Sismotektonik
Sismotektonik bir bölgedeki deprem, tektonizma ve faylar arasındaki ilişkinin çalışmasıdır.
Metodoloji
[değiştir | kaynağı değiştir]Bir bölgenin Sismotektonik analizi için farklı veri setlerinin çok sayıda entegrasyonunu gerekir.
Bölgesel Tektonik
[değiştir | kaynağı değiştir]Bir bölgenin sismik tehlikesini anlamak için potansiyel aktif fayların nerede olduğuna bakılabilir, ama aynı zamanda bunu anlamak için bölgenin sadece stres altında bulunması gerekli değildir. Bu normal olarak deprem verileri, sondaj koparma analizi, direkt gerilme ölçümü ve jeolojik küçük hata ağlarının analizinin bir kombinasyonundan türetilebilir. Dünya Stres Haritası Projesi gibi veriler yararlı bir çevrimiçi derleme sağlar.[1]
Depremler
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaydedilen Olaylar
[değiştir | kaynağı değiştir]Yirminci yüzyılın başlarından itibaren sismometreler kullanılarak depremlerin merkezileri, derinlikleri ve şiddetlerine dair yeterince veri toplanmıştır. Depreme neden olan fayın yüzeyde belirgin bir iz bırakmadığı durumlarda, artçı depremler genelde fayın kırılma noktasına dair sağlam belirtiler teşkil eder.
Son otuz yıldır yer hareketi verilerini kullanarak deprem odak mekanizmalarını hesaplamak mümkün oluyor. NEIC'deki katalog gibi internet veritabanlarından artık hesaplanmış odak mekanizması bilgilerine ulaşılabiliyor.[2] Fakat odak mekanizmaları iki farklı potansiyel fay düzlemi bilgisi sunduğundan, depremin merkez noktasını hesaplamak için başka bilgiler de gerekmektedir. Her ne kadar sınırlı bir süre için mevcut olsa da, orta ve yüksek düzeyde depremlerin görüldüğü bölgelerde o alana dair depremsellik türünün tanımlanmasına yetecek kadar veri elde edilebilmektedir.
Tarihsel Kayıtlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Bir bölgenin sismik olarak anlaşılması için yapılacak girişimlerde, o bölgede aletsel dönemden önce yani tarihsel dönemde bilimsel bilgi(ölçüm) bulunmaz.[3]:viii Bu durum onların yani tarihsel dönem verilerinin güvenilirlik açısından dikkatli bir değerlendirilmeye ihtiyaçları olduğunu gösterir. Çoğu durumda, elde edilebilir olayın konumunun ve büyüklüğünün tamamı tahminidir. Ancak, bu verilerin çoğu araçsal dönem kayıtlarında ara boşlukları doldurmaları bakımından büyük öneme sahiptir.[4]
Saha Araştırmaları
[değiştir | kaynağı değiştir]Araçsal kayıttan önce meydana gelen sismik olayların zamanlaması ve büyüklüğü hakkındaki bilgiler, sismik olarak aktif olduğu düşünülen faylar boyunca kazılar ve sismik olaylara kanıt için son tortul dizilerini inceleyerek elde edilebilir. seismitess[5] ya da Tsunami deposit .[6]
Jeomorfoloji
[değiştir | kaynağı değiştir]Aktif fay hatları ve bunların neden olduğu yüzey kıvrımları bir bölgenin jeomorfolojisine doğrudan etki etmektedir. Bu durum eskiden bilinmeyen aktif yapıların tanımlanmasına olanak sağlamaktadır. Bu tarz gözlemler büyük depremlerin tekrar dönemlerini belli oranda dizginlemekte faydalı olabilir; buna örnek olarak Yeni Zelanda'daki Kuzey Adası (Yeni Zelanda)'nda bulunan Wairarapa Fault 'nın kayması sonucu oluşan Rimutaka Range'nın ortaya çıkışına ışık tutan Turakirae Head'ndaki yüksek sahiller verilebilir.[7]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Website for the World Stress Map Project". 25 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2020.
- ^ "NEIC Moment Tensor and Broadband Source Parameter Search". 13 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2014.
- ^ Ambraseys, Nicolas (1982). A History of Persian Earthquakes (PDF). Cambridge University Press. ISBN 9780521021876. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2014.
- ^ "Historical data on earthquakes and active faulting. The contribution of IRRS and IC to EC project FAUST (Contract ENV4-CT97-0428)". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2014.
- ^ Migowski, C. (2004). "Recurrence pattern of Holocene earthquakes along the Dead Sea transform revealed by varve-counting and radiocarbon dating of lacustrine sediments" (PDF). Earth and Planetary Science Letters. Cilt 222. ss. 301-314. Bibcode:2004E&PSL.222..301M. doi:10.1016/j.epsl.2004.02.015. 21 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2009.
- ^ Luque, L. (2001). "Tsunami deposits as paleoseismic indicators: examples from the Spanish coast". Acta Geologica Hispanica. 36 (3-4). ss. 197-211. 22 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2009.
- ^ McSaveney, M.J., Graham, I.J., Begg, J.G., Beu, A.G., Hull, A.G., Kyeong, K. & Zondervan, A. 2006. Late Holocene uplift of beach ridges at Turakirae Head, south Wellington coast, New Zealand. New Zealand Journal of Geology and Geophysics abstracts, 49, 337-358 17 Şubat 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Presentation on Seismotectonics from Department of Geophysics, University of Munich 24 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
