İçeriğe atla

Andrew Wakefield

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Andrew Wakefield
Wakefield Haziran 2019'da Varşova, Polonya'da aşı karşıtı bir mitingde
DoğumAndrew Jeremy Wakefield
3 Eylül 1956 (68 yaşında)
Eton, Berkshire, İngiltere
EğitimKing Edward's School, Bath
Mezun olduğu okul(lar)St Mary's Hastanesi Tıp Fakültesi, Londra
MeslekEski doktor, aşı karşıtı aktivist
Tanınma nedeniLancet KKK otizm sahtekarlığı
EvlilikCarmel, e. 32 yıl, boşandı[kaynak belirtilmeli]
Partner(ler)Elle Macpherson (2017-2019)[1][2]
Çocuk(lar)4[kaynak belirtilmeli]

Andrew Jeremy Wakefield (d. 3 Eylül 1956)[3][4][a] İngiliz aşı karşıtı aktivist, eski doktor ve kızamık, kabakulak ve kızamıkçık (KKK) aşısı ile otizm arasında bir bağlantı olduğunu iddia eden 1998 tarihli Lancet KKK otizm sahtekarlığına karıştığı için tıp sicilinden çıkarılan itibarsız bir akademisyendir. Daha sonra aşı karşıtı aktivizmiyle tanınmıştır. 1998'de yapılan bu çalışmanın kamuoyuna duyurulması, aşı alımında keskin bir düşüşe neden olmuş ve dünya çapında bir dizi kızamık salgınına yol açmıştır. Londra'daki Royal Free Hospitalda karaciğer nakli programında cerrah olarak görev yapmış ve Royal Free ve University College Tıp Fakültesinde deneysel gastroenteroloji alanında kıdemli öğretim görevlisi ve fahri danışman olmuştur. Buradaki görevlerinden 2001 yılında "karşılıklı mutabakatla" istifa etti ve ardından Amerika Birleşik Devletleri'ne taşındı. Wakefield 2004 yılında Austin, Teksas'taki Thoughtful House araştırma merkezinin (şimdiki adı Johnson Çocuk Sağlığı ve Gelişimi Merkezi) kurucu ortağı olmuş ve burada Şubat 2010'a kadar yönetici direktör olarak görev yapmış, bu tarihte İngiliz Genel Tıp Konseyinin aleyhindeki bulgularının ardından istifa etmiştir.

Wakefield 1998 yılında otizmle ilgili makalesini prestijli tıp dergisi The Lancet'te yayınlamış ve otizmle bağlantılı yeni bir enterokolit türü tespit ettiğini iddia etmiştir. Ancak diğer araştırmacılar Wakefield'in bulgularını tekrarlayamadılar[7][8] ve Sunday Times muhabiri Brian Deer'in 2004 yılında yaptığı bir araştırma Wakefield'in açıklanmayan mali çıkar çatışmalarını ortaya çıkardı.[9] Wakefield'in test kitleri satarak yılda 43 milyon dolara kadar para kazandığı bildirilmiştir.[10] Wakefield'in ortak yazarlarının çoğu daha sonra çalışmanın yorumlarına verdikleri desteği geri çekmiş[11] ve Genel Tıp Konseyi (GMC), Deer'in bulgularına odaklanarak Wakefield ve iki eski meslektaşı hakkındaki görevi kötüye kullanma iddialarına ilişkin bir soruşturma yürütmüştür.[12][13]

2010 yılında GTK, Wakefield'in araştırmasında dürüst olmadığına, hastalarının yüksek menfaatlerine aykırı davrandığına[14] ve gelişimsel olarak gecikmiş çocuklara kötü muamele ettiğine ve "sorumlu bir danışman olarak görevlerinde başarısız olduğuna" karar verdi.[15][16][17] Lancet, GTK'nin bulgularına dayanarak Wakefield'ın 1998 tarihli yayınını tamamen geri çekmiş, makalenin bazı kısımlarının tahrif edildiğini ve derginin Wakefield tarafından "kandırıldığını" belirtmiştir.[18][19] Üç ay sonra Wakefield, kısmen Lancet'te yayınlanan araştırmayı kasıtlı olarak tahrif ettiği gerekçesiyle Birleşik Krallık tıp sicilinden çıkarıldı[20] ve Birleşik Krallık'ta doktorluk yapmaktan men edildi.[21] İlgili bir hukuki kararda, bir İngiliz mahkemesi "[Wakefield'in] KKK aşısı ile otizm/enterokolitin nedensel olarak bağlantılı olduğu hipotezini destekleyen hiçbir saygın görüşün bulunmadığına" hükmetmiştir.[22] Wakefield araştırmasını ve vardığı sonuçları savunmaya devam etmiş, herhangi bir sahtekarlık, aldatmaca ya da kâr amacı olmadığını söylemiştir.[23][24][25] Wakefield 2016 yılında aşı karşıtı Vaxxed filmini yönetti.

İlk yılları ve eğitimi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Wakefield 1956 yılında doğmuştur; babası nörolog, annesi ise pratisyen hekimdir.[26] Bath'daki bağımsız King Edward's School'dan ayrıldıktan sonra Wakefield,[27] St Mary's Hastanesi Tıp Fakültesinde[26] (şimdiki Imperial College School of Medicine) tıp eğitimi aldı ve 1981'de tam yeterlilik aldı.

Wakefield 1985 yılında Kraliyet Cerrahlar Koleji üyesi olmuştur.[6]

Kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

1986-1989 yılları arasında Toronto Üniversitesinde, hayvan modelleri kullanarak ince bağırsak naklinde doku reddi sorunlarını inceleyen bir ekibin üyesiydi.[28][29] Kanada'daki Toronto Üniversitesi'nde Wellcome Trust seyahat bursu kapsamında ince bağırsak transplantasyonu çalışmalarına devam etti.[6]

Kızamık virüsü-Crohn hastalığı bağlantısı iddiaları

[değiştir | kaynağı değiştir]

İngiltere'ye döndüğünde Londra'daki Royal Free Hospital'da karaciğer nakli programında çalıştı.[6] Wakefield, 1993 yılında kızamık virüsünün Crohn hastalığına neden olabileceği sonucuna vardığı raporları yayınladığında profesyonel anlamda dikkatleri üzerine çekti[30] ve iki yıl sonra Lancet'te kızamık aşısı ile Crohn hastalığı arasında bir bağlantı olduğunu öne süren bir makale yayınladı.[31] Daha sonra yapılan araştırmalar bu hipotezi doğrulamamış, İngiltere'de bir grup uzman 1998 yılında bir dizi hakemli çalışmayı gözden geçirerek kızamık virüsünün ve KKK aşısının Crohn hastalığına yol açmadığı sonucuna varmıştır.[32]

Daha sonra, 1995 yılında, Crohn hastalığı üzerine araştırma yaparken, otizmli bir çocuğun ebeveyni olan ve oğlunun bağırsak sorunları ve otizm konusunda yardım arayan Rosemary Kessick kendisine ulaştı; Kessick, Alerji Kaynaklı Otizm adlı bir grup yönetiyordu.[33] Wakefield 1996 yılında dikkatini KKK aşısı ile otizm arasındaki olası bağlantıları araştırmaya yöneltti.[6]

Wakefield, KKK araştırması sırasında Royal Free Hospital Tıp Fakültesinde (2008'den itibaren UCL Tıp Fakültesi) deneysel gastroenteroloji alanında kıdemli öğretim görevlisi ve fahri danışmandı. "Karşılıklı anlaşma ile 2001 yılında istifa etmiş[34] ve Royal College of Pathologists'in üyesi olmuştur"[35] ve 2001 yılında[36] (ya da başka bir hesaba göre 2004 yılında) ABD'ye taşınmıştır.[35] Söylendiğine göre 1998 Lancet makalesini kontrollü bir çalışma ile doğrulama talebini reddettikten sonra Royal Free Hospital'dan ayrılması istenmiştir.[37]

Wakefield daha sonra Austin, Teksas'ta otizm üzerine çalışmalar yapan Thoughtful House Center for Children'ın kurulmasına yardımcı oldu ve yönetici direktörlüğünü yaptı; The Times'a göre burada "KKK aşısı ile otizm arasında bir bağlantı olduğu teorisini 'kanıtlanmadığını' kabul etmesine rağmen desteklemeye devam etti."[35] İngiliz Genel Tıp Konseyinin İngiltere'de daha önceki otizm araştırmalarını yürütürken "sahtekârca ve sorumsuzca" davrandığını tespit etmesinin ardından Şubat 2010'da Thoughtful House'dan istifa etti.[28][38] The Times Mayıs 2010'da "bağırsak hastalıkları ve gelişimsel bozuklukları araştıran" bir İngiliz yardım kuruluşu olan Visceral'ın tıbbi danışmanı olduğunu bildirdi.[35]

Wakefield'ın Birleşik Krallık'ta doktorluk yapması yasaklanmıştır[21] ve ABD'de de lisansı bulunmamaktadır.[39] Wakefield ABD'de yaşamakta olup, aralarında Wakefield'in otobiyografisi Callous Disregard için önsöz yazan aşı karşıtı Jenny McCarthy'nin[40] de bulunduğu bir takipçi kitlesine sahiptir. McCarthy'nin, KKK aşısının neden olduğuna inandığı otizm benzeri semptomları olan bir oğlu var.[41] Deer'a göre, 2011 yılı itibarıyla Wakefield, ailesiyle birlikte Austin yakınlarında yaşamaktadır.[28][42]

Wakefield, kâr amacı gütmeyen "Stratejik Otizm İnisiyatifi"ni kurarak bu hastalıkla ilgili çalışmalar başlatmıştır ve şu anda Otizm için Tıbbi Müdahaleler adlı bir şirketin ve Otizm Medya Kanalı adlı bir başka şirketin yöneticisi olarak listelenmektedir.[42]

The Lancet sahtekarlığı

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: Lancet KKK otizm sahtekarlığı

Wakefield, 28 Şubat 1998 tarihinde The Lancet dergisinde yayınlanan ve otizmli on iki çocuk üzerinde yapılan bir çalışmanın başyazarıydı. Çalışma, otistik enterokolit adı verilen yeni bir sendrom öneriyor ve yeni bir bağırsak hastalığı türü, otizm ve KKK aşısı arasında bir bağlantı olasılığını gündeme getiriyordu. Yazarlar, on iki çocuktan sekizinin ebeveynlerinin "davranışsal semptomlar" olarak tanımladıkları semptomları KKK ile ilişkilendirdiklerini ve bu semptomların başlangıcının KKK aşısından sonraki iki hafta içinde başladığını bildirdiklerini söylediler.

Bu olası tetikleyiciler sekiz vakada KKK, bir vakada ise kızamık enfeksiyonu olarak rapor edilmiştir. Makale anında tartışmalara yol açmış, İngiltere'de geniş çaplı bir tanıtımın yapılmasına ve ertesi ay İngiltere Tıbbi Araştırma Konseyinde özel bir panelin toplanmasına neden olmuştur.[43] 2005 yılında Japonya'da yapılan bir çalışma, üçlü KKK aşısı yapılan çocuk grupları ile tek tek kızamık, kabakulak ve kızamıkçık aşısı yapılan çocuk gruplarında KKK aşısı ile otizm arasında nedensel bir ilişki olmadığını ortaya koymuştur. Japonya'da KKK aşısı 1993 yılında bireysel aşılarla değiştirilmişti.[44]

Makalede nedensel bir bağlantının kanıtlanmadığı belirtilmiş olsa da makale yayınlanmadan önce Wakefield bir basın toplantısında ve hastane tarafından yayınlanan bir video haber bülteninde, daha fazla araştırma yapılana kadar üçlü KKK aşısının askıya alınması çağrısında bulunmuştur.[45] Bu daha sonra 'basın toplantısı yoluyla bilim' olarak eleştirildi.[46] BBC News'e göre, KKK aşısı korkusunu körükleyen Lancet'taki makaleden ziyade bu basın toplantısıydı.[47] BBC'nin haberine göre gazetecilere şöyle demiştir: "bunun 'ahlaki bir mesele' olduğunu ve kızamık, kabakulak ve kızamıkçık için üçü bir arada aşının kullanılmaya devam edilmesini artık destekleyemeyeceğini söyledi. Wakefield o dönemde 'KKK'nin az sayıda insanda bu komplikasyona yol açıp açmayacağını belirlemek için acil olarak daha fazla araştırma yapılması gerekiyor' dedi."[47] "Üç virüsü, üç canlı virüsü bir arada verirseniz, özellikle de bu virüslerden biri bağışıklık sistemini kızamık gibi etkiliyorsa, advers bir olayın meydana gelme riskini potansiyel olarak artırırsınız."[45] Ebeveynlerin kızamık, kabakulak ve kızamıkçığa karşı bir yıl arayla tek aşı yaptırmayı tercih etmelerini önerdi. Kasım 2000'de 60 Minutes kendisiyle bir röportaj yaptı ve bu iddialarını ABD'li izleyicilere tekrarlayarak, ABD'de yeni ortaya çıkan ve esas olarak aşılardaki tiyomersal ile ilgilenen aşı karşıtı hareket için yeni bir odak noktası sağladı.[48][49]

Aralık 2001'de Wakefield, "Araştırma sonuçlarım popüler olmadığı için gitmem istendi" diyerek Royal Free Hospital'dan istifa etti.[34] Tıp fakültesi, "karşılıklı anlaşma ile" ayrıldığını söyledi. Şubat 2002'de Wakefield şunları söylemiştir: "Bu krizi tetikleyen şey, tek aşının kaldırılması, seçme şansının ortadan kaldırılmasıydı ve öfkeye neden olan da buydu - çünkü doktorlar, gurular, halka kendileri için bilinçli bir karar veremeyecek bir tür moron kitleymiş gibi davranıyorlar."[50]

İlk tartışmanın ardından

[değiştir | kaynağı değiştir]

Wakefield, Aralık 2001'de Royal Free Hospital'dan ayrıldıktan sonra Amerika Birleşik Devletleri'nde klinik araştırmalar yapmaya devam etti. MMR aşısı ve otizm arasındaki olası ilişki üzerine daha fazla çalışma yapmak üzere Uluslararası Çocuk Gelişimi Kaynak Merkezinde tartışmalı bir Amerikalı araştırmacı olan Jeff Bradstreet'e katıldı.[51]

Wakefield 2004 yılında Austin, Teksas'taki Thoughtful House araştırma merkezinde çalışmaya başladı.[52] Wakefield, Şubat 2010'a kadar Thoughtful House'un yönetici direktörü olarak görev yaptı ve bu tarihte İngiliz Genel Tıp Konseyi tarafından aleyhinde yapılan tespitlerin ardından istifa etti.[38][53]

Şubat 2004'te Wakefield çıkar çatışmasıyla suçlanınca tartışma yeniden alevlendi. The Sunday Times gazetesinde Brian Deer, Lancet'taki araştırmada yer alan 12 çocuğun ebeveynlerinden bazılarının KKK üreticilerine karşı dava açmaya hazırlanan bir İngiliz avukat aracılığıyla işe alındığını ve Royal Free Hospital'ın araştırma için İngiltere'deki Yasal Yardım Kurulundan (günümüzde Yasal Hizmetler Komisyonu) 55.000 sterlin aldığını bildirdi.[54] Kurul daha önce, Ekim 2003'te KKK üreticilerine karşı açılan dava için kamu fonunu kesmişti.[55] The Sunday Times'ta yer alan iddiaların İngiltere Genel Tıp Konseyi tarafından soruşturulmasının ardından Wakefield, sahtekârlık da dâhil olmak üzere ciddi mesleki suiistimalle suçlandı.[56] Aralık 2006'da The Sunday Times'da yazan Deer, Royal Free Hospital'a bağışladıkları paraya ek olarak, KKK davasından sorumlu avukatların Wakefield'a daha önce açıklamadığı 400.000 £'dan fazla kişisel ödeme yaptıklarını bildirdi.[57]

The Lancet'in editörü Richard Horton, Deer'ın 2004 tarihli Sunday Times haberinden yirmi dört saat önce, soruşturmaya kamuoyuna yaptığı bir açıklamayla yanıt vermiş, Wakefield'in araştırmasını "ölümcül derecede kusurlu" olarak nitelendirmiş ve hakemler Wakefield'in çıkar çatışmasından haberdar olsalardı makalenin taraflı olduğu gerekçesiyle reddedileceğine inandığını söylemiştir.[58] Wakefield'in Lancet'taki makalesinin on iki ortak yazarından on tanesi daha sonra bir yorumun geri çekilmesini yayınladı.[59] Makalenin geri çekilen bölümü aşağıdaki gibidir:

Yorumlama. Daha önce normal olan bir grup çocukta, genellikle zaman içinde olası çevresel tetikleyicilerle ilişkilendirilen gastrointestinal hastalık ve gelişimsel gerileme tespit ettik.

Geri çekme yazısında şöyle deniyordu:[59]

Bu makalede, veriler yetersiz olduğu için (aşı) ile otizm arasında nedensel bir bağlantı kurulmadığını açıkça belirtmek isteriz. Bununla birlikte, böyle bir bağlantı olasılığı gündeme getirilmiş ve bunun sonucunda meydana gelen olayların halk sağlığı üzerinde önemli etkileri olmuştur. Bunu göz önünde bulundurarak, makalede bu bulgulara getirilen yorumu, emsallere uygun olarak, birlikte resmi olarak geri çekmenin uygun zaman olduğunu düşünüyoruz.[60]

Wakefield v Channel Four Television and Others

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kasım 2004'te Channel 4, muhabir Brian Deer'ın bir saatlik Dispatches soruşturmasını yayınladı; Toronto Star, Deer'ın "Wakefield'in KKK aşısına karşı yürüttüğü kampanyadan önce tekli kızamık aşısı için patent başvurusunda bulunduğuna dair belgesel kanıtlar sunduğunu ve bunun da onun güdüleri hakkında soru işaretleri yarattığını" söyledi.[28][61][62]

Wakefield'ın yayınlanmamış ilk patent başvurusuna ek olarak[61] Deer, yayınlanmış patent başvurusunun bir kopyasını da yayınladı.[63] Bunun 1. sayfasının ilk paragrafında şu ifade yer almaktadır:

Mevcut buluş, kızamık virüsü enfeksiyonuna karşı önleme ve/veya profilaksi için yeni bir aşı/immünizasyon ve IBD (İnflamatuar Bağırsak Hastalığı) tedavisi için farmasötik veya terapötik bir bileşim ile ilgilidir; özellikle Crohn Hastalığı ve Ülseratif Kolit ve regresif davranışsal hastalık (RDH).

Wakefield'in 1998 yılında Lancet'ta yayınlanan makalesinde yer alan araştırmayı açıklamadan önce, aynı sayfada bu patent KKK aşısı kullanımının otizme neden olduğunu açıkça belirtmektedir:

KKK aşısının (canlı zayıflatılmış kızamık aşısı virüsü, kızamık virüsü, kabakulak aşısı virüsü ve kızamıkçık aşısı virüsü ve yukarıda belirtilen virüslerin vahşi suşlarını içerdiği kabul edilir) kullanımının bazı bebeklerde ileal lenfoid nodüler hiperplazi, kronik kolit ve otizm (RDH) dahil olmak üzere yaygın gelişimsel bozukluğa neden olduğu da gösterilmiştir.

Deer'a göre, Wakefield'in avukatlarından kendisine gönderilen 31 Ocak 2005 tarihli bir mektupta şöyle denmektedir: "Dr. Wakefield rakip bir aşı planlamamıştır."[61]

Dispatches programında Deer, Royal Free tıp fakültesinde Wakefield'in gözetimi altında çalışan araştırmacı Nicholas Chadwick'in Lancet'te rapor edilen çocuklarda kızamık virüsüne rastlayamadığını da ortaya çıkardı.[64]

Ocak 2005'te Wakefield, Channel 4, bağımsız yapım şirketi Twenty Twenty ve Brian Deer, The Sunday Times ve Deer'ın şahsı ve briandeer.com[65] web sitesi aleyhine Wakefield v Channel Four Television and Others [2006] EWHC 3289 (QB); [2007] 94 BMLR 1 adlı iftira davasını açmıştır. Ancak Wakefield, davasını açtıktan birkaç hafta sonra, kendisine karşı açılan Genel Tıp Konseyi davası sonuçlanıncaya kadar davanın dondurulmasını talep etmiştir. Channel 4 ve Deer, Wakefield'ı davaya devam etmeye ya da davayı durdurmaya zorlayan bir Yüksek Mahkeme emrini talep etti. 27 ve 28 Ekim 2005 tarihlerinde yapılan duruşmanın ardından Yargıç David Eady davanın durdurulmasına karşı karar verdi:

Dolayısıyla, Davacı'nın iftira davasının varlığını halkla ilişkiler amacıyla kullanmak ve diğer eleştirmenleri caydırmak istediği, aynı zamanda kendisini bu tür bir davanın "dezavantajlarından", önemli bir haklılık savunmasına cevap vermek zorunda kalmaktan izole etmek istediği anlaşılmaktadır ... Bu nedenle, Davacının, davaları ilerletmek veya Davalılara iddiaları karşılama fırsatı vermek istemezken, davaların varlığından elde edebileceği her türlü avantajı elde etmek istediği konusunda oldukça ikna olmuş durumdayım.[66]

Kararda, Channel 4'ün Deer'ın Wakefield'a yönelik iddialarını özetleyen "çok uzun alıntıları" tespit edilmiştir:[66](i) [Wakefield], kendi laboratuvarının, sonuçları iddialarıyla çarpıcı bir şekilde çelişen testler gerçekleştirdiğini ve çalışmasında söz konusu çocukların tek birinde bile kızamık virüsüne rastlanmadığını bilmesine ve KKK'nin tekli aşılara bölünmesi gerektiğine dair inancının kesinlikle hiçbir dayanağı olmadığını bilmesine veya bilmesi gerekmesine rağmen, KKK aşısının otizme yol açabileceği korkusunu yaymıştır.

(ii) Böyle bir korkuyu yayarken, gerçeği uygunsuz bir şekilde açıklamamasına rağmen, servetine servet katabilecek rakip bir aşı ve ürünler (teorisine dayanan bir teşhis kiti gibi) planladığı için dürüst olmayan ve çıkarcı amaçlarla hareket etmiştir
(iii) Etik olmayan bir şekilde kapsamlı invaziv prosedürler uygulayarak (zaman zaman bir çocuğu üç kişinin tutması gerekmiştir) bakımı altındaki çocukları ciddi şekilde istismar etmiş, böylece hemşirelerin ayrılmasına ve doktor meslektaşlarının ciddi endişe ve mutsuzluk yaşamasına neden olmuştur
(iv) Otistik çocuklar üzerine yaptığı araştırmanın, KKK aşısı üreticilerine dava açmaya çalışan avukatlarla yaptığı bir sözleşme ile başladığını meslektaşlarına ve kamuoyuna uygunsuz ve/veya dürüst olmayan bir şekilde açıklamamıştır
(v) Uluslararası Çocuk Gelişimi Kaynak Merkezine uygunsuz veya dürüst olmayan bir şekilde itibarını ödünç vererek, çok hassas durumdaki ebeveynlere, etkinliği konusunda hiçbir bilimsel kanıt bulunmayan (bildiği veya bilmesi gerektiği üzere) pahalı ürünleri tanıtmıştır

Eady'nin kararında şu ifadeler yer almaktadır: "GTK disiplin organının görüşleri veya vardığı sonuçlar, söyleyebileceğim kadarıyla, konuyla ilgili veya kabul edilebilir olmayacaktır", Channel 4'ün iddiaları "Davacının mesleki bütünlüğünü ve dürüstlüğünü temelden zedelemektedir" ve "Sorunların çözümü için GTK işlemlerine öncelik verilmesi gerektiği ciddi olarak ileri sürülemez."

Aralık 2006'da Deer, Hukuk Hizmetleri Komisyonundan elde ettiği ve KKK aşısına karşı bir dava oluşturmak amacıyla Wakefield'a açıklanmayan 435.643 sterlinlik ücret ödediğini gösteren kayıtları yayınladı.[67] The Sunday Times'ın haberine göre, bu ödemeler Wakefield'in Lancet'taki makalesinin yayınlanmasından iki yıl önce başlamıştı.[57] Deer'ın raporundan birkaç gün sonra Wakefield tüm iftira davalarını geri çekti[68] ve tüm davalıların yasal masraflarını ödemesine karar verildi.[69][70]

Diğer endişeler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Wakefield'in verileri de sorgulanmıştır;[71] Deer'ın programında yer alan eski bir yüksek lisans öğrencisi daha sonra Wakefield'ın hipoteziyle çelişen laboratuvar verilerini görmezden geldiğini ifade etmiştir. İşbirliği yapılan bir laboratuvarda yapılan bağımsız bir araştırma Wakefield'ın iddialarını destekleyen verilerin doğruluğunu sorgulamıştır.[72]

Haziran 2005'te BBC Horizon programı, 100 otistik ve 200 otistik olmayan çocuktan alınan kan örnekleri üzerinde yapılan ve adı açıklanmayan ve yayınlanmayan bir çalışmayı haber yapmıştır. Örneklerin %99'unda kızamık virüsü izine rastlanmadığı ve virüs içeren örneklerin de otistik olmayan çocuklara ait olma olasılığının yüksek olduğu, yani sadece üç örnekte kızamık virüsü bulunduğu, bunlardan birinin otistik bir çocuktan, ikisinin de normal gelişim gösteren bir çocuktan alındığı bildirilmiştir. Çalışmanın yazarları KKK ile otizm arasında herhangi bir bağlantı olduğuna dair bir kanıt bulamamışlardır.[73]

Amerika Birleşik Devletleri Ulusal Bilimler Akademisi Tıp Enstitüsü (IOM),[74] CDC[75] ve Birleşik Krallık Ulusal Sağlık Servisi[76] ile birlikte aşılar ve otizm arasında bir bağlantı bulamamıştır. Tıp literatüründeki incelemeler de KKK aşısı ile otizm veya Wakefield'ın "otistik enterokolit" olarak adlandırdığı bağırsak hastalığı arasında bir bağlantı bulamamıştır.[77][78][79]

Genel Tıp Konseyi duruşmaları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Temmuz 2007 ve Mayıs 2010 tarihleri arasında, Birleşik Krallık Genel Tıp Konseyinin 217 gün süren "uygulamaya uygunluk" duruşmasında Wakefield ve Lancet'taki makalede yer alan iki meslektaşına yönelik mesleki suistimal suçlamaları incelenmiştir.[80][81] Suçlamalar arasında şunlar da vardı:

  • Çocuklarının KKK'den zarar gördüğüne inanan ebeveynleri temsil eden avukatlar tarafından araştırmayı yürütmek için ödeme yapılıyordu.[80]
  • Bölümünün etik kurulunun onayı olmadan ve çocukların semptomları veya tıbbi geçmişleri bu tanısal testleri gerektirmediği halde çocukların klinik çıkarlarına aykırı olarak araştırma denekleri üzerinde kolonoskopi, kolon biyopsileri ve lomber ponksiyonlar dahil olmak üzere "gerekli pediatrik niteliklere sahip olmayan" incelemeler istemiştir.[80]
  • Hastaların çalışmaya nasıl alındığını açıklamayarak,[80] Lancet makalelerindeki açıklamalarında ve makale yayınlandıktan sonraki sorularda, çocukların hangi rahatsızlıklara sahip olduğu ve bu rahatsızlıkların aşı olmalarına göre ne zaman gözlemlendiği konusunda 'sahtekarca ve sorumsuzca' davranmıştır.[82][83]
  • Çalışmayı hastanenin etik kurulu tarafından onaylanmayan bir temelde yürütmüştür.[80]
  • Oğlunun doğum günü partisinde bulunan çocuklardan her biri 5 sterlin karşılığında kan örnekleri satın almış ve Wakefield daha sonraki bir sunumda bu konuda şaka yapmıştır.[80]
  • Çocukların yaşayabileceği herhangi bir sıkıntı ya da acıyı umursamadığını göstermiştir.[20]

Wakefield suçlamaları reddetti.[84] 28 Ocak 2010 tarihinde GTK, Wakefield'ın "sorumlu bir danışman olarak görevlerini yerine getirmediğini",[15] hastalarının çıkarlarına aykırı hareket ettiğini[15] ve tartışmalı araştırmasında "dürüst olmayan ve sorumsuzca" davrandığını belirterek tüm konularda aleyhinde karar verdi.[16] 24 Mayıs 2010 tarihinde Birleşik Krallık tıp sicilinden çıkarıldı. Bu, GTK'nin uygulayabileceği en sert yaptırımdı ve bir hekim olarak kariyerini etkili bir şekilde sona erdirdi. Kararı açıklayan GTK, Wakefield'ın "tıp mesleğinin itibarını zedelediğini" ve "ciddi ve geniş kapsamlı bulguları" nedeniyle isminin sicilden silinmesinden başka hiçbir yaptırımın uygun olmadığını söyledi.[21][85] Aynı gün Wakefield'ın otobiyografisi Callous Disregard yayımlandı ve kendisine yöneltilen suçlamalardan biriyle aynı ifadeler kullanıldı ("çocukların çekebileceği herhangi bir sıkıntı ya da acıyı umursamazca göz ardı etti").[20] Wakefield, tıp ve bilim dünyası tarafından haksızlığa uğradığını savunmuştur.[86]

Dolandırıcılık ve çıkar çatışması iddiaları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Şubat 2009'da The Sunday Times gazetesi, gazete tarafından tıbbi kayıtlardan ve tanıklarla yapılan görüşmelerden elde edilen ve GTK'ye sunulan kanıtlarla desteklenen kanıtlara atıfta bulunarak, gazete tarafından yapılan daha ileri bir araştırmanın Wakefield'ın "otizmle olası bir bağlantı görüntüsü yaratarak araştırmasındaki sonuçları değiştirdiğini ve yanlış bildirdiğini" ortaya çıkardığını bildirdi.[87]

Nisan 2010'da Deer, BMJ'deki bir raporda bulgularının laboratuvar yönlerini genişletmiş ve normal klinik histopatoloji sonuçlarının (Royal Free Hospital'dan elde edilen) tıp fakültesinde nasıl normalden anormale doğru toptan değişikliğe tabi tutulduğunu ve Lancet'te yayınlandığını anlatmıştır.[88] 2 Ocak 2011 tarihinde Deer, on iki çocukla ilgili verileri karşılaştıran, orijinal hastane verilerini ve 1998 tarihli The Lancet makalesinde kullanılan toptan değişiklikleri gösteren iki tablo sunmuştur.[89]

5 Ocak 2011 tarihinde BMJ, Brian Deer tarafından kaleme alınan "KKK aşısına karşı dava nasıl düzeltildi" başlıklı bir makale yayınlamıştır.[90] Deer, orijinal çalışmadaki 12 çocuğun tıbbi kayıtlarının incelenmesine dayanarak, araştırmasının şunları bulduğunu söyledi:[90]

The Lancet dergisindeki makale, 12 çocuk hastadan oluşan bir vaka serisiydi; enterokolit ve gerileyen otizmden oluşan "yeni bir sendrom" olduğunu bildiriyor ve bunu "belirgin bir tetikleyici olay" olarak KKK ile ilişkilendiriyordu. Ama aslında:

Gerileyen otizmli olduğu bildirilen dokuz çocuktan üçünde otizm tanısı hiç konulmamıştır. Sadece bir çocuk açıkça gerileyen otizme sahipti;
Makalede 12 çocuğun tamamının "önceden normal" olduğu iddia edilmesine rağmen, beşinde önceden var olan gelişimsel sorunlar belgelenmiştir;
Bazı çocuklarda ilk davranışsal belirtilerin KKK'dan sonraki günlerde görüldüğü bildirilmiştir, ancak kayıtlar bu belirtilerin aşılamadan birkaç ay sonra başladığını belgelemiştir;
Dokuz vakada, inflamatuar hücre popülasyonlarında hiç dalgalanma olmadığını veya minimal dalgalanmalar olduğunu gösteren dikkat çekici olmayan kolon histopatolojisi sonuçları, bir tıp fakültesi "araştırma incelemesi" sonrasında "spesifik olmayan kolit" olarak değiştirilmiştir;
Sekiz çocuğun ailesinin KKK'yi suçladığı bildirilmiş, ancak 11 aile bu iddiayı hastanede dile getirmiştir. Üç iddianın hariç tutulması -hepsi de sorunların başlama zamanını aylar olarak vermektedir- 14 günlük bir zamansal bağlantı görüntüsü yaratılmasına yardımcı olmuştur;
Hastalar KKK karşıtı kampanyacılar aracılığıyla işe alınmış ve çalışma planlanan dava için görevlendirilmiş ve finanse edilmiştir.[90]

BMJ editörleri, eşlik eden bir başyazıda şunları söyledi:

Verilerin tahrif edildiğine dair açık kanıtlar artık bu zarar verici aşı korkusuna kapıyı kapatmalıdır... Bu sahtekarlığı kim yaptı? Wakefield olduğuna hiç şüphe yok. Wakefield'in hatalı olması ama dürüst olmaması, yani projeyi adil bir şekilde tanımlayamayacak ya da 12 çocuk vakasından birini bile doğru bir şekilde rapor edemeyecek kadar beceriksiz olması mümkün müdür? Hayır. İstediği sonuçları elde etmek için makaleyi hazırlarken büyük bir düşünce ve çaba sarf etmiş olmalı: tutarsızlıkların hepsi tek bir yöne gidiyordu; yanlış raporlama çok büyüktü. Dahası, GMC'nin 217 gün süren duruşmasının ölçeği, doğrudan sahtekarlığa odaklanan ek suçlamaları engellemiş olsa da, panel, çalışmanın kabul kriterleri, Adli Yardım Kurulu tarafından finanse edilmesi ve daha sonra bu konuda yaptığı açıklamalar konusunda sahtekarlıktan suçlu buldu.[91]

British Medical Journal'ın başyazısında Wakefield'in makalesinin "ayrıntılı bir sahtekarlık" olduğu sonucuna varılmıştır.[91][92] BMJ'de 11 Ocak 2011 tarihinde yayınlanan bir makalede[37] Deer, Wakefield'in makalesinin yol açtığı KKK aşısı korkusundan faydalanmayı planladığını belirtmiştir.[93] Deer, Bilgi Edinme Özgürlüğü yasası kapsamında elde ettiği belgelere dayanarak,[10] Wakefield'in araştırmadaki çocuklardan birinin babasıyla ortaklaşa olarak, KKK aşısı korkusu üzerinden yeni tıbbi testlerden ve "dava odaklı testlerden" kar elde edecek bir girişim başlatmayı planladığını söyledi.[61][93] Washington Post, Deer'in Wakefield'in yeni bir durum olan otistik enterokolit için "teşhis kitlerinden yılda 43 milyon dolardan fazla kazanabileceğini" tahmin ettiğini söylediğini bildirdi.[10] Deer'ın BMJ'deki raporuna göre, Wakefield'ın eşinin adını taşıyan Immunospecifics Biotechnologies Ltd ve Carmel Healthcare Ltd adlı girişimler, Wakefield'ın University College London tıp fakültesindeki üstlerinin kendisine iki sayfalık bir mektup vermesinin ardından başarısız oldu:

UCL'deki akademik göreviniz ile Carmel'deki göreviniz arasındaki olası ciddi çıkar çatışması konusunda endişelerimiz devam etmektedir. Bu endişe, şirketin iş planının, genel olarak beklenen titiz akademik ve bilimsel standartlara uymayan, bilimsel olarak gerekçelendirilmemiş sonuçların erken yayınlanmasına bağlı görünmesi nedeniyle ortaya çıkmıştır.[37]

WebMD, Deer'ın BMJ raporuna dayandırdığı haberinde, yıllık 43 milyon dolarlık kârın "otizmli hastaların teşhisine" yönelik kitlerin pazarlanmasından elde edileceğini ve "teşhis için ilk pazarın hem İngiltere hem de ABD'den OE [Wakefield tarafından uydurulan ve kanıtlanmamış bir durum olan otistik enterokolit] hastalarının dava yoluyla test edilmesi olacağını" belirtmiştir.[94] WebMD'ye göre, BMJ makalesinde ayrıca Carmel Healthcare Ltd. şirketinin "KKK aşısına olan kamu güveninin zedelenmesi" halinde ürünleri pazarlamada ve ikame bir aşı geliştirmede başarılı olacağı iddia edilmiştir.[94]

Ekim 2012'de PNAS'ta (Proceedings of the National Academy of Sciences) yayınlanan bir araştırmada Wakefield'in 1998 tarihli makalesi 758 atıfla en çok atıf alan ve geri çekilen bilimsel makale olarak tanımlanmış ve "geri çekilme nedeni" olarak "sahtekarlık" gösterilmiştir.[95]

Dergi geri çekmeleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

2 Şubat 2010 tarihinde Lancet dergisi Wakefield'in 1998 tarihli makalesini resmen geri çekmiştir.[96][97][98] Geri çekme kararında şöyle denmektedir: "Orijinal makalede çocukların 'ardışık olarak sevk edildiği' ve soruşturmaların yerel etik kurul tarafından 'onaylandığı' iddialarının yanlış olduğu kanıtlanmıştır."[18]

Ertesi gün, uzman bir dergi olan NeuroToxicology'nin editörü, basım aşamasında olan bir başka Wakefield makalesini geri çekti. Maymunlar üzerinde yapılan araştırmalarla ilgili olan bu makale daha önce internette yayınlanmıştı ve aşıları otizmle ilişkilendirmeye çalışıyordu.[99]

Mayıs 2010'da The American Journal of Gastroenterology, Wakefield'in Lancet'teki makalede yer alan 12 hastanın verilerini kullandığı bir makalesini geri çekmiştir.[100]

5 Ocak 2011 tarihinde British Medical Journal editörleri Wakefield'in diğer yayınlarının da incelenmesini ve gerekirse geri çekilmesini tavsiye etmiştir.[40]

Wakefield'ın tepkisi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ocak 2011 itibarıyla Wakefield masumiyetini savunmaya devam etmiştir. Bir basın açıklamasında şöyle demiştir,

Kayıtlara geçmesi için bir şeyi açıkça belirtmek istiyorum - araştırmam ve bu çocuklarda bulunan ciddi tıbbi sorunlar bir aldatmaca değildi ve hiçbir şekilde sahtekarlık yapılmadı. Bulgularımızdan kar elde etmeye de çalışmadım ... medyada aksi yönde çıkan haberlere rağmen, araştırmamın sonuçları beş ülkede daha tekrarlandı... Aşılar da dahil olmak üzere çevresel tetikleyicilerin otizm ve diğer gelişimsel sorunlara neden olup olmadığını belirlemek için daha bağımsız araştırmaları tamamen desteklemeye devam ediyorum ... Lancet makalesinden bu yana işimi, kariyerimi ve ülkemi kaybettim. Motivasyonumun kâr olduğunu iddia etmek kesinlikle doğru değildir. Caydırılmayacağım - bu konu çok önemli.[23]

Wakefield bir internet radyosuna verdiği mülakatta BMJ serisinin "tamamen saçmalık olduğunu" söyledi ve "çalışmasındaki 12 çocuğun vakalarını ticari girişimini tanıtmak için kullandığını" reddetti. Deer mali açıklama formlarını doldurdu ve Wakefield'in ilaç endüstrisi tarafından finanse edildiği iddiasını reddetti.[93] CNN'e göre Wakefield, sahip olduğu patentin "bağışıklık sistemini güçlendiren 'reçetesiz satılan bir besin takviyesi'" için olduğunu söyledi.[93] WebMD, Wakefield'in "geçerli aşı güvenliği endişelerini araştırmaya yönelik her türlü girişimi ezmeye yönelik acımasız, pragmatik bir girişimin" kurbanı olduğunu söylediğini bildirdi.[94]

Wakefield, Deer'ın "[kendisini] alaşağı etmek için getirilmiş bir tetikçi" olduğunu ve diğer bilim adamlarının Deer'ın sözlerine inandığını söylüyor. Anderson Cooper 360° programında, BMJ makalelerini henüz okumadığını söyledi, ancak geçerliliklerini ve Deer'ın çalışmadaki çocukların aileleriyle görüştüğünü reddetti. Ayrıca izleyicileri, neden hedef alındığını açıklayacağını söylediği kitabı Callous Disregard'ı okumaya çağırdı ve Anderson Cooper da buna karşılık verdi: "Ama efendim, eğer yalan söylüyorsanız kitabınız da yalandır. Eğer çalışmanız yalansa kitabınız da yalandır."[101][102]

Wakefield daha sonra, kamu sağlığı yetkilileri ve ilaç şirketlerinin kendisini itibarsızlaştırmak için bir komplo kurduğunu ima etmiş, blog yazarlarına web sitelerinde kendisi hakkında söylentiler yayınlamaları için para verdiklerini ya da kızamıktan ölüm raporlarını yapay olarak şişirdiklerini öne sürmüştür.[101]

Deer'ın karşı tepkisi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Deer, Wakefield'ın suçlamasına, Wakefield'ı kendisine dava açmaya davet ederek yanıt verdi:

Andrew Wakefield'in suçlandığı gibi suçlu olmadığı doğruysa, şahsıma, Londra'daki "The Sunday Times" gazetesine ve buradaki tıp dergisine karşı bir iftira davası açabilir ve Amerika'nın en zengin adamı olur.[103]

Deer, Wakefield'ın daha önce açtığı tüm iftira davalarının reddedildiğini ya da geri çekildiğini belirtti.[66][103]

Wakefield, Ocak 2012'de Teksas eyalet mahkemesinde Deer, Fiona Godlee ve BMJ aleyhine sahte dolandırıcılık suçlamasıyla bir iftira davası açmış ve Travis County'de jürili bir duruşma talep etmiştir. Dava dilekçesinde Wakefield'ın Austin'de ikamet ettiği belirtilmiş[104][105] ve Teksas'ta dava açılmasına gerekçe olarak "Teksas Uzun Kol Yasası" gösterilmiştir. BMJ, raporlarının arkasında durduğunu ve "iddiayı şiddetle savunacağını" söyledi.[106][107] Ağustos 2012'de Bölge Mahkemesi Yargıcı Amy Meachum Wakefield'in davasını yetkisizlik nedeniyle reddetti.[108][109] Karar Eylül 2014'te temyizde onaylandı ve Wakefield'ın tüm tarafların masraflarını ödemesine karar verildi.[110][111]

Deer, 5 Nisan 2011 tarihinde Editörler Derneği tarafından düzenlenen İngiliz Basın Ödülleri'nde İngiltere'de yılın uzman gazetecisi seçildi. Jüri, Deer'ın Wakefield hakkındaki soruşturmasının "bir yanlışın muazzam bir şekilde düzeltilmesi" olduğunu söyledi.[112]

Epidemikler, etkileri ve kabulü

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ayrıca bakınız: 2013 Swansea kızamık epidemisi ve Kızamık epidemiyolojisi

Doktorlar, tıp dergileri ve editörler Wakefield'in hileli eylemlerini çeşitli epidemiklere ve ölümlere bağlayan açıklamalar yaptılar.[113][114][115][116][117][118] Louisville Üniversitesinde pediatri profesörü olan ve "otizm tartışmasının aşılama oranları üzerindeki etkisini inceleyen bir bulaşıcı hastalıklar uzmanı" olan Michael J. Smith, "Açıkça görülüyor ki, bu [Wakefield] çalışmasının sonuçları yankı uyandırdı" dedi.[119][120]

Wakefield'in çalışması ve KKK aşısının otizme neden olabileceği iddiası, Amerika Birleşik Devletleri, Birleşik Krallık ve İrlanda'da aşılama oranlarının düşmesine ve buna bağlı olarak kızamık ve kabakulak enfeksiyonlarında artışa yol açarak ciddi hastalıklara ve ölümlere neden olmuştur. Aşının zararlı olduğuna dair devam eden iddiaları, tüm aşılara karşı güvensizlik ortamının oluşmasına ve daha önce kontrol altında tutulan diğer hastalıkların yeniden ortaya çıkmasına katkıda bulunmuştur.[41][71][121]

Associated Press'e göre:

İngiltere'de aşılama oranları yüzde 92'den yüzde 73'e düştü ve Londra'nın bazı bölgelerinde yüzde 50'ye kadar geriledi. Bu etki Amerika Birleşik Devletleri'nde o kadar dramatik olmamıştır, ancak araştırmacılar 1990'ların sonunda doğan 125.000 kadar ABD'li çocuğun Wakefield sıçraması nedeniyle KKK aşısı olmadığını tahmin etmektedir.[119]

Kuzey Karolina'nın Wilmington kentindeki ABC kanalı WWAY'den yapılan açıklamada:

Dr. Andrew Wakefield'in 1998'de yayınlanan çalışmasından bu yana, birçok ebeveyn kızamık, kabakulak ve kızamıkçık aşısının otizme yol açabileceğine ikna olmuştur. Ancak bu çalışma yarardan çok zarar getirmiş olabilir. Hastalık Kontrol ve Korunma Merkezlerine göre, Amerika Birleşik Devletleri'nde 2008 yılında, 1997'den bu yana görülen tüm yıllardan daha fazla kızamık vakası rapor edilmiştir. Enfekte olanların yüzde 90'ından fazlası aşılanmamıştı ya da aşılanma durumları bilinmiyordu.[118]

Canadian Medical Association Journal (CMAJ) Genel Yayın Yönetmeni Paul Hébert şunları söyledi:

Wakefield fiyaskosunun büyük bir etkisi olmuştur. Bu, aşı karşıtı bir hareketin doğmasına neden oldu. Büyük Britanya'da kızamık salgınları görüldü. Muhtemelen çok sayıda ölümle sonuçlandı.[28]

New York Times Magazine'de yayınlanan bir makalede şu yorumda bulunulmuştur:

Andrew Wakefield, kendi kuşağının en çok nefret edilen doktorlarından biri haline geldi; suçlayana bağlı olarak, doğrudan ya da dolaylı olarak, trajik sonuçları olan bir paniği sorumsuzca başlatmakla suçlandı: aşılama oranları o kadar düşük ki, bir zamanlar burada neredeyse tamamen ortadan kaldırılmış olan çocukluk hastalıkları -bunların arasında boğmaca ve kızamık da var- yeniden ortaya çıktı ve genç hayatları tehlikeye attı.[101]

Gazeteci Brian Deer Wakefield hakkında suç duyurusunda bulunulmasını istedi.[103]

1 Nisan 2011 tarihinde James Randi Eğitim Vakfı Wakefield'a "gerçeklerle yüzleşmeyi reddettiği" için Pigasus Ödülü vermiştir.[122]

2011 tarihli bir dergi makalesi aşı-otizm bağlantısını "son 100 yılın en zarar verici tıbbi aldatmacası" olarak tanımlamıştır.[123]

Wakefield, 2011 yılında Medscape'in "Yılın En İyi ve En Kötü Doktorları" listesinde 2011'in en kötü doktorları listesinin başında yer almıştır.[124] Ocak 2012'de Time dergisi Wakefield'ı "Büyük Bilim Sahtekarları" listesinde göstermiştir.[125] 2012 yılında İyi Düşünce Topluluğu tarafından Şarlatanlıkta Yaşam Boyu Başarı ödülüne layık görülmüştür.[126]

Tomball, Teksas'ta 2011 yılında Wakefield'ın konuşma yaptığı bir etkinliği haberleştiren The New York Times'tan bir yazar, organizatör Michelle Guppy tarafından tehdit edilmiştir: "Ona iyi davran, yoksa sana zarar veririz." Guppy, Houston Otizm Engelliler Ağının koordinatörüdür.[101]

Haziran 2012'de İtalya'nın Rimini kentindeki bir yerel mahkeme, KKK aşısının 15 aylık bir çocukta otizme neden olduğuna karar verdi. Mahkeme büyük ölçüde Wakefield'in itibarını yitirmiş Lancet makalesine dayanmış ve kendisine sunulan bilimsel kanıtları büyük ölçüde görmezden gelmiştir.[127] Karar temyize götürülmüştür. Karar 13 Şubat 2015 tarihinde Bologna'daki Temyiz Mahkemesi tarafından bozulmuştur.[128]

Şubat 2015'te Wakefield, Disneyland'da başlayan kızamık salgınında herhangi bir sorumluluğu olduğunu reddetti. Ayrıca "KKK'nin mevcut otizm salgınına katkıda bulunduğu" yönündeki itibarsız inancını da yinelemiştir.[25] O zamana kadar en az 166 kızamık vakası rapor edilmişti. Paul Offit, salgının "Dr. Wakefield'in teorisiyle doğrudan ilişkili olduğunu" söyleyerek aynı fikirde değildi.[129]

Film yapımcısı Miranda Bailey, Wakefield'ı, eşi Carmel'i ve çocuklarını beş yıl boyunca takip ederek Wakefield'ı bir insan olarak ele alan The Pathological Optimist adlı belgeseli çekti. Skeptical Inquirer dergisinde yazan Robert Ladendorf'a göre, Bailey tarafsız kalmaya ve Ladendorf'un başarılı olduğunu söylediği "insani bir dokunuş" katmaya çalıştı. Wakefield "yumuşak dilli ama kuşatılmış bir aile babası olarak itibarını diriltmeye ve yasal fonu için para toplamaya çalışırken" gösteriliyor.[130]

The Skeptic 2018 yılında Wakefield'a "sahte bilim ve kötü eleştirel düşünce" dalında Paslı Ustura ödülünü verdi.[131][132] Ödül her yıl okuyucuların oylarıyla belirlenmektedir. Editör Deborah Hyde şunları söyledi: "Katkıda bulunanlarımız, Bay Wakefield'in kamuoyunun dikkatini çekmesinin üzerinden çok uzun zaman geçmiş olmasına rağmen, aşı karşıtlığının hala güncel bir mesele olduğunu açıkça hissetmişlerdir. Bu çocukluk hastalıkları gerçek zararlar verebilir, bu nedenle iyi haberleri duyuran bir kuruluş olmaktan gurur duyuyoruz - aşılamanın güvenli olduğuna dair kanıtlar çok fazladır. Aşı yaptırarak çocuklarınızı ve toplumunuzu koruyun."[133]

Wakefield'in sahte çalışması 2022 yılında "tarihteki en büyük 11 yalan" listesine dahil edildi.[134]

Siyasi aktivizm

[değiştir | kaynağı değiştir]

Wakefield'in 9 Mart 2015 tarihinde Oregon Senatosu Sağlık Hizmetleri Komitesi önünde, "Oregon'un okul aşı yasasındaki tıbbi olmayan muafiyetleri ortadan kaldıracak bir yasa tasarısı" olan Senato Yasa Tasarısı 442'ye karşı ifade vermesi planlanmıştı.[135] Oregon Kayropraktik Derneği kendisini davet etmişti. Komite başkanı daha sonra Wakefield'ın ifade vermeyi planladığının "anlaşılması üzerine" toplantıyı iptal etti. Kararının Wakefield'ın planlarıyla bir ilgisi olduğunu reddetti.[136]

Wakefield, 24 Nisan 2015 tarihinde Life Chiropractic College West'teki öğrencilere tıbbi olmayan aşı muafiyetlerinin kaldırılmasını öngören Senato Tasarısı 277'ye (SB 277) karşı çıkmalarını söylediğinde öğrenciler tarafından iki kez ayakta alkışlandı.[137] Wakefield daha önce de 2014 yılında kiropraktörlerin bir araya geldiği "California Jam" toplantısında[138] ve 2015 yılında Life Chiropractic College West sponsorluğunda düzenlenen ve sürekli eğitim kredisi verilen "California Jam" seminerinde konuşmacı olarak yer almıştı.[139] Wakefield 3 Temmuz 2015 tarihinde Santa Monica, Kaliforniya'da, Kaliforniya eyalet yasasında okul aşısı gerekliliklerine yönelik kişisel inanç muafiyetini kaldıran ve yakın zamanda yasalaşan SB 277'ye karşı düzenlenen bir protestoya katılmıştır.[140][141]

Wakefield, aşı karşıtı savunuculuğuyla ilgili olarak ThinkProgress,[142] The Washington Post,[143] The Guardian,[144] Los Angeles Times,[145] Wired,[146] Johns Hopkins Bloomberg Halk Sağlığı Okulu,[147] Steven Salzberg[148] ve Paul Offit[149] tarafından komplo teorisyeni olarak tanımlanmıştır.

Vaxxed filmi

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: Vaxxed

Wakefield 2016 yılında aşı karşıtı propaganda filmi Vaxxed: From Cover-Up to Catastrophe filmini yönetti.[150][151][152][153][154] Film, "Amerikan vatandaşlarının sağlığını korumakla görevli devlet kurumu CDC tarafından işlenen korkunç bir örtbası... otizmin hızla artmasına ve potansiyel olarak hayatımızın en felaket salgınına katkıda bulunan endişe verici bir aldatmacayı" gösterme iddiasındadır.[155] Film, festivalin kurucusu Robert De Niro'nun (otizmli bir çocuğu vardır) filme yer verme kararını geri almasının ardından New York'ta düzenlenen 2016 Tribeca Film Festivali'nden çekildi.[156] Filmin ayrıca Mairie de Paris'te gösterilmesi planlanıyordu ancak daha sonra küçük bir özel sinemaya taşındı.[157] Wakefield bu eylemi sansür olarak nitelendirdi.[158] Columbia Üniversitesi Mailman Halk Sağlığı Okulunda epidemiyoloji profesörü ve Enfeksiyon ve Bağışıklık Merkezi direktörü olan Ian Lipkin, The Wall Street Journal'da yazdığı yazıda şunları söyledi: "Eğer Vaxxed bilimkurgu olarak sunulmuş olsaydı, hikayesi, karakter gelişimi ve diyaloglarıyla ilgiyi hak ederdi. Ancak bir belgesel olarak bilimin otizm hakkında bildiklerini yanlış yansıtıyor, aşıların güvenliği ve etkinliği konusunda halkın güvenini sarsıyor ve meşru bilim insanları ile halk sağlığı yetkililerinin dürüstlüğüne saldırıyor."[159]

Çeşitli yayınları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kitaplar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dergi makaleleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Geri çekilmiş: Wakefield AJ, Murch SH, Anthony A, Linnell J, Casson DM, Malik M, Berelowitz M, Dhillon AP, Thomson MA, Harvey P, Valentine A, Davies SE, Walker-Smith JA (1998). "Ileal-lymphoid-nodular hyperplasia, non-specific colitis, and pervasive developmental disorder in children". The Lancet. 351 (9103). ss. 637-641. doi:10.1016/S0140-6736(97)11096-0. PMID 9500320.  (Geri çekilmiş)
  • Geri çekilmiş: The Editors of the Lancet (February 2010). "Retraction – Ileal-lymphoid-nodular hyperplasia, non-specific colitis, and pervasive developmental disorder in children". The Lancet. 375 (9713). s. 445. doi:10.1016/S0140-6736(10)60175-4. PMID 20137807. 

Notlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Bazı kaynaklara göre 1957.[5][6]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Hansen, Jane (21 Şubat 2021). "Elle Macpherson's new life with world's most notorious anti-vaxxers". news.com.au. 30 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2021. 
  2. ^ Duff, Seamus (9 Aralık 2021). "Elle Macpherson confirms split from ex-doctor anti-vaxxer Andrew Wakefield". Mirror. 27 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2021. 
  3. ^ Deer, Brian (2020). The Doctor Who Fooled the World: Science, Deception, and the War on Vaccines. Baltimore, MD: Johns Hopkins University Press. s. 17. ISBN 978-1-42143-800-9. 
  4. ^ Marko, Vladimir (6 Temmuz 2020). From Aspirin to Viagra: Stories of the Drugs that Changed the World. Springer Nature. s. 246. ISBN 978-3-030-44286-6. 7 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2023. 
  5. ^ "Profile: Dr Andrew Wakefield". BBC News. 27 Ocak 2010. 8 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2011. 
  6. ^ a b c d e Smith, Rebecca (29 Ocak 2010). "Andrew Wakefield – the man behind the MMR controversy". The Daily Telegraph. London, UK. 21 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2010. 
  7. ^ Madsen KM, Hviid A, Vestergaard M, ve diğerleri. (November 2002). "A population-based study of measles, mumps, and rubella vaccination and autism". N. Engl. J. Med. 347 (19). ss. 1477-82. doi:10.1056/NEJMoa021134. PMID 12421889. 
  8. ^ Black C, Kaye JA, Jick H (August 2002). "Relation of childhood gastrointestinal disorders to autism: nested case-control study using data from the UK General Practice Research Database". BMJ. 325 (7361). ss. 419-21. doi:10.1136/bmj.325.7361.419. PMC 119436 $2. PMID 12193358. 
  9. ^ Deer, Brian (22 Şubat 2004). "Revealed: MMR research scandal". The Sunday Times. London, UK. 11 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2017. 
  10. ^ a b c Stein, Rob (11 Ocak 2011). "Wakefield tried to capitalize on autism-vaccine link, report says". The Washington Post. 30 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2011. 
  11. ^ Maggie, McKee (4 Mart 2004). "Controversial MMR and autism study retracted". New Scientist. 13 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2015. 
  12. ^ "MMR doctor 'to face GMC charges'". BBC News. 12 Haziran 2006. 2 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007. 
  13. ^ Ferriman, A (March 2004). "MP raises new allegations against Andrew Wakefield". BMJ. 328 (7442). s. 726. doi:10.1136/bmj.328.7442.726-a. PMC 381348 $2. PMID 15612092. 
  14. ^ General Medical Council. "General Medical Council, Fitness to Practise Panel Hearing, 28 January 2010, Andrew Wakefield, John Walker-Smith & Simon Murch" (PDF). BrianDeer.com. 13 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 6 Ocak 2011. 
  15. ^ a b c "MMR-row doctor failed in his duties". Yorkshire Evening Post. 28 Ocak 2010. 30 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2010. 
  16. ^ a b Triggle, Nick (28 Ocak 2010). "MMR scare doctor 'acted unethically', panel finds". BBC News. 28 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2010. 
  17. ^ Sarah, Boseley (28 Ocak 2010). "Andrew Wakefield found 'irresponsible' by GMC over MMR vaccine scare". The Guardian. London, UK. 14 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2011. 
  18. ^ a b The Editors of The Lancet (February 2010). "Retraction – Ileal-lymphoid-nodular hyperplasia, non-specific colitis, and pervasive developmental disorder in children". The Lancet. 375 (9713). s. 445. doi:10.1016/S0140-6736(10)60175-4. PMID 20137807. 12 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2023. 
  19. ^ Sarah, Boseley (2 Şubat 2010). "Lancet retracts 'utterly false' MMR paper". The Guardian. London, UK. 17 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2015. 
  20. ^ a b c "General Medical Council, Fitness to Practise Panel Hearing, 24 May 2010, Andrew Wakefield, Determination of Serious Professional Misconduct" (PDF). General Medical Council. 9 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2011. 
  21. ^ a b c Meikle, James; Boseley, Sarah (24 Mayıs 2010). "MMR row doctor Andrew Wakefield struck off register". The Guardian. London, UK. 27 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2010. 
  22. ^ "MMR doctor wins High Court appeal". BBC News. 7 Mart 2012. 13 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2016. 
  23. ^ a b "Statement From Dr. Andrew Wakefield: No Fraud. No Hoax. No Profit Motive". PharmaLive.com (Basın açıklaması). PRNewswire. 13 Ocak 2011. 17 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2011. 
  24. ^ Godlee, Fiona (7 Şubat 2011). "BMJ replies to emails". BMJ. London, UK. 28 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2011. 
  25. ^ a b Ziv, Stav (10 Şubat 2015). "Andrew Wakefield, Father of the Anti-Vaccine Movement, Responds to the Current Measles Outbreak for the First Time". Newsweek. 31 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2015. 
  26. ^ a b Goddard, A (27 Şubat 2004). "In the news: Andrew Wakefield". Times Higher Education Supplement. TSL Education Ltd. 26 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2023. 
  27. ^ "Verdict on MMR doctor". Bath Chronicle. 28 Ocak 2010. 26 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2011. 
  28. ^ a b c d e Ross, Oakland (7 Ocak 2011). "Andrew Wakefield's fraudulent vaccine research". The Star. Toronto. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2011. 
  29. ^ Silverman, Richard E; Cohen, Zane; Craig, Monica; ve diğerleri. (March 1989). "Monocyte/macrophage procoagulant activity as a measure of immune responsiveness in Lewis and brown Norway inbred rats. Discordance with lymphocyte proliferative assays". Transplantation. 47 (3). ss. 542-8. doi:10.1097/00007890-198903000-00028. PMID 2522255. 
  30. ^ Wakefield AJ, Pittilo RM, Sim R, ve diğerleri. (April 1993). "Evidence of persistent measles virus infection in Crohn's disease". J. Med. Virol. 39 (4). ss. 345-53. doi:10.1002/jmv.1890390415. PMID 8492105. 
  31. ^ Thompson NP, Montgomery SM, Pounder RE, Wakefield AJ (April 1995). "Is measles vaccination a risk factor for inflammatory bowel disease?". Lancet. 345 (8957). ss. 1071-4. doi:10.1016/s0140-6736(95)90816-1. PMID 7715338. 
  32. ^ Siva, Nayanah (2 Haziran 2010). "Wakefield's First Try". Slate. 28 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2013. 
  33. ^ Langdon-Down, Grania (27 Kasım 1996). "Law: A Shot in the Dark". The Independent. s. 25. 10 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007 – BrianDeer.com vasıtasıyla. 
  34. ^ a b Fraser, Lorraine (2 Aralık 2001). "Anti-MMR doctor is forced out". The Daily Telegraph. London, UK. 8 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2009. 
  35. ^ a b c d "Profile: Andrew Wakefield, the man at the centre of the MMR scare". The Times. London, UK. 24 Mayıs 2010. 16 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2011. 
  36. ^ Sanchez, Raf; Rose, David (25 Mayıs 2010). "Dr Andrew Wakefield struck off medical register". The Times. London, UK. 1 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  37. ^ a b c Deer, Brian (11 Ocak 2011). "How the vaccine crisis was meant to make money". BMJ. Cilt 342. s. c5258. doi:10.1136/bmj.c5258. PMID 21224310. 26 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2023. 
  38. ^ a b Roser, Mary Ann (18 Şubat 2010). "British doctor resigns as head of Austin autism center". Austin American-Statesman. 12 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2010. 
  39. ^ Bone, James; Rose, David (14 Şubat 2009). "MMR scare doctor Andrew Wakefield makes fortune in US". The Times. London, UK. 2 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  40. ^ a b "Study Linking Vaccine to Autism is Called Fraud, Journal Reports". The New York Times. Associated Press. 6 Ocak 2011. 21 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2011. 
  41. ^ a b Park, Alice (6 Ocak 2011). "Study linking vaccines to autism is 'fraudulent'". Time. 13 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2011. 
  42. ^ a b Hannaford, Alex (6 Nisan 2013). "Andrew Wakefield: Autism Inc". The Guardian. 1 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2013. 
  43. ^ Deer, Brian (23 Mart 1998). "Wakefield misled experts over children". BrianDeer.com. 10 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007. 
  44. ^ Honda H, Shimizu Y, Rutter M (2005). "No effect of MMR withdrawal on the incidence of autism: a total population study". J Child Psychol Psychiatry. 46 (6). ss. 572-9. doi:10.1111/j.1469-7610.2005.01425.x. PMID 15877763. 
  45. ^ a b Deer, Brian (4 Şubat 1998). "Royal Free MMR video news release, 1998". 11 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007. 
  46. ^ Moore, Andrew (2006). "Bad science in the headlines: Who takes responsibility when science is distorted in the mass media?". EMBO Reports. 7 (12). ss. 1193-1196. doi:10.1038/sj.embor.7400862. PMC 1794697 $2. PMID 17139292. 
  47. ^ a b Triggle, Nick (28 Ocak 2010). "Wakefield and autism: the story that will not go away". BBC News. 3 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2011. 
  48. ^ Offit, PA; Coffin, SE (2003). "Communicating science to the public: MMR vaccine and autism". Vaccine. 22 (1). ss. 1-6. doi:10.1016/s0264-410x(03)00532-2. PMID 14604564. 
  49. ^ Chu, Henry (29 Ocak 2010). "British doctor rebuked over research linking vaccine and autism". Los Angeles Times. 22 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2023. 
  50. ^ Wakefield, Andrew (10 Şubat 2002). "Why I owe it to parents to question triple vaccine". Sunday Herald. 3 Ağustos 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007. 
  51. ^ Deer, Brian. "Brian Deer investigates MMR – Wakefield links". BrianDeer.com. 5 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2010. 
  52. ^ Harlow, John (28 Eylül 2008). "MMR row doctor Andrew Wakefield spreads fear to US". The Times. London, UK. 16 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2010. 
  53. ^ Jones, Aidan (19 Şubat 2010). "MMR vaccine doctor Andrew Wakefield quits autism centre". The Guardian. London, UK. 7 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2010. 
  54. ^ Deer, Brian (22 Şubat 2004). "Revealed: MMR Research Scandal". The Sunday Times. 8 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007 – BrianDeer.com vasıtasıyla. 
  55. ^ Deer, Brian. "Taxpayer cash for MMR action is stopped after £15m that stoked fear was spent". BrianDeer.com. 10 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007. 
  56. ^ Deer, Brian (11 Eylül 2005). "MMR Scare Doctor Faces List of Charges". The Sunday Times. London, UK. 26 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2009. 
  57. ^ a b Deer, Brian (31 Aralık 2006). "MMR doctor given legal aid thousands". The Times. London, UK. 2 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007 – BrianDeer.com vasıtasıyla. 
  58. ^ "Lead researcher defends MMR study". BBC News. 22 Şubat 2004. 18 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007. 
  59. ^ a b Murch, SH; Anthony, A; Casson, DH; ve diğerleri. (2004). "Retraction of an interpretation". The Lancet. 363 (9411). s. 750. doi:10.1016/S0140-6736(04)15715-2. PMID 15016483. 
  60. ^ Ross, Emma (3 Mart 2004). "Scientists retract interpretation of research linking vaccine with autism". BrianDeer.com. Associated Press. 11 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007. 
  61. ^ a b c d Deer, Brian. "Revealed: the first Wakefield MMR patent claim describes "safer measles vaccine"". BrianDeer.com. 9 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007. 
  62. ^ "US6534259: Regressive behavioral disorder diagnosis" (PDF). Freepatentsonline.com. 18 Mart 2003. 25 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 7 Kasım 2023. 
  63. ^ "UK Patent Application GB 2 325 856 A" (PDF). BrianDeer.com. 24 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  64. ^ Deer, Brian. "Molecular testing in Wakefield's own lab rebutted the basis for his attack on MMR". BrianDeer.com. 9 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007. 
  65. ^ "Selected Investigations & Journalism". BrianDeer.com. 31 Ocak 2011. 30 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2013. 
  66. ^ a b c "Approved Judgment in the case of Andrew Wakefield vs. Channel Four Television Corporation, Twenty Twenty Productions Ltd., and Brian Deer". British and Irish Legal Information Institute. 4 Kasım 2005. 25 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007. 
  67. ^ Deer, Brian. "Revealed: undisclosed payments to Andrew Wakefield at the heart of vaccine alarm". BrianDeer.com. 21 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007. 
  68. ^ Deer, Brian. "Wakefield drops libel claim over Channel 4 investigation, and agrees to pay costs". BrianDeer.com. 14 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2009. 
  69. ^ "MMR Doc drops libel case versus Channel Four". Press Gazette. 26 January 2007. 24 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 January 2011. 
  70. ^ Dyer, Clare (January 2007). "Andrew Wakefield drops libel case against Channel 4". BMJ. 334 (7584). s. 60. doi:10.1136/bmj.39090.395509.DB. PMC 1767245 $2. PMID 17218681. 
  71. ^ a b Deer, Brian (19 Şubat 2009). "Hidden records show MMR truth". The Sunday Times. London, UK. 14 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2011. 
  72. ^ Begley, Sharon (21 Şubat 2009). "Anatomy of a Scare". Newsweek. 8 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2010. 
  73. ^ "Does the MMR Jab Cause Autism? The latest scientific evidence". BBC Horizon. 13 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007. 
  74. ^ Immunization Safety Review Committee (2004). Immunization Safety Review: Vaccines and Autism. Institute of Medicine. ISBN 978-0-309-53275-4. 26 Ekim 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007. 
  75. ^ "Measles, mumps, and rubella (MMR) vaccine". Centers for Disease Control and Prevention. 15 Mayıs 2010. 5 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2011. 
  76. ^ "MMR – FAQs". National Health Service. 2009. 24 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2011. 
  77. ^ Jefferson T, Price D, Demicheli V, Bianco E (2003). "Unintended events following immunization with MMR: a systematic review". Vaccine. 21 (25–26). ss. 3954-60. doi:10.1016/S0264-410X(03)00271-8. PMID 12922131. 
  78. ^ Gerber JS, Offit PA (2009). "Vaccines and Autism: A Tale of Shifting Hypotheses". Clin. Infect. Dis. 48 (4). ss. 456-61. doi:10.1086/596476. PMC 2908388 $2. PMID 19128068. 11 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2009. 
  79. ^ Di Pietrantonj, Carlo; Rivetti, Alessandro; Marchione, Pasquale; Debalini, Maria Grazia; Demicheli, Vittorio (20 Nisan 2020). "Vaccines for measles, mumps, rubella, and varicella in children". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 4 (4). ss. CD004407. doi:10.1002/14651858.CD004407.pub4. ISSN 1469-493X. PMC 7169657 $2. PMID 32309885. 
  80. ^ a b c d e f "MMR scare doctor 'paid children'". BBC News. 16 Temmuz 2007. 18 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2007. 
  81. ^ General Medical Council (8 Ekim 2007). "Dr Andrew Wakefield, Professor John Walker-Smith, Professor Simon Murch: Fitness to Practise Hearings" (Basın açıklaması). General Medical Council Press Office. 27 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  82. ^ Randi, James (2017). "The Dangerous Delusion about Vaccines and Autism". Skeptical Inquirer. 41 (2). ss. 29-31. 28 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  83. ^ General Medical Council (28 Ocak 2010). "Fitness to Practice Panel Hearing" (PDF). NHS. 22 Kasım 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  84. ^ "MMR doctor to begin his defence". BBC News. 27 Mart 2008. 13 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2011. 
  85. ^ Triggle, Nick (24 Mayıs 2010). "MMR doctor struck off register". BBC News. 26 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2010. 
  86. ^ Wakefield, Andrew J (24 Mayıs 2010). Callous Disregard. Skyhorse Publishing. ISBN 978-1-61608-169-0. 
  87. ^ Deer, Brian (8 Şubat 2009). "MMR doctor Andrew Wakefield fixed data on autism". The Sunday Times. London, UK. 25 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2009. 
  88. ^ Deer, Brian (15 Nisan 2010). "Wakefield's "autistic enterocolitis" under the microscope". BMJ. Cilt 340. s. c1127. doi:10.1136/bmj.c1127. PMID 20395277. 7 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2023. 
  89. ^ Deer, Brian (January 2011). "MMR & Autism: Fixing a Link (Tables prepared by Brian Deer as a supplement to his peer reviewed report "How the case against the MMR vaccine was fixed")" (PDF). BMJ. 29 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 7 Kasım 2023. 
  90. ^ a b c Deer, Brian (5 Ocak 2011). "How the case against the MMR vaccine was fixed". BMJ. Cilt 342. ss. c5347. doi:10.1136/bmj.c5347. PMID 21209059. 12 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2023. 
  91. ^ a b Godlee F, Smith J, Marcovitch H (2011). "Wakefield's article linking MMR vaccine and autism was fraudulent". BMJ. Cilt 342. s. c7452. doi:10.1136/bmj.c7452. PMID 21209060. 11 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2023. 
  92. ^ "Study linking vaccine to autism was fraud". NPR. Associated Press. 6 Ocak 2011. 7 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2011. 
  93. ^ a b c d "Vaccine study's author held related patent, medical journal reports". CNN. 11 Ocak 2011. 27 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2011. 
  94. ^ a b c Russell, Peter (11 Ocak 2011). "MMR Doctor 'Planned to Make Millions,' Journal Claims". WebMD. 15 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2011. 
  95. ^ Fang, FC; Steen RG; Casadevall A (October 2012). "Misconduct accounts for the majority of retracted scientific publications". Proceedings of the National Academy of Sciences. 109 (42). ss. 17028-17033. Bibcode:2012PNAS..10917028F. doi:10.1073/pnas.1212247109. PMC 3479492 $2. PMID 23027971. 
  96. ^ Rose, David (3 Şubat 2010). "Lancet journal retracts Andrew Wakefield MMR scare paper". The Times. London, UK. 10 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  97. ^ Harris, Gardiner (2 Şubat 2010). "British Journal Retracts Paper Linking Autism and Vaccines". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 18 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2019. 
  98. ^ Park, Madison (2 Şubat 2010). "Medical journal retracts study linking autism to vaccine". CNN. 9 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2010. 
  99. ^ Hewitson, L; Houser LA; Stott C; ve diğerleri. (October 2009). "Withdrawn: Delayed acquisition of neonatal reflexes in newborn primates receiving a thimerosal-containing Hepatitis B vaccine: Influence of gestational age and birth weight". NeuroToxicology. doi:10.1016/j.neuro.2009.09.008. PMID 19800915. 
  100. ^ Wakefield, AJ; Anthony A; Murch SH; ve diğerleri. (2010). "Retraction: Enterocolitis in Children With Developmental Disorders". The American Journal of Gastroenterology. 105 (5). s. 1214. CiteSeerX 10.1.1.691.3621 $2. doi:10.1038/ajg.2010.149. PMID 20445528. 
  101. ^ a b c d Dominus, Susan (20 Nisan 2011). "The Crash and Burn of an Autism Guru". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 3 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2019. 
  102. ^ Anderson Cooper (interviewer), Andrew Wakefield (interviewee) (6 Ocak 2011). Autism-vaccine study author defends work. CNN. 23 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2023. 
  103. ^ a b c "Medical journal: Study linking autism, vaccines is 'elaborate fraud'". CNN. 6 Ocak 2011. 7 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2011. 
  104. ^ "Doctor who did autism research in Austin sues medical journal, writers". Austin American-Statesman. 6 January 2012. 11 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 April 2013. 
  105. ^ "Wakefield v. British Medical Journal, Deer, Godlee" (PDF). District Court of Travis County, Texas. 3 Ocak 2012. 16 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 26 Nisan 2013. 
  106. ^ Gever, John (6 Ocak 2012). "Doctor Who Claimed Vaccine-Autism Link Sues Critics". ABC News. 8 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2013. 
  107. ^ Sample, Ian (5 Ocak 2012). "Andrew Wakefield sues BMJ for claiming MMR study was fraudulent". The Guardian. London, UK. 21 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2013. 
  108. ^ "Order on Plaintiff's Motion to Strike" (PDF). 201st District Court of Travis County, Texas. 3 Ağustos 2012. 11 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 3 Ağustos 2012 – BrianDeer.com vasıtasıyla. 
  109. ^ "Wakefield, former autism researcher, can't sue for defamation in Texas, judge says". Austin American-Statesman. 22 Eylül 2012. 10 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2019. 
  110. ^ "Court: Andrew Wakefield, autism researcher, cannot sue in Texas". Austin American-Statesman. 19 Eylül 2014. 23 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2014. 
  111. ^ "Judgment Rendered". Texas Court of Appeals, 3rd District, at Austin. 19 Eylül 2014. 7 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2014. 
  112. ^ "The Press Awards, Specialist Journalist of the Year". 5 April 2011. 11 April 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 April 2011. 
  113. ^ Gever, John (5 Ocak 2011). "BMJ Lifts Curtain on MMR-Autism Fraud". MedPage Today. 14 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2011. 
  114. ^ Godlee, F (January 2011). "The fraud behind the MMR scare". BMJ. Cilt 342. s. d22. doi:10.1136/bmj.d22. 13 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2023. 
  115. ^ Deer, Brian (6 Ocak 2011). "Piltdown medicine: The missing link between MMR and autism". BMJ Group Blogs. 9 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2011. 
  116. ^ "Link between MMR Vaccines and Autism conclusively broken". IB Times. 7 Ocak 2011. 6 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2011. 
  117. ^ Broyd, Nicky (6 Ocak 2011). "BMJ Declares Vaccine-Autism Study 'an Elaborate Fraud', 1998 Lancet Study Not Bad Science but Deliberate Fraud, Claims Journal". WebMD Health News. 31 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2011. 
  118. ^ a b Jasek, Marissa (6 Ocak 2011). "Healthwatch: Disputed autism study sparks debate about vaccines". WWAY Newschannel 3. 24 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2011. 
  119. ^ a b Stobbe, Mike (7 Ocak 2011). "Will autism fraud report be a vaccine booster?". The Boston Globe. Associated Press. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2011. 
  120. ^ Smith MJ, Ellenberg SS, Bell LM, Rubin DM (April 2008). "Media coverage of the measles-mumps-rubella vaccine and autism controversy and its relationship to MMR immunization rates in the United States". Pediatrics. 121 (4). ss. e836-43. CiteSeerX 10.1.1.317.3211 $2. doi:10.1542/peds.2007-1760. PMID 18381512. 10 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2023. 
  121. ^ Poland GA, Jacobson RM (13 Ocak 2011). "The Age-Old Struggle against the Antivaccinationists". The New England Journal of Medicine. 364 (2). ss. 97-9. doi:10.1056/NEJMp1010594. PMID 21226573. 
  122. ^ Crabtree, Sadie (1 Nisan 2011). "The 5 Worst Promoters of Nonsense" (Basın açıklaması). James Randi Educational Foundation. 25 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2011. 
  123. ^ Flaherty, DK (October 2011). "The vaccine-autism connection: a public health crisis caused by unethical medical practices and fraudulent science". Ann Pharmacother. 45 (10). ss. 1302-4. doi:10.1345/aph.1Q318. PMID 21917556. 
  124. ^ "Physicians of the Year: Best and Worst". Medscape. 2011. 7 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2023. 
  125. ^ Park, Alice (13 Ocak 2012). "Great Science Frauds". Time. 12 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2023. 
  126. ^ Jha, Alok (23 Aralık 2012). "Struck off MMR doctor handed award for 'lifetime achievement in quackery'". The Guardian. 22 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2014. 
  127. ^ Willingham, Emily (8 Ağustos 2013). "Court Rulings Don't Confirm Autism-Vaccine Link". Forbes. 1 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2013. 
  128. ^ Bocci, Michele (1 Mart 2015). "Autismo, i giudici assolvono il vaccino" [Autism, the judges acquit the vaccine]. la Repubblica (İtalyanca). 1 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2015. 
  129. ^ Axelrod, Jim (10 Şubat 2015). "Doctor blames discredited autism research for measles outbreak". CBS News. 22 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2015. 
  130. ^ Ladendorf, Robert (2018). "Following Disgraced Doctor Andrew Wakefield". Skeptical Inquirer. 42 (3). ss. 60-61. 13 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2023. 
  131. ^ "The Ockhams 2018". The Skeptic Magazine. 18 Ekim 2018. 18 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2020. 
  132. ^ Hale, Tom (15 Ekim 2018). "This Year's Award For The Worst Pseudoscience Is Especially Deserved". IFL Science. 11 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2020. 
  133. ^ Pritchard, Tom. "This Year's 'Worst Pseudoscience Award' Goes to Anti-Vax Fraud Andrew Wakefield". Gizmodo. 11 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2020. 
  134. ^ Hoyt, A. (18 Mart 2022). "11 of the Biggest Lies in History". HowStuffWorks.com. 5 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2022. 
  135. ^ Yoo, Saerom (24 Şubat 2015). "Vaccine researcher Wakefield to testify in Oregon". Statesman Journal. 30 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2015. 
  136. ^ Yoo, Saerom (26 Şubat 2015). "Meeting on vaccine mandate bill canceled". Statesman Journal. 30 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2015. 
  137. ^ Allday, Erin (25 Nisan 2015). "Anti-vaccine leader tells parents to fight immunization bill". San Francisco Chronicle. 27 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2015. 
  138. ^ Collins, Caitlin. "Cal Jam in Review" (PDF). Lifelines, Winter 2014. Life Chiropractic College West. 24 Eylül 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2015. 
  139. ^ "California Jam (March 2015 CA)". Missouri Division of Professional Registration. 24 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2015. 
  140. ^ Christensen, Kim (3 Temmuz 2015). "Opponents vow to overturn vaccination law at Santa Monica rally". Los Angeles Times. 25 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2015. 
  141. ^ "California's new vaccine law is already a success". Los Angeles Times. 1 Şubat 2016. 29 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2023. 
  142. ^ Covert, Bryce (26 Mart 2016). "UPDATE: DeNiro Pulls Anti-Vaxxer Documentary From Tribeca Film Festival". ThinkProgress. 17 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2021. 
  143. ^ Sun, Lena (20 Şubat 2017). "Trump energizes the anti-vaccine movement in Texas". The Washington Post. Fred Ryan. 15 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2021. 
  144. ^ Boseley, Sarah (18 Temmuz 2018). "How disgraced anti-vaxxer Andrew Wakefield was embraced by Trump's America". The Guardian. 16 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2021. 
  145. ^ Bever, Lindsey (13 Ağustos 2018). "Whooping cough vaccine given to pregnant women does not increase risk of autism in children, study shows". The Los Angeles Times. 29 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2021. 
  146. ^ Glaser, April. "A Skeptic Infiltrates a Cruise for Conspiracy Theorists". Wired. Conde Nast. 28 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2021. 
  147. ^ "'Plandemic' Video Pulled—But Still Circulates". Global Health Now. Johns Hopkins School of Public Health. 29 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2021. 
  148. ^ Salzberg, Steven (17 Şubat 2020). "Would You Trust Your Child With This Anti-Vax Ex-Doctor?". Forbes. Integrated Whale Media Investments. 17 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2021. 
  149. ^ Offit, Paul (11 Nisan 2016). "Anti-Vaccine Doc 'Vaxxed': A Doctor's Film Review". The Hollywood Reporter. The Hollywood Reporter LLC. 8 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2021. 
  150. ^ Menon, Vinay (28 Mart 2016). "De Niro did right inoculating Tribeca Film Fest from Vaxxed: Menon". Toronto Star. 28 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  151. ^ Plait, Phil (27 Mart 2016). "The Tribeca Film Festival Pulls Anti-Vax "Documentary"". Slate. 25 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2023. 
  152. ^ Kohn, Eric (1 Nisan 2016). "'Vaxxed: From Cover-Up to Catastrophe' is Designed to Trick You (Review)". Indiewire. 3 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2016. 
  153. ^ Senneset, Ingeborg (28 Mart 2016). "Robert De Niro har gjort seg til vaksinemotstandernes nyttige idiot" [Robert De Niro has made himself the useful idiot of vaccine opponents]. Aftenposten (Norveççe). 31 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2016. 
  154. ^ Gorski, David (25 Mart 2016). "Mystery solved: It was Robert De Niro who got Andrew Wakefield's anti-vaccine propaganda film selected for screening at the Tribeca Film Festival". Respectful Insolence. 6 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2016. 
  155. ^ "Vaxxed Official Documentary Film website". Vaxxed. 27 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2016. 
  156. ^ "Vaxxed: Tribeca festival withdraws MMR film". BBC News. 27 Mart 2016. 27 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2016. 
  157. ^ "Antivax - Les marchands de doute - Regarder le documentaire complet". ARTE (Fransızca). 23 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2021. 
  158. ^ Holley, Peter (27 Mart 2016). "Robert De Niro accused of censorship after yanking anti-vaccine movie from film festival". Washington Post. 17 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2023. 
  159. ^ Lipkin, W. Ian (3 Nisan 2016). "Anti-Vaccination Lunacy Won't Stop". The Wall Street Journal (İngilizce). ISSN 0099-9660. 6 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2019. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrew_Wakefield&oldid=33819584" sayfasından alınmıştır