İçeriğe atla

Diyarbakır Anneleri

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Diyarbakır'da HDP'nin genel merkezinin önünde oturan anneler, 2019

Diyarbakır Anneleri, PKK tarafından aldatılan veya kaçırılan çocuklarına kavuşma ümidiyle 3 Eylül 2019 tarihinden beri HDP'ye karşı oturma eylemi yapan bir gruptur.[1] Oturma eylemi HDP'nin Diyarbakır İl Başkanlığı binası önünde gerçekleşmektedir.[2]

2020 yılında annelerin oturma eylemi
Diyarbakır anneleri

3 Eylül 2019'da bir grup anne, Halkların Demokratik Partisi'nin (HDP) Diyarbakır İl Başkanlığı binası önünde protestoya başladı. HDP çoğu kişi tarafından PKK'nın siyasi uzantısı olarak kabul edilmektedir.[3] İlk oturma eyleminden bu yana, binanın önündeki aile sayısı artış göstermiştir.[4] Kış koşulları nedeniyle, Diyarbakır anneleri parti binasının önündeki merdivenlerde oturmayı bırakıp, soğuk havalardan korunmak için bir çadırın içine taşındılar.[5]

Mart 2020'de protesto eden aile sayısı 134'e yükseldi.[6] Koronavirüsün patlak vermesi sırasında da eylemler devam etti. Evlat nöbetindeki anne ve babalardan yaşlı ve kronik rahatsızlığı bulunanlar koronavirüs nedeniyle eyleme ara verirken, geriye kalanlar ise maske takıp, hijyen kurallarına uyup sosyal mesafeye dikkat edip eyleme devam etti.[5] Aralık 2021 tarihinde evlat nöbetine katılan aile sayısı 251' e yükseldi.[7] Şubat 2022 tarihinde çocuklarına kavuşan aile sayısı 35'e ulaştı.[8]

Avrupa Parlamentosu üyesi Tomas Zdechovsky, Avrupa Konseyi Yerel ve Bölgesel Yönetimler Kongresi Denetim Komisyonu Türkiye eş raportörleri Jakob Wienen ve Yoomi Renström, Ukrayna'nın Ankara Büyükelçisi Andrii Sybiha, İngiltere'nin Ankara Büyükelçisi Dominick John Chilcott ve Hindistan'ın Ankara Büyükelçisi Sanjay Bhattacharyya'nın da yer aldığı 9 ülkenin büyükelçisinin bulunduğu heyet annelerle görüştü.

TBMM İnsan Hakları İnceleme Komisyonu bünyesinde kurulan Hükümlü ve Tutuklu Hakları Alt Komisyonu üyeleri, Basın İlan Kurumu Genel Müdürü Rıdvan Duran ve Kamu Görevlileri Etik Kurulu Başkanı Köksal Toptan aileleri ziyaret etti, desteklerini bildirdi.[9]

  1. ^ Kılıçkaya (4 Ocak 2020). "Despite Quiet Threats, Mothers of Diyarbakir Continue to Resist". The New Turkey (İngilizce). Erişim tarihi: 1 Nisan 2020. [ölü/kırık bağlantı]
  2. ^ Kaplan (1 Mart 2020). "Turkey: Mothers sit-in protest against YPG/PKK growing". www.aa.com.tr. 31 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2020. 
  3. ^ "İLETİŞİM B HDP-PKK İLİŞKİSİ KAYNAKÇA". 14 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2024. 
  4. ^ "Struggle of grieving Kurdish families who lost sons to PKK above all political concerns". SETA. 9 Eylül 2019. 28 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2020. 
  5. ^ a b "Kurdish mothers continue to protest PKK in line with anti-coronavirus measures". Daily Sabah (İngilizce). 29 Mart 2020. 31 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2020. 
  6. ^ Kaya (21 Mart 2020). "Diyarbakır'da HDP önündeki eylemde 201'inci gün; aile sayısı 134 oldu". Hürriyet. 6 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2020. 
  7. ^ "Diyarbakır'da evlat nöbetine katılan aile sayısı 251'e çıktı". TRT Haber. 28 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2022. 
  8. ^ "Diyarbakır annelerinin eylemi sayesinde bir aile daha evladına kavuştu". Anadolu Ajansı. 23 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2022. 
  9. ^ Ömer Yasin Ergin (20 Mart 2020). "Diyarbakır annelerinin evlat nöbeti 200. gününde". www.aa.com.tr. 6 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2020.