Robert Solow
 | Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Temmuz 2024) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
Robert Solow | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 23 Ağustos 1924 New York, ABD |
| Ölüm | 21 Aralık 2023 (99 yaşında) Lexington, Massachusetts |
| Milliyet | ABD |
| Mezun olduğu okul(lar) | Harvard Üniversitesi |
| Ödüller | John Bates Clark Ödülü (1961), Nobel Ekonomi Ödülü (1987) Ulusal Bilim Madalyası (1999) |
| Kariyeri | |
| Dalı | Makroiktisat |
| Çalıştığı kurumlar | MIT |
| Etkilendikleri | Wassily Leontief William Phillips Alvin Hansen Paul Samuelson |
| Etkiledikleri | George Akerlof Robert J. Gordon Joseph Stiglitz Jagdish Bhagwati |
Robert Solow (23 Ağustos 1924, New York - 21 Aralık 2023, Lexington, Massachusetts), özellikle ekonomik büyüme üzerine yaptığı çalışmalarıyla bilinen A.B.D'li ekonomist. 1961 yılında John Bates Clark Ödülü'nü, 1987 yılında da Nobel Ekonomi Ödülü'nü kazanmıştır.
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]Robert Solow, 23 Ağustos 1924’te New York Brooklyn'de, üç çocuğun en büyüğü olarak doğdu. Evlerinin yakınında olan bir devlet okuluna gönderildi ve başarılı bir öğrencilik geçirdi.
1940’ın Eylül ayında Solow, burslu olarak Harvard Koleji'ne girdi. Sosyoloji, antropoloji eğitimi alıyordu ve aynı zamanda da ekonomi eğitimi almaya başladı.
1942 yılının sonlarına doğru, ABD ordusuna katılmak için üniversiteden ayrılan Solow Kuzey Afrika ve Sicilya’da görev yaptı. Daha sonra terhis olana dek İtalya’da görevini sürdürdü.
1945 yılında tekrar Harvard’a döndü ve Wassily Leontief'in altında araştırma yapmaya başladı ve girdi-çıktı hesapları için ilk sermaye-katsayısılarını (capital-coefficients) hazırladı. Daha sonra ilgisi, olasılık ve istatistik alanına kaydı.
1949-1950 yılları arasında Columbia Üniversitesi'nden bir burs kazanarak, yoğun bir şekilde istatistik çalışmaya başladı. Aynı zamanda işsizlik ve maaş oranları için gelir dağılımı’nda Markov süreçleri’ni kullanarak yeni veriler elde etmeye çalıştı.
1949’da Columbia Üniversitesi'ne gitmeden önce asistan profesörlük için "Massachusetts Teknoloji Enstitüsü" Ekonomi Bölümü’ne başvurdu ve kabul aldı. Massachusetts Institute of Technology’de istatistik ve ekonometri üzerine çalıştı. Solow’un ilgisi giderek makroekonomi’ye kayıyordu. Neredeyse 40 yıl boyunca beraber çalıştığı Paul Samuelson ile birçok teori ortaya attılar; von Neumann büyüme teorisi (1953), sermaye teorisi (1956), dogrusal programlama (1958) ve Phillips Eğrisi (1960) .
Solow birçok ABD Federal hükûmet projesinde de görev aldı, özellikle işsizlik, büyüme politikaları ve para teorisi üzerine eğildi.
1961 yılında Amerikan Ekonomik Birliği’nin (American Economic Association) 40 yaşın altındaki en iyi ekonomistlere verilen John Bates Clark Ödülü’nü kazandı. 1987’de Ekonomik Büyüme üzerine yaptığı çalışmalardan ötürü Ekonomi dalında Nobel Ödülü’nü kazandı. 1999’da Ulusal Bilim Madalyası (National Medal of Science) ile ödüllendirildi.
Bibliyografya
[değiştir | kaynağı değiştir]Solow'un en ünlü eserlerinin listesi şöyle verilebilir:
- 1956. "A Contribution to the Theory of Economic Growth." Quarterly Journal of Economics 70: 65-94.
- 1957. "Technical Change and the Aggregate Production Function"; Review of Economics and Statistics 39: 312-20.
- 1958. Linear Programming and Economic Analysis. McGraw Hill, New York (Robert Dorfman ve Paul Samuelson birlikte).
- 1962. "Technical Progress, Capital Formation, and Economic Growth"; The American Economic Review '52 (2): 76-86.
- 1963. Capital Theory and the Rate of Return.
- 1964. Sources of Unemployement in the United States.
- 1965. "A Contribution to the Theory of Economic Growth"; Quarterly Journal of Economics 70: 65-94.
- 1967 "The New Industrial State or Son of Affluence"; The Public Interest 108.
- 1970. Price Expectations and the Behavior of the Price Level.
- 1974. "The Economics of Resources or the Resources of Economics"; The American Economic Review 64: 1-14.
- 1980. On Theories of Unemployment.
- 1997. What is Labor Market Flexibility: What is it good for?.
- 1997. The Nature of Consumer Price Indices.
- 2000. Neoclassical Growth Theory.
- 2000. Growth Theory: An Exposition, Oxford University Press.
- 2007 "The Last 50 years in Growth Theory and the Next 10." Oxford Review of Economic Policy 23(1):3-14.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]
