Sonuç olarak, seçimden sonraki tüm anketlerde önde giden Martinelli, Mulino'yu destekledi ve Hedefleri Gerçekleştirmek onu aday gösterdi.[2] La Prensa gazetesi tarafından yayınlanan Mercado Planificado şirketi tarafından yapılan ankete göre, bu desteğin ardından ankete katılanların %26'sı seçimlerde Mulino'ya oy vereceklerini söyledi; bu oran Mulino'nun yakın takipçilerinden 16 puan daha fazlaydı.[2] Martinelli'nin diskalifiye edilmesinin ardından Seçim Mahkemesi, Hedefleri Gerçekleştirmek için oy pusulasında Mulino'nun "başkan yardımcısı olmayan başkan adayı" olarak listelenmesine karar verdi.[22]

Mulino oyların %34,2'sini alarak seçimi kazandı.[23][24] Mulino, aralarında en yakın rakibi %24,6 oy alan MOCA'dan Ricardo Lombana'nın da bulunduğu toplam yedi adayı geride bıraktı.[25] %77'lik katılım oranıyla seçim, askeri yönetimin sona erdiği ve 1989'da demokratik bir hükûmetin yeniden kurulduğu tarihten bu yana en yüksek katılım oranına sahip oldu.[26]

Devlet başkanlığı[değiştir | kaynağı değiştir]

Mulino 1 Temmuz 2024 tarihinde devlet başkanı olarak yemin etti.[27] Yemin töreninde yaptığı konuşmada Darién Geçidi üzerinden düzensiz göçün sona erdirileceği sözünü verdi. Ayrıca Panama'nın geri kalmış ekonomisi ve yüksek kamu borcu nedeniyle eski başkan Laurentino Cortizo'yu eleştirdi.[27]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ JUAN ZAMORANO; MEGAN JANETSKY (5 Mayıs 2024). "Last-minute candidate José Raúl Mulino heads to victory in Panama presidential election". Atlanta Journal. 6 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2024. 
  2. ^ a b c AFP (12 Mart 2024). "José Raúl Mulino Leads Panama's Presidential Race, Replacing Disqualified Martinelli". The Tico Times (İngilizce). 24 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  3. ^ a b c d e "José Raúl Mulino | Voto Informado 2024". voto2024.maga.dev. 24 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  4. ^ "Chiricanos piden la libertad de José Raúl Mulino". Día a Día (İspanyolca). 24 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  5. ^ "Muere padre del ministro Mulino". www.critica.com.pa (İspanyolca). 9 Haziran 2013. 24 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  6. ^ "Perfil: José Raúl Mulino Quintero". www.ecotvpanama.com (İspanyolca). 12 Ağustos 2018. 24 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  7. ^ Tiempo, Redacción El (28 Ekim 1993). "Murió Canciller Panameño". El Tiempo (spanish). 24 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  8. ^ a b "Su Excelencia José Raúl Mulino - TuPolitica.com" (İspanyolca). 2 Ağustos 2009. 24 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  9. ^ "Ministerio de Gobierno". Procuraduria General de la Nación (İspanyolca). 24 Ocak 2021. 24 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  10. ^ a b "¿Quién es José Raúl Mulino, el sustituto del expresidente Martinelli en la campaña electoral de Panamá?". Voz de América (İspanyolca). 20 Mart 2024. 24 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  11. ^ "Policía Nacional seguirá aplicando el 'pele police' en las calles". RADIO PANAMÁ (İspanyolca). 27 Ekim 2011. 24 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  12. ^ "Retenes policiales y uso del pele police deben ser regulados por ley". www.critica.com.pa (İspanyolca). 4 Ekim 2011. 24 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  13. ^ Remy, HE Keo (5 Kasım 2018), "He Keo Remy", Seeking Justice in Cambodia, MUP, ss. 106-115, doi:10.2307/jj.5371959.12, ISBN 978-0-522-87330-6, 6 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 24 Mart 2024 
  14. ^ "Mulino no se irá y tampoco denunciará amenaza golpista". www.laestrella.com.pa (İspanyolca). 12 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  15. ^ "Martinelli quita a Gustavo Pérez de la Policía y nombra a Julio Moltó". www.laestrella.com.pa (İspanyolca). 12 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  16. ^ "Lo que se sabe del barco norcoreano retenido en Panamá". BBC News Mundo (İspanyolca). 16 Temmuz 2013. 12 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  17. ^ Panam\u00e1\/EFE (8 Şubat 2014). "El Chong Chon Gang podrá zarpar de Panamá tras pago de multa". Panamá América (İspanyolca). 24 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  18. ^ "Si soy presidente el que manda soy yo; José Raúl Mulino". RADIO PANAMÁ (İspanyolca). 31 Mayıs 2018. 24 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  19. ^ Noticias, Redacción de TVN (7 Ağustos 2018). "Mulino aceptará 'la voluntad de la mayoría' en caso de no salir victorioso en primarias". Tvn Panamá (İspanyolca). 24 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  20. ^ "José Raúl Mulino y Rómulo Roux dejan sus diferencias a un lado y se unen por Cambio Democrático". Panamá América (İspanyolca). 17 Ocak 2019. 24 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  21. ^ "Cortizo declared winner in Panama president race". AP News (İngilizce). 6 Mayıs 2019. 24 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  22. ^ Cruz, Omar De La (4 Mart 2024). "Tribunal Electoral inhabilita a Ricardo Martinelli como candidato presidencial". Tvn Panamá (İspanyolca). 5 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2024. 
  23. ^ Mia Alberti; Juan Carlos Paz (6 Mayıs 2024). "Panama's Mulino declared 'unofficial' winner of presidential election". CNN (İngilizce). 6 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2024. 
  24. ^ "José Raúl Mulino: Stand-in for convicted candidate wins Panama presidency" (İngilizce). 6 Mayıs 2024. 6 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2024. 
  25. ^ Valentine Hilaire; Elida Moreno (5 Mayıs 2024). "Panama's Mulino wins presidency with support from convicted former leader". Reuters. 6 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2024. 
  26. ^ Morales, Claudya Carolina (12 Mayıs 2024). "¡Récord histórico! 77% del electorado votó en las elecciones del 5 de mayo". Tvn Panamá (İspanyolca). Erişim tarihi: 13 Mayıs 2024. 
  27. ^ a b "José Raúl Mulino sworn in as Panama's new president, promises to stop migration through Darien Gap". AP News (İngilizce). 1 Temmuz 2024. 1 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2024. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=José_Raúl_Mulino&oldid=33441748" sayfasından alınmıştır