İçeriğe atla

Gece Cadıları

Vikipedi, özgür ansiklopedi
588. Gece Bombardıman Hava Alayı (1942–1943)
Taman Muhafızları 46. Gece Bombardıman Hava Alayı (1943–1945)
Birliğin kullandığı U-2 uçak
SınıfıSovyet Hava Kuvvetleri
GöreviTaciz, saldırı ve taktik bombardıman
Takma AdıGece Cadıları
SavaşlarıDoğu Cephesi
SüslemelerMuhafızlık payesi
Kızıl Bayrak Nişanı
Suvorov Nişanı
Komutanlar
Alay komutanıYevdokiya Bershanskaya
Alay Komutan YardımcısıSerafima Amosova
CommissarYevdokiya Rachkevich
Hava Araçları
SaldırıU-2LNB
BombardımanPolikarpov Po-2

Gece Cadıları (Almanca die Nachthexen, Rusça Ночные ведьмы, Noçni Vidmiy) II. Dünya Savaşı sırasında, Sovyetler Birliği Hava Kuvvetleri'ne bağlı, daha sonraları Taman Muhafızları 46. Gece Bombardıman Hava Alayı olarak adlandırılacak, 588. Gece Bombardıman Hava Alayının tüm kadın pilotlarına Almanlar tarafından takılan lakap.

Savaşın başında, kadınların fiilen savaşmasına izin verilmiyordu. Binbaşı Marina Raskova, konumunu ve Başbakan Josef Stalin ile olan şahsi ilişkilerini de kullanarak, kadınlardan müteşekkil savaşçı birliklerin kurulması için izin aldı. 8 Ekim 1941 tarihinde, aralarında 588. Hava Alayı'nın da bulunduğu, üç ayrı savaşçı kadın hava birliği kurulmasına dair bir karar vazedildi. Binbaşı Marina Raskova tarafından, ilk başlarda tamamıyla yirmili yaşlarda gönüllü kadınlardan oluşturulan ekibin başına Binbaşı Yevdokiya Berşanskaya getirildi.[1]

Tamamı kadın pilotlardan oluşan filo fikri, diğer askerler tarafından ilk başlarda pek sıcak karşılanmamıştı. erkek meslektaşlarının çoğu onlara tepeden bakıyor ve saygı duymuyordu.[2] Kadın pilotlara kullanılmış üniformalar, ayaklarına büyük gelen erkek postalları verilmiş ve erkek meslektaşlarının tamamının sahip olduğu basit ihtiyaçların (kalem, fener, cetvel vs.) ve teçhizatın tamamına da (telsiz, silah, radar gibi) sahip olamamışlardı.[3]

Alayın gece bombardıman uçaklarının geliştirdiği bir saldırı tekniği vardı. Hedefe yaklaşıldığı zaman motor rölantide çalıştırılıyor, bombalar hedefe bu şekilde bırakılıyordu. Hedef üstündeki uçakların varlığına dair, Alman askerleri tarafından, havada hafif bir uğultudan başka emare hissedilmiyordu. Alman askerleri duydukları bu sesi, cadı süpürgesi sesine benzeterek, bu uçakların pilotlarına "Gece Cadıları" anlamına gelen "die Nacht hexen" ismini verdiler.[1][4] Uçakların yük taşıma ve irtifa kabiliyetlerinin sınırlı olması sebebiyle, pilotlar 1944'e kadar paraşüt kullanmadan uçtular.[5][6]

588. Gece Bombardıman Hava Alayı, Haziran 1942'de 4. Hava Savunma Güçleri Ordusu'nun parçası olarak Güney Cephesi'ne sürüldü. Alay, Şubat 1943'te, Muhafızlık unvanıyla taltif edildi ve 2. Belarus Cephesi'nde savaşan, 4. Ordu'ya bağlı 325. Gece Bombardıman Tümeni'ne bağlı olarak savaşa dahil oldu. Ekim 1943'ten itibaren "Taman Muhafızları Gece Bombardıman Hava Alayı" olarak anılmaya başlandı.[7] Birlik, ismindeki "Taman" ibaresini, Taman Yarımadası'nda dahil olduğu 1943'teki "Novorossiysk-Taman" operasyonundan almaktadır.

Savaş yılları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Alay, 1942'den savaşın sonuna kadar, Alman askeri hedeflerine karşı taciz ve hassas bombalama görevlerini ifa etti.[8] Birlik en fazla sayıda personele sahip olduğu dönemede, 40 çift uçuş ekibine sahipti. Alay uçakları gerçekleştirdikleri 23,000 sortide, toplamada 3,000 ton bomba ve 26,000 zırh delici mermi kullandı.[9][10] Sovyet Hava Kuvvetleri'nde en fazla madalyaya sahip kadın pilotlar, "Gece Cadıları" olarak anılan bu birlikte bulunmaktaydı. Pilotlarının pek çoğu, savaş sonuna kadar münferiden 800'den fazla uçuş yaptı ve pilotlardan 23'ü Sovyetler Birliği Kahramanı madalyasıyla ödüllendirildi.[11]

Alayda yalnızca, ahşap ve kanvas kullanılarak üretilmiş gövdeye sahip, U-2 olarak da adlandırılan, çift kişilik Po-2 model uçaklar kullanılmaktaydı. Bu uçaklar 1928 yılında eğitim uçuşları ve zirai ilaçlamada kullanılmak üzere üretilmeye başlanmıştı. Zaten uçağın ismindeki U harfi, Rusça da eğitim 'anlamına gelen Учебный/Uçebniy kelimesinin baş harfiydi. Bu uçaklarun U2LNB varyantı, 588. Filo tarafından taciz ve saldırı uçuşlarında kullanılmaktaydı. Po-2 uçakları, havacılık tarihinde en fazla üretilen ahşap gövdeli uçak bu modeli unvanını, halen elinde bulundurmaktadır. Uçaklar tek seferde ancak iki adet bomba taşıyabildiği için, uçaklar bir gecede sekiz veya daha fazla kez uçmak zorunda kalabiliyordu.[12] Yavaş ve eski uçaklar olmasına rağmen, pilotlar Po-2'lerin yüksek manevra kabiliyetinden istifade ediyorlardı. Ayrıca bu uçakların azami hızları, Alman Messerschmitt Bf 109 ve Focke-Wulf Fw 190 uçaklarının kavrama hızından bile düşüktü ki, bu durum Alman pilotlarının, Po-2'leri vurarak düşürmesini zorlaştırıyordu. Ancak Alman as pilot Josef Kociok, bu duruma bir istisna oluşturuyordu. 1943'te, 31 Temmuz'u, 1 Ağustos'a bağlayan gece, tek başına Gece Cadılarının dördünü vurarak düşürdü.[13][14][15][16]

Katıldığı operasyonlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Alay üyeleri, 23 Mayıs 1942'de, 4. Ordu'ya bağlı 218.Tümen ile birlikte, Engels Askeri Havacılık Okulu'ndan Güney Cephesine gönderildi ve 27 Mayıs'ta birlik, ilk olarak burada konuşlandırıldı.[17]

Birliğin gerçekleştirdiği uçuslar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Savaş boyunca Gece cadıları, aşağıdaki savaşlar da dahil olmak üzere toplam 23.672 uçuş gerçekleştirdi:[9]

  • Kafkasya Muharebesi – 2,920 sorti
  • Kuban, Taman, Novorossiysk – 4,623 sorti
  • Kırım Taarruzu – 6,140 sorti
  • Belarus Taarruzu – 400 sorti
  • Polonya Taarruzu – 5,421 sorti
  • Almanya Taarruzu – 2,000 sorti

Alay, savaş boyunca geçekleştirdiği 28.676 uçuş saatinde; düşman hedeflerine 3.000 tondan fazla bomba ve 26.000'den fazla yangın bombası atmış, 17 nehir köprüsü, dokuz demiryolu, iki tren istasyonu, 26 depo, 12 yakıt deposu, 176 zırhlı otomobil, 11 savunma projektörü, 86 savunma mevzisini tamamen tahrip etmiş ya da hasar vermiştir. Bunların yanı sıra, Sovyet kara birliklerine mühimmat ve erzak temini amacıyla 155 lojistik destek uçuşu gerçekleştirdi.[9]

Komuta kademesi ve personel

[değiştir | kaynağı değiştir]

Alayda toplamda 261 kişi görev yapmış, bunların 32'si çatışmalarda, uçak kazalarında veya hastalık sebebiyle hayatını kaybetti. Toplamda 28 uçak zayi oldu.[18][19]

Komuta kademesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Madalyalı personel

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sovyetler Birliği Kahramanı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rusya Federasyonu Kahramanı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kazakistan Kahramanı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Madalyalı pilotlardan bazıları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b "Nadezhda Popova, WWII 'Night Witch' dies at 91". The New York Times. 3 Nisan 2020. 15 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2020. 
  2. ^ |url=https://historycollection.co/night-witches-women-Russian-bomb-squad-terrorized-nazis-ww2/2/ 4 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. |year=2014 |yayıncı=History Collection
  3. ^ |url=https://www.history.com/news/meet-the-night-witches-the-daring-female-pilots-who-bombed-nazis-by-night%7Cyear=2019 |yayıncı=Brynn Holland
  4. ^ Noggle, Anne (1994). A Dance With Death: Soviet Airwomen in World War II (İngilizce). Texas A&M University Press. ss. 18-21. ISBN 9781585441778. 
  5. ^ Axell, Albert (2002). Russia's Heroes 1941–45. New York: Carroll & Graf Publishers. ss. 60-62. ISBN 0-7867-1011-X. 
  6. ^ Noggle 1994, s. 19.
  7. ^ Erokhin, Evgeny (2008). "65-летие 4-ой Армии ВВС и ПВО − Ростов-на-Дону, 25–26 мая 2007" [The 65th anniversary of the 4th Red Army Air Force and Air Defence Forces − Rostov-on-Don, 25–26 May 2007]. missiles.ru (Rusça). 10 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2020. 
  8. ^ "Rakobolskaya, Irina V.; Kravtsova, Natalya F. (2005). Нас называли ночными ведьмами [We were called the Night Witches] (Rusça). Moskova: Moscow State University. ISBN 5-211-05008-8. 7 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2020. 
  9. ^ a b c Mikhail, Maslov. Прославленный ПО-2 : "небесный тихоход", "кофемолка", "чокнутый будильник". Moskva. ISBN 9785699902668. OCLC 981761317. 
  10. ^ "Nadezhda Vasilyevna Popova". Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica Inc. 28 Nisan 2016. 
  11. ^ Noggle, Anne; White, Christine (2001). A Dance with Death: Soviet Airwomen in World War II. College Station, Texas: Texas A&M University Press. ss. 20-21. ISBN 1-58544-177-5. 27 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2020. 
  12. ^ Garber, Megan (15 Temmuz 2013). "Night Witches: The Female Fighter Pilots of World War II". The Atlantic. 23 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2016. 
  13. ^ Rakobolskaya & Kravtsova 2005, s. 149.
  14. ^ Rakobolskaya & Kravtsova 2005, s. 80-82.
  15. ^ Noggle 1994, s. 65-67.
  16. ^ Obermaier, Ernst (1989). Die Ritterkreuzträger der Luftwaffe Jagdflieger 1939 – 1945 [The Knight's Cross Bearers of the Luftwaffe Fighter Force 1939 – 1945] (Almanca). Mainz, Germany: Verlag Dieter Hoffmann. s. 147. ISBN 978-3-87341-065-7. 
  17. ^ Rakobolskaya & Kravtsova 2005, s. 320-321.
  18. ^ Laktionova, Lesya (1999). Женские авиационные части в Великой Отечественной войне 1941–1945 гг. :Историческое исследование. Moskova. 
  19. ^ "46-й гв. нбап - страница клуба "Память" Воронежского госуниверситета". samsv.narod.ru. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2020. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Gece_Cadıları&oldid=32813956" sayfasından alınmıştır