Potasyum perklorat
| |||
Diğer adlar Potasyum (VII) klorat; Perklorik asitin potasyum tuzu | |||
Tanımlayıcılar | |||
---|---|---|---|
3D model (JSmol)
|
|||
ChEMBL | |||
ChemSpider | |||
ECHA InfoCard | 100.029.011 | ||
EC Numarası |
| ||
PubChem CID
|
|||
RTECS numarası |
| ||
UNII | |||
UN numarası | 1489 | ||
CompTox Bilgi Panosu (EPA)
|
|||
| |||
| |||
Özellikler | |||
Molekül formülü | KClO4 | ||
Molekül kütlesi | 138,55 gr/mol | ||
Görünüm | renksiz/ beyaz kristal | ||
Yoğunluk | 2.5239 gr/cm3 | ||
Erime noktası | 610 °C (1.130 °F; 883 K) 400 °C’de bozunur[4][5] | ||
Çözünürlük (su içinde) | 0,76 gr/100 mL (0 °C) 1,5 gr/100 mL (25 °C)[2] 4,76 g/100 mL (40 °C) 21,08 g/100 mL (100 °C)[3] | ||
Çözünürlük ürünü (Ksp)
|
1,05•10−2[1] | ||
Çözünürlük | alkolde çok az çözünür eterde çözünmez | ||
Çözünürlük (etanol içinde) | 47 mg/kg (0 °C) 120 mg/kg (25 °C)[3] | ||
Çözünürlük (aseton içinde) | 1,6 gr/kg[3] | ||
Çözünürlük (etil asetat içinde) | 15 mg/kg[3] | ||
Kırınım dizimi (nD) | 1,4724 | ||
Yapı | |||
Rombihedral | |||
Termokimya | |||
Isı sığası (C)
|
111.35 J/mol•K[6] | ||
Standart molar entropi (S⦵298)
|
150.86 J/mol•K[6] | ||
Standart formasyon entalpisi (ΔfH⦵298)
|
-433 kJ/mol[7] | ||
Gibbs serbest enerjisi (ΔfG⦵)
|
-300.4 kJ/mol[3] | ||
Tehlikeler | |||
GHS etiketleme sistemi: | |||
Piktogramlar | [5] | ||
İşaret sözcüğü | Tehlike | ||
R-ibareleri | R9, R22 | ||
G-ibareleri | S2, S13, S22, S27 | ||
Tehlike ifadeleri | H271, H302, H335[5] | ||
Önlem ifadeleri | P220, P280[5] | ||
NFPA 704 (yangın karosu) |
|||
AB İndeksi | 017-008-00-5 | ||
AB sınıflandırması | Hazchem O, Hazchem Xn | ||
Güvenlik bilgi formu (SDS) | MSDS | ||
Benzeyen bileşikler | |||
Diğer anyonlar
|
Potasyum klorür Potasyum klorat Potasyum periyodat | ||
Diğer katyonlar
|
Amonyum perklorat Sodyum perklorat | ||
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
| |||
Bilgi kutusu kaynakları |
Potasyum perklorat formülü KClO4 olan bir kimyasal bileşiktir. Diğer perkloratlar gibi, bu tuz da güçlü bir oksitleyici olup potansiyel olarak birçok organik maddeyle reaksiyona girer. Havai fişek, mühimmat kapsülleri ve primer patlayıcılarda yaygın bir oksitleyici olarak kullanılan katı ve renksiz kristallerden oluşan bu madde çeşitli şekilde itici yakıtlar, flaş bileşimleri, yıldızlar ve maytaplarda da kullanılmaktadır. Daha yüksek performanslı amonyum perklorat yerine çoğu kez ikame edilerek katı yakıtlı roket itici yakıtı olarak da kullanılmıştır . KClO4 alkali metal perkloratlar içerisinde en düşük çözünürlüğe sahiptir (25 °C'deki 100 ml. suda 1.5 gr.).[2]
Üretimi
[değiştir | kaynağı değiştir]KClO4 endüstride sodyum perklorat çözeltisinin KCl ile muamele edilmesiyle imal edilir. Bu tek yönlü çökelme reaksiyonunda NaClO4 çözünürlülüğüne göre KClO4 'ın sahip olduğu yaklaşık 100 kez düşük olan çözünürlülüğünden yararlanılır (25 °C'deki 100 ml. suda 209.6 gr.).[8]
- NaClO4 + KCl → KClO4 + NaCl
Oksitleyici özellikleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Yararlanılan kaynaklar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2015.
- ^ a b "Potassium Perchlorate MSDS". J.T. Baker. 16 Şubat 2007. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2007.
- ^ a b c d e "Arşivlenmiş kopya". 27 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2015.
- ^ Benenson, Walter; Stöcker, Horst (2002). Handbook of Physics. Springer. s. 780. ISBN 0387952691. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2014.
- ^ a b c d Sigma-Aldrich Co., Potassium perchlorate 31 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Retrieved on 2014-05-27.
- ^ a b Potassium perchlorate in Linstrom, Peter J.; Mallard, William G. (eds.); NIST Chemistry WebBook, NIST Standard Reference Database Number 69, National Institute of Standards and Technology, Gaithersburg (MD) (27 Mayıs 2014 tarihinde erişilmiştir)
- ^ Zumdahl, Steven S. (2009). Chemical Principles 6th Ed. Houghton Mifflin Company. s. A22. ISBN 0-618-94690-X.
- ^ Helmut Vogt, Jan Balej, John E. Bennett, Peter Wintzer, Saeed Akbar Sheikh, Patrizio Gallone “Chlorine Oxides and Chlorine Oxygen Acids” in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry 2002, Wiley-VCH. DOI:10.1002/14356007.a06_483
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- WebBook page for KClO411 Ekim 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
HClO4 | He | ||||||||||||||||
LiClO4 | Be(ClO4)2 | B(ClO4)-4 B(ClO4)3 |
ROClO3 | N(ClO4)3 NH4ClO4 NOClO4 |
H3OClO4 | FClO4 | Ne | ||||||||||
NaClO4 | Mg(ClO4)2 | Al(ClO4)3 Al(ClO4)-4 Al(ClO4)2-5 Al(ClO4)3-6 |
Si | P | S | ClO-4 ClOClO3 Cl2O7 |
Ar | ||||||||||
KClO4 | Ca(ClO4)2 | Sc(ClO4)3 | Ti(ClO4)4 | VO(ClO4)3 VO2(ClO4) |
Cr(ClO4)3 | Mn(ClO4)2 | Fe(ClO4)2 | Co(ClO4)2, Co(ClO4)3 |
Ni(ClO4)2 | Cu(ClO4)2 | Zn(ClO4)2 | Ga(ClO4)3 | Ge | As | Se | Br | Kr |
RbClO4 | Sr(ClO4)2 | Y(ClO4)3 | Zr(ClO4)4 | Nb(ClO4)5 | Mo | Tc | Ru | Rh(ClO4)3 | Pd(ClO4)2 | AgClO4 | Cd(ClO4)2 | In(ClO4)3 | Sn(ClO4)4 | Sb | TeO(ClO4)2 | I | Xe |
CsClO4 | Ba(ClO4)2 | Hf(ClO4)4 | Ta(ClO4)5 | W | Re | Os | Ir | Pt | Au | Hg2(ClO4)2, Hg(ClO4)2 |
Tl(ClO4), Tl(ClO4)3 |
Pb(ClO4)2 | Bi(ClO4)3 | Po | At | Rn | |
FrClO4 | Ra | Rf | Db | Sg | Bh | Hs | Mt | Ds | Rg | Cn | Nh | Fl | Mc | Lv | Ts | Og | |
↓ | |||||||||||||||||
La | Ce(ClO4)x | Pr(ClO4)3 | Nd(ClO4)3 | Pm | Sm(ClO4)3 | Eu(ClO4)3 | Gd(ClO4)3 | Tb(ClO4)3 | Dy(ClO4)3 | Ho(ClO4)3 | Er(ClO4)3 | Tm(ClO4)3 | Yb(ClO4)3 | Lu(ClO4)3 | |||
Ac | Th(ClO4)4 | Pa | UO2(ClO4)2 | Np | Pu | Am | Cm | Bk | Cf | Es | Fm | Md | No | Lr |