İçeriğe atla

HTC One serisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
HTC One marka akıllı telefon.

HTC One serisi HTC tarafından tasarlanmış ve üretilen bir dizi Android ve Windows Phone sistemli akıllı telefondur. One serisindeki tüm ürünler dokunmatik ekranlı ve kayrak tabanlı olacak şekilde tasarlandı. HTC Sense grafik kullanıcı arayüzü ile başlangıçta Android mobil işletim sistemini (Android Ice Cream Sandwich veya sonraki Android sürümleri) çalıştırdı. Bunun tek istisnası, çeşitli Android sürümlerine ek olarak Windows Phone sürümünde gelen HTC One (M8) 'dir. 2010-2013 yılları arasında, HTC Sensation XE'den HTC One Mini'ye kadar olan tüm HTC ürünleri, bir Beats Audio ekolayzer ile donatılmıştır.[1] Daha sonra, HTC One Max ile başlayan HTC cihazları, HTC'nin Beats Electronics'deki hisselerinin geri satın alımını takiben artık Beats Audio ile birlikte gönderilmiyor.

İlk önce, HTC, Samsung ve Apple tarafından pazarlamaya çıkmıştı, çünkü HTC, ürünlerini tanıtmak için taşıyıcılara büyük oranda güveniyordu. Ayrıca, HTC birçok operatöre özel cihazlar üretirken, Samsung ve Apple, kaynaklarını Samsung Galaxy S III ve iPhone 4S gibi amiral gemisinde toplarken büyük isabet elde ettiler.[2] Son olarak, HTC el cihazları Samsung'un plastik cihazlarından daha kaliteli görünürken, Samsung, üreticiye özgü yazılımlarla diğer Android üreticilerinden başarıyla ayırt edebildi ve HTC bunu yapamadı.

2012'de piyasaya sürülen "One" cihazları, benzer fiyat segmentlerinde genellikle farklı taşıyıcılar tarafından satılan cihazlarla aşağıdakileri içermektedir:

  • HTC One V, düşük bir akıllı telefon
  • HTC One S, orta sınıf bir akıllı telefon
  • HTC J Japon varyantı, HTC One S ile aynı özellikte ama daha büyük bir pille çalışıyor ve WiMAX üzerinde çalışıyor
  • HTC One X, ileri teknoloji bir akıllı telefon
  • HTC One X'in aynı adı taşıyan bir LTE varyantı, Kuzey Amerika'da, dört çekirdekli Nvidia Tegra yerine 1.5 GHz çift çekirdekli Qualcomm Snapdragon S4 MSM8960 işlemciyle satılıyor.
  • HTC One X+ daha hızlı bir saatli Tegra 3 işlemcisi, daha büyük batarya ve HTC One X'den daha fazla hafızaya sahip One X'in yenilenmesi
  • HTC Evo 4G LTE, LTE One X'e benzer bir Kuzey Amerika varyantı ancak Sprint Nextel'e özel bir MicroSD yuvası ve kickstand da dahil olmak üzere ek özelliklere sahip

Ekim 2013'ten itibaren üç cihaz duyurulmuştu: Şubat 2013'te HTC One (M7), Temmuz 2013'te One Mini ve Ekim 2013'te One Max. Geçen yılki aksiliklerin ardından HTC One, tasarımından övgüyle karşılandı.

  • HTC One (M8), HTC One'ın halefi. Bu cihazın iki versiyonu var: biri Android KitKat (Android 4.4.2), başka biri Windows Phone 8.1 çalıştırıyor.
  • HTC One Mini, HTC One Mini'nin ardılı
  • HTC One (E8), benzer özelliklere sahip One (M8) 'in daha düşük maliyetli bir varyantı, ancak bir polikarbonat gövde ve tek bir 13 megapiksel kamera vardır.
  • HTC Butterfly 2, bir polikarbonat gövdeye konan benzer özelliklere sahip One (M8) modelinin bir varyantı. Suya dayanıklıdır ve çift arka kamera (13 megapiksel ana kamera ve 2 megapixel ikinci kamera) vardır.
  • HTC One M9, HTC One (M8) 'in ardılı. Bu cihazın Android Lollipop (Android 5.0) sistem'i çalıştıran tek bir sürümü var.
  • HTC One M9+, HTC One M9'un yükseltilmiş bir versiyonu
  • HTC Bir ME
  • HTC One E9
  • HTC One E9+
  • HTC One M8s, HTC One M8'e benzer orta sınıf bir akıllı telefon
  • HTC One M9s, zayıf bir işlemci, daha az dahili bellek, daha az RAM ve daha zayıf bir arka kamera ile HTC One M9'un bir varyantı.
  • HTC One A9, 20 Ekim'de piyasaya sürüldü. Ths A9, Android Marshmallow (Android 6.0) ile başlatılan ilk Nexus olmayan cihazdır.

HTC One serisinin son amiral gemisi telefonu 2015 yılında duyurulmuş ve piyasaya sürülen HTC One M9'dur. Ardılı ise HTC 10 modelidir ve "One" markasını kullanmadı. Onun ardılı olan HTC U11, "One" markasını da kullanmadı.

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 5 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2017. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 20 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2017. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2017.