İçeriğe atla

Sur Kuşatması (1187)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sur Kuşatması
Haçlı Seferleri

Hıristiyan savunucuların Selahaddin'in ordusuna karşı hücumunu tasvir eden 15. yüzyıl minyatürü. Sébastien Mamerot'nun Les Passages d'Outremer adlı elyazmasının bir parçası.
Tarih12 Kasım 1187 - 1 Ocak 1188
Bölge
Sonuç Haçlı zaferi
Taraflar

Kudüs Krallığı

Eyyübiler
Komutanlar ve liderler
Corrado del Monferrato
Sancho Martin
Selahaddin Eyyubi
Abdülselam el-Mağribi
Abdülmuhsin
El-Faris Bedran
Güçler
40,000+ asker
17 kadırga
20,000-25,000 asker
10 kadırga
Kayıplar
Hafif Ağır


Sur Kuşatması 12 Kasım 1187'den 1 Ocak 1188'e kadar süren Eyyübiler'in Haçlılar'a karşı başlattığı bir kuşatmadır. Selahaddin Eyyubi komutasındaki bir ordu, Corrado del Monferrato tarafından savunulan şehre hem karadan hem denizden bir saldırı düzenledi. İki ay süren aralıksız mücadelenin ardından sonuç çıkmadı ve Selahaddin ordusuyla birlikte Akka'ya çekildi.

Arka plan[değiştir | kaynağı değiştir]

Eyyübilerin zaferiyle sonuçlanan Hıttin Muharebesi'nden sonra, Kudüs de dâhil olmak üzere Kutsal Topraklar'ın büyük bir kısmı Selahaddin'in eline geçmişti. Haçlı ordusundan geriye kalanlar, hâlâ Hıristiyanların elinde olan büyük şehirlerden biri olan Sur'a akın etti. Şehrin o sırada vekaleten yöneticisi olan Saydalı Reynald, Selahaddin'le teslim olma pazarlığı yapıyordu ama Konrad ve askerlerinin gelişi bunu engelledi. Eeynald, Belfort'taki kalesini yeniden tahkim etmek için şehri terk etti ve Konrad şehir ordusunun ve yöneticiliğinin başına geçti. Hemen şehrin savunmasını onarmaya başladı ve düşmanın şehre yaklaşmasını önlemek için şehri kıyıya bağlayan mendirek boyunca derin bir hendek açtı. Müslüman ordusu 12 Kasım'da geldi ve kuşatmayı başlattı.[1]

Kuşatma[değiştir | kaynağı değiştir]

Kuşatma çok çetin geçmiştir. Selahaddin'in ordusunda şehrin surlarına sürekli saldıran on yedi kuşatma aracı bulunmaktaydı. Bunun yanı sıra okçular, arbaletçiler ve Haçlı gemileri saldıran Eyyübi ordusunu taciz ediyordu.

Selahaddin'in tüm saldırıları başarısız oldu ve kuşatmanın kaderi, Sancho Martin adında[2] "yeşil şövalye" olarak bilinen bir İspanyol şövalyenin önderliğindeki savunmacıların ara sıra yaptıkları saldırılarla değişti.[3] Cesareti ve becerisinin hem Hristiyan hem de Müslüman ordularında ve özellikle Selahaddin'de hayranlık uyandırdığı söyleniyordu. Selahaddin'in, İslam'a geçmesi ve ordusunda savaşması karşılığında ona birçok zenginlik teklif ettiği söylenir. Sancho bunu reddetti ve Müslüman ordusuna karşı Hıristiyan saldırılarına liderlik etmeye devam etti.[3]

Selahaddin şehri ancak deniz kuşatmasıyla ele geçirebileceğini düşünmeye başladı. Abdülselam el-Mağribi adlı Kuzey Afrikalı bir denizcinin komuta ettiği 10 kadırgadan oluşan bir filo çağırdı. Müslüman donanması Hıristiyan kadırgalarını limana girmeye zorlamakta başarılı olsa da, 29-30 Aralık gecesi 17 kadırgadan oluşan bir Hristiyan filosu Müslüman kadırgalarından 5'ine saldırarak kesin bir yenilgiye uğrattı ve onları esir aldı. Müslüman tarihçiler yenilgiye El-Faris Bedran'ın beceriksizliğinin yol açtığını iddia eder.[1] Kalan kadırgalara, sayıları az olduğu için geri çekilmeleri emredildi.

Bu olaylardan sonra Selahaddin, geri çekilmeleri ya da denemeye devam etmeleri konusunda tartışmak üzere emirlerini yanına çağırdı. Görüşler bölünmüştü, ancak birliklerinin durumunu gören Selahaddin Akka'ya çekilmeye karar verdi. Kuşatma 1 Ocak 1188'de sona erdi.

Sonuç[değiştir | kaynağı değiştir]

Zaferden sonra Montferratlı Konrad büyük bir prestij kazandı. Selahaddin'e karşı bu zafer kariyerinde bir dönüm noktası oldu. Ordusunun uzun kuşatmalara dayanamayacağını kanıtladı. Haçlılar için bu çok önemli bir zaferdi çünkü Sur, Üçüncü Haçlı Seferi sırasında ve sonraki Hristiyan hareketleri için bir toplanma noktası haline geldi.[4]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b Nicholson s. 81-82
  2. ^ Folda s. 28
  3. ^ a b Payne s. 280-282
  4. ^ Lane-Poole s. 241-243

Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Helen Nicholson, David Nicolle (2005). God's Warriors: Knights Templar, Saracens and the Battle for Jerusalem
  • George Payne Rainsford James (1854). History of the life of Richard Coeur-de-Lion, King of England, Vol. 2[1]
  • Jaroslav Folda (2005). Crusader art in the Holy Land: from the Third Crusade to the fall of Acre 1187–1291
  • Stanley Lane-Poole (1985). Saladin and the Fall of the Kingdom of Jerusalem.[2]
  1. ^ James, G. P. R. (1842). A history of the life of Richard Coeur-de-Lion, King of England. Paris.
  2. ^ Lane-Poole, S. (1898). Saladin and the fall of the Kingdom of Jerusalem. New York.