İçeriğe atla

Ladıjenskaya eşitsizliği

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Matematikte, özellikle analiz ve kısmi diferansiyel denklemlerde, Ladıjenskaya eşitsizliği ya da Ladıjenskaya eşitsizlikleri, Sovyet matematikçi Olga Aleksandrovna Ladıjenskaya tarafından 1958'de yeteri kadar düzgün bir başlangıç verisine sahip iki değişkenli Navier-Stokes denklemlerinin uzun-zamanlı çözümlerinin varlığı ve biricikliğini kanıtlarken bulunan eşitsizliklerdir.[1] Bugün aradeğerleme eşitsizlikleri adı verilen bir eşitsizlikler sınıfına ait olan bu eşitsizliklerin üç değişkenli halinde üsler biraz değişime uğrar.

Eşitsizliklerin ifadesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

veya iken bir Lipschitz bölgesi olsun. ise zayıf türevlenebilir ve 'nın sınırında iz anlamında sıfırlaşan bir fonksiyon olsun. Diğer deyişle, fonksiyonu Sobolev uzayında yer alan ve da tıkız destekli olan bir düzgün fonksiyonlar dizisinin bu uzay içindeki limiti olsun. O zaman,

  • iken
eşitsizliğini sağlayan ve yalnızca ya bağlı bir sabiti vardır.
  • iken
eşitsizliğini sağlayan ve yalnızca ya bağlı bir sabiti vardır.

Genelleştirmeler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ladıjenskaya eşitsizliklerinin kanıtlandığı 1958 tarihli makaledeki argümanlar takip edilerek eşitsizlikler fonksiyonları ve bütün için şu şekilde genelleştirilebilir:[2]

Diğer taraftan, veya iken elde edilen Ladıjenskaya eşitsizlikleri her zamanki normu yerine zayıf normu alınarak şu şekilde genelleştirilebilir:[3]

Gagliardo-Nirenberg aradeğerleme eşitsizliği

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ladıjenskaya eşitsizlikleri, Gagliardo-Nirenberg aradeğerleme eşitsizliğinin özel bir halidir.

olmak üzere, Gagliardo-Nirenberg aradeğerleme eşitsizliği

eşitsizliğini sağlayan ve yalnızca ya bağlı bir sabitinin varlığını ifade eder. Bu hâlde, Ladıjenskaya eşitsizlikleri, Gagliardo-Nirenberg aradeğerleme eşitsizliğinde

  • iken ve alındığında elde edilen özel eşitsizlik hâlidir.
  • iken ve alındığında elde edilen özel eşitsizlik hâlidir.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Ладыженская, О. А. (1958). "Решение "в целом" краевой задачи для уравнений Навье – Стокса в случае двух пространственных переменных". Доклады Академии наук СССР. 123 (3). ss. 427-429. 
  2. ^ Constantin, P.; Seregin, G. (2010), "Hölder continuity of solutions of 2D Navier–Stokes equations with singular forcing", Nonlinear partial differential equations and related topics, Amer. Math. Soc. Transl. Ser. 2, 229, Providence, RI: Amer. Math. Soc., ss. 87-95 
  3. ^ McCormick, D. S.; Robinson, J. C.; Rodrigo, J. L. (2013). "Generalised Gagliardo–Nirenberg inequalities using weak Lebesgue spaces and BMO". Milan J. Math. 81 (2). ss. 265-289. arXiv:1303.6351 $2. CiteSeerX 10.1.1.758.7957 $2. doi:10.1007/s00032-013-0202-6.