İçeriğe atla

Mine Kadiroğlu

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Mine Kadiroğlu (d. 23 Nisan 1944, Ankara - 19 Nisan 2022) Türkiye'deki Gürcü mimarisi üzerine yaptığı öncü çalışmalarla tanınan Türk arkeologdur.[1]

Mine Kadiroğlu, Ahmet Muzaffer Kadiroğlu ve Naciye İsmet Kadiroğlu çiftinin ilk çocuğu olarak Ankara'da doğdu. Asker olan babasının mesleği nedeniyle 1945 yılında ailecek Konya'ya taşındılar. İlkokulu Konya Kurtuluş İlkokulu'nda okuyan Kadiroğlu, 1962'de Üsküdar Amerikan Lisesi'nden iyi dereceyle mezun oldu.[2] Lisansına Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi İngiliz Dili ve Edebiyatı bölümünde başladı. Yan dal olarak klasik arkeoloji ve Latin dili ve kültürü dersleri aldı. Ekrem Akurgal ve Cevdet Bayburtluoğlu'ndan aldığı arkeoloji dersleriyle tarih ve sanata olan ilgisi arttı ve yüksek lisans ve doktorasını sanat tarihi ve arkeoloji alanında yapmaya karar verdi.

Kadiroğlu 1967-1970 yılları arasında İzmir Türk Koleji'nde İngilizce öğretmenliği yaptı. 1971'de Ege Üniversitesi Yabancı Diller Yüksek Okulu'nda sınav bürosu elemanı ve okutman olarak çalışmaya başladı. 1980 yılına kadar kaldığı İzmir'de Fransızcasını geliştirdi. 1980'de Hacettepe Üniversitesi'nde çalışan kardeşi Osman Kemal Kadiroğlu'nun teklifiyle Ankara'ya geldi ve Hacettepe Üniversitesi Yabancı Diller Yüksek Okulu'nda çalışmaya başladı. 1981'de arkeoloji alanında yüksek lisansına başlayan Kadiroğlu, 1984'te IX-XI. Yüzyılda Tao (Oltu) Bölgesi Kiliseleri adlı yüksek lisans tezini sundu.[3] Tez çalışması için Artvin, Erzurum ve Oltu'da saha çalışmaları yaptı.

1986-1989 yılları arasında Almanya'da doktora tezinini yazmaya başladı. Eş zamanlı olarak Rusça ve Almanca dersleri aldı. 1989'da Ankara'ya dönen Kadiroğlu, aynı yıl Tao-Klardjetie Bölgesi IX.-XI. yüzyıl Gürcü Manastırları adlı doktora tezini tamamladı. Tez, hem Türkiye dışında hem de Türkiye'de büyük ilgi gördü. Kadiroğlu 1996 yılında Doğu Anadolu Gürcü Mimarisi Yüzey Araştırmaları projesini başlattı.[4] 69 yerleşim yerinin incelendiği ve 5 yıl süren araştırmanın sonucunda Çoruh ve Yukarı Kura vadilerindeki 55 civarında manastır, 25 kilise ve yaklaşık 20 kale belgelendi.[5]

2002-2003 yılında yarı zamanlı öğretim görevlisi olarak Gazi Üniversitesi Sanat Tarihi bölümünde Bizans Dersleri verdi. 2004–2005 öğretim yılında Hacettepe Üniversitesi, Sanat Tarihi bölümünde seçmeli olarak açılan “Gürcü Sanatı” derslerini vermeye başladı.

2006 yılında Cyril Mango'nun Bizans Mimarisi adlı kitabını Türkçeye çevirdi.

2007 yılında Anadolu ve Çevresinde Ortaçağ dergisinin editörlüğünü yapmaya başladı.

2010 yılında Gürcü Sanatının Ortaçağı adlı eseri yayımlandı.

Yaptığı çalışmalardan dolayı 1998 yazında Tiflis Üniversitesi, Asya Afrika Bilimler Akademisi tarafından Mine Kadiroğlu'na Gürcü kültür varlıklarını koruma çabalarından dolayı "Onursal Profesörlük" ünvanı ve "Asya-Afrika Bilimler Akademisi Onursal Üyeliği" takdim edildi.

Kişisel hayatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kadiroğlu 1984 yılında kısa süre evli kaldığı diş hekimi Yılmaz Erönder ile evlendi. 1991 yılında jeolog Alfred Leube ile evlenip Leube soyadını aldı.[6]

  1. ^ Bayram, Fahriye (2005). Artvin'deki Gürcü manastırları: Rahip Grigol Handzta dönemi : bir 10. yüzyıl elyazmasına göre Rahip Grigol Handzta'nın gezi güzargâhındaki manastırların mimarisi. Ege Yayınları. s. 14. ISBN 9758071149. 21 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2021. 
  2. ^ "Mine Kadiroğlu Leube - 1962 Mezunu". ualyetder.org. 27 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2021. 
  3. ^ Aytekin, Osman (1999). Ortaçağ'dan Osmanlı dönemi sonuna kadar Artvin'deki mimarı̂ eserler. T.C. Kültür Bakanlığı. s. 4. ISBN 9751720559. 21 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2021. 
  4. ^ Toplumsal tarih, 109-114. sayılar. Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı. 2003. s. 9. 21 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2021. 
  5. ^ Beşinci Ortaçağ ve Türk Dönemi Kazı ve Araştırmaları Sempozyomu. Hacettepe Üniversitesi. 2001. s. 281. ISBN 9756813199. 21 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2021. 
  6. ^ A. Ceren Erel, Bülent İşler, Nilüfer Peker, Güner Sağır (2011). "Anadolu Kültürlerinde Süreklilik ve Değişim" (PDF). akademik.adu.edu.tr. 21 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2021.