Ketencizâde Mehmed Rüşdî

Ketencizâde Mehmed Rüşdî veya Ketencizade Mehmet Rüştü (1834, Erzurum – 25 Mayıs 1916, Erzurum), Osmanlı divan şairi.

Hayatı

Asıl adı Mehmed Rüşdî olan Ketencizâde, 1834 yılında Erzurum'da doğdu. Aslen Rizeli olan babası kumaş tüccarı Bekir Efendi, keten bezi ticareti yaptığı için "Ketencizâde" lakabıyla tanındı. İlk eğitimini Erzurum'da aldı ve burada imam-hatiplik icazeti aldı. Tasavvufî eğilimini Erzurum'un tekkelerinde geliştiren Ketencizâde, Nakşibendî tarikatına mensup Hacı Feyzullah Efendi'ye intisap etti. Feyzullah Efendi'nin ölümünün ardından kısa süreliğine Erzurum'dan ayrıldı ve Bursalı Şeyh Süleyman Efendi'ye bağlandı. Son olarak Bitlisli Nakşibendî şeyhi Muhammedini'l Küfrevî'ye intisap eden şair, tasavvufî yönüyle tanındı. Erzurum Kavak Camii'nde müezzinlik yapmaya başlayan Ketencizâde, daha sonra Erzurum Ulu Camii'nde imam-hatiplik görevini üstlendi. "Ulu Cami İmamı" olarak da bilinen Ketencizâde, 25 Mayıs 1916'da 82 yaşında öldü. Kabri, Erzurum Asrî Mezarlığı'ndaki "meşhurlar suffesi"ndedir.

Edebi Kişiliği

Ketencizâde Mehmed Rüşdî, şiirlerinde Ketencizâde, Rüşdî ve Ketencizâde Rüşdî mahlaslarını kullanmıştır. Tasavvufî şiirlerinde Nakşibendî, Kâdirî ve Mevlevî tarikatlarının etkisi görülmektedir. Şiirlerinde büyük ölçüde aruz veznini kullanmış, Erzurumlu İbrahim Hakkı Efendi'nin tesirinde kalmıştır.

Eserleri

• Dîvân
• İntibâhu’t-Tâlibîn
• Mevlîd (İstirhâm)