Zalman David Levontin

Zalman David Levontin (ayrıca: Salman Lewontin . Vb; * 1856 yılında Orscha, Mogilev Gouvernement, Rus İmparatorluğu, bugün Belarus; Haziran 19, 1940 yılında Tel Aviv) bir-Rus Yahudi Siyonist ve finans uzmanı, daha önce bir üyesiydi Chowewe Zion ve 1882 yılında bir Rishon le-Zion'un kurucusu.

Rusya'da doğup büyüyen Zalman Levontin, daha sonra bir iş insanı ve bankacı oldu. 1901'de Theodor Herzl, onu Jewish Colonial Trust'ın yöneticilerinden biri yaptı. Tröstün ana faaliyetleri, 27 Şubat 1902'de Herzl ve Levontin tarafından Anglo-Filistin Şirketi (APC) adlı bir yan kuruluş olarak kurulan Anglo-Filistin Bankası tarafından gerçekleştirildi.

Başlangıç sermayesi sadece 40.000 £ idi. 1903 yılında Jaffa'da Zalman Levontin başkanlığında ilk şube açıldı ve kısa süre sonra güvenilir ve güvenilir bir kurum olarak adını duyurdu. Ticari işlemler ve kâr, gerçek hedefleri değildi. Banka, ilk yıllarda arazi edinimi, ithalat, imtiyaz elde etme gibi Siyonist faaliyetleri destekledi. O zamanlar bölgenin ekonomik merkezi olan Kudüs, El Halil, Safed, Taberiye, Gazze ve Beyrut'ta şubeler açıldı. Anglo-Filistin Bankası, moshavot ve köylülere krediler ve uzun vadeli krediler verdi . Tel Aviv'deki ilk 60 evin inşasına yardım etti.

1903'ten 1924'e kadar Zalman Levontin, Leumi Le-Israel bankasının öncüsü olan Jaffa'daki Anglo-Filistin Bankası'nın yöneticisiydi .

Önceleri yeteneklerini Siyonist hareketin hizmetine sunmuş ve Sultan'ın Yahudi kolonizasyon planlarına rıza göstermesini sağlamak için büyük hacimli bir mali teklif sunmayı başarmıştı . Levontin'den Mart 1902'de Herzl tarafından üç milyon franklık akreditifler hazırlaması istenmişti; Dünya çapında Siyonist hareket için mevcut olan parayı toplaması gerekiyordu. Levontin, verilen akreditifleri sadece bir günde almayı ve Mart 1902'de Viyana'da düzenlenen Büyük Eylem Komitesi toplantısına getirmeyi başardı.

Padişah'ın Herzl'in teklifini veya Siyonist hareketi artık kabul etmemesi nedeniyle performansı da azalmıyor çünkü diğer finansörler Siyonistlerle, yani Fransız politikacılar Ernest Constans (o sırada Babıali'nin büyükelçisi) ve Maurice Rouvier (Rouvier, 7 Haziran 1902'den beri yeniden Fransız maliye bakanıydı ve bu, Herzl'e göre, Türkiye'nin stratejik konumunu daha da geliştirdi), Osmanlı İmparatorluğu'nu mali yıkımdan kurtarmaya hizmet etmesi gereken işi yaptı, ama aslında padişah 1'de. Siyonist teklifinden 6 milyon sterlin daha pahalı hale geldi. Açıkçası, bu anlaşmayı başarılı kılan Fransız rüşvetlerinin daha yüksek olduğu görüldü.

Herzl, Siyonist günlüğüne (14 Mart 1902) şunları yazdı :

Görünüşe göre Sultan varlığımdan faydalandı. Diğer rakipleri daha esnek hale getirmek için getirilen Yahudi bendim. Bitti [...] Türklerin Fransız dolandırıcıları tarafından korkunç bir şekilde kulaklarından koparılmasından sadece soluk bir tatmin duyuyorum. Ve sonra, olanları yeniden düşünerek (5 Ağustos 1902):

Neredeyse rol oynadığım İstanbul Boğazı ile ilgili bu siyasi ve mali bölüm, oldukça ilginç bir tarih parçası. Fransız siyasetçiler Constans ve Rouvier - les républicains d'affaires! - kendi cepleri için iş yaptı, ama Almanlar Reich için iş yaptı. Çünkü Constans-Rouvier Compagnie'nin borsadan kâr elde ettiği Birleşme ile Bağdat Demiryolu ve benzerlerini garanti eden Türk gelirleri açığa çıkıyor . bu Alman etkisi. Örneğin Alman siyasetçiler, her Fransız vatanseverin savaşması gereken çıkarları desteklemek için Fransa temsilcilerine padişahın cebinden bir bahşiş verdi! Ve bu toplum biz Yahudileri küçümsüyor.

Çalışmaları

le-eretz avotenu (Babalarımızın ülkesine), 3 cilt, Tel Aviv 1924–1928

Literatür / Kaynaklar

Theodor Herzl, mektuplar ve günlükler, 7 cilt, ed. tarafından Alex bein et alii, bir Berlin / Frankfurt. M./Wien 1983–1996 (passim)
Mordecai Naor, Eretz İsrail, Köln 1998 (passim)