Mercury-Redstone BD
Görev türü | Test uçuşu |
---|---|
Uygulayıcı | NASA |
Görev süresi | 8 dakika, 23 saniye |
Katedilen mesafe | 494 kilometre (307 mi) |
İrtifa | 182,7 kilometre (113,5 mi) |
Uzay aracı özellikleri | |
Uzay aracı tipi | Mercury metal modeli |
Üretici | McDonnell Aircraft |
Fırlatma ağırlığı | 1.141 kilogram (2.515 lb) |
Görev başlangıcı | |
Fırlatma tarihi | 24 Mart 1961, 17:30 UTC |
Roket | Redstone MRLV MR-5 |
Fırlatma yeri | Cape Canaveral LC-5 |
Görev sonu | |
İniş tarihi | 24 Mart 1961, 17:38:23 UTC |
Mercury Projesi Mercury-Redstone serisi |
Mercury-Redstone BD[not 1] ABD Mercury projesi dahilinde gerçekleştirilen mürettebatsız bir takviye motoru (booster) geliştirme test uçuşuydu. 24 Mart 1961'de Florida, Cape Canaveral'daki Fırlatma Kompleksi (LC) 5'ten fırlatıldı. Görevde, Mercury uzay aracının metal modeli ve Redstone MRLV MR-5 kullanıldı.[1]
Şempanze Ham'ı uzaya taşıyan MR-2 görevi sırasında karşılaşılan sorunlardan sonra, Redstone tipi fırlatma roketinin insanlı bir görevde kullanılmadan önce daha fazla geliştirilmesi gerektiği anlaşılmıştı.
Dr. Wernher von Braun, MR-2 ve MR-3 görevleri arasındaki fırlatma programına Mercury-Redstone BD'yi (Booster Development) ekledi. Redstone fırlatma roketinin önceki görevleri sırasında karşılaşılan aşırı hızlanmaların nedeni, servo valfin buhar jeneratörüne doğru hidrojen peroksit akışını düzgün bir şekilde regüle edememesi olarak tespit edilmişti. Bu sorun, yakıt pompalarının gücünün aşırı yüklenmesine neden olmuştu. Bu nedenle, MR-BD görevi için itiş regülasyonu ve hız entegrasyon sistemleri tamamen değiştirildi. Bu değişiklik, hız sınırının tekrar aşılmaması için sonraki Redstone roketlerinde de sürdürüldü.
Önceki Mercury-Redstone uçuşlarında karşılaşılan diğer sorun, Redstone fırlatma roketinin uç bölümünün yakınında aerodinamik stresin neden olduğu harmonik titreşimlerdi. Bu sorunun üstesinden gelmek için Mercury-Redstone'un balast (denge ağırlığı) bölümüne dört takviye parçası eklendi ve ayrıca, üst kısmının iç kaplamasına 200 pound (95 kg) yalıtım uygulandı.
Görevde Mercury kapsülünün bir prototipi kullanıldı, ancak sahte bir kurtarma sistemiyle donatıldı. Ayrıca, uçuş pozisyonunu değiştirmek için fren roketi sistemi veya itici cihazlar yoktu.
MR-BD görevi 8 dakika 23 saniye sürdü. 183 km (113,5 mil) irtifaya ulaştı ve 494 km (307 mil) mesafe kat etti. Görev sırasında elde edilen en yüksek hız 8.245 km/sa, ivme ise 11 g (saniyede 108 metre) olarak ölçüldü. Redstone fırlatma roketinin Mercury kapsülünün model prototipinden ayrılması planlanmamıştı ve bu nedenle uzay aracı, tahmin edilen mesafeyi kat ettikten sonra Atlantik Okyanusu'nun sularına düştü. Aracın çarptığı nokta, uçuş planlarında belirlenen noktanın 8 kilometre gerisindeydi. Adaptör bölgesindeki bazı titreşim sorunları dışında güçlendirici takviye motoru performansı mükemmeldi.
MR-BD görevi tam bir başarıydı ve Alan Shepard'ın Mercury-Redstone 3'teki (MR-3) ilk insanlı görevinin yolunu açtı.
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Mercury-Redstone Booster Development (Mercury-Redstone takviye motoru geliştirmesi)