İçeriğe atla

Oeko-Tex

Kontrol Edilmiş
Vikipedi, özgür ansiklopedi

Oeko-Tex ürün etiketlerini, şirket sertifikalarını, Uluslararası Tekstil, Deri Ekolojisi Alanında Araştırma ve Test Derneği tarafından sağlanan diğer hizmetleri (kısaca Oeko-Tex olarak da adlandırılır) temsil eden tescilli bir ticari markadır.

Oeko-Tex Derneği, Oeko-Tex'in Standard 100 (eski adıyla Oeko-Tex Standard 100), Made in Green by Oeko-Tex (eski adıyla Oeko-Tex Standard 100plus) ve Leather Standard by Oeko-Tex'in ürünle ilgili etiketlerini yayınlar. Tekstil üretiminde kullanılacak kimyasallar için Oeko-Tex tarafından Eco Passport etiketi ve üretim tesisleri için STeP by Oeko-Tex etiketi (eski adıyla Oeko-Tex Standard 1000) ve Detox to Zero durum raporu. Oeko-Tex etiketleri ve sertifikaları, tekstil değer zinciri boyunca üretimin tüm aşamalarından (hammaddeler ve elyaflar, iplikler, kumaşlar, kullanıma hazır son ürünler) tekstil ürünlerinin ve deri eşyaların insan-ekolojik güvenliğini onaylar. Bazıları ayrıca üretim tesislerindeki sosyal ve çevresel açıdan sağlıklı koşullara da tanıklık ediyor.

Merkezi Zürih'te (İsviçre) bulunan Tekstil ve Deri Ekolojisi Alanında Uluslararası Araştırma ve Test Derneği (Oeko-Tex) 1992 yılında kurulmuştur.

Kurucu üyeler Avusturya Tekstil Araştırma Enstitüsü (OETI) ve Alman Hohenstein Enstitüsüdür. Şu anda Oeko-Tex Derneği, 80'den fazla ülkede irtibat ofisleri bulunan bir organizasyondur. Danışman ve aracı kuruluşlar tarafından yapılan testler değil, kendi hizmet verdiği laboratuvarları ve onların temsilcileri tarafından hizmet alınmalıdır.[1]

Oeko-Tex Sertifikaları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Standard 100 by Oeko-Tex

[değiştir | kaynağı değiştir]

1992 yılında piyasaya sürülen (Oeko-Tex Standard 100 olarak) Standart 100 by Oeko-Tex ürün etiketi, aynı adla standardın spesifikasyonlarına uyulduğunu, potansiyel olarak zararlı kimyasallar için test yöntemleri ve sınır değerlerinin bir belgesini onaylar. Bu bağımsız test ve sertifikasyon sistemi, tekstil malzemelerine, ara ürünlere, üretimin tüm aşamalarında ve hazır tekstil ürünlerine uygulanabilir. Sertifikasyon için uygun öğelerin örnekleri, ham ve boyanmış bitmiş iplikler, kumaşlar, örgüler ve tüketim mallarıdır (her tür giysi, ev ve ev tekstili, yatak çarşafları, havlu kumaşlar, tekstil oyuncaklar ve daha fazlası). .[2]

Amaç

[değiştir | kaynağı değiştir]

Oeko-Tex'in 100 Standardı, tüketicilere etiketli tekstil ürünlerinin çok çeşitli zararlı maddeler için laboratuvar testlerinden geçtiğini ve bu maddelerin içeriğinin Oeko-Tex Derneği tarafından belirlenen sınır değerlerin altında kaldığını açıkça belirtmeyi amaçlamaktadır.

Standardın uygulamaya konulması, tekstil ve giyim endüstrisinin münferit tesislerinde azalan dikey üretim aralığını hesaba katarak ve zararlı risk potansiyeli için bölgesel olarak farklı değerlendirme standartlarını telafi ederek, üreticiler ve perakendeciler için küresel olarak standartlaştırılmış bir kalite güvence sistemi oluşturmuştur. maddeler. Oeko-Tex sertifikasının kullanılması, sonraki üretim seviyeleri ve tüketiciler için insan-ekolojik gerekliliklere uygunluğu belgeler.

Önkoşullar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tekstil ürünleri, ancak tüm bileşenlerin gerekli kriterlere uygun olması halinde Oeko-Tex tarafından Standart 100'e göre sertifikalandırılabilir - bir giysi için, dış kumaşa ek olarak bu, iplikler, astarlar, baskılar ve düğmeler, fermuarlar, perçinler veya diğer aksesuar parçaları gibi tekstil aksesuarları.

Zararlı maddeler için Oeko-Tex testinin kapsamı ve gereksinimleri, bir tekstil ürününün kullanım amacına bağlıdır. Dört ürün sınıfı vardır:

  • Ürün sınıfı I - Bebekler ve bebekler için ürünler (36 aya kadar)
  • Ürün sınıfı II - Doğrudan uzun süreli veya geniş yüzeyli cilt teması olan maddeler
  • Ürün sınıfı III - Deri teması az olan veya olmayan tekstiller
  • Ürün sınıfı IV - Dekoratif amaçlı döşeme malzemeleri (perdeler, masa örtüleri, halılar vb.)

Ürün sınıfı I gereksinimleri, potansiyel olarak zararlı maddelerin çoğu için daha katıdır ve tükürük direnci için ek bir test vardır.[3]

Laboratuvar Testleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Test kriterleri ve sınır değerleri küresel olarak bağlayıcıdır ve her yıl güncellenir ve genişletilir. "Standard 100" güncel versiyonu resmi web sitesinde mevcuttur.Test parametreleri, yasalarla yasaklanmış veya düzenlenmiş maddeler ile sorunlu olduğu bilinen henüz düzenlenmemiş maddeleri içerir.

Tekstil ürünleri, 17 kimyasal gruptan birkaç yüz ayrı madde içeriği açısından test edilir. Standart şunları dikkate alır:

  • Önemli yasal düzenlemeler (örn. Yasaklı Azo boyaları, formaldehit, pentaklorofenol, kadmiyum, nikel)
  • Oeko-Tex Derneği uzman grupları tarafından kumaşlar, tekstiller, giysiler veya aksesuarlar için uygun olduğu değerlendirilen Avrupa Kimyasallar Yönetmeliği REACh Ek XVII ve XIV ve ECHA SVHC Aday Listesinin gereklilikleri
  • Kurşunla ilgili ABD Tüketici Ürünleri Güvenliğini İyileştirme Yasası (CPSIA) gereksinimleri
  • Çevreyle ilgili çok sayıda diğer madde sınıfı
  • Sağlığa zararlı veya çevreyle ilgili olduğu bilinen ancak henüz herhangi bir düzenlemeye tabi olmayan çok sayıda madde
  • Ayrıca, test edilen tüm ürünler cilt dostu bir pH değerine ve iyi bir renk haslığına sahip olmalıdır. Uçucu kimyasalların emisyonları için test edilirler ve koku alma testine tabi tutulurlar.

Oeko-Tex sertifikası verildiğinde bir yıl geçerlidir.

Yaygınlık ve Farkındalık

[değiştir | kaynağı değiştir]

"Standart 100 by Oeko-Tex", dünya çapında en yüksek prevalansa sahip, zararlı maddeler için test edilmiş tekstiller için ürün etiketidir. Yaklaşık 100 ülkede 10.000'den fazla üretici şu anda Oeko-Tex sertifikasına katılıyor. Oeko-Tex Derneği bugüne kadar üretimin tüm aşamalarından (12/2015 itibarıyla) tekstil ürünleri için 160.000'den fazla Standart 100 sertifika yayınladı.[4]

STeP by Oeko-Tex

[değiştir | kaynağı değiştir]

STeP by Oeko-Tex (Sustainable Textile Production) STeP by Oeko-Tex (Sürdürülebilir Tekstil Üretimi), tekstil ve giyim endüstrisindeki çevre dostu ve sosyal sorumluluk sahibi üretim tesisleri için dünya çapında bir sertifika sistemidir. STeP, 1995 yılında piyasaya sürülen Oeko-Tex Standard 1000'in 2013'te yeniden markalaşmasıdır. [8] STeP standardının güncel versiyonu Oeko-Tex web sitesinde mevcuttur.[5] The current version of the STeP standard is available on the Oeko-Tex website.[6]

Amaç

[değiştir | kaynağı değiştir]

STeP etiketinin ürünlerde gösterilmesi amaçlanmamıştır, bunun yerine işletmeler arası iletişimde kullanılması amaçlanmıştır. Yerel olarak farklı yasal düzenlemeler göz önüne alındığında, STeP, tekstil tesislerinin sürdürülebilirliğini ve sosyal kazanımlarını ülke sınırları arasında karşılaştırılabilir kılmak için bir araç görevi görür. Oeko-Tex tarafından sağlanan merkezi MySTeP veri tabanı aracılığıyla, sertifikalı tesisler, sertifikasyon verilerini tekstil zinciri boyunca müşterilerinin erişimine açabilir. Oeko-Tex tarafından STeP'e göre belgelendirmenin yol gösterici ilkesi, çevresel önlemlerin bir defaya mahsus optimizasyonu değil, bir şirket içindeki genel çevresel performansın kalıcı olarak iyileştirilmesidir.

Önkoşullar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tekstil zincirinin tüm tekstil işleme aşamalarından üretim tesisleri, elyaf üretimi, eğirme, dokuma ve örme tesisleri, tekstil boyama ve terbiye tesisleri, aksesuar üreticileri, köpük malzemeleri veya şilteler, tekstil tüketim malları veya lojistik üreticileri gibi sertifikasyon için başvurabilir. merkezleri. Şirketler, çevrimiçi bir anket biçiminde, üretim koşulları hakkında kapsamlı bilgileri açıklamalıdır. Anket altı modül halinde düzenlenmiştir:

  • Kimyasal yönetim
  • Çevresel performans
  • Çevre Yönetimi
  • Sosyal sorumluluk
  • Kalite Yönetimi
  • İş sağlığı ve güvenliği

Değerlendirmeyi basitleştirmek için, örneğin ISO 14000 standartlar ailesi ve çevre yönetimi için EMAS, Fair Wear Vakfı ve diğerleri tarafından sosyal sorumluluk sertifikaları ve ISO 9000 standart ailesi kalite için bir dizi halihazırda edinilmiş üçüncü taraf sertifikaları dikkate alınabilir. yönetimi. Her modül temel ve ileri düzey sorular içerir. Temel soruların en az% 70'i cevaplanmalıdır. İleri düzey sorular, sürdürülebilirlik ve sosyal sorumluluğa yönelik ek çabaları belgelemek için bir fırsattır. Bazı zorunlu temel sorular, hariç tutma kriterlerini oluşturur: Bu kriterler bütünüyle karşılanmazsa, STeP sertifikasyonu mümkün değildir. Hariç tutma kriterleri arasında kimyasallar, kanalizasyon ve emisyonlar için STeP standartlarına uyulmaması, çocuk ve zorla çalıştırma ve sendika örgütlenmesinin yasaklanması bulunmaktadır. .[6]

Sertifikasyon

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sertifikasyon başvurusunun ardından şirketler, çevrimiçi değerlendirme aracına erişim bilgileri alır. Ankette sağlanan bilgiler Oeko-Tex tarafından gözden geçirilir, yerinde inceleme sırasında Oeko-Tex üye enstitülerinden birinden bağımsız bir denetçi tarafından doğrulanır ve son olarak analiz edilip değerlendirilir. STeP sertifikası, her modül için puanı ve bireysel analizin yanı sıra altı modül için eşit ağırlıklı sonuçları birleştiren genel sürdürülebilirlik seviyesini gösterir ve aşağıdaki şekilde sıralanır:

  • Seviye 1 - giriş seviyesi: Temel soruların% 70'i (hariç tutma kriterleri dahil) tatmin edici bir şekilde cevaplanmıştır
  • Seviye 2 - daha fazla optimizasyon potansiyeline sahip iyi performans: Ek temel sorular ve yanıtlanmış ileri düzey sorular
  • Seviye 3 - örnek performans: Gelişmiş ve kalan temel soruların% 67'si veya daha fazlası cevaplandı

STeP sertifikası verildiğinde üç yıl geçerlidir. .[6]

Made in Green by Oeko-Tex

[değiştir | kaynağı değiştir]

Made in Green by Oeko-Tex, sürdürülebilir şekilde üretilen ve Oeko-Tex kriterlerine göre zararlı maddeler için test edilmiş tekstil ürünleri için bir etikettir. Spesifik olarak, tekstil ürünü, Oeko-Tex tarafından Standart 100 gerekliliklerine uygunluk açısından başarılı testlerden geçmiş olmalıdır ve ürün, bileşenlerinin ve öncüllerinin çoğu Oeko tarafından denetlenmiş ve STeP sertifikalı şirketler tarafından üretilir. -Tex. [10] Made in Green etiketi, 2015 yılında eski Oeko-Tex Standard 100plus etiketinin yerini almıştır.

Tüketici ürünleri için, Made in Green etiketi şu durumlarda verilebilir: 1. Son ürün Oeko-Tex tarafından Standart 100'e göre zararlı maddeler açısından test edilirse, 2. Tüm montaj tesisleri STeP sertifikalıdır, 3. Ürün tedarik eden ıslak ve kimyasal üretim tesisleri Toplam ürün ağırlığının% 5'ine ulaşan veya bunu aşan bileşenler STeP sertifikalıdır ve toplam ürün ağırlığının en az% 85'i STeP sertifikalı yaş / kimyasal üretim tesisleri tarafından tedarik edilmektedir. Bu, Standart 100'e göre zararlı maddelerden arındırılmış dikiş ipliği gibi küçük, hafif bileşenlerin mutlaka STeP sertifikalı tesislerde üretilmesi gerekmediği anlamına gelir.

Made in Green etiketi üzerinde benzersiz bir ürün kimliği ve / veya QR kodu Tüketicilerin etiketli tekstil ürününün üretimini izleyebilmesini sağlar: Kodun taranması veya Made in Green web sitesine ürün kimliğinin girilmesi, ürünün üretildiği ülkeleri ve hangi üretim aşamalarını ve tesislerin (üreticilerin bu bilgileri yayınlaması koşuluyla) ortaya çıkarır. imalatla ilgili Made in Green etiketinin geçerliliği bir yıl sonra sona erer ve üreticilerin etiketin yenilenmesi için başvurması gerekir [7]

Eco Passport by Oeko-Tex

[değiştir | kaynağı değiştir]

Eco Passport by Oeko-Tex ekstil kimyasalları (örn. Renklendiriciler, optik parlatıcılar, antistatik maddeler, yapıştırıcılar, temizlik maddeleri) için bir sertifika sistemidir. 2016 yılında tanıtıldı. Eco Passport etiketi ile ödüllendirilen kimyasallar, sürdürülebilir tekstil üretimi için gereksinimleri karşılar. [15] Sertifikasyon süreci iki aşamadan oluşur:

  1. Tarama: Üreticinin ürün içerikleriyle ilgili açıklamaları, Avrupa Birliği REACh yönetmeliğinin SVHC (yüksek önem arz eden maddeler) listesinde veya tekstil ürünlerinde kısıtlı kullanımı olan kimyasalların Oeko-Tex listelerinde (RSL, kısıtlanmış madde listesi) listelenen kimyasallar için taranır.) - Standart 100'de belirtilmiştir - ve tekstil üretim süreçleri (MRSL, üretim kısıtlı maddeler listesi) - STeP standardında belirtilmiştir. Kimyasal gruplar ve tek tek maddeler için eşik konsantrasyon gereksinimlerinin bir derlemesi Eko Pasaport Standardına dahil edilmiştir..[8]
  1. Analitik doğrulama: Kısıtlanmış madde listesinin eşik konsantrasyon gerekliliklerine uygunluk, bir Oeko-Tex üye enstitüsündeki bir ürün probunun laboratuvar analizinde doğrulanır.

Oeko-Tex tarafından sağlanan Eko Pasaport etiketi, kimyasalların üreticilerine, tüccarlarına ve satıcılarına verilebilir ve bir yıl geçerlidir.

Sertifikasyon Süreci ve Kontrol Testleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Oeko-Tex tarafından sertifikalandırılmış bir tekstil veya deri ürününe sahip olmak için, üreticiler Oeko-Tex üyelerinden birindeki bir laboratuvara analiz için tüm bileşenlerin (düğmeler, fermuarlar, çıtçıtlar, dikiş iplikleri, etiketler veya baskılar gibi aksesuarlar dahil) numunelerini sağlamalıdır enstitüler. Oeko-Tex sertifikası, malzemelerin Oeko-Tex standartlarına uygunluk açısından başarılı bir şekilde test edilmesi ve bir uygunluk beyanının imzalanması sonrasında verilir. Sertifikasyon sürecinin bir kısmı da sertifikalı ürünün üretim tesisinde, sertifikanın verilmesinden kısa bir süre önce veya sonra gerçekleştirilen bir şirket denetimidir. Daha sonra en az üç yılda bir denetimler yapılır.

Oeko-Tex Derneği, gerekli sınır değerlere sürekli uyumu doğrulamak için, verilen tüm Standart 100 ve Deri Standart sertifikalarının en az% 25'i için yıllık kontroller gerçekleştirir. Bu kontroller, habersiz şirket ziyaretlerini ve mağazalardan ve üretim alanlarından alınan etiketli ürün örneklerinin laboratuvar testlerini içerir. Geri çekilen sertifikalarla ilgili güncel bilgiler Oeko-Tex web sitesinde verilmektedir. [19] STeP sertifikaları durumunda gereksinimlere sürekli uyumu sağlamak için Oeko-Tex, üretim tesislerinde habersiz yerinde ziyaretler gerçekleştirir..[9]

Enstitütler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıdaki enstitüler Oeko-Tex ürünleri için yetkiliendirilmiş kuruluşlardır. Bunlardan Oeti (ÖTI) Avusturya ile Hohenstein Almanya kurucu üyelerdir. International Association for Research and Testing in the Field of Textile Ecology (Oeko-Tex®):[1]

  • ÖTI (OETI),[10] Institut für Ökologie, Technik und Innovation GmbH, Austria
  • Hohenstein Institute, Germany
  • CENTROCOT,[11] Centro Tessile Cotoniero e Abbigliamento S.p.A., Italy
  • CITEVE,[12] Centro Tecnológico das Indústrias Têxtil e do Vestuário de Portugal
  • DTI,[13] Danish Technological Institute, Denmark
  • FILK Research Institute for Leather and Plastic Sheeting,[14] Germany
  • IFTH,[15] Institut Français du Textile et de l'Habillement, France
  • INNOVATEXT,[16] Textile Engineering and Testing Institute, Hungary
  • Instytut Wlokiennictwa,[17] Textile Research Institute, Poland
  • MIRTEC,[18] Materials Industrial Research & Technology Center, Greece
  • Nissenken,[19] Nissenken Quality Evaluation Center
  • PFI,[20] Testing and Research Institute Pirmasens, Germany
  • Shirley Technologies Limited,[21] United Kingdom
  • SWEREA,[22] Swedish Research Institute for Industrial Renewal and Sustainable Growth, Sweden
  • CENTEXBEL,[23] Belgian Textile Research Centre, Belgium
  • Testex AG, Swiss Textile Testing Institute, Switzerland
  • Vutch-Chemitex,[24] Slovakia

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b "Oeko-Tex test institutes". oeko-tex.com. 13 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2018. 
  2. ^ "Standard 100 by Oeko-Tex". oeko-tex.com. 3 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2018. 
  3. ^ "Standard - Standard 100 by Oeko-Tex" (PDF). oeko-tex.com. 12 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 11 Şubat 2018. 
  4. ^ "Oeko-Tex – A global success story". oeko-tex.com. 13 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2018. 
  5. ^ "Press Information: Sustainable textile production - STeP". oeko-tex.com. 1 Temmuz 2013. 15 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2018. 
  6. ^ a b c "Standard - STeP by Oeko-Tex" (PDF). oeko-tex.com. 15 Şubat 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2018. 
  7. ^ "Press Information: Made in Green by Oeko-Tex". oeko-tex.com. 15 Nisan 2015. 19 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2018. 
  8. ^ "Standard – Eco Passport by Oeko-Tex" (PDF). oeko-tex.com. Erişim tarihi: 27 Şubat 2018. [ölü/kırık bağlantı]
  9. ^ "STeP – Questions and Answers" (PDF). oeko-tex.com. 5 Mart 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2017. 
  10. ^ "OETI". 19 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2018. 
  11. ^ "Centrocot Innovation Experience". 18 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2018. 
  12. ^ "Citeve Textile Technology". 6 Aralık 1998 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2018. 
  13. ^ "Danish Technological Institute". 26 Aralık 1996 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2018. 
  14. ^ "FILK Forschungsinstitut Leder- und Kunststoffbahnen". 12 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2018. 
  15. ^ "Institut Français du Textile et de l'Habillement". 1 Nisan 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2018. 
  16. ^ "Innovatext". 20 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2018. 
  17. ^ "Instytut Wlokiennictwa Textile Research Institute". 13 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2018. 
  18. ^ "Mirtec/Ebetam Materials Industrial Research & Technology Center". 16 Kasım 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2018. 
  19. ^ "Nissenken Quality Evaluation Center". 28 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2018. 
  20. ^ "PFI Germany". 22 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2018. 
  21. ^ "Shirley". 10 Eylül 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2018. 
  22. ^ "Swerea – Swedish Research". 29 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2018. 
  23. ^ "Centexbel, Textile Competence Centre Institute". 4 Aralık 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2018. 
  24. ^ "Vutch-Chemitex". 18 Nisan 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2018. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Oeko-Tex&oldid=33948351" sayfasından alınmıştır