İçeriğe atla

Mikroşerit

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Mikroşerit geometrisinin kesit görünüşü. İletken (A), bir dielektrik substrat (C) ile toprak düzleminden (D) ayrılmıştır. Üst dielektrik (B) genellikle havadır.

Mikroşerit, baskılı devre kartı teknolojisi kullanılarak üretilebilen ve mikrodalga-frekansı sinyalleri iletmek için kullanılan bir çeşit elektriksel iletim hattıdır. Substrat olarak bilinen bir dielektrik katman kullanılarak toprak düzleminden ayrılmış bir iletken şeritten oluşmaktadır.[1] Anten, eşleyici, filtre ve güç bölücü gibi birçok mikrodalga devre elemanı mikroşeritler kullanılarak yapılabilir. Mikroşeritler standart dalga kılavuzlarına göre daha ucuz, hafif ve kompakttır. Mikroşeritler ITT laboratuvarları tarafından "stripine" teknolojisine alternatif olarak geliştirilmiştir; yeni teknoloji ile ilgili ilk bulgular ilk kez 1952 yılında yayınlanmıştır.[2] Mikroşeritler mikrodalga gömülü devrelerinde sıklıkla kullanılmaktadır.[1]

Mikroşeritler homojen olmadıklarından dolayı tam olarak TEM modlarındaki dalgaları destekleyemese de TEM moduna çok yakın olan "quasi-TEM" modlarını destekleyebilmektedir. Mikroşeritlerde dağılım bulunmaktadır; farklı mertebelerdeki modlar farklı faz hızlarında ilerleyebilir ve frekansa bağlı olarak karakteristik empedans değişebilir. Substrattaki dielektrik kayıpları ve fasılalı mikroşeritlerdeki radyasyon kayıpları devre tasarımında önem teşkil etmektedir.[1]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b c Kinayman, Noyan; Aksun, M. İrşadi (2005). Modern Microwave Circuits (İngilizce). Norwood: Artech House. ss. 141-177. ISBN 9781844073832. 
  2. ^ Grieg, D. D.; Engelmann, H. F. (Dec 1952). "Microstrip-A New Transmission Technique for the Klilomegacycle Range". Proceedings of the IRE. 40 (12): 1644-1650. doi:10.1109/JRPROC.1952.274144. ISSN 0096-8390. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]