Peukestas

Merdiven kırılır ve İskender ile aralarında Peucestas'ın da bulunduğu birkaç arkadaşı Mallian Seferi sırasında Mallian kasabasında mahsur kalır. André Castaigne (1898-1899).

Peucestas, İskender'in MÖ 324'te Hindistan'dan dönmesi üzerine Persis satrabı olarak atandı.

Peucestas (Grekçe: Πευκέστας, Peukéstas; MÖ 4. yüzyılda yaşamıştır) Makedonya'daki Mieza kasabasının yerlisi ve Büyük İskender'in hizmetinde seçkin bir subaydı. Adı ilk olarak Hydaspes'te bir trireme komuta etmek için atananlardan biri olarak geçer. Bundan önce kişisel yiğitliği ve cesaretiyle öne çıkmış olmalıdır, çünkü İskender'in Troya'daki Athena tapınağından indirdiği kutsal kalkanı savaşta önünde taşıması için seçtiği kişiydi. Bu sıfatla Malavalar'ın başkentine yapılan saldırıda (MÖ 325) kralın yakın korumasındaydı; ve tüm yazarlar bu olayda İskender'in hayatının kurtarılmasındaki başlıca payı Peucestas'a atfetme konusunda hemfikirken diğer tüm koşullar ve ilgili kişiler konusunda farklılık gösterirler.

Bu vesileyle yaptığı hizmetlerden dolayı kral tarafından, verebileceği hemen hemen her türlü ayrıcalıkla ödüllendirildi. İskender Persepolis'e vardığında Peucestas'a önemli bir satraplık olan Persis'i verdi, ama bundan önce onu somatophylax (kralın muhafızı) rütbesine yükseltmişti; bu seçkin subayların sayısı Peucestas'a yer açmak amacıyla artırıldığı için bu onur daha da dikkat çekici hale gelmişti. Susa'da da Peucestas, geçmişteki başarıları için altın taçlarla ödüllendirilenlerin ilkiydi. Bundan sonra hükûmetini ele geçirmeye devam etti ve Makedonya'nınkilere karşılık Pers kıyafetlerini ve geleneklerini benimseyerek İskender'in olduğu kadar kendi yönetimine tabi Perslerin de beğenisini kazandı; bu nedenle bir Persofil olarak kabul edilir.

MÖ 323 baharında Peucestas 20.000 kişilik bir Pers ordusuyla Babil'de krala katıldı ve son hastalığı sırasında ona eşlik edenlerden biri olarak anılır. İskender'in ölümü üzerine yapılan tartışmalarda önde gelen bir rol üstlendiği görülmemektedir, ancak bunu izleyen eyaletlerin paylaşımında, Persis'teki yönetiminin yenilenmesini sağlamış ve MÖ 321'de Triparadisus'taki ikinci paylaşımda da bu yönetimi elinde tutmuştur. Bunda o kadar başarılı oldu ki, Antigonos ile Eumenes arasındaki savaşta aktif bir rol almak zorunda kaldığında (MÖ 317), Dicle nehrinin doğusundaki satraplıkların sağladığı tüm kuvvetlerin başkomutanlığını ortak bir rıza ile elde etti; ve savaşın en üst düzey yönetimi konusundaki iddialarından zorlukla vazgeçirildi. Ancak Eumenes, ustaca yönetimiyle Peucestas'ın kızgınlığını yatıştırdı ve onu takip eden iki sefer boyunca ittifakında sıkıca tuttu. Eumenes savaşın tüm operasyonlarını fiilen yönetirken, satrap Persis'te toplanan tüm ordulara kraliyet ihtişamıyla ziyafet vererek gururunu tatmin etmekle yetindi.

Ancak Gadamarta yakınlarındaki Gabiene Muharebesi'nde (MÖ 316) yaşanan ve yüklerin ele geçirilmesine ve Eumenes'in Argyraspidler tarafından teslim edilmesine yol açan felaket, bir anlatıma göre antlaşmanın baş danışmanlarından biri olan Peucestas'ın hatalı davranışları ve itaatsizliğinden kaynaklanıyor gibi görünmektedir. Bu seferler boyunca sergilediği davranışlar, hem kendi adına komuta etme yeteneğinden hem de başkalarının üstün kararlarına uyacak ılımlılıktan yoksun olduğunu göstermektedir. Kibirli ve hırslı karakteri Antigonos tarafından hak ettiği değerde takdir edilmiş gibi görünmektedir; Antigonos onu satraplığından mahrum bırakıp adeta bir tutsak gibi götürürken, hiçbir zaman yerine getirilmeyen sahte umutlar ve aldatıcı vaatlerle onu sevindirmiştir.

Ayrıca bakınız

• Alexippus

Kaynakça

Bibliyografya

• Smith, William (editor); Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Peucestas (2)" 5 Ekim 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Boston, (1867)