Lahor Ahmedî Hareketi

Woking'deki Şah Cihan Camii, 1914'ten 1960'ların ortalarına kadar geçici olarak "Lahor Ahmedi Hareketi" tarafından yönetildi ve 20. yüzyılın başları boyunca Britanya'daki İslam'ın ana merkezi olmaya devam etti.

Lahor Ahmedi Hareketi, (Urduca: احمدیہ انجمنِ اشاعتِ اسلام لاہور,1914) yılında Mirza Gulâm Ahmed'ın ardından ilk halife olan Hakim Nur-ud-Din'in vefatının ardından ortaya çıkan ideolojik ve idari farklılıklar sonucunda oluşmuş, Ahmedi hareketi içinde ayrılıkçı bir gruptur. Lahore Ahmedi Hareketi üyeleri, çoğunluk grubu tarafından ghayr mubāyi'īn (Halife'ye bağlı olmayanlar) olarak anılmakta ve ayrıca halk arasında Lahor Ahmedileri olarak da bilinmektedir.

Lahore Ahmadiyya Hareketi’nin takipçileri, Gulam Ahmed'ı bir Mujaddid (ıslahçı) olarak görür ve onun vadedilmiş Mesih ve Mehdi statüsünü kabul ederler. Ancak, onun peygamberlik statüsünü teolojik açıdan teknik bir nitelikten ziyade tasavvufi veya mistik bir anlayışla ele alarak ana Ahmadiyya görüşünden ayrılırlar. Ayrıca, Lahore Ahmadiyya Hareketi'nin üyeleri Ahmadiyya Halifeliğine bağlılıklarını ifade etmezler; bunun yerine bir Amīr (Başkan) tarafından yönetilen Anjuman (Konsül) adı verilen bir grup tarafından idare edilirler.