Tanatofobi
Tanatofobi (Ölüm korkusu), kişinin kendi ölümüyle ilgili düşüncelerden kaynaklanan korkudur ve aynı zamanda (Ölüm kaygısı) olarak da bilinir.[1] Bu tür korku ve kaygıdan etkilenen kişiler, hayatlarının birçok alanında zorluklar ve olumsuzluklar yaşarlar.[2] Ölüm kaygısı, ölü bedenlerden veya ölümle ilişkili herhangi bir şeyden mantıksız veya orantısız bir şekilde korkmayı ifade eden nekrofobiden farklıdır.[3] Ölüm kaygısının, erkekler ve kadınlar, gençler ve yaşlılar vb. gibi farklı demografik gruplardaki insanları da etkilediği bulunmuştur.[4] Farklı kültürler, ölüm kaygısının yönlerini farklı derecelerde gösterebilir.[5]
Psikoterapist Robert Langs (1928–2014) ölüm kaygısının üç farklı nedenini öne sürmüştür: yırtıcı, yağmacı ve varoluşsal. Araştırmalarına ek olarak, Sigmund Freud, Erik Erikson ve Ernest Becker gibi birçok teorisyen ölüm kaygısını ve bilişsel işleme üzerindeki etkisini incelemiştir.
Ölümle ilgili son düşünce içeriğinin neden olduğu kaygı[6] bazen bir psikiyatrist tarafından klinik bir ortamda hastalıklı veya anormal veya ikisinin bir kombinasyonu olarak sınıflandırılır. Bu sınıflandırma, kalıcı olan ve günlük işleyişe müdahale eden bir kaygı derecesini önceden gerektirir.[7][8] Yaşlılarda bu yüksek düzeydeki ölüm kaygısı, daha düşük ego bütünlüğüne ve fiziksel ve psikolojik sorunlarda artışa neden olabilir.[9]
Araştırmacılar ölüm kaygısını çeşitli ruh sağlığı koşullarıyla ilişkilendirmiştir.[10] Çeşitli ruh sağlığı koşullarını tedavi etmek için kullanılan yaygın terapiler arasında psikoterapi ve psikanaliz yer alır. Bu terapilerin kullanıcıları, hastaların psikoterapi deneyimi ve zihinlerinin hayatlarında yaşadıkları duygusal olarak etkilenen deneyimlere nasıl evrildiği yoluyla duygusal işleme ve adaptasyonları araştırır. Psikoterapiler ve psikanaliz, yırtıcı ölüm kaygısının yanı sıra varoluşsal ve yağmacı ölüm kaygısını araştırmak için kullanılmıştır.[11]
Ölüm kaygısını hedef alan psikolojik müdahalelere ilişkin bir meta-analiz, bilişsel davranışçı terapinin ölüm kaygısını azaltabileceğini göstermiştir.[12]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Dictionary.com | Meanings & Definitions of English Words". Dictionary.com (İngilizce). 15 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2024.
- ^ "Tanatofobi (Ölüm Korkusu)". 25 Ağustos 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2024.
- ^ "Dictionary.com | Meanings & Definitions of English Words". Dictionary.com (İngilizce). 15 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2024.
- ^ Mani, Arash; Fereidooni, Reza; Salehi‐Marzijarani, Mohammad; Ardekani, Ali; Sasannia, Sarvin; Habibi, Pardis; Zarei, Leila; Heydari, Seyed Taghi; Lankarani, Kamran B. (Temmuz 2022). "The prevalence and risk factors of death anxiety and fear of COVID‐19 in an Iranian community: A cross‐sectional study". Health Science Reports (İngilizce). 5 (4). doi:10.1002/hsr2.706. ISSN 2398-8835. PMC 9207499 $2. PMID 35765604. 2 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2024.
- ^ Keith, Kenneth D. (10 Temmuz 2019). Cross-Cultural Psychology: Contemporary Themes and Perspectives (İngilizce). John Wiley & Sons. ISBN 978-1-119-43840-3. 6 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2024.
- ^ "Mental Status Exam" (PDF). Combs, Heidi. University of Washington. 11 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Kasım 2024.
- ^ Gold, Liza H. (1 Haziran 2014). "DSM-5 and the Assessment of Functioning: The World Health Organization Disability Assessment Schedule 2.0 (WHODAS 2.0)". Journal of the American Academy of Psychiatry and the Law Online (İngilizce). 42 (2): 173-181. ISSN 1093-6793. PMID 24986344. 24 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2024.
- ^ Diagnostic and statistical manual of mental disorders : DSM-5. Internet Archive. Arlington, VA : American Psychiatric Association. 2013. ISBN 978-0-89042-554-1.
- ^ V. Fortner, Robert A. Neimeyer, Barry (Haziran 1999). "DEATH ANXIETY IN OLDER ADULTS: A QUANTITATIVE REVIEW". Death Studies (İngilizce). 23 (5): 387-411. doi:10.1080/074811899200920. ISSN 0748-1187. 2 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2024.
- ^ Iverach, Lisa; Menzies, Ross G.; Menzies, Rachel E. (1 Kasım 2014). "Death anxiety and its role in psychopathology: Reviewing the status of a transdiagnostic construct". Clinical Psychology Review. 34 (7): 580-593. doi:10.1016/j.cpr.2014.09.002. ISSN 0272-7358. 8 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2024.
- ^ ""APA PsycNet". Death anxiety, a critical influence on human life and its psychotherapies, has been relatively neglected by psychoanalytic writers. [...] Three forms of death anxiety are postulated: existential, predatory, and predator. The author explores the effects of each form on emotional adaptations and the psychotherapy experience, and their role in the evolution of the emotion-processing mind-the postulated mental module with which people adapt to emotionally charged events and their meanings". 17 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2024.
- ^ Menzies, Rachel E.; Zuccala, Matteo; Sharpe, Louise; Dar-Nimrod, Ilan (1 Ekim 2018). "The effects of psychosocial interventions on death anxiety: A meta-analysis and systematic review of randomised controlled trials". Journal of Anxiety Disorders. 59: 64-73. doi:10.1016/j.janxdis.2018.09.004. ISSN 0887-6185.
Konuyla ilgili yayınlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Craddock, Nick; Mynors-Wallis, Laurence (2014). "Psychiatric diagnosis: Impersonal, imperfect and important". British Journal of Psychiatry. 204 (2). ss. 93-95. doi:10.1192/bjp.bp.113.133090. PMID 24493652. Geçersiz
|doi-access=free(yardım)
