İçeriğe atla

Kalay(IV) klorür

Vikipedi, özgür ansiklopedi

 

Kalay(IV) klorür
Tin (IV) chloride
Tin (IV) chloride
Susuz kalay klorür
Tin(IV) chloride pentahydrate.jpg
Tin(IV) chloride pentahydrate.jpg
Pentahidratı
Adlandırmalar
Tetraklorostannan
Kalay tetraklorür
Kalay(IV) klorür
Stannik klorür
Tanımlayıcılar
3D model (JSmol)
ChemSpider
ECHA InfoCard 100.028.717 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
EC Numarası
  • 231-588-9
RTECS numarası
  • XP8750000
UNII
UN numarası 1827
  • InChI=1S/4ClH.Sn/h4*1H;/q;;;;+4/p-4 
    Key: HPGGPRDJHPYFRM-UHFFFAOYSA-J 
  • InChI=1/4ClH.Sn/h4*1H;/q;;;;+4/p-4
    Key: HPGGPRDJHPYFRM-XBHQNQODAC
  • susuz: Cl[Sn](Cl)(Cl)Cl
  • pentahidrat: Cl[Sn-2](Cl)(Cl)([OH2+])([OH2+])Cl.O.O.O
Özellikler
Molekül formülü SnCl4
Molekül kütlesi 260.50 g/mol
Görünüm duman çıkaran renksiz sıvı
Koku Acrid
Yoğunluk 2.226 g/cm3 (susuz)
2.04 g/cm3 (pentaidrat)
Erime noktası -3.407 °C (-6.101 °F; -3.134 K) (anhydrous)
56 °C (133 °F; 329 K) (pentahydrate)
Kaynama noktası 11.415 °C (20.579 °F; 11.688 K)
Çözünürlük (su içinde) hidrolize olur
Çözünürlük soluble in alcohol, benzene, toluene, chloroform, acetone, kerosene, CCl4, methanol, gasoline, CS2
Buhar basıncı 2.4 kPa
−115·10−6 cm3/mol
Kırınım dizimi (nD) 1.512
Yapı
monoclinic (P21/c)
Tehlikeler
GHS etiketleme sistemi:
Piktogramlar GHS05: Aşındırıcı
İşaret sözcüğü Danger
Tehlike ifadeleri H314, H412
Önlem ifadeleri P260, P264, P273, P280, P301+P330+P331, P303+P361+P353, P304+P340, P305+P351+P338, P310, P321, P363, P405, P501
NFPA 704
(yangın karosu)
NFPA 704 four-colored diamondSağlık 3: Kısa maruziyet ciddi geçici veya kalıcı hasara neden olabilir. Örnek: Klor gazıYanıcılık 0: Yanmaz. Örnek: SuKararsızlık 1: Genellikle kararlıdır, ancak yüksek sıcaklıklarda ve basınçlarda kararsız hale gelebilir. Örnek: KalsiyumÖzel tehlikeler (beyaz): kod yok
3
0
1
Güvenlik bilgi formu (SDS) ICSC 0953
Benzeyen bileşikler
Diğer anyonlar
Tin(IV) fluoride
Tin(IV) bromide
Tin(IV) iodide
Diğer katyonlar
Carbon tetrachloride
Silicon tetrachloride
Germanium tetrachloride
Lead(IV) chloride
Benzeyen bileşikler
Tin(II) chloride
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Kalay tetraklorür olarak da bilinen kalay(IV) klorür, inorganik bir kalay ve klor bileşiğidir. Havayla temas ettiğinde duman çıkaran, renksiz, higroskopik bir sıvıdır. Diğer kalay bileşiklerinin öncülü olarak kullanılır.[1] İlk olarak Andreas Libavius (1550–1616) tarafından keşfedildi ve Spiritus fumans libavii olarak biliniyordu.

Klor gazının 115 C'de kalay ile reaksiyonundan hazırlanır:

Sn + 2Cl2SnCl4

Organokalay bileşiklerinin öncülü

[değiştir | kaynağı değiştir]

Susuz kalay(IV) klorür, organokalay kimyasında önemli bir öncüdür. Grignard reaktifleri ile kalay(IV) klorür, tetraalkilkalay bileşiklerini verir:

SnCl 4 + 4 RMgCl → SnR 4 + 4 MgCl 2

Susuz kalay(IV) klorür, tetraorganokalay bileşikleriyle reaksiyona girer:

SnCl4 + SnR4 → 2 SnCl2R2

Bu organokalay halojenürler, katalizörler (örneğin, dibütilkalay dilaurat) ve polimer stabilizatörleri için yararlı öncüllerdir.[2]

Kalay(IV) klorür, Friedel-Crafts reaksiyonlarında Lewis asidi katalizörü olarak kullanılır.[1] Örneğin tiyofenin 2-asetiltiyofen verecek şekilde asetilasyonu kalay(IV) klorür tarafından desteklenir.[3] Benzer şekilde kalay(IV) klorür nitrasyonlar için faydalıdır.[4]

Kalay(IV) klorür, havayla temas ettiğinde tahriş edici (ancak ölümcül olmayan) yoğun bir duman oluşturduğu için Birinci Dünya Savaşı'nda kimyasal silah olarak kullanıldı. Savaşın sonlarına doğru kalay kıtlığı nedeniyle yerini silisyum tetraklorür ve titanyum tetraklorür karışımı aldı.[5]

  1. ^ a b Egon Wiberg, Nils Wiberg, Arnold Frederick Holleman (2001). Inorganic Chemistry. Elsevier. ISBN 0-12-352651-5. 
  2. ^ G. G. Graf "Tin, Tin Alloys, and Tin Compounds" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, 2005 Wiley-VCH, Weinheim. DOI:10.1002/14356007.a27_049
  3. ^ John R. Johnson, G. E. May (1938). "2-Acetothienone". Organic Syntheses. 18: 1. doi:10.15227/orgsyn.018.0001. 
  4. ^ Thurston, David E.; Murty, Varanasi S.; Langley, David R.; Jones, Gary B. (1990). "O-Debenzylation of a Pyrrolo[2,1-c][1,4]benzodiazepine in the Presence of a Carbinolamine Functionality: Synthesis of DC-81". Synthesis. 1990: 81–84. doi:10.1055/s-1990-26795. 
  5. ^ Fries, Amos A. (2008). Chemical Warfare. Read. ss. 148-49, 407. ISBN 978-1-4437-3840-8. .