Harar Emirliği
Harar Emirliği, 1647'de Harari halkının ve Karanle'nin İmam Umardin Adan'ı hükümdar olarak kabul etmeyi reddetmeleri ve Ali bin Davud yönetimi altında kendi devletlerini kurmak için Aussa İmamlığı'ndan ayrılmaları üzerine kurulmuş bir Müslüman krallıktı.
Harar şehri tek başkentiydi. II. Menelik yönetimindeki Şeva güçleri tarafından işgal edilmeden önce, Harar Emirliği Awash ve Shebelle nehirleri arasındaki bölgeyi kapsamaktaydı, Ogaden ise haraç veren bir devletti. Ancak başlangıçta Harar Emirliği bugünkü Somali, Karanle ve Arsi Eyaleti dahil doğu Etiyopya'nın güneyinden oluşuyordu. Karanle bölgesindeki çok sayıda Oromo ve Somali kabilesi, Harari eyaletindeki toprakları kademeli olarak ilhak etmelerine rağmen 18. yüzyıl gibi geç bir tarihte bu emirliğe vergi ödedi.[1][2] Harar ayrıca Şeva'daki ticarete de hakim oldu.
Harar Emirliği'nin gücü, muhtemelen kaynak eksikliği ve kıtlık nedeniyle 19. yüzyılda azalmaya başladı.[3] Bölgedeki tüm Müslüman devletler gibi, Harar Emirliği de Osmanlı İmparatorluğu'nun koruması altındaydı. Mısır Hidivligi, emirliği 1875'te ilhak etti. Britanya İmparatorluğu, Mısır Hidivliğini yendi ve 1882'de Harar dahil olmak üzere topraklarını işgal etti. Ancak İngilizler Harar'ı boşaltmayı ve şehri Sudan'daki Mehdi güçlerine karşı yardım karşılığında Etiyopya İmparatorluğu'nun etki alanına bırakmayı kabul etti. Anlaşmalarının şartlarına (Hewett Antlaşması) göre, İngilizler 1884'te Harar'dan çekildi ve şehri birkaç yüz tüfek, biraz top ve bir avuç İngiliz eğitimli subayla eski Harar emirinin oğluna bıraktı. Emirlik, 1887 yılında Çelenko Muharebesi'ndeki yenilginin ardından, sonunda Şeva'lı Negus Sahle Meryem'in (geleceğin İmparatoru II. Menelik) orduları tarafından yıkıldı ve ilhak edildi.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Raymond, André (2008). The City in the Islamic World. BRILL. s. 627. ISBN 978-9004162402.
- ^ Selassie, Bereket (1980). Conflict and Intervention in the Horn of Africa. Monthly Review Press. s. 100. ISBN 978-0-85345-534-9.
- ^ History of Harar (PDF). s. 83. 3 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 7 Aralık 2024.