İçeriğe atla

Vitol

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Vitol Group Henk Viëtor ve Jacques Detiger tarafından 1966 yılında Rotterdam'da kurulan Hollandalı bir enerji ve emtia ticaret şirketidir.[1][2][3] Fiziksel ticaret, lojistik ve dağıtım işinin merkezinde yer alsa da, bunları rafine etme, nakliye, terminaller, keşif ve üretim, enerji üretimi ve perakende işletmeleriyle tamamlanmaktadır. Vitol'un dünya çapında 40 ofisi vardır ve en büyük operasyonları Cenevre, Houston, Londra ve Singapur'dadır. 2018'de 231 milyar dolarlık gelirle[4] dünyadaki en büyük bağımsız enerji şirketidir ve Fortune Global 500 listesinde dokuzuncu sırada yer alır.[5] Vitol, emtia ticaretindeki rakiplerinin çoğu gibi kârını geniş çapta yayınlamadığından, büyük ölçüde sıralamadan çıkarılmıştır. Ancak şirket, borç verenlerine ve ticaret yaptığı bazı enerji gruplarına finansal bilgi sağlar.[6] Şirket, yılda 350 milyon tondan fazla ham petrol sevk ediyor ve 250 süper tankerini ve sahip olduğu diğer gemilerini dünyanın dört bir yanına taşımak için kontrol etmektedir. Ortalama olarak günde 7 milyon varilden fazla petrol ve ürün işlemektedir (kabaca Japonya'nın günlük tüketimine eşdeğer) Vitol, Amerika Birleşik Devletleri ve Çin'den sonra dünyanın üçüncü en büyük petrol tüketicisidir.[7][8]

Vitol, hem rakiplerinden hem de kamuoyundan mahremiyet ve gizlilik kültürleriyle tanınan çalışanlarının önemli bir kısmına ait olan özel bir şirkettir. Financial Times, Mart 2015'te Vitol'ün 1,2 milyar dolarlık bir temettü dağıtımı yaptığını öne sürdü.[9][10][11]

Aktiviteler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ticaret

[değiştir | kaynağı değiştir]

Şirket, küresel ham petrol ve ürün ticareti işlerine ek olarak kömür, doğal gaz, enerji, etanol, metanol, benzin, LNG, LPG, nafta, bitüm, baz yağlar ve karbon emisyonlarının ticaretini yapmaktadır.[12][13]

Havacılık

[değiştir | kaynağı değiştir]

Vitol Aviation, Avrupa, Kuzey Amerika ve Afrika'ya odaklanmış olup, dünyanın en büyük havayollarına ve askeri müşterilerine yılda 5,7 milyon ton jet yakıtı ile hizmet vermektedir.

Güç

[değiştir | kaynağı değiştir]

2013 yılında Vitol, İngiltere'deki ilk enerji santrali olan VPI Immingham'a yatırım yaptı. Kombine ısı ve enerji santrali (CHP), yakındaki rafineriler tarafından kullanılan saatte 1.240 MW ve 930 tona kadar buhar üretebilen, Avrupa'da türünün en büyüklerinden biridir. Gazla çalışan tesis, İngiltere'nin en yüksek elektrik talebinin yaklaşık% 2,5'ini sağlıyor.

Rakamlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Vitol 2018'de şu şekilde ticaret yaptı:

  • Petrol: 351 milyon ton ham petrol ve ürün satışı
  • Doğal Gaz: küresel olarak 20 milyar metreküpün üzerinde fiziksel gaz
  • LPG: 14 milyon ton
  • Nafta: 15 milyon ton
  • Benzin: Günde 1 milyon varil fiziksel benzin ticareti yapılıyor
  • Kömür: 30 milyon tonun üzerinde
  • Güç: 93 TWh elektrik satışı sözleşmesi yapıldı
  • Karbon: 49 mm ton daraltılmış karbon hacmi
  • Metanol: 1,4 milyon ton
  • Kimyasallar: 4 milyon ton (Benzen ve Paraksilen)

Tartışmalar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Observer'daki 2001 tarihli bir makale, Vitol'un 1995'te Sırp savaş suçlusu Arkan'a Sırp Petrol şirketi Orion ile anlaşma yapması için gizlice 1 milyon ABD doları ödediğini belirtti.[14][15] Vitol, hiçbir devlet kurumunun şirkete bu açıdan dava açmadığını ileri sürerek tüm suçlamaları reddetti.[16]

2007'de Vitol, Saddam rejimi sırasında Irak'ın ulusal petrol şirketine ek ücret ödediği ve BM'nin gıda karşılığı petrol programını atlattığı için New York mahkemesinde büyük hırsızlık suçunu kabul etti. Vitol daha sonra eylemleri için 17.5 milyon dolar tazminat ödedi.[17]

Financial Times'daki bir makaleye göre Vitol, Libyalı isyancı petrolün Tesoro Corporation'a ilk tartışmalı satışını Nisan 2011'in başlarında düzenleyen şirketti.[18] Financial Times'a göre, Katar ulusal petrol şirketi, Libya Ulusal Geçiş Konseyi için teknolojik malzeme ve yakıt karşılığında Libyalılar tarafından sağlanan bir ham petrol kargosunu satması için Vitol Grup'a başvurdu.[19]

Eylül 2012'de Reuters'de yayınlanan bir makale, şirketin Tahran'a yönelik AB ambargosunu atlayarak İran akaryakıtını alıp sattığını iddia etti. Vitol, Malezya açıklarında bir National Iranian Tanker Company gemisinden gemiden gemiye transfer kullanarak 2 milyon varil satın aldı ve Çinli tüccarlara sattı. Makalede Vitol, Batı yaptırımlarını uygulamayan İsviçre merkezli olduğu için Vitol'un suçlamaları savunduğu belirtildi.[20]

The Telegraph 2013 yılında şirketin on yıldan fazla bir süredir Çalışanlara Sağlanan Fonu kullandığını ve Birleşik Krallık personeli için gelir vergisi ödemekten kaçındığını iddia etti.[21]

2018 yılında, Fransız Enerji Düzenleme Komisyonu CRE'nin Uyuşmazlık Çözüm ve Yaptırımlar Komitesi, 1 Haziran 2013 ile 31 Mart tarihleri arasında Fransız Güney sanal Gaz Ticaret Noktasında ("PEG Sud") piyasa manipülasyonu yaptığı için VITOL SA'ya 5 milyon Euro para cezası verdi.[22] Vitol bu karara itiraz etti.[23]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Swiss-Dutch Vitol to receive LNG from Gazprom from 2018". www.aa.com.tr. 28 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2020. 
  2. ^ "BNamericas - Vitol Group (Vitol)". BNamericas.com. 29 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2020. 
  3. ^ O'Keefe, Brian. "The unseen hand that moves the world's oil". Fortune. 24 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2013. 
  4. ^ "Vitol 2018 volumes and review". Vitol (İngilizce). 19 Mart 2019. 4 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2020. 
  5. ^ "Fortune Global 500". 3 Ocak 2020. 16 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  6. ^ Blas, Javier (19 Mart 2015). "Vitol Said to Post Highest Profit Since 2011 as Oil Prices Swing". Bloomberg. 28 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2015. 
  7. ^ Schneyer, Joshua. "Corrected: Commodity Traders: The trillion dollar club". Reuters. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2011. 
  8. ^ Hume, Neil (19 Mart 2015). "Oil trader Vitol's profits rebound to $1.35bn". Financial Times. 13 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2015. 
  9. ^ "Subscribe to read". Financial Times. 13 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2020. 
  10. ^ Armitage, Jim. "Vitol: Tough work but staff stay loyal due to huge bonuses". Independent. 15 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2014. 
  11. ^ Butcher, Sarah. "Two commodity trading houses where average pay is £750k+". efinancialcareers. 17 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2013. 
  12. ^ "Vitol, RNK Capital Complete Inaugural Trade on The Green Exchange" (PDF) (Basın açıklaması). Evolution Markets Inc. 17 Mart 2008. 10 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2009. 
  13. ^ "Vitol 2018 volumes and review". Vitol. March 19, 2019. April 4, 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  14. ^ Barnett, Antony; Bright, Martin (1 Temmuz 2001). "Oil chief paid m to warlord". The Guardian. Londra. 10 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2014. 
  15. ^ Barnett, Antony; Bright, Martin (30 Haziran 2001). "Oil chief paid $1m to warlord". 10 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2014 – The Guardian vasıtasıyla. 
  16. ^ "Controversial background of No campaign donor". HeraldScotland. 5 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2014. 
  17. ^ "Swiss Commodities Business May Be Revamped". 3 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2014. 
  18. ^ Schneyer, Joshua (25 Mayıs 2011). "US refiner Tesoro buys cargo of Libyan rebel oil". Reuters. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2020. 
  19. ^ "Subscribe to read". Financial Times. 23 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2014. 
  20. ^ "Exclusive: Vitol trades Iranian fuel oil, skirting sanctions". 26 Eylül 2012. 14 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2014 – Reuters vasıtasıyla. 
  21. ^ "Oil trader Vitol in talks over tax-avoidance bill". 1 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2014. 
  22. ^ "The Dispute Settlement and Sanctions Committee (CoRDiS) imposes a penalty for market manipulations on the wholesale energy market". 20 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2018. 
  23. ^ "Vitol response to CoRDiS decision". Vitol. 9 Ekim 2018. 15 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2020. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Vitol&oldid=33704448" sayfasından alınmıştır