İçeriğe atla

Yelena Rjevskaya

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Elena Moiseevna Rzhevskaya (Rusça: Еле́на Моисе́евна Рже́вская, doğum adı : Elena Kagan; 27 Ekim 1919 - 25 Nisan 2017), Sovyet yazar ve SMERSH[1] adlı istihbarat örgütü adına çalışan savaş araştırmacısı eski gizli ajandır.[2] Nisan ve Mayıs 1945'te Berlin Savaşı'na katıldı. İngilizce 'Savaş Zamanı Çevirmen Anıları' ( Записки военного переводчика ) adlı anılarına göre, Reich Şansölyesi'nin yıkıntılarında Adolf Hitler'i arayan Sovyet birliğinin üyesiydi.[3][4] Führer'in cesedi, kendi sözlerine göre, asker Ivan Churakov tarafından 4 Mayıs 1945'te bulundu. Dört gün sonra, Albay Vassily Gorbushin, 8 Mayıs'ta Hitler'in şahin kemiklerini içerdiği iddia edilen küçük bir kutu verdi.[5] Ceset tespiti sırasında Sovyet ekibi çok gizli koşullarda çalıştı. Üç kişiden oluşuyordu, Rzhevskaya bunlardan biri. O ve Gorbushin'in, Hitler'in kişisel diş hekimi Hugo Blaschke'nin asistanı Käthe Heusermann'ı Berlin'de bulmayı başardığı iddia ediliyor.[6] Nazi liderinin kimliğini doğruladı. Bununla birlikte, bilgi daha sonra Joseph Stalin tarafından bastırıldı. Joseph Stalin, daha sonra, gerçeklerin kamuoyuna açıklanmamasını emretti.[7]

Yaşamı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Elena Kagan, Belarus'un Gomel kasabasında bir Yahudi ailenin çocuğu olarak doğdu.[3] Aile daha sonra Moskova'ya taşındı. Barbarossa Operasyonu sırasında Moskova Devlet Üniversitesi'nde felsefe okudu. Savaşa katılmak istedi, ancak bir mühimmat fabrikasında çalışmak üzere gönderildi ve daha sonra hemşire olarak çalışmaya başladı. Bununla birlikte, Almanca bilgisi ona savaş mütercimleri için bir okula nakledilmesine yol açtı. 1942 Şubat'ında Dmitry Lelyushenko birliklerine katıldı ve sonraki aylarda Belarus ve Polonya genelinde ordu ile birlikte Batı'ya taşındı.[3]

Berlin dönemi (1945)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Şubat 1945'ten itibaren zaten SMERSH üyesi olarak Poznań'da çalıştı. 1945 Nisan'ının sonunda Berlin'e geçti. Birlikleri, Reichstag (bina) saldırısından sorumlu Vasily Kuznetsov (general) 3. Şok Ordusu'nun bir parçası haline geldi.[3]

Temmuz 1947, Reich Şansölyesi bahçesindeki Führerbunker'ın arka girişinin fotoğrafı; Hitler ve Eva Braun'un sol acil çıkış önünde yakıldıkları delik.

Sovyet birlikleri Reich Şansölyesini ve yeraltı Führerbunker'ı 2 Mayıs'ta ele geçirdi. Joseph Goebbels ve eşi Magda Goebbels'in cesetleri bulundu ve tespit edildi ve onunla ilgili daha sonraki bir rapor açık bir şekilde kamuya açıklandı. Bu görünüşe göre Stalin'i öfkelendirdi, Stalin hemen Adolf Hitler için arama ile ilgili tüm kayıtları gizli tutmak istedi. Basın ve fotoğrafçılarla temas yasaklandı ve bilgiler doğrudan Stalin'e gönderildi.[3]

Sonraki günlerde, Führer'in öldüğü iddiasıyla ilgili çok sayıda spekülasyon ve çelişkili gerçekler ortaya çıktı. Rzhevskaya'ya göre, Hitler'in cesedi tesadüfen bulundu. Berlin'den ayrılmadan kısa süre önce, komutan Klimenko önderliğindeki bir grup Sovyet askeri, Goebbels'in yanmış cesedinin bulunduğu Başbakanlık bahçesini son kez ziyaret etti. Sığınağın girişine yakın bir konumda bulunan asker Churakov, olağandışı temiz toplarla dolu bir delik buldu.[6] Kısa bir incelemeden sonra bir erkek ve kadın cesedi bulundu. Klimenko ve adamları görünüşte kafası karışıktı çünkü o sırada bir Hitler'in cesedi Başbakanlık salonuna yerleştirildi. Daha fazla araştırma yapmadan yerden ayrılmışlardı, ancak bilgiler Ertesi gün oraya geri dönen Gorbuşin ve ekibine sızdırılmıştı. Daha önce bulunan insan cesetlerini kurtardı ve iki köpek cesedini de çıkardılar.[3]

Cesetler, Berlin-Buch'ta bulunan doğaçlama bir morga taşınmıştır.[3][8] Gizli ulaşım, şehrin komutanı Nikolai Berzarin ile 5. Şok Ordusu'nun bulgulara katkıda bulunmalarını önlemek amacıyla 5 ve 6 Mayıs gecesi gerçekleşti.[9] Ona göre, tıbbi personel siyanür zehirlenmesini doğruladı. Muayene sırasında erkek cesetlerin iyi korunmuş şapkaları gövdeden çıkarıldı.[10] 8 Mayıs'ta Albay Gorbushin, delilleri içeren kutuyu Rzhevskaya'ya verdi ve ona göz kulak olmasını söyledi.[3]

9 Mayıs günü, ertesi gün Hitler'in kişisel diş hekimi Hugo Blaschke'nin asistanlığı yapan Käthe Heusermann'ı izlediler.[3] Onu, Reich Şansölyesi binasına kadar takip ettiler; burada dişlerinin röntgen görüntüleri de dahil olmak üzere Hitler'in tıbbi kayıtlarını buldular. Gorbuşin, Binbaşı Bystrov ve Rzhevskaya'nın tercümanlık yaptığı sorgulama sırasında, kutunun Adolf Hitler'in dişlerini içerdiğini doğruladı. Bilgi daha sonra 1938'den bu yana Blaschke'nin danışmanlık odasında çalışan diş teknisyeni Fritz Echtmann tarafından da teyit edildi.[11]

Bununla birlikte, Sovyetlerin Hitler'in ölümüne tanık olan birinin doğrudan ifadesine ihtiyacı vardı. Hitler'in kişisel yardımcısı Otto Günsche ve Hitler'in kişisel muhafızlarının başında bulunan Johann Rattenhuber, farklı sektörlerde tutuklanmışlardı ve ifadeleri o sırada mevcut değildi. 13 Mayıs'ta Sovyet Ordusu, Hitler'in kişisel muhafızlarının bir üyesi olan Harry Mengershausen'i tutukladı. Sorgu sırasında, 30 Nisan'da Hitler'in vekili Heinz Linge ve Günsche'nin Adolf Hitler ve Eva Braun cesetlerini Reich Şansölyesi'ndeki bahçeye çıkan acil çıkışından tanık olduklarını doğruladı ve burada petrol ve gaz süngerleri döküldü. Ateşi çıkaran Mengershausen açılan deliği tespit ettiirdi ve ayrıca diğer ayrıntılarıda sağladı.[12]

Gizleme girişimlerine rağmen bulgularıyla ilgili bilgiler müttefik işgal orduları gazeteleri tarafından kaydedildi ve yayınlandı. Sovyet komutanının tepkisi alışılmadıktı. Rzhevskaya'ya göre, herkes Hitler'i aramaya emredildi. Sahte bir soruşturma başlatıldı. Sovyet basınında, Hitler'in Arjantin'e kaçtığını veya İspanyol diktatörü Franco'nun himayesinde saklandığını defalarca bildirdi.

Sonraki dönem

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rzhevskaya anılarında şöyle yazmaktadır: "Elde edilen tüm bilgi ve şahitlerle birlikte Moskova'ya gönderileceğine kesinlikle inanıyorduk".[3] "Birkaç gün içinde bütün dünyanın Hitler'in cesedini bulduğumuzu bileceğinden emindim" dedi.[8] Bununla birlikte, Stalin aksini kararlaştırdı. SMERSH başkanı Viktor Abakumov daha sonra Gorbuşin'e Stalin'in davanın koşullarını bildiğini ve herhangi bir şeyin yayınlanmamasına karar verdiğini söyledi. "Biz kapitalist kuşatma içinde kalıyoruz" diye belirtti.[3] Rzhevskaya ve diğer işbirlikçilere Gorbuşin tarafından : "Sadece duyduğunuz şeyi unutun" diye ifade edilmiştir.[3]

Käthe Heusermann Temmuz 1945'te Sovyetler Birliği'ne gönderildi ve Lubyanka Binası ve Lefortovo cezaevlerinde sorguya çekildikten sonra on yıl hapis cezasına çarptırıldı. Mahkemenin kararına göre: "... Hitler'in diş tedavisine katılımı ile burjuva bir devlete gönüllü olarak savaşı uzattığı" ifade edilmiştir.[3]

Savaştan sonra, Rzhevskaya Moskova'da ikamet etti ve kariyerine bir yazar olarak devam etti. 1960'larda anılarını yayınlamasına izin verildi.

Kendisi 25 Nisan 2017'de 97 yaşında ölmüştür.

2018 yılında Greenhill Books, adlı İngilizce dergi anılarının ilk kısmını yayınlayacaktır.[13]

Seçme eserleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rzhevskaya'nın kaleme aldığı edebi eseri sayısız onur nişanı ve ödül kazanmıştır.[14]

  • Berlin, May 1945 (Берлин, май 1945); Moscow: Pravda, 1988, Moscow: Soviet Writer, 1965
  • Berlin, May 1945: Memories of a War Interpreter (Берлин, май 1945 : Записки военного переводчика); Moscow: Moscow Worker, 1986
  • Immediate Approaches (Ближние подступы); Moscow: Soviet Writer, 1985
  • There Was a War (Была война); Moscow: Soviet Writer, 1979
  • In Kashira Library (В Каширской библиотеке), 1950.
  • In the Den of Fascism: Memories of a War Interpreter. (В логове фашизма : записки военной переводчицы); Science and Life, 1967
  • Spring Coat (Весна в шинели), 1961
  • Ворошенный жар; New World, 1984
  • Distant Rumble (Далёкий гул); Friendship of Peoples, 1988
  • Домашний очаг : как оно было; Friendship of Peoples, 2005
  • Alive, brother (Жив, браток); New World, 1987
  • Over the Shoulders of the Twentieth Century (За плечами ХХ век), Moscow: AST, 2011
  • Gravity (Земное притяжение), 1963.
  • Punctuation (Знаки препинания); Moscow: Soviet writer, 1989
  • Special Assignment: The Story of Scouts. (Особое задание: Повесть о разведчиках), 1951
  • From Home to the Front (От дома до фронта), 1967.
  • Why? Questions of the Literature (Почему? Вопросы литературы), 1999
  • Many Years Later (Спустя много лет), 1969 (short stories and novellas)
  • «…Так как все кончено…» : фрагмент из кн. «Геббельс. Портрет на фоне дневника», (Goebbels. Portrait on the background of the diary); Friendship of Peoples, 1994
  • The war - The Face of War: a conversation with Elena Rzhevskaya, by T. Beck (У войны - лицо войны : беседа с писательницей Е. Ржевской; записала Т. Бек) Questions of the Literature, 1996
  • February - The Curves of a Road (Февраль - кривые дороги) Moscow: Soviet writer, 1975
  • It was in Moscow, Kiev, Paris ...: About Victor Nekrasov (Это было в Москве, в Киеве, в Париже… : О Викторе Некрасове); Friendship of Peoples; 2001

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Parfitt, Tom (9 Mayıs 2005). "Woman who held Hitler secret". The Hindu. 30 Ağustos 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2012. 
  2. ^ "Zápisky válečné tlumočnice". Literární noviny. Erişim tarihi: 17 Nisan 2012. [ölü/kırık bağlantı]
  3. ^ a b c d e f g h i j k l m Šiška, Miroslav (17 Nisan 2012). "Žena, která odkryla pravdu o nalezení Hitlera" (Çekçe). Novinky.cz (originally Právo). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2012. 
  4. ^ Ainsztein, Reuben (Nisan 1967). "How Hitler Died: The Soviet Version". International Affairs. 43 (2). Royal Institute of International Affairs. ss. 307-318. doi:10.2307/2614329. ISSN 1468-2346. 
  5. ^ Beevor, Antony (10 Ekim 2009). "Hitler's Jaws of Death". The New York Times. 7 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2012. 
  6. ^ a b Rzhevskaya (2012), p. 195
  7. ^ Parfitt, Tom (8 Mayıs 2005). "Anguish of woman who held secret evidence of Hitler's identity". The Guardian. 8 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2012. 
  8. ^ a b Rzhevskaya (2012), p. 242
  9. ^ Rzhevskaya (2012), p. 198
  10. ^ Tarihçiye göre, Ian Kershaw, Kızıl Ordu bunları bulduğunda Braun ve Hitler'in cesetleri tamamen yakıldı ve yalnızca dişçiliği olan bir alt çene Hitler'in kalıntıları olarak tespit edilebilmiştir. Kershaw, Ian (2008). Hitler: Bir Biyografi , s. 958. ISBN 978-0-393-06757-6.
  11. ^ Rzhevskaya (2012), pp. 256-261
  12. ^ Rzhevskaya (2012), pp. 262-265
  13. ^ Умерла военный писатель Елена Ржевская 26 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Russian)
  14. ^ "Elena Rzhevskaya". ELKOST (International Literary Agency). 28 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2012. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Yelena_Rjevskaya&oldid=33255638" sayfasından alınmıştır