Mikâil Hamud
Mikâil Şervaşidze veya Hamudbey Çaçba, Abhazya Prensliği'nin son hükümranı. Seferbey Çaçba ve Tamara Dadiani'nin oğlu. 1823-1864 yılları arasında hüküm sürdü.
Mikâil Şervaşidze Hamudbey Çaçba | |
---|---|
Abhazya Prensi | |
Hüküm süresi | 1823-1864 |
Taç giymesi | 14 Şubat 1823 |
Doğum | 1806 Lıhnı |
Ölüm | 16 Nisan 1866 Voronej |
Defin | Mokva |
Eş(ler)i | Akaya Arıdba Maria Dadiani Aleksandra Dadiani |
Çocuk(lar)ı | Tamara Anna Nikolay Giorgi Elena Nino Mikâil Varvara |
Hanedan | Çaçba |
Babası | Giorgi Şervaşidze |
Annesi | Tamara Dadiani |
Dini | Ortodoks |
1823'te Giorgi Şervaşidze ve Tamara Dadiani'nin oğlu olarak Lıhnı'da dünyaya geldi.
Kardeşi Ömerbey Çaçba'nın (Dmitri Şervaşidze) ölümüyle Rus İmparatoru tarafında Abhazya hükümranı ilan edildi. Küçük yaşta tahta oturan Hamudbey, amcası Aslanbey Çaçba'ya karşı, 1810'da babası Seferbey'in (II. Giorgi) babasına suikast düzenleyip Rusya ve Megrelya tarafından Abhazya Prensliği tahtına getirilmeye çalışmasından beri devam eden taht mücadelesini ve Rusya'nın Çerkes-Abhazlara karşı olan savaşına yardımı devam ettirdi. Bu yardımlarından dolayı tümgeneral rütbesine ve yaver general ünvanına layık görüldü.
Tahta çıktığında hâli hazırda oldukça genişlemiş olan Rus destekli darbeci Abhaz hükûmetinin kontrol alanını genişleterek tüm Abhazya Prensliği sınırlarını kontrol altına aldı. 1830'da Aslanbey'in son isyanının da bastırılmasıyla taht kavgası son bulmuş oldu.
Kırım Savaşı sırasında Osmanlıların Sohum'a çıkartma yapıp Abhazya'yı kontrol altına almasıyla ülkeden ayrıldı. 1856'da Rus ordusunun Osmanlı ordusu geri püskürtmesiyle geri döndü.
İktidarının ilerleyen dönemlerinde bu hırslı tutumunu değiştirerek Çerkes-Abhazların Rusya'ya karşı olan mücadelesini desteklemeye başladı. Çerkeslere yardım amacıyla halktan zorunlu erzak vergisi toplamıştı. Osmanlı'nın Kafkasya'da Rusya'ya karşı olan mücadelesini yürüten Ömer Paşa ile temas kurmaya başladı. Rusya'nın Kırım Savaş'ında yenilmesiyle Osmanlı ordusunu desteklemekle suçlanmaya başladı. Rusya'nın Kafkasya genel valiliği, Çar'dan Mikâil'in görevden alınarak Abhazya Prensliğinin ilga edilmesini istedi ancak bu teklif Çar tarafından, Mikâil'in 1810'da meşru taht varisi olarak tanınmış olmasını gerekçe göstererek reddedildi
1864'te Kbaada'da son direnişçi Abhazların da yenilerek Çerkesya'nın tamamen kontrol altına alınmasından hemen sonra, hasta olmasına rağmen kasım ayında Stavropol'e, ordan da Rostov'a sürüldü. 17 Ağustos 1864'te gönderildiği Voronej'de 16 Nisan 1866 günü öldü. Abhazya'da Mokva katedraline gömüldü. 1865'te Abhazya, Rusya'ya özerk bölge olarak ilhal edildi.
Prenslerinin ölümü ve prensliklerinin ilhakı Abhaz halkını öfkelendirdi. 1866'da ayaklanarak Mikâil'in oğlu III. Giorgi'yi prens ilân ettiler.[1]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Лакоба С. З., Бгажба О. Х. История Абхазии с древнейших времен до наших дней. Сухум, 2007.