J. Bruce Ismay
J. Bruce Ismay | |
|---|---|
 | |
| Doğum | Joseph Bruce Ismay 12 Aralık 1862 Merseyside, Lancashire, İngiltere |
| Ölüm | 17 Ekim 1937 (74 yaşında) Londra, İngiltere |
| Meslek | White Star Line Yönetim Kurulu Başkanı ve Genel Müdürü |
| Evlilik | Julia Florence Schieffelin |
| Çocuk(lar) | 5 |
| Ebeveyn(ler) | Thomas Henry Ismay Margaret Bruce |
| Diğer adı Bruce Ismay | |
Joseph Bruce Ismay (12 Aralık 1862, Lancashire - 17 Ekim 1937, Londra) White Star Line şirketinin Yönetim Kurulu Başkanı ve Genel Müdürü olarak görev yapmış İngiliz iş insanıdır.[1] 1912'de yepyeni amiral gemisi olan RMS Titanic'in batması ile en üst düzey White Star Line yetkilisi olarak ağır eleştirilere maruz kalmıştır.
İlk yılları
[değiştir | kaynağı değiştir]Ismay, 12 Aralık 1862 yılında Merseyside, Lancashire'da doğmuştur. Babası White Star Line şirketinin kurucusu Thomas Henry Ismay,[2] annesi gemi sahibi Luke Bruce'un kızı Margaret Bruce'dur.[3] Gençliğinde Elstree ve Harrow'da eğitim gördü, daha sonra Fransa'da bir yıl öğretmenlik yaptı. Dört yıl boyunca babasının ofisinde çıraklık yaptı ve ardından dünyayı gezdi. Daha sonra White Star'ın şirket temsilcisi olarak New York'a gitti ve daha sonraları genel müdür oldu.[4] Bruce, 1882'de Liverpool Ramblers AFC'nin kurucu üyelerinden birisi oldu.[5]
White Star Line başkanı olması
[değiştir | kaynağı değiştir]23 Kasım 1899'da babasının ölümünden sonra Bruce Ismay White Star Line şirketinin başına geçti.[6][7] Babası tarafından inşa ettirilen RMS Oceanic'den daha iyi gemiler yaptırmayı hedefleyerek dört okyanus gemisi inşa etmeye karar verdi, bunlar; RMS Celtic, RMS Cedric, RMS Baltic ve RMS Adriatic'dir. Gemilere Büyük Dörtlü adı verildi. Bu gemiler, hızdan çok boyut ve lüks için tasarlandı.[8]
1902'de Ismay, White Star Line'ın, büyük Amerikan ve İngiliz hattında Atlantik nakliye şirketi olan International Mercantile Marine Company (IMM) ve şirketin oluşumunu organize eden J.P. Morgan & Co.'nun satışlarını müzakere etti.[9] IMM, kendisine bağlı işletme şirketlerini kontrol eden bir holding şirketidir.[10]
RMS Titanic
[değiştir | kaynağı değiştir]
1907'de Ismay, White Star şirketi adına, RMS Lusitania ve RMS Mauretania'yı yakın zamanda üreten Cunard Line şirketine rakip çıkarak üstünlüğünü göstermek amacıyla Harland & Wolff tersanesinden Lord Pirrie ile tanıştı. Ismay'ın istediği yeni gemi türü rakiplerinin ki kadar hızlı olmayacaktı, ancak okyanusta gidişi buharlı gemiler tarihinde devasa taşıma kapasitesi ve lüksüne sahip olacaktı. İkinci isteği büyük ölçüde zengin ve orta sınıf müşterilerdi. Üç gemi planlandı ve inşa edildi. Bunlar RMS Olympic, RMS Titanic ve HMHS Britannic idi. Son derece tartışmalı bir karar vererek ilk iki Olimpik sınıf geminin inşası sırasında, Ismay, RMS Olympic'in tonajına dayanarak, Ticaret Kurulu tarafından izin verilen asgari sayı olan, öngörülen cankurtaran filikasının 48'den 16'ya düşürülmesini emretti.[11][12]
En ihtişamlı gemi olarak nitelendirilen RMS Titanic olumlu karşılanarak yaklaşık 2,340 yolcusuyla ilk seferi 12 Nisan 1912 olacak şekilde netleştirildi.[2] Ismay'da geminin ilk seferinde bulundu.[2] Yolculuk sırasında Ismay, baş mühendisi Joseph Bell ve Kaptan John Smith ile geminin varacağı planlanan süreden daha hızlı bir şekilde varmasını istediğini belirtti.[13]
Gemi 14 Nisan 1912 gecesi Grand Banks'ın 400 mil güneyinde yer alan bir buzdağı ile çarpıştıktan sonra Ismay, Titanic'in batacağı netleştiğinde gemi batmadan 20 dakikadan daha kısa bir süre önce Collapsible C adlı filikaya bindi.[14] Ismay'ın bindiği filika yaklaşık 3-4 saat sonra RMS Carpathia tarafından kurtarıldı.[15][16]
1912'de Titanik'in batmasıyla ilgili İngiliz soruşturmasını yöneten Lord Mersey, Ismay'ın sancak tarafını terk etmek için son cankurtaran sandalında kendisine bir yer bulmadan önce diğer birçok yolcuya yardım ettiği sonucuna vardı.
Ölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]Ismay'ın sağlığı, 1936'nın başlarında kötüleşen diyabet teşhisinin ardından, 1930'larda geriledi. Hastalığı, sağ bacağının diz altından kesilmesiyle sonuçlandı. Daha sonra büyük ölçüde tekerlekli sandalyeye mahkûm oldu. 14 Ekim 1937 sabahı, Londra, Mayfair'deki evindeki yatak odasında, bayılmasına, kör olmasına ve dilsiz kalmasına neden olduğu şiddetli bir felç geçirdi.[17] Üç gün sonra, 17 Ekim'de J. Bruce Ismay 74 yaşında öldü.[1]
Ismay'ın cenazesi 21 Ekim 1937'de St Paul's, Knightsbridge'de yapıldı[18] ve Londra'daki Putney Vale Mezarlığı'na gömüldü.[19] Mülk hariç 693,305 Sterlin (2019'da yaklaşık 41.520.000 Sterlin'e eşdeğer) değerinde çok önemli bir kişisel mülk bıraktı. Mart 1939'da eşi Florence, Connemara'daki mülkü oğulları George Bruce Ismay'a devretti. Ölümünden sonra, Florance, 14 Kasım 1949'da Amerikan vatandaşlığını geri kazanmak için İngiliz vatandaşlığından vazgeçti.
Julia Florence Ismay, 31 Aralık 1963'te 96 yaşında Londra, Kensington'da öldü.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Özel
- ^ a b "J. Bruce Ismay, 74, Titanic Survivor. Ex-Head of White Star Line Who Retired After Sea Tragedy Dies in London". New York Times. 19 Ekim 1937. 3 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2008.
Joseph Bruce Ismay, former chairman of the White Star Line and a survivor of the Titanic disaster in 1912, died here last night. He was 74 years old.
- ^ a b c Histoire de la White Star Line 31 Ocak 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., le Site du Titanic. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2009. (Fransızca)
- ^ Mr Joseph Bruce Ismay 2 Temmuz 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Encyclopedia Titanica. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2009.
- ^ Chirnside 2004, s. 144.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 31 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2020.
- ^ Thomas Henry Ismay, The Ismay Family. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2009.
- ^ Thomas Henry Ismay dead 1 Temmuz 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The New York Times, Encyclopedia Titanica. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2009.
- ^ Chirnside 2004, s. 11.
- ^ John J. Clark, and Margaret T. Clark, "The International Mercantile Marine Company: A Financial Analysis," American Neptune 1997 57(2): 137–154.
- ^ Griscom is no longer head of the Ship Combine 30 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The New York Times, Encyclopedia Titanica. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2009.
- ^ 3 Kasım 2008 Channel 4 belgeleri, The Unsinkable Titanic.
- ^ Les canots de sauvetage 12 Şubat 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., le Site du Titanic. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2009.
- ^ Piouffre 2009, ss. 111–112.
- ^ (Fransızca) Composition du radeau pliable C 1 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., le Site du Titanic. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2009.
- ^ Piouffre 2009, s. 207.
- ^ Piouffre 2009, s. 209.
- ^ Wilson, Andrew 2012, s. 218.
- ^ Wilson, Andrew 2012, s. 219.
- ^ Kerrigan, Michael (1998). Who Lies Where – A guide to famous graves. Londra: Fourth Estate Limited. s. 285. ISBN 978-1-85702-258-2.
- Genel
- Chirnside, Mark (2004). The Olympic-Class Ships. Stroud, England: Tempus. ISBN 978-0-7524-2868-0.
- Piouffre, Gérard (2009). Le Titanic ne répond plus (Fransızca). Larousse. ISBN 978-2-263-02799-4.
Konuyla ilgili yayınlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Gardiner, Robin (2002). History of the White Star Line. Ian Allan Publishing. ISBN 978-0-7110-2809-8.
- Oldham, Wilton J. (1961). "The Ismay Line: The White Star Line, and the Ismay family story". The Journal of Commerce. Liverpool.
- Wilson, Andrew (2012). Shadow of the Titanic: the extraordinary stories of those who survived. Atria Books. ISBN 978-1451671568.
- Wilson, Frances (2012). How to Survive the Titanic, or the Sinking of J. Bruce Ismay. Harper Perennial. ISBN 978-0062094551.
