Sebu Muharebesi
Sebu muharebesi | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1550-1558 Osmanlı-Fas Savaşı | |||||||||
Fes'in Sebu Kapısı | |||||||||
| |||||||||
Taraflar | |||||||||
Osmanlı İmparatorluğu * Kuku Sultanlığı * Vattâsîler | Fas Sultanlığı | ||||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||||
Salih Paşa | Mevlay Muhammed eş-Şeyh | ||||||||
Güçler | |||||||||
600 tüfekçi 1.000 sipahi 4.600 atlı 20-30 top |
10.000 atlı 10.000 piyade | ||||||||
Kayıplar | |||||||||
Hafif | Ağır |
Sebu Muharebesi, Osmanlı-Saadi mücadelesinde evre.
Cezayir Beylerbeyi Salih Paşa komutasındaki Osmanlı eyalet ordusu 5 Ocak 1554 Taza civarında Mohammed El-Şeyh komutasındaki Saadi Fas ordusunu mağlup etti.
Muharebe öncesi
[değiştir | kaynağı değiştir]Fas'ın kuzeyine hâkim Vattâsîler'e karşı Saadiler'in askerî mücadelesi 31 Ocak 1549'da başkent Fes'in Saadilerin eline geçmesiyle sona erdi. Saadîlerin 9 Haziran 1550'de Tilimsan'ı işgalleriyle gergin Osmanlı-Saafî ilişkileri savaşa dönüştü. Cezayir Beylerbeyi Barbaroszade Hasan Paşa Fas ordusunu Ocak 1551'de Tilimsan Muharebesi'nde mağlup ederek bu işgali sona erdirdi. Son Vattâsî Sultanı Ebû Hassûn Ali b. Muhammed el-Bâdîsî'nin Osmanlı İmparatorluğu'nun Cezayir Beylerbeyi Salih Paşa'dan talep ettiği destek[1] çerçevesinde Osmanlı kuvvetleri 6 Aralık 1553'te Saadi ordusunu Taza Muharebesi'nde mağlup etti ve başkent Fes üzerine yürüdü.
Muharebe
[değiştir | kaynağı değiştir]Fes'i elden çıkarma niyetinde olmayan Sultan eş-Şeyh ordusunu tekrar toplayarak başkentinin doğusunda yeniden muharebe düzeni almaya çalıştı. Vattâsîlerden 600 atlı takviye de alan Salih Paşa komutasındaki Osmanlı kuvveti 6 Ocak 1554'te Sebu ırmağının güneyinde meydana gelen muharebede Fas ordusunu bir kez daha mağlup etmeyi başardı.
Muharebe sonrası
[değiştir | kaynağı değiştir]Sebu'daki zaferin ardından Osmanlı kuvvetlerinin önünde mukavemet edebilecek Saadî ordusu kalmadı ve Salih Paşa 7-8 Ocak 1554'te Fes'e girdi.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "İslam Ansiklopedisi, "Vattâsîler" maddesi, Türk Diyanet Vakfı, İstanbul (2012), c.42, s.572". 13 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2022.