Rafi ibn Abi'l-Layl
ʿIzz al-Dawla Rāfiʿ ibn Abīʾl-Layl ibn ʿUlayyān al-Kalbī (Arapça: عزالدولة رافع بن أبي ليلى بن عليان الكلبي) (görev zamanı 1028 – 1031), 11. yüzyılın ortalarında Suriye Beni Kelb kabilesinin emiriydi.[1] Amcası Sinan ibn Ulayyan'ın 1028'deki ölümünden sonra yerine geçti. Sinan, Kelb'i diğer iki Bedevi birliği olan Fatımiler'e karşı, Hassan ibn Mufarrij yönetimindeki Tay ve Salih ibn Mirdas yönetimindeki Kilab ile ittifaka girmişti.[2] Ancak, Rafi döneminde Kelb, Fatımilere sığındı.[2] Bu, Rafi'nin, Sinan'ın iktasının (tımarlarda) kontrolü karşılığında Halife al-Zahir'e (1021-1036) sadakatini ilan etmesinden sonra gerçekleşti.[3] Fatımiler, Tay ve Kilab ile yüzleşmek için Anuştakin el-Dizbari'yi gönderdiklerinde, Rafi ve Kalb, Taberiye Gölü yakınlarındaki al-Uqhuwana savaşında onunla birlikte savaştı.[2] Salih'in öldürüldüğü savaştan sonra, Rafi 'kendisinin ve oğlunun cesedini teşhis etti, başlarını kesip başlarını Anuştakin'e gönderdi.[4]
Rafi, Dürzi geleneğinde Salih ibn Mirdas ile savaşan ve Suriye'deki Dürzi'yi korumak ve desteklemek için servetini kullanan bir kahraman olarak kabul edilir. Dürzi misyoneri Baha al-Din, 1031'de Arap kabile liderlerine yazdığı bir mektupta ezilenleri koruduğu için Rafi'yi övdü.[5]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]Bibliyografi
[değiştir | kaynağı değiştir]- Abu-Izzeddin, Nejla M. (1993). The Druzes: A New Study of Their History, Faith, and Society. Leiden and Boston: E. J. Brill. ISBN 90-04-09705-8.
- Lev, Yaacov (2003). "Turks in the Political and Military Life of Eleventh-Century Egypt and Syria". Hidemitsu, Kuroki (Ed.). The Influence of Human Mobility in Muslim Societies. Kegan Paul. ISBN 0710308027. 24 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.