Nasuhi el-Buhari
Nasuhi el-Buhari نصوحي البخاري | |
---|---|
Nasuhi el-Buhari, 1943 | |
12. Suriye Başbakanı | |
Görev süresi 5 Nisan 1939 - 8 Temmuz 1939 | |
Başkan | Haşim el-Etâsî |
Yerine geldiği | Lütfi el-Haffar |
Yerine gelen | Halid el-Azm |
Kişisel bilgiler | |
Doğum | 1881 Şam, Osmanlı Suriyesi, Osmanlı İmparatorluğu |
Ölüm | 1 Temmuz 1961 (79-80 yaşlarında) Şam, Birleşik Arap Cumhuriyeti |
Bitirdiği okul | Kara Harp Okulu |
Askerî hizmeti | |
Bağlılığı |
|
Rütbesi | Albay |
Nasuhi el-Buhari (Arapça: نصوحي البخاري; 1881 - 1 Temmuz 1961), 1939 yılında kısa bir süre Suriye başbakanı olarak görev yapmış Suriyeli bir asker ve siyasetçiydi.
Kariyer
[değiştir | kaynağı değiştir]Erken kariyer
[değiştir | kaynağı değiştir]Nasuhi el-Buhari eğitimini İstanbul'daki Osmanlı Kara Harp Okulunda aldı. I. Dünya Savaşı sırasında İtilaf kuvvetleri tarafından esir alınana kadar Osmanlı Ordusunda görev yaptı. 1916'da Sibirya sürgününden kaçtıktan sonra İstanbul'a geri döndü.[1]
Osmanlı İmparatorluğu 1918'de yıkılınca I. Faysal kendisini Suriye kralı ilan etti. Buhari, Faysal döneminde Halep garnizonunu komuta ettikten sonra Ocak 1920'de Mısır'a askerî ataşe olarak Kahire'ye gönderildi. Temmuz 1920'de Suriye'de Fransız mandası ilan edildi[1] ve ülke birkaç devlete bölündü. Eylül 1920'de Hakkı el-Azm Şam Devleti valiliğine atandı[2] ve Aralık ayında Buhari'yi 1922'ye kadar görev yapacak olan yönetiminde askeri işler bakanı olarak atadı.[1] 1926'da Büyük Suriye İsyanı'nın bastırılmasından sonra Ahmed Nami, yeni Fransız Komiseri Henri de Jouvenel tarafından eski Şam ve Halep devletlerini kapsayan Suriye Devleti'nde geçici bir bakanlar kurulunun başına atandı.[3] Buhari, Şubat 1928'deki istifasına kadar Ahmed Nami'nin kabinesinde tarım bakanı olarak görev yaptı.[1][4]
Başbakanlık
[değiştir | kaynağı değiştir]5 Nisan 1939'da iktidardaki Ulusal Blok ile muhalefet arasında yaşanan kabine krizi[5] sırasında milliyetçi lider Haşim el-Etasi, Buhari'yi partiler üstü bir hükûmet kurmaya çağırdı.[6] Buhari başbakanlığın yanı sıra içişleri ve savunma bakanlıklarını da üstlendi ve bağımsız deneyimli siyasetçi Halid el-Azm'ı ekonomi bakanı olarak atadı. Buhari, 1936 tarihli Fransa-Suriye Bağımsızlık Antlaşması'nın onaylanmasına yönelik görüşmelerden sorumluydu, ancak Fransızların antlaşma şartlarından geri adım atması ve ülkede birkaç askeri üs bulundurmayı talep etmesiyle bu görüşmeler başarısızlıkla sonuçlandı.[1] Bunun üzerine 8 Temmuz 1939'da istifa etti.[1]
Daha sonra yaşam
[değiştir | kaynağı değiştir]Buhari, Ağustos 1943 ile Kasım 1944 arasında Sadullah el-Cabiri'nin kabinesinde eğitim bakanı ve savunma bakanı olarak görev yaptı. Ancak daha sonra zorunlu askerliğe sahip Suriye Ordusunu savunması Şam'da seçmenler tarafından sevilmediğini kanıtladı.[1] Parlamentodaki koltuğunu 1947 seçimlerinde kaybettikten sonra siyasi hayattan çekildi.[7]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]Özel
[değiştir | kaynağı değiştir]Genel
[değiştir | kaynağı değiştir]- Moubayed, Sami M. (2006). Steel & Silk: Men and Women who Shaped Syria 1900–2000. Cune Press. ISBN 978-1-885942-41-8. Erişim tarihi: 11 Eylül 2012.
- Tauber, Eliezer (1994). The Formation of Modern Iraq and Syria. Routledge. ISBN 9780714645575. 7 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2012.
- Lenczowski, George (1980). The Middle East in World Affairs. Cornell University Press. ISBN 9780801412738. Erişim tarihi: 22 Eylül 2012.
French guidance. At the same 1926.
- Fisher, Sydney Nettleton (1971). The Middle East: A History. Routledge and K. Paul. ISBN 9780710072108. 12 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2012.
- Moubayed, Sami M. (1999). The politics of Damascus, 1920–1946. Tlasse House. 12 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2012.
- Mardam Bey, Salma (1994). Syria's quest for independence. Ithaca Press. ISBN 978-0-86372-175-5. Erişim tarihi: 11 Eylül 2012.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Nasuhi el-Buhari 23 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., syrianhistory.com