Kanlı çarşaf geleneği
Kanlı çarşaf geleneği, nikâhtan sonra, gerdek gecesinin ardından çift arasındaki cinsel ilişkinin geçtiği çarşafın kan lekesi nezdinde kontrol edilmesini veya sergilenmesini kapsayan bir bakirelik testi geleneğidir. Kızlık zarının kanamasına dayalı çarşaf gelenekleri Batı dünyası dışında dünyanın pek çok farklı bölgesinde rastlanan yaygın bir adettir. Bu tarz gelenekler erkek egemen ve cinsiyetçi olmalarının yanı sıra bakirelik hususunda yanlış sonuçlar vermeleri nedeniyle eleştirilmektedir.[1]
Coğrafi dağılım[değiştir | kaynağı değiştir]
Makedonya'da gelinin babasının gerdek gecesi sonrası çarşafı kontrol ettiği Blaga Rakija geleneği bulunmaktadır.
Güney Asya[değiştir | kaynağı değiştir]
Hint altkıtasında yaşayan Kanjarbhat adlı kabilede gun adlı gelenk içerisinde yeni evliler beyaz bir çarşaf verilerek bir odaya alınmaktadır. Topluluktaki yaşlılar tarafından kasta bağlı oluşturulan bir kurul (panchayat) kilitli kapıda çifti bekleyerek ilişki sonrasında çarşafı almakta ve eğer kanlıysa çiftin eve gitmesine izin vermektedir. Sonraki gün topluluk önünde çarşaf açılmakta ve kocaya kadının bakireliğine bir metafor olarak çarşaf gösterilerek "malın gerçek olup olmadığı" sorulmaktadır. Koca bu esnada bakireliği onaylamaktadır. Testin başarısız olması durumunda kadın aşağılanmaya ve bazı durumlarda fiziksel şiddete maruz kalmaktadır.[2][3]
Kafkaslar[değiştir | kaynağı değiştir]
Ermenistan'da bu gelenek "Kırmızı Elma" olarak isimlendirilmektedir. Gürcistan'daki bazı Azeri topluluklarında da rastlanmaktadır. Azeriler arasında kan geleneği "yenge" adı verilen yaşlı bir aile ferdinin yeni evli çifte tavsiyeler verirken kan lekeli çarşafı toplamasını kapsamaktadır. Bu kültürde nikahı kutlamak için daha sonra verilecek yemekte çarşaf da konuklara sergilenmektedir.[1][4]
Pasifik[değiştir | kaynağı değiştir]
Tonga'daki bazı gruplar arasında gelinin aile üyelerine gerdek gecesinden sonra çarşafı göstermesi beklenmektedir. Bu geleneğin Avusturalya'daki Tongalılar gibi diaspora topluluklarında bile yapıldığı ve yapılmamasının aileye utanç getirdiği rapor edilmiştir. Kiribati'de yeni evlilerin beyaz çarşaf üstünde cinsel ilişkiye girmeleri ve ilişki biter bitmez çarşafın aile fertlerine teslim edilmesi beklenmektedir. Eğer çarşafta kan varsa aile üyeleri çarşafı taşıyarak topluluğa göstermekte, eğer kan yok ise kadın yeni kocası tarafından boşanma ve aile üyeleri tarafından reddedilme riski ile karşı karşıya kalmaktadır.[1]
Dinlerde çarşaf geleneği[değiştir | kaynağı değiştir]
Eski Ahit'te (Tanah/Tevrat), bir adam karısıyla gerdeğe girdikten sonra onu bakire olmamakla suçladığı takdirde kadının ailesi tarafından bakireliğe kanıt olarak yatak çarşafının sunulduğundan bahsedilmektedir:[5]
16-17 Kadının babası ileri gelenlere, 'Kızımı bu adamla evlendirdim ama o kızımdan hoşlanmıyor' diyecek, 'Şimdi kızımı suçluyor, onun erden olmadığını söylüyor. İşte kızımın erden olduğunun kanıtı!' Sonra anne-baba kızlarının erden olduğunu kanıtlayan yatak çarşafını ileri gelenlerin önüne serip gösterecekler.
Eleştiriler[değiştir | kaynağı değiştir]
Gerdek sonrası çarşafın kontrolü ve sergilenmesi; kadınları nesneleştirerek bekaret üzerinden değer yüklemesi, erkeklerden çifte standart çerçevesinde bekaret hususunda bir beklenti olmaması ve ataerkil bir gelenek olması yönünden eleştirilmektedir.[1]
Kızlık zarı ayrıca cinsel ilişki dışında, fiziksel aktivite ve travma sonucunda da yırtılabilir ve bakireliğin doğru bir göstergesi değildir. Buna ek olarak bazı kadınlarda cinsel ilişki esnasında "esnek" kızlık zarı dolayısıyla kanama meydana gelmemektedir. Pek çok kadının çarşafı lekelemek için hayvan kanı veya sahte kan kullandığı rapor edilmiştir.[1]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b c d e "The historic tradition of wedding night-virginity testing". Topics (İngilizce). 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2022.
- ^ "A white bedsheet, a bride's wedding night humiliation". ABC News (İngilizce). 5 Nisan 2018. 6 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2022.
- ^ "'Blood on the bedsheet a must': How this Indian tribe keeps horrific virginity test alive". ThePrint (İngilizce). 5 Şubat 2018. 18 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2022.
- ^ "Bloody Sheets: An Age-old Tradition Still Held in Georgia's Regions". Georgia Today on the Web. 15 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2022.
- ^ Rosenberg, Michael (10 Ocak 2018). Signs of Virginity: Testing Virgins and Making Men in Late Antiquity (İngilizce). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-084590-2. 6 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2022.