Mehadiye Kuşatması (1717)
| Mehadiye Kuşatması | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1716-1718 Osmanlı-Avusturya Savaşı | |||||||||
| |||||||||
| Taraflar | |||||||||
 Osmanlı İmparatorluğu |
 Habsburg Monarşisi | ||||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||||
| Bilinmiyor | Bilinmiyor | ||||||||
| Güçler | |||||||||
| 15.000–20.000’in altında | Binlerce | ||||||||
| Kayıplar | |||||||||
| 3.000 ölü | Binlerce | ||||||||
Mehadiye Kuşatması veya Muhadiye Kuşatması,[a] Osmanlı İmparatorluğu'nun birkaç aydır Habsburg işgali altında olan ve Banat bölgesinde bulunan Mehadiye kasabasına yönelik gerçekleştirdiği bir askerî kuşatmadır. 1716-1718 Osmanlı-Avusturya Savaşı'nın bir parçası olan bu kuşatma Osmanlı zaferiyle sonuçlanmıştır.[2]
Arka plan
[değiştir | kaynağı değiştir]Haziran-Eylül 1715 arasında Osmanlı İmparatorluğu, Silahdar Damat Ali Paşa komutasında Karlofça Antlaşması ile Venedik Cumhuriyeti'ne verilen Mora'yı kolaylıkla yeniden fethetti. Böylece Venedik'in Mora Krallığı ortadan kalktı ve Osmanlı topraklarına katıldı. Nisan 1716'da Venedik ile bir ittifak kuran ve Karlofça Antlaşması'nın garantörü olan Avusturya, Osmanlı birliklerinin tamamen Mora'dan çekilmesini ve Karlofça Antlaşması'nın ihlaline yönelik tazminat talep etti. Ancak Osmanlı, hem Prut Savaşı hem de 1714-1718 Osmanlı-Venedik Savaşı'ndaki ardışık zaferleri nedeniyle bu çatışmayı da kazanacaklarından emin olduğundan, Avusturya'nın ültimatomuna savaş ilanıyla karşılık verdi.[3]
Kuşatma öncesi
[değiştir | kaynağı değiştir]Habsburg Monarşisi bu dönemde durumu lehlerine çevirmek amacıyla Eflak ve Boğdan'a bir sefer düzenlemiştir. Osmanlı'nın süzerentisinde bulunan bu topraklarda boyarların iş birliği sayesinde hızlıca ilerleyebildiler. Habsburglar Ocak 1717'de Yaş şehrine kadar ilerleyip kısa süreliğine Osmanlı garnizonunun sert direnişiyle rağmen şehri ele geçirmiş. Hemen sonrasında ise Osmanlı vasalı Boğdan Prensi Mihal Rakoviça'nın Osmanlı'dan ve Yedisan'daki Nogaylardan yardım istemesiyle şehre ortak bir saldırı düzenlenmiştir. Bu çatışma sonucunda Habsburglar tamamen Boğdan'dan çekilmiş ve Osmanlı, savaşın Boğdan cephesinde zafer kazanmıştır.[4]
Bu gelişmeyle birlikte Habsburglar dikkatlerini yeniden Banat bölgesine çevirmiştir. Tuna ve Erdel'deki birliklerinin dışında Banat'ta 100.000 Habsburg askeri bulunmaktaydı.[5] Temmuz 1717'de Sadrazam Hacı Halil Paşa, Semendire Palankası'ndan akan Büyük Morava Nehri'ni 30.000 askerle geçmiş, bu kuvvetin bir kısmını Adakale üzerinden Banat'a sevk ederek Mehadiye'yi kuşatmıştır. Şehir birkaç aydır Habsburg işgali altındaydı.[6]
Kuşatma
[değiştir | kaynağı değiştir]Mehadiye'deki Habsburg garnizonu binlerce askerden oluşuyordu, ancak Osmanlı kuvvetleri 15.000–20.000 altında bir sayıya sahipti, çünkü Sadrazam Hacı Halil Paşa kuvvetlerini 30.000'lik orijinal gücünden bölmüştü. Yoğun çatışmaların ardından şehir garnizonu 750 kişiye kadar düşmüş ve 28 Temmuz 1717 tarihinde teslim olma müzakereleri yapılmıştır. Garnizonun zarar görmeden ayrılmasına izin verilmiş, Osmanlı'nın kayıpları ise 3.000 kişi olmuştur.[2]
Kuşatma sonrası
[değiştir | kaynağı değiştir]Osmanlı kuşatmadan galip çıkmış olsa da kısa süre sonra Savoy Prensi Eugen komutasındaki Habsburg kuvveti karşısında Belgrad Kuşatması'nda büyük bir darbe almıştır. Osmanlı bu şehri ancak 1739 yılında yapılan bir kuşatma ile geri almıştır.[7]
Habsburgların dikkati kuşatmadan kısa bir süre sonra Bosna'ya kaymıştır. Burayı ele geçirme amacıyla 50.000'den fazla asker sevk etmişlerdir. Ancak bu birkaç ay sonra Boğdan seferinden daha büyük bir felaketle sonuçlanmıştır. Maximilian Petrasch'ın İzvornik'i ele geçirmekteki başarısızlığı ve Sigbert Heister'ın Novi Grad'ı almak için gerçekleştirdiği kuşatmanın feci sonuçları nedeniyle Habsburgların Bosna'daki varlığı Boğdan'da olduğu gibi tamamen sona ermiştir.[8]
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Zinkeisen 2011, s. 384.
- ^ a b Zinkeisen 2011, ss. 383–384.
- ^ Shaw, Stanford J.; Shaw, Ezel K. (1976). History of the Ottoman Empire and Modern Turkey. 1. Cambridge: Cambridge University Press. s. 232. ISBN 9780521291637.
- ^ Zinkeisen 2011, ss. 378–379.
- ^ Zinkeisen 2011, s. 378.
- ^ Zinkeisen 2011, s. 383.
- ^ Karagöz, Hakan (2018). Amedoski, Dragana (Ed.). Belgrad: 1521-1867. Belgrad: Tarih Enstitüsü. s. 147. ISBN 978-86-7743-132-7.
- ^ Iorga, Nicolae (2024). Afyoncu, Erhan (Ed.). Osmanlı İmparatorluğu Tarihi 1300–1912 [History of the Ottoman Empire 1300-1912] (PDF). 1–5. Epçeli, Nilüfer tarafından çevrildi. İstanbul: Yeditepe Yayınevi. s. 1437. ISBN 9786258260717. 9 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 31 Ocak 2025.
Bibliyografya
[değiştir | kaynağı değiştir]- Zinkeisen, Johann W. (2011). Afyoncu, Erhan (Ed.). Osmanlı İmparatorluğu Tarihi [History of the Ottoman Empire] (PDF). 5. Epçeli, Nilüfer tarafından çevrildi. Istanbul: Yeditepe Yayınevi. ISBN 9786054052691.