İçeriğe atla

Sunday Bloody Sunday (film)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sunday Bloody Sunday (film)
Sunday Bloody Sunday
YönetmenJohn Schlesinger
YapımcıJoseph Janni
Edward Joseph
YazarPenelope Gilliatt
David Sherwin (uncredited)
John Schlesinger (uncredited)
OyuncularGlenda Jackson
Peter Finch
Murray Head
Peggy Ashcroft
MüzikRon Geesin
Görüntü yönetmeniBilly Williams
KurguRichard Marden
StüdyoVectia
DağıtıcıUnited Artists
Çıkış tarih(ler)i1 Temmuz 1971 (1971-07-01) (Premiere)
Süre110 dakika
ÜlkeBirleşik Krallık
Dilİngilizce
Bütçe£1.5 million[1]

Sunday Bloody Sunday, John Schlesinger tarafından yönetilen, Penelope Gilliatt tarafından yazılan ve Glenda Jackson, Peter Finch, Murray Head ve Peggy Ashcroft'un oynadığı 1971 yapımı bir İngiliz drama filmidir.[2] Özgür ruhlu genç bir biseksüel sanatçının (Head tarafından canlandırılan) boşanmış bir işe alım danışmanı (Jackson) ve eşcinsel bir Yahudi doktorla (Finch) eşzamanlı ilişkilerini anlatır.[3]

Amerika Birleşik Devletleri'nin birçok bölgesinde gişede başarısız olmasına rağmen, film gösterime girdikten sonra eleştirmenlerin beğenisini kazandı; Schlesinger'in yönetmenliği, oyuncuların performansları (özellikle Finch ve Jackson) ve senaryosu büyük övgüler aldı. Film, Schlesinger'in eşcinsel erkekleri yabancılaşmış ve kendinden nefret eden varlıklar olarak tasvir eden bir önceki filmi Midnight Cowboy (1969) ve dönemin diğer eşcinsel temalı filmleri The Boys in the Band (1970) ve Some of My Best Friends Are. ... (1971).[4]

Film çok sayıda övgü aldı. Film 25. İngiliz Akademi Film Ödülleri'nde sekiz dalda aday gösterildi ve En İyi Film de dahil olmak üzere beş dalda ödül kazandı. Film 44. Akademi Ödülleri'nde En İyi Yönetmen, En İyi Erkek Oyuncu (Finch için), En İyi Kadın Oyuncu (Jackson için) ve En İyi Özgün Senaryo olmak üzere dört adaylık elde etti.

Olay Örgüsü[değiştir | kaynağı değiştir]

Londra'da geçen film, orta yaşlı eşcinsel bir Yahudi doktor olan Daniel Hirsh ve 30'lu yaşlarının ortalarında boşanmış bir kadın olan Alex Greville'in, 20'li yaşlarının ortalarında genç bir adam olan heykeltıraş Bob Elkin ile açık bir aşk üçgenine dahil olmalarını anlatıyor. Daniel ve Alex, Bob'un diğeriyle görüştüğünün farkında olmalarının yanı sıra, ortak arkadaşları aracılığıyla birbirlerini tanımaktadırlar. Buna rağmen, aralarında serbestçe geçiş yapan Bob'u kaybetme korkusuyla duruma katlanmaya razı olurlar. Bob'un cam fıskiyelerden oluşan çalışmalarını destekleyen kendi sanatçı arkadaşları vardır.

Alex ve Daniel, Londra'nın yapraklı bir banliyösünde yaşayan bohem, akademik orta sınıf bir aile olan Hodson'larla yakın arkadaştır. İlişkilerinden oldukça haberdar olan ama bu konuda konuşmayan Hodson'larla dönüşümlü olarak Pazar akşam yemeği yerler, ancak Hodson'ların çocukları kıs kıs gülmeye meyillidir. Alex'in ayrıca yakın zamanda yaş ayrımcılığı nedeniyle işini kaybetmiş depresif bir müşterisi vardır. Alex'in dairesinde birlikte uyurlar ve Bob'un gelişini haber vermesi üzerine sıradan bir içki içiyormuş gibi davranmak zorunda kalırlar. Bob, Alex'e onun başka erkeklerle yatmasıyla bir sorunu olmadığını söyler. Onun deyimiyle "özgürdürler".

Anlatıda küçük krizler de vardır. Hodson ailesinin köpeği, büyük kızları Lucy'yi kıl payı kaçıran bir kamyon tarafından ezilir. Daniel eroin bağımlısı olan eski sevgilisiyle uğraşmak zorunda kalır. Bir eczanede onun için eroin reçetesi doldurmaya çalışan Daniel, doktor olduğunu kanıtlayamayınca, tıbbi çantasının arabasından çalındığını fark eder.

Alex için bu ilişki, profesyonel yaşamı, başarısız evliliği ve huzursuz çocukluğuyla ilgili artan hayal kırıklığına bağlıdır. Daniel içinse bu, Yahudi yetiştirilme tarzının bastırılmış doğasından bir kaçışı temsil etmektedir. Her ikisi de durumun kalıcılığının olmadığının farkındadır. Bob kendi sanat galerisini açma teklifi aldıktan sonra New York'a yerleşmek üzere ülkeyi terk etmeye karar verdiğinde, ikisi de anlatıda ilk kez yüz yüze gelirler. Daniel ve Alex, içinde bulundukları zıt koşullara rağmen, yollarına devam etme zamanının geldiğini anlarlar; Bob Amerika Birleşik Devletleri'ne gider.

Film, Daniel'ın doğrudan seyirciye yaptığı alışılmadık bir konuşmayla sona erer. Bob'la olan ilişkisi ve arkadaşlarının onun mutluluğu için duyduğu endişe üzerine düşünür ve "Onu özlemek dışında mutluyum" der. Son sözü ise "Sadece öksürüğüm için geldim" olur ve genellikle bir adamın doktora gidip beklenmedik haberler almasıyla ilgili bir esprinin can alıcı noktasıdır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Mann 2005, s. 356
  2. ^ uk/web/Details/ChoiceFilmWorks/150048495 "Sunday Bloody Sunday" |url= değerini kontrol edin (yardım). British Film Institute Collections Search. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2024. 
  3. ^ "Sunday, Bloody Sunday". Monthly Film Bulletin. 38 (444). Londra. 1 Ocak 1971. s. 146. 
  4. ^ Flatley, Guy (3 Ekim 1971). "I Suppose Some People Will Be Shocked". The New York Times. s. D13. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]