Kullanıcı:Efeberke23/deneme tahtası
Georgios Mihailidis Viziinos (Georgios Mihail Sirmas ) (1849, Vize, Trakya- 1896, Atina) Yunan edebiyatı hikaye yazarı, şair
Şiirleri ve özellikle halk diliyle yazdığı öyküleriyle çağdaş Yunan Edebiyatı'nın kurucuları arasında kabul edilir ve Yunanistan'da "öykünün babası" olarak anılır. İthografik öykünün (bir halkın, bir yörenin gelenek ve göreneklerini anlatan öykü türü) en önemli temsilcisidir. Öykülerinin konusunu Doğu Trakya'dan almıştır.
Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]
1849 yılında, günümüzde Kırklareli'nin bir ilçesi olan Vize'de doğdu.[1] "Vizeli" anlamına gelen "Viziinos" takma adı, doğduğu kasabadan gelir.[2] Asıl soyadı "Mihailidis"'tir. Babası Mihailos Sirmas, "Krionero" (Soğucak), annesi Despoinio (ya da Despoina) ise aslen “Agios Stefanos" (Beğendik) köyündendir.[3]
1854 yılında babasını kaybetti; çocukluğu zorluk ve yokluklar içinde geçti. On yaşında iken dikiş sanatını öğrenmek için yakın bir akrabasının bulunduğu İstanbul’a gönderildi. Akrabasının ölümü üzerine dükkanın zengin müşterilerinden birisinin himayesinde Kıbrıs’a gönderildi[4]; Başpiskopos Sofronios gözetiminde din eğitimi aldı ve bir yandan da Lefkoşa Yüksek Okulu’na devam etti.[3] 1872’de Fener Rum Patrikhanesi'ne çağrılan başpiskoposla beraber İstanbul'da döndü ve Heybeliada Ruhban Okulu'nda teoloji eğitimine devam etti.
1873’te ilk şiir derlemesini yayımladı. 1874’te “O Kodros” adlı şiiri Atina’da önemli bir şiir yarışmasında ödül aldı. Aynı yıl Zarifis adlı zengin bir işadamının desteği ile Atina'da Felsefe Fakültesi'ne kaydoldu ama okuldaki ilk senesinden sonra öğrenimine Almanya'nın Göttingen şehrinde devam etmek üzere Atina'dan ayrıldı.
1874-1882 yılları arasında Almanya'da kaldı; Göttingen, Leipzig ve Berlin'de filoloji, felsefe, estetik, psikoloji öğrenimi gördü.[2] " To Paihnidi apo Psihologiki kai Paidagogiki Apopsi" (Psikolojik ve Pedagojik Açıdan Çocuk Oyunu)" başlıklı tezi Leipzig'de basıldı. Göttingen Ünivesitesi'nden doktor ünvanını aldı (1881).
Öğreniminin ardından Paris ve Londra'da bulundu. Paris’te Demetrius Vikelas ve Marquis Queux de Saint –Hilaire adlı yazarlarla tanıştı. Demetrius Vikelas ile tanışması sonucu öykücülüğe yöneldi ve her biri bir romanmış gibi uzun sekiz öyküsünün yedisini 1883-1884 yıllarında yazdı.[2] 1883’te bir gezide Yunanistan’ın Londra büyükelçisi olan filozof Petros Brailas Armenis ve yazar Juliette Lamber Adam ile tanıştı. "İ Flosofia tou Kalou para Ploutino (Plotinos üzerine İyilik Felsefesi) adlı Doçentlik tezini Londra'da hazırladı. Londra’da kaldığı süre boyunca Zarfifis'in desteğiyle “Athenian Briese” adlı şiir kitabını da yayımladı. Koruyucusu Zarifis'in ölümü üzerine 1884’te Yunanistan’a geri döndü.
1885’te doçentlik tezini tamamladı [5]ancak Atina Üniversitesi'nde öğretim üyeliğinden vazgeçti. Bir süre liselerde öğretmenlik yaptı. Hükûmetin düşmesinden sonra öğretmenlik işini de kaybeden yazar, 1886'da koruyucusu Zarifis'in ölümünden sonra madencilikle ilgilendi. Kardeşi ile Demirköy'de maden aradı ancak maden işi için aradığı sermayeyi bulamadı.
1886’da sekizinci ve son öyküsü “Moskov- Selim”'i tamamladı. 1888 yılında "Oi Kaloyerioi kai i Latreia tou Dionisou en Thraki "(Keşişler ve Trakya’da Dionysos’un Tapması), "Stoixeia Psihologias" (Psikoloji Bilgileri) ve "Ai Eikastikai Tehnai kata tin Eikosipentaetirida "1 (Birinci 25 yılda Görsel sanatlar) adlı eserleri yayımlandı.
1890'da Atina'ya göndü ve Atina Üniversitesi'nde dramaturji dersleri verdi. Kaptığı bir zührevi hastalığın ve öğrencisi Betina Fravasili’ye aşkının olumsuz etkileri ile akıl sağlığı kötüye giden yazar, 14 Nisan 1892’de Dromokaition Akıl Hastanesi'ne yatırıldı.[3] Moskov Selim öyküsü kendisi hastanedeyken dostları tarafından yayımlandı. 15 Nisan 1896’da henüz 47 yaşındayken doktor raporuna göre “ilerlemiş genel felç” ve “marasmus” sebebi ile öldü.
Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Şiir derlemeleri
- İlk şiirsel çalışma (1873)
- Kodros (1874)
- Bosporan Esintisi (1876)
- Atina meltemi (1883)
- Hesperides (1887)
- Lirik
- Çocuk mühürleri
Hikayeleri
- Annemin Günahı (1883)
- Pire ve Napoli arasında (1883)
- Kardeşimin Katili Kimdi (1883)
- Antik Tarihin Sonuçları (1884)
- Hayatının Tek Yolculuğu (1884)
- 1 Mayıs (1884)
- Elma ağacı (1885)
- Korku (1886)
- Moskov-Selim (1895)
Bilimsel çalışmaları
- Psikoloji ve pedagoji ile ilgili çocuk oyunu (1881)
- Plotinus'a göre iyilik felsefesi (1885)
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Çete, Aslı (2020-06-22). "Georgios Viziinos'un Hikâyelerinde Toplumsal Cinsiyet ve "Öteki" İmajı". Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi. 60 (1): 251–277. doi:10.33171/dtcfjournal.2020.60.1.14. ISSN 2459-0150.
- ^ a b c Ozansoy, Esin (2009). "Georgios. M. Viziinos (1849-1896) ve Çağdaş İthografik Öyküsü", 21. Dilbilim.
- ^ a b c Yiğit (2018). "Georgios Viziinos'un eserlerinde Doğu Trakya ve Türkler". tez.yok.gov.tr. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü yüksek lisans tezi. Erişim tarihi: 2021-06-10.
- ^ "Babel Web Anthology :: The page of Viziinos, Georgios, English biography". www.babelmatrix.org. Erişim tarihi: 2021-05-29.
- ^ "The Only Journey of His Life - Το μόνον της ζωής του ταξείδιον". Erişim tarihi: 16 Mayıs 2021.