On Birinci Beş Yıllık Plan (Sovyetler Birliği)
Birinci Beş Yıllık Plan için hazırlanan poster |
Yönetim |
---|
Devlet Planlama Komitesi Ulusal Ekonomi Yüksek Konseyi |
Planlar |
Birinci Beş Yıllık Plan (1928-1932) İkinci Beş Yıllık Plan (1933-1937) Üçüncü Beş Yıllık Plan (1938-1942) Dördüncü Beş Yıllık Plan (1946-1950) Beşinci Beş Yıllık Plan (1951-1955) Altıncı Beş Yıllık Plan (1956-1960) Yedinci Beş Yıllık Plan (1959-1965) Sekizinci Beş Yıllık Plan (1966-1970) Dokuzuncu Beş Yıllık Plan (1971-1975) Onuncu Beş Yıllık Plan (1976-1980) On Birinci Beş Yıllık Plan (1981-1985) On İkinci Beş Yıllık Plan (1986-1990) On Üçüncü Beş Yıllık Plan (1991-1995) |
İlgili konular |
Sovyetler Birliği ekonomisi Doğu Bloku ekonomileri Sovyet tipi ekonomik planlama |
Onbirinci Beş Yıllık Plan, Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği'nin 1981-1985 tarihleri arasında ülke ekonomisini güçlendirmek için tasarladığı plan. Sovyetler Birliği Bakanlar Konseyi Başkanı Nikolay Tihonov Sovyetler Birliği Komünist Partisi'nin 26. Kongresi'nde planı sundu.[1]
26. Kongre
[değiştir | kaynağı değiştir]26. Kongre'de konuşan Leonid Brejnev delegelere planın asıl hedefinin Sovyet ekonomisinin gelişmesi ve yaşam kalitesinin büyümesi amacıyla %18-20 oranında büyüme gerektiğini belirtti.[2] Ayrıca Aleksey Kosigin öncülüğünde başlatılan 1979 Sovyet ekonomik reformunun başarılarından bahsetti.[3] Diğer hedefler ülkenin Doğu, Batı ve Güneyi arasındaki ekonomik büyüme farklılıkları ve Kuzeye göçün gerekçelerini durdurma vardı. Sovyet hükümeti, Sibirya ve Orta Asya gibi çoğunluğu Sovyet ekonomik merkezlerinde yer alan gelişmemiş alanlardaki sosyal farklılıkları gibi azaltmak için "etkili bir nüfus politikası" uygulayacağını duyurdu.[4]
Uygulanışı
[değiştir | kaynağı değiştir]1980'lede Sovyet ekonomisi büyüme açısından yavaşlamıştı, sadece doğal gaz sektörü özelinde yakıt endüstrisi beş yıllık plan göstergelerini aştı.[5] 40.000 adet robot üretimi planı[6] bilgisayar teknolojisindeki yavaşlık gerçekleşemedi.[7] Sovyetlerin Uzak Doğu oblastlarının hiçbirinde konut plan hedefleri gerçekleşemedi.[8] Nikolay Rıjkov'a göre, 27. Parti Kongresi, On Birinci Beş Yıllık Planı karşılayacak yakıt gereksinimlerine sahip değildi.[9]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Lahusen, Thomas; Solomon, Peter H. (2008). What is Soviet now?: identities, legacies, memories. LIT Verlag Münster. s. 206. ISBN 3-8258-0640-5. 1 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2019.
- ^ Dellenbråt 1986, s. 109.
- ^ Dellenbråt 1986, s. 109–110.
- ^ Dellenbråt 1986, s. 110.
- ^ Dodd, Charles K. (1994). Industrial decision-making and high-risk technology: siting nuclear power facilities in the USSR. Taylor & Francis. s. 36. ISBN 0-8476-7847-4.
- ^ Yovits, Marshall C. (1990). Advances in computers. 30. Academic Press. s. 282. ISBN 0-12-012130-1.
- ^ Yovits, Marshall C. (1990). Advances in computers. 30. Academic Press. s. 244. ISBN 0-12-012130-1.
- ^ Rodgers, Allan L. (1990). The Soviet Far East: geographical perspectives on development. Taylor & Francis. s. 71. ISBN 0-415-02406-4.
- ^ Hardt, John Pearce; McMillan, Charles H. (1988). Planned economies: confronting the challenges of the 1980s. M.E. Sharpe. s. 71. ISBN 0-87332-470-6. 23 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2019.
- Dellenbrant, Jan Åke (1986). The Soviet regional dilemma: planning, people, and natural resources. M.E. Sharpe. ISBN 0-87332-384-X