Theodoros Sinadinos
| Theodore Sinadinos | |
|---|---|
 Theodore Sinadinos ve karısı, Lincoln Tipikon | |
| Doğum | y. 1277 Bizye |
| Ölüm | 1345/1346 |
| Bağlılığı |  Bizans İmparatorluğu |
| Hizmet yılları | 1320'den önce - 1342 |
| Rütbesi | protostrator |
| Çatışma/savaşları | Bizans İç Savaşı (1321-1328), Bizans İç Savaşı (1341-1347) |
Theodore Komnenos Doukas Paleologos Synadenos (Yunanca: Θεόδωρος Κομνηνός Δούκας Παλαιολόγος Συναδηνός,[1] ca. 1277 - ca. 1346)
Kantakuzinos'un düşmanlarına katılmaya zorlandı, başlangıçta protovestiarios yüksek rütbesi ile onurlandırıldı, ancak kısa süre sonra Konstantinopolis'te ev hapsine alındı, burada 1345 veya 1346'da fakirlik içerisinde öldü.
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Theodore Synadenos, megas stratopedarches İoannis Synadenos ile VIII. Mihail'in (1259-1282 arası hükümdar) yeğeni Theodora Palaiologina'nın oğludur, bu nedenle Bizans İmparatorluğu'nun en yüksek aristokrasisinin bir üyesidir. Muhtemelen İoannis isimli ağabeyi ve en az bir tane Euphrosyne isimli kız kardeşi vardır.[2][3] İlk yılları hakkında çok az şey bilinmektedir: anlaşılan Trakya'nın Karadeniz sahilinde bulunan Bizye'de yaklaşık 1277 yılında doğmuştur, orası babasının yaşadığı, geniş topraklarının olduğu ve birçok akrabasının ve arkadaşının olduğu yerdi.[4][5]
III. Andronikos Paleologos yönetiminde
[değiştir | kaynağı değiştir]
Synadenos, tarih sahnesine 1321 yılında girmiştir, düşük dereceli domestikos tes trapezes (imparatorluk masası vekilharcı) unvanı taşırken ve genç imparator kuzeni IX. Mihail'in yakın arkadaşı olarak kaydedilmiştir.[1][5] Mihail'in ölümünden sonra, IX. Mihail'in oğlu genç III. Andronikos'un (1328-1341 arası hükümdar) ilk ve en önemli yandaşı olmuştur. Andronikos, yaşlı imparator II. Andronikos (1282-1328 arası hükümdar) tarafından Mihail'in ölümünden sonra düşürüldü. Ortakları aristokratlar İoannis Kantakuzinos, Syrgiannes Paleologos ile beraber Theodore genç Andronikos'un destekçilerinin önder "triumvirate" meydana getirdi, onlara kökeni sıradan bir aileden gelen Aleksios Apokaukos kıdemsiz bir üye olarak kendisini eklendi.[6][7] Synadenos'un bağlılığına güvenmeyen yaşlı imparator onu Sırbistan sınırında Pirlepe valiliğine atadı.[5][6][8] Görevi için ayrılmak yerine, Paskalya gecesi (19-20 Nisan 1321), Synadenos genç Andronikos ve Kantakuzinos ile beraber Konstantinopolis'ten kaçıp, II. Andronikos'a karşı silahlı bir başkaldırıyı başlattılar.[5]
Dede ile torun arasında yaşanan iç savaşın ilk turu, III. Andronikos'un kendisini kıdemsiz imparator olarak kabul ettirmesi ve Trakya'yı kendi kişisel appanage almasıyla bitti.[9][10] İhtilaf boyunca, Synadenos genç Andronikos'un en radikal ve tavizsiz taraftarları arasındaydı, nihayetinde II. Andronikos'un tahttan indirilmesini istiyorlardı.[5] Savaşın gelişiminde, Konstantin Asen komutasında sadık kuvvetleri yendi,[5] iç savaşın son turunda, 1327-28 yılında, Trakya valisi olarak görev yaptı.[1] İmparatorluğun en önemli ikinci şehri Selanik'te dahil olmak üzere daha fazla yer III. Andronikos'un tarafına geçiyordu, Synadenos ile Kantakuzinos III. Andronikos'u Konstantinopolis'e yürüyüp dedesini tahttan indirmeye ikna etmeye alışıyorlardı. 13 Mayıs 1328 gecesi, üç adam orduları ile muhafızlara rüşvet vererek bir kapıdan geçip, mukavemet görmeden imparatorluk başkentini ele geçirdiler.[11][12] II. Andronikos istifa edip, bir manastıra çekildi, torunu tek başına imparator oldu.[5] Hizmetleri karşılığı, Synadenos iç savaç sırasında bir zaman muhtemelen 1321 kadar erken protostrator rütbesine terfi ettirildi.[1][5]
Savaştan sonra, Theodore Synadenos Konstantinopolis Praefectus urbanus'luğuna (eparchos) atandı, Apokaukos imparatorluk sekreterlerinin başı oldu, Kantakouzenos megas domestikos olarak III. Andronikos'un baş danışmanı kaldı ve Syrgiannes Selanik valisi oldu.[13] 1330 yılı civarı, Synadenos Mesembria'ya vali olarak gönderildi, 1336 yılında III. Andronikos ve İoannis Kantakuzinos Epirus'u ilhak ettikten sonra, oranın valisi oldu.[1][4][14][15] 1338 sonlarında, Epirus'un son hükümdar hanedanının son temsilcisi II. Nikeforos Orsini lehine isyan çıktı. Synadenos, başkent Arta'da isyancılar tarafından esir alındı ve III. Andronikos ve Kantakuzinos'un asilere karşı sefer yapıp bölgeyi geri aldıkları 1340 yılına kadar tutuklu kaldı. Kantakouzenos'un akrabası İoannis Angelos yeni hükûmeti kurarken, Synadenos Selanik valiliğne kaydırıldı.[4][16][17]
Tekrar başlayan iç savaş ve ölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]
Haziran 1341 tarihinde, III. Andronikos aniden öldü ve başlangıçta Andronikos'un küçük oğlu V. İoannis'un naiplik güçlerini alan Kantakuzenos ile Konstantinopolis Patriği Patrik XIV. İoannis Kalekas, ana imparatoriçe Savoyalı Anna ve Aleksios Apokaukos etrafında toplanan güçlü hizip arasında güç kavgası başladı. Çekişme kısa bir süre sonra Patrik, İmparatoriçe ve Apokaukos'un Kantakuzenos yerine naip olmaları Kantakuzenos'un ailesi ve taraftarlarını tutuklamaları ile açık bir çatışmaya dönüştü. Cevap olarak Ekim ayında Kantakuzenos Dimetoka'da kendini imparator ilan etti.[18][19] Kantakuzenos'un kendini imparator ilan etmesi Makedonya ve Trakya boyunca kendisine karşı bir halk direnişi başlamasına neden oldu. Sömürücü ve aşırı güçlü aristokrasi tarafından fakirleştirilen sıradan insanlar Kantakuzenos'u nefret edilen aristokrasinin temsilcisi gördüler ve meşru Paleologos kan bağının arkasında toplandıp, Konstantinopolis naipliği adına birer birer şehirleri ele geçirdiler.[20][21] Selanik başlangıçta sakindi ve Synadenos eski arkadaşı Kantakuzenos ile şehri ona teslim etmek maksadıyla temasa geçti. Böyle bir hareket zafer getirebilirdi, Selanik'in ele geçirilmesi Kantakuzenos'un Makedonya, Teselya ve Epirus'u kontrol edebilmesini sağlardı ve Mart 1342 tarihinde, Dimetoka'dan ordusu ile şehre doğru hareket etti. Ancak oraya varmadan önce, Synadenos görevden alındı ve radikal halk hareketi olan Zealotların liderliğinde bir ayaklanmayla şehirden çıkarıldı.[21][22] Apokaukos filosuyla yeni yönetimi güçlendirip, oğullarından birini oranın yeni valisi oldu.[21][23]
Selanik'ten çıkarılması ile görünen Kantakuzenos'un amacını boşa çıkarması, onu Sırp kralı Stefan Dušan'ın sarayına sığınmaya zorlarken ailesini Konstantinopolis naipliğinin ellerine bıraktı, Synadenos Apokaukos ile anlaşma yaptı.[21][24] Protovestiarios unvanı ile ödüllendirildi fakat kısa süre sonra Konstantinopolis'te tutuklandı. Orada geç 1345 ya da erken 1346 tarihinde saray unvanlarından mahrum ve oldukça zengin öldü.[1][4][25] Bir yıl sonra, Şubat 1347 tarihinde, Kantakuzenos Konstantinopolis'e iç savaşı galibi olarak girdi,[26][27] savaş Bizans Devleti'ni harabeye çevirmişti: insan ve askeri kaynaklar tükenmiş, toprakların yarısı kaybedilmiş, iflas edilmiş ve yabancılara borçlanılmış, nüfus savaş yorgunu ve isteksiz kalmıştı.[28]
Ailesi
[değiştir | kaynağı değiştir]1320 bir süre önce, Theodore, Eudokia Doukaina Komnene Palaiologina Synadene ile evlenmiş ve iki kızı olmuştur:[1][29]
- Theodora Komnene Doukaina Raoulaina Palaiologina, muhtemelen Raoul ailesinin bir üyesi ile evlenmiştir.
- Anna Komnene Doukaina Palaiologina Asanina, İoannis Kantakuzinos'un kayınbiraderi Manuel Asen ile evlenmiştir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Özel
- ^ a b c d e f g PLP, 27120. Grekçe: Συναδηνός, Θεόδωρος ∆ούκας Παλαιολόγος Κομνηνός
- ^ Kajdan (1991), p. 1990
- ^ Polemis (1968), pp. 178-181
- ^ a b c d Polemis (1968), p. 181
- ^ a b c d e f g h Guilland (1967), p. 485
- ^ a b Bartusis (1997), p. 87
- ^ Nicol (1993), pp. 155-156
- ^ Nicol (1993), p. 156
- ^ Nicol (1993), pp. 157-158
- ^ Bartusis (1997), pp. 87-88
- ^ Nicol (1993), pp. 159-161
- ^ Bartusis (1997), p. 91
- ^ Nicol (1993), p. 168
- ^ Nicol (1993), p. 181
- ^ Guilland (1967), pp. 485-486
- ^ Nicol (1993), pp. 181-182
- ^ Bartusis (1997), p. 93
- ^ Nicol (1993), pp. 190-191
- ^ Bartusis (1997), pp. 94-95
- ^ Nicol (1993), pp. 191-194
- ^ a b c d Bartusis (1997), p. 95
- ^ Nicol (1993), p. 194
- ^ Nicol (1993), pp. 194-195
- ^ Nicol (1993), p. 195
- ^ Guilland (1967), p. 486
- ^ Nicol (1993), pp. 205-207
- ^ Bartusis (1997), pp. 96-97
- ^ Nicol (1993), pp. 216-219
- ^ Polemis (1968), pp. 181, 182
- Genel
- Bartusis, Mark C. (1997). The Late Byzantine Army: Arms and Society 1204-1453. Philadelphia, Pennsylvania: University of Pennsylvania Press. ISBN 0-8122-1620-2.
- Guilland, Rodolphe (1967). "Le Protostrator". Recherches sur les institutions byzantines [Bizans Kurumları Üzerine Çalışmalar]. Berliner byzantinische Arbeiten 35 (Fransızca). I. Berlin ve Amsterdam: Akademie-Verlag & Adolf M. Hakkert. ss. 478-497. OCLC 878894516.
- Kajdan, Aleksandr (1991). "Synadenos". Kajdan, Aleksandr (Ed.). The Oxford Dictionary of Byzantium. New York and Oxford: Oxford University Press. s. 1990. ISBN 978-0-19-504652-6.
- Nicol, Donald M. (1993). The Last Centuries of Byzantium, 1261–1453 (İngilizce) (İkinci bas.). Londra: Rupert Hart-Davis Ltd. ISBN 0-246-10559-3.
- Polemis, Demetrios I. (1968). The Doukai: A Contribution to Byzantine Prosopography. Londra: The Athlone Press. 30 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2016.
- Trapp, Erich; Beyer, Hans-Veit; Kaplaneres, Sokrates; Leontiadis, Ioannis (1991). Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit (Almanca). 11. Viyana: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften.