İçeriğe atla

Rankine-Hugoniot bağıntıları

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Her bölge için yoğunluk , hız ve sıcaklık değerlerinin belirtildiği bir şok dalgası durumunun şematik diyagramı.

Rankine-Hugoniot bağıntıları, Rankine -Hugoniot koşulları , Rankine-Hugoniot sıçrama koşulları veya Rankine-Hugoniot ilişkileri olarak da adlandırılır. Bir boyutlu sıkışabilir akışlarda şok dalgasının her iki yanındaki halleri ilişkilendiren bağıntılardır.[1] Bu isimler, İskoç mühendis ve fizikçi William John Macquorn Rankine ve Fransız mühendis Pierre Henri Hugoniot tarafından gerçekleştirilen çalışmalara atfen verilmiştir.

Hugoniot elastik sınırı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tek eksenli şekil değiştirme durumu için malzemenin akma sınırı olarak tanımlanabilir ve malzemenin standart çekme testi sonucunda bulunan akma gerilmesi ile aynı değildir. Malzemenin tek eksenli gerilme durumu için verilen akma gerilmesine benzer bir ifadedir denebilir.

Tek eksenli şekil değiştirme durumu; patlama, çarpışma gibi çok hızlı (mikro saniye mertebesinde) gerçekleşen veya gerilme yoğunluğunun çok yüksek olduğu olaylarda karşılaşabilen ve malzemenin bir eksende diğer eksenlere göre çok yüksek şekil değiştirmesi sonucu oluşan durumdur. Teorik olarak malzemenin boyutlarından, deformasyon yönündekinin diğerlerine göre çok küçük olması ile incelenebilir (Taylor çarpışma [impact] deneyi veya plaka çarpışma [plate impact] deneyi).

  1. ^ "Bilim Terimleri Sözlüğü". terimler.org. 5 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2024.