Herralde Ödülü
Görünüm
Herralde Ödülü (İsp. Premio Herralde), bir İspanyol edebiyat ödülüdür. Her yıl Anagrama Yayınevi tarafından İspanyolca orijinal bir romanla ödüllendirilir. 1983'te verilmeye başlanan ödül, adını Anagrama'nın kurucusu Jorge Herralde'den alıyor. Nakit para ödülünün de verildiği ödül, her yıl kasım ayında açıklanmaktadır.
Kazanan romanlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Yıl | Yazar | Ülke | Eser |
---|---|---|---|
1983 | Álvaro Pombo | İspanya | El héroe de las mansardas de Mansard |
1984 | Sergio Pitol | Meksika | El desfile del amor |
1985 | Adelaida García Morales | İspanya | El silencio de las sirenas |
1986 | Javier Marías | İspanya | El hombre sentimental |
1987 | Félix de Azúa | İspanya | Diario de un hombre humillado |
1988 | Vicente Molina Foix | İspanya | La Quincena Soviética |
1989 | Miguel Sánchez-Ostiz | İspanya | La gran ilusión |
1990 | Justo Navarro | İspanya | Accidentes íntimos |
1991 | Javier García Sánchez | İspanya | La historia más triste |
1992 | Paloma Díaz-Mas | İspanya | El sueño de Venecia |
1993 | José María Riera de Leyva | İspanya | Aves de paso |
1994 eşdeğer |
Pedro Zarraluki Carlos Perellón |
İspanya İspanya |
La historia del silencio La ciudad doble |
1995 | José Ángel González Sainz | İspanya | Un mundo exasperado |
1996 | Antonio Soler | İspanya | Las bailarinas muertas |
1997 | Jaime Bayly | Peru | La noche es virgen |
1998 | Roberto Bolaño | Şili | Los detectives salvajes |
1999 | Marcos Giralt Torrente | İspanya | París |
2000 | Luis Magrinyà | İspanya | Los dos Luises |
2001 | Alejandro Gándara | İspanya | Últimas noticias de nuestro mundo |
2002 | Enrique Vila-Matas | İspanya | El mal de Montano |
2003 | Alan Pauls | Arjantin | El pasado |
2004 | Juan Villoro | Meksika | El testigo |
2005 | Alonso Cueto | Peru | La hora azul |
2006 | Alberto Barrera Tyszka | Venezuela | La enfermedad |
2007 | Martín Kohan | Arjantin | Ciencias morales |
2008 | Daniel Sada | Meksika | Casi nunca |
2009 | Manuel Gutiérrez Aragón | İspanya | La vida antes de marzo |
2010 | Antonio Ungar | Kolombiya | Tres ataúdes blancos |
2011 | Martín Caparrós | Arjantin | Los Living |
2012 | Juan Francisco Ferré | İspanya | Karnaval[1] |
2013 | Álvaro Enrigue | Meksika | Muerte súbita[2] |
2014 | Guadalupe Nettel | Meksika | Después del invierno[3] |
2015 | Marta Sanz | İspanya | Farándula[4] |
2016 | Juan Pablo Villalobos | Meksika | No voy a pedirle a nadie que me crea |
2017 | Andrés Barba | İspanya | República luminosa[5] |
2018 | Cristina Morales | İspanya | Lectura fácil |
2019 | Mariana Enríquez | Arjantin | Nuestra parte de noche |
Finalistler
[değiştir | kaynağı değiştir]Yıl | Yazar | Ülke | Eser |
---|---|---|---|
1983 | Paloma Díaz-Mas Álvaro Pombo Enrique Vila-Matas |
İspanya İspanya İspanya |
El rapto del Santo Grial El hijo adoptivo Impostura |
1984 | Miguel Enesco Rafael Sender Javier Tomeo |
Peru İspanya İspanya |
Me llamaré Tadeusz Freyre Tendrás oro y oro Amado monstruo |
1985 | Luisa Futoransky Jorge Ordaz |
Arjantin İspanya |
De Pe a Pa Prima donna |
1986 | Roberto Fernández Sastre Mayra Montero Evelio Rosero |
Uruguay Küba Kolombiya |
La manipulación La trenza de la hermosa luna Juliana los mira |
1987 | Roberto Fernández Sastre | Uruguay | El turismo infame |
1988 | Rafael Chirbes | İspanya | Mimoun |
1989 | Felipe Hernández Vélez | İspanya | Naturaleza |
1990 | Luisa Castro | İspanya | El somier |
1991 | Diego Carrasco | İspanya | El tesoro japonés |
1992 | Olga Guirao | İspanya | Mi querido Sebastián |
1993 | Álvaro del Amo | İspanya | El horror |
1994 | Ismael Grasa Teresa Ruiz Rosas |
İspanya Peru |
De Madrid al cielo El copista |
1995 | Eloy Tizón | İspanya | Seda salvaje |
1996 | Pedro Ugarte | İspanya | Los cuerpos de las nadadoras |
1997 | Berta Serra Manzanares | İspanya | El otro lado del mundo |
1998 | Alberto Olmos | İspanya | A bordo del naufragio |
1999 | Andrés Neuman | Arjantin İspanya |
Bariloche |
2000 | Pablo d'Ors | İspanya | Las ideas puras |
2001 | Andrés Barba | İspanya | La hermana de Katia |
2002 | Margo Glantz | Meksika | El rastro |
2003 | Andrés Neuman | Arjantin İspanya |
Una vez Argentina |
2004 | Eduardo Berti | Arjantin | Todos los Funes |
2005 | Manuel Pérez Subirana | İspanya | Egipto |
2006 | Teresa Dovalpage | Küba | Muerte de un murciano en La Habana |
2007 | Antonio Ortuño | Meksika | Recursos humanos |
2008 | Iván Thays Carlos Busqued (yarı finalist) Tryno Maldonado (yarı finalist) José Morella (yarı finalist) |
Peru Arjantin Meksika İspanya |
Un lugar llamado Oreja de Perro Bajo este sol tremendo Temporada de caza para el león negro Asuntos propios |
2009 | Juan Francisco Ferré | İspanya | Providence[6] |
2012 | Sara Mesa | İspanya | Cuatro por cuatro |
2014 | Manuel Moyano | İspanya | El imperio de Yegorov |
2015 | Miguel Ángel Hernández | İspanya | El instante de peligro[4] |
2016 | Federico Jeanmaire | Arjantin | Amores enanos |
2017 | Diego Vecchio | Arjantin | La extinción de las especies |
2018 | Alejandra Costamagna | Şili | El sistema del tacto |
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "El Pais announcement". 8 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2021.
- ^ "Europa Press announcement". 18 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2021.
- ^ "El Pais announcement". 15 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2021.
- ^ a b Geli, Carles: «Marta Sanz gana el premio Herralde con Farándula 5 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.», El País, 2 Kasım 2015.
- ^ "Andrés Barba gana el XXXV Premio Herralde de Novela. Finalista, Diego Vecchio". 8 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2021.
- ^ "Gutiérrez Aragón gana el Herralde con su primera novela". 12 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2021.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Anagrama Yayınevi 15 Şubat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Ödülü[ölü/kırık bağlantı]