Kullanıcı:Omessis/deneme tahtası

Oktay Verel

Oktay Verel ( D. 1927, Büyükada / İstanbul – Ö. 29 Mart 2018, İstanbul) romancı ve gazetecidir [1]. İlkokul üçüncü sınıfta iken Atatürk’ün vefat töreninde yaptığı konuşma ile yazarlığa adım attı [1].Çocuk Sesi dergisinin açtığı hikâye yazma yarışmasında üç kez üst üste birinci oldu [2]. Romanlarında toplumsal gözleme ve mizaha bolca yer verirdi [1]. Oktay Verel, daha çok mizah türündeki siyasal yergi ağırlıklı hikaye ve romanlarıyla tanındı [1]. Kitap halinde yayınlanan eserleri arasında bulunan Kuklalar’dan 18 ay, Çöl Demokrasisi’nden 10 ay hapse mahkum oldu [1]. Basın Şeref Kartı ve 1998 Burhan Felek Basın Hizmet Ödülü sahibiydi [2].

Eğitim Hayatı:

İlkokulu İstanbul ve Ankara’da okudu [2]. Kabataş Lisesi orta ve lise kısmında ortaöğrenimini tamamladı (1948) [2].

İş Hayatı:

Gazeteciliğe, 1947- 48 yıllarında lisede öğrenciyken başlamıştı [2]. Liseyi bitirince bir süre Ankara Radyosunda spikerlik ve dublörlük yaptı [2]. 22 yıl THK Başkan Vekilliği görevini yürüttü [1]. Turizm ve Tanıtma Bakanlığında Müşavirlik ve Başbakanlık Basın Yayın ve Enformasyon Genel Müdürlüğünde İstanbul İl Temsilciliği (1978) görevlerinde bulunduktan sonra gazeteciliği sürdürdü [2].

Eserleri:

Roman: Kuklalar (1960), Havada Bahar Kokusu Var (1968), Maksat Vatan Kurtulsun (1970), Aslan Gibi Eşekler (1973), Şeytan Mağarası (1982) [2].

Söyleşi Röportaj: Vatan Sana Minnettardır (1981), Atatürk’ün İzinde Bir Ömür Böyle Geçti: Sabiha Gökçen (1982), İstikbal Göklerin, Gökler Bizimdir (1985) [2].

Deneme/Mizah: Şimdi Tasa Anayasa/Seçmeler (1971) [2].

Çeviri: Mayk Hammer/Çin Seddi’nde Üç Ceset (M. Spillane, 1966) [2].

Kaynakça:

1: Oktay Verel. Biyografya. (n.d.). https://www.biyografya.com/biyografi/8394.

2: Tan, N. (2018). Yitirdiklerimiz. Oktay Verel, 107–108. https://tdk.gov.tr/wp-content/uploads/2018/05/28_1805_nail-tan.pdf.