Uzay atlayışı
Uzay atlayışı, paraşütle atlamaya benzer şekilde kişinin uzaydan Dünya'ya doğru bir uçak ya da uzay aracından serbest düşme şeklinde atlamasıdır. Uzayın başlangıç yeri olarak genel kabul gören tanımlama, yeryüzünden 100 km yukarıda olan Kármán hattıdır. Bu tanımlamaya göre mevcut en yüksekten atlama rekorunu 2014 yılında 41.4 km yükseklikten atlayarak kırmış olan Alan Eustace bile teknik olarak "uzay atlayışı" yapmamış durumdadır, benzer tüm atlayışlar stratosfer katmanı içinde gerçekleştirilmiştir.[1]
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Tarihteki öne çıkan uzay atlayışları şunlardır:
Tarihte öne çıkan uzay atlayışları | |||
---|---|---|---|
Tarih | Kişi | Ülke | Atlama yüksekliği |
16 Kasım 1959 | Joseph Kittinger | 23.300 metre | |
11 Aralık 1959 | Joseph Kittinger | 22.800 metre | |
16 Ağustos 1960 | Joseph Kittinger | 31.300 metre | |
1 Kasım 1962 | Yevgeni Andreyev | 25.500 metre | |
1 Kasım 1962 | Pyotr Dolgov | 28.000 metre (ölü) | |
1 Mayıs 1966 | Nick Piantanida | 37.000 metre (ölü) | |
15 Mart 2012 | Felix Baumgartner | 21.818 metre | |
25 Temmuz 2012 | Felix Baumgartner | 29.460 metre | |
14 Ekim 2012 | Felix Baumgartner | 38.969 metre | |
24 Ekim 2014 | Alan Eustace | 41.422 metre |
Teknik zorluklar
[değiştir | kaynağı değiştir]Uzay atlayışı yapan kişiler özel basınç dengeleyici giysi giyerek maruz kaldığı aşırı koşulların etkisine karşı korunur. Uzay atlayışı sırasında kişi serbest düşme şeklinde hem uzay hem de atmosferik koşullara maruz kalır. Teknik anlamda tam bir uzay atlayışı yapılması için dünyanın yakın yörüngesindeki bir mekikten atlamak ve atmosfere giriş yapabilmek için füze benzeri çeşitli itki sistemlerine gereksinim duyulacaktır.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Space.com adresindeki ilgili makale 20 Mayıs 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce) 22 Aralık 2022 tarihinde erişilmiştir