Tüylü küf
| Tüylü küf | |
|---|---|
 | |
| Üzüm yaprağı üzerinde toz küf ile birlikte tüylü küf (solda) örneği |
Tüylü küf, bitkilerin zorunlu parazitleri olan çeşitli oomycete mikrop türlerinden herhangi birini ifade eder. Tüylü küfler yalnızca Peronosporaceae grubuna aittir. Ticari tarım'da asmalarda yetişen crucifer, üzüm ve sebze yetiştiricileri için özel bir sorundur. En önemli örnek, NCBI-Taxonomy[1] ve HYP3'te yer alan Peronospora farinosadır.[2] Bu patojen Amerika Birleşik Devletleri'nin kuzey eyaletlerinde hayatta kalma yapıları üretmez ve Körfez Kıyısı eyaletlerinde canlı küf kolonileri olarak kışlar. Her baharda kabak üretimi ile kuzeye doğru ilerler. Tüylü küf ile ilişkili verim kaybı, büyük olasılıkla bitki gölgeliklerinin çökmesinden ve meyvelerde güneş yanığı oluşmasından sonra meydana gelen yumuşak çürüklerle ilgilidir. Kabak tüyü küfü yalnızca cucurbit bitkilerinin yapraklarını etkiler.
Belirtiler
[değiştir | kaynağı değiştir]İlk semptomlar, üst yüzeyde görünen büyük, köşeli veya bloklu, sarı alanlardır.[3] Lezyonlar olgunlaştıkça hızla genişler ve kahverengiye dönerler. Hastalık bulaşmış yaprakların alt yüzeyi su ile ıslanmış gibi görünür. Daha yakından incelendiğinde, mor-kahverengi bir küf (oka bakınız) belirgin hale gelir. 10x el merceği ile küfün içinde futbol topu şeklindeki küçük sporlar gözlemlenebilir. Hastalığa elverişli koşullarda (uzun çiy dönemleri olan serin geceler), tüylü küf hızla yayılarak, gövdeleri veya yaprak saplarını etkilemeden yaprak dokusunu yok eder.[4]
Tedavi ve yönetim
[değiştir | kaynağı değiştir]Kültürel seçenekler
[değiştir | kaynağı değiştir]Ortabatı tarlalarında tüylü küf patojeni kışı geçirmediğinden, ekim nöbetleri ve toprak işleme uygulamaları hastalık gelişimini etkilemez. Patojen yaz sonunda yerleşme eğilimindedir. Bu nedenle, erken sezon çeşitlerinin ekimi, zaten küçük olan tüylü küf tehdidini daha da azaltabilir.[4]
Kimyasal kontrol
[değiştir | kaynağı değiştir]Özellikle tüylü küf kontrolü için uygulanan mantar öldürücüler gereksiz olabilir. Chlorothalonil, mancozeb ve sabit bakır gibi geniş spektrumlu koruyucu fungisitler, tüylü küf enfeksiyonuna karşı korumada en azından biraz etkilidir. Sistemik mantar öldürücüler cucurbit tüylü küfe karşı kullanım için etiketlenmiştir, ancak yalnızca bu hastalığın teşhisi doğrulandıktan sonra önerilir.[4] Amerika Birleşik Devletleri'nde, Amerika Birleşik Devletleri Çevre Koruma Ajansı, oxathiapiprolin'in tüylü küfe karşı kullanımını onayladı.[5] Kanada'da, Gavel (fungisit) ticari markası altında küf kontrolü için zoxamide ve mancozeb karışımı 2008 gibi erken bir tarihte tescil edilmiştir.[6]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ NCBI-Taxonomy 5 Haziran 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. – ncbi.nlm.nih.gov
- ^ HYP3 1 Haziran 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. – ncbi.nlm.nih.gov
- ^ Schilder, Annemiek. Downy mildew - Plasmopara viticola. 11 Haziran 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. MSU Plant Pathology.
- ^ a b c Richard Latin, Karen Rane, "Pumpkin Diseases" (PDF), Department of Botany and Plant Pathology, purdue.edu, 29 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF), erişim tarihi: 5 Haziran 2022
- ^ "Oxathiapiprolin" (PDF). New Active Ingredient Review. Minnesota Department of Agriculture. October 2015. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Haziran 2022.
- ^ grainews.ca: "Gowan buys Dow’s Gavel potato fungicide" 25 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 18 Jul 2008
|
Bu madde bir taslaktır. Bu maddeyi geliştirerek veya özelleştirilmiş taslak şablonlarından birini koyarak Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. |