Gürcistan Millî El Yazmaları Merkezi
| Gürcistan Millî El Yazmaları Merkezi | |
|---|---|
 | |
| Açılış | 30 Haziran 1958 |
| Konum | 1/3 Merab Aleksidze Sokağı, Tiflis, Gürcistan |
| Koordinatlar | 41°43′03″K 44°47′00″D / 41.71750°K 44.78333°D |
| Tür | Arşiv, sanat müzesi |
| Yönetici | Zaza Abashidze |
| Resmî site | manuscript.ge |
Gürcistan Ulusal El Yazmaları Merkezi (Gürcüce: საქართველოს ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი; eskiden El Yazmaları Enstitüsü); Gürcistan'ın Tiflis şehrinde bulunan ve eski el yazmalarının, tarihi belgelerin ve tanınmış şahsiyetlerin özel arşivlerinin yer aldığı bir merkezdir. Merkez, 30 Haziran 1958'de Gürcistan Ulusal Müzesi El Yazmaları Bölümü'ndeki koleksiyon temelinde kuruldu. Enstitünün kurucusu ve ilk yöneticisi, Gürcistan Bilimler Akademisi'nin Sorumlu Üyesi Profesör Ilia Abuladze idi. Ulusal El Yazmaları Merkezi koleksiyonu, el yazmaları, tarihi belgeler, erken basılmış kitaplar, nadir yayınlar ve hatıralardan oluşmaktadır. Merkez, bilimsel araştırmalar, sergiler ve restorasyon ile ilgili çeşitli projeler yürütmektedir. Merkezde ve Merkez ile birlikte çalışan uzmanlar, Merkezde bulunan materyalin tanımlanması, sistematikleştirilmesi, incelenmesi ve yayınlanması ile bu materyalle ilgili veri tabanlarının üretilmesiyle ilgilenirler. Merkez ayrıca zengin bir akademik kütüphaneye sahiptir ve Korneli Kekelidze, Ivane Javakhishvili, Ilia Abuladze, Niko Berdzenishvili, Elene Metreveli ve Shalva Amiranashvili anısına ayrılmış odalara sahiptir.
Tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]Ulusal El Yazmaları Merkezi, 1958 yılında "Gürcistan Bilimler Akademisi El Yazmaları Enstitüsü" adı altında kuruldu. Gürcistan Ulusal Müzesindeki El Yazmaları Bölümü koleksiyonuna dayanarak ve Enstitünün ilk yöneticisi olan Ilia Abuladze'nin girişimiyle oluşturulmuştur. 1962 yılında, Gürcü filolog ve edebiyat tarihçisi Korneli Kekelidze'yi onurlandırmak için Enstitünün adı "Kekelidze" ile tamamlandı. 1968'den 1989'a kadar Enstitünün yöneticisi, Gürcistan Bilimler Akademisi Akademisyeni Elene Metreveli idi. 1989'dan 2006'ya kadar olan dönemde Enstitünün müdürü, Gürcistan Bilimler Akademisi'nin Sorumlu Üyesi Zaza Aleksidze idi.
2006 yılında, "Gürcistan Bilimler Akademisi Korneli Kekelidze El Yazmaları Enstitüsü" kaldırılmış ve kamu hukuku altında bir tüzel kişilik olan "Korneli Kekelidze El Yazmaları Enstitüsü" kurulmuştur.[1] 23 Mayıs 2007 tarihinde Enstitü personelinin girişimiyle adı "Ulusal El Yazmaları Merkezi" olarak değiştirildi. Bu girişim, Eğitim ve Bilim Bakanlığı tarafından desteklendi ve hükûmet tarafından onaylandı.[2]
Yapısı
[değiştir | kaynağı değiştir]Merkezin organizasyonel ve idari faaliyetleri müdür tarafından yönetilirken, bilimsel ve geliştirme faaliyetleri Bilim Kurulu tarafından yönetilir ve uygulanır. Ek olarak, Merkez diğer yapısal birimleri de içerir: departmanlar ve laboratuvarlar. Şu anda sekiz bölüm (Kodoloji, Kaynak Çalışmaları ve Diplomasi, Arşiv Çalışmaları, Fon Yönetimi, Sergiler, Eğitim, Kütüphane, Sanat Tarihi) ve iki laboratuvar (Restorasyon ve Koruma, Dijitalleşme) bulunmaktadır.
Yönetici
[değiştir | kaynağı değiştir]Ulusal El Yazmaları Merkezi Direktörü, Merkezin organizasyonel ve idari faaliyetlerini yönetir. Üçüncü şahıslarla ilişkilerde yönetici Merkezin resmi temsilcisidir ve Merkezin faaliyetlerinin meşru, makul ve etkili olmasını sağlamaktan sorumludur.[3]
Ulusal El Yazmaları Merkezi Tüzüğüne göre, Bilim Konseyi dört yıllık bir süre için bir yönetici seçer. Bu görev için zorunlu şartlar, daha yüksek bir derece ve beş yıldan az olmayan iş deneyimidir.[4]
Merkezin müdürünün yerinde bulunmaması durumunda Müdür Vekili olarak görev yapan bir yardımcısı vardır. Şu anda Merkezin yöneticisi Zaza Abaşidze'dir.
Bilimsel Konsey
[değiştir | kaynağı değiştir]Ulusal El Yazmaları Merkezi Bilim Kurulu, Direktörle birlikte Merkezin yürütme organıdır. Bilim Kurulu, Merkezin yönetimi ve gelişimi ile ilgili konuları oylayarak tartışır ve karar alır.
Konsey üyeleri, Ulusal El Yazmaları Merkezi'nin bilimsel üyelerinin genel kurul toplantısında beş yıllık bir süre için seçilir. Konsey üyelerinin sayısı Merkezin yapısal birimlerinin (bölümler ve laboratuvarlar) sayısına bağlıdır. Her yapısal birim, Konsey'de bir veya iki akademik meslektaş tarafından temsil edilir (yapısal birimdeki akademisyenlerin sayısı ondan fazlaysa iki).
Konsey, bizzat Konsey tarafından beş yıllığına seçilen bir başkan tarafından yönetilir. Şu anda Bilim Konseyi'nin başkanı Şalva Gloveli'dir.[5][6][7]
Yapısal birimler
[değiştir | kaynağı değiştir]Kodikoloji Bölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]Kodikoloji Bölümü, iki ana yönde çalışmalarını gerçekleştirir:
- Eski Gürcü edebiyatının orijinali ve çevrilmiş baskısı, filojik-tektolojik ve tarihsel çalışmalar ve çeşitli sözlük ve dizinler ile desteklenmiştir;
- Gürcistan ve yabancı ülkelerin depolarında korunan Gürcüce el yazması kitapların ve diğer dillerdeki el yazmalarının açıklaması - Kudüs, Sina Dağı, Athos Dağı, Paris, Saint-Petersburg, vb.[8]
Kaynak Çalışmaları ve Diplomasi Bölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]Merkezin kuruluşunun başlangıcında Kaynak Çalışmaları ve Diplomasi Bölümü kurulmuştur. Malzemenin özellikleri, bölümün bilimsel araştırma faaliyeti profilini tanımladı. Bölüm faaliyetleri esas olarak aşağıdakileri kapsar:
- Malzemenin tam açıklaması ve listesi, arama motoru optimizasyonu - farklı türden katalogların hazırlanması.
- Kaynak çalışmalarının Gürcistan tarihindeki temelinin genişletilmesi - tarihi kaynakların yayınlanması.
Bölümün bilimsel araştırma faaliyetinde, Gürcü tarihinin doğu kaynaklarının - Ermenice, Arapça, Farsça, Türkçe kaynakların tasviri - araştırma ve yayınına büyük önem verildi.[9]
Arşiv Çalışmaları Bölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]Bu Bölüm, 2007 yılında Ulusal El Yazmaları Merkezi'nde korunan yazar ve halk figürlerinin özel arşivleri temelinde kurulmuştur. Departman aşağıdaki yönlerde çalışır:
- Özel arşivlerin işlenmesi, açıklamaların hazırlanması ve basım için basım;
- Arşivlerin yeniden işlenmesi;
- Mevcut fotoğraf koleksiyonları ile jenerik elektronik katalog oluşturulması;
- Arşiv belgelerinin bilimsel yayınları;
- Yeni arşivlerin cazibe merkezi.[10]
Fon Yönetimi Bölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]
Bölüm Fon Yönetimi, el yazması kitapların ve tarihi belgelerin fonlarının yanı sıra özel arşivleri de yönetir. Daire Başkanlığı bünyesinde oluşturulan diğer fonlar da kendi yetkisi dahilindedir. Kütüphane kitapları, hatıra dolapları ve makalelerin fonları ile haritacılık fonları Kütüphane Departmanı tarafından yönetilir ve kontrol edilir, ancak oluşturma, entegrasyon veya bölme konularında Fon Yönetimi Departmanı ile mutabık kalınmıştır.[11]
Sergi Bölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]Sergi Bölümü'nün amacı, çeşitli sergi projeleri ile Merkezde korunan kültürel mirasa kitlesel olarak hitap etmektir. Sergi Bölümü, Gürcistan içinde ve dışında kalıcı ve gezici sergiler düzenler. Sergi Bölümü, Ulusal El Yazmaları Merkezi'nin sergileme sisteminin geliştirilmesini ve uluslararası sergi standartlarına uygunluğunu desteklemektedir.[12]
Eğitim Bölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]Eğitim Daire Başkanlığı, eğitim ve sergileme projeleri, çeşitli programlar ve hizmetler ile Merkezde korunan kültürel ve entelektüel mirasın toplum yaşamına entegrasyonunu gerçekleştirmektedir. Bu miras Departmanı ile etkileşim ve doğrudan temas, toplum üyelerinin ve gruplarının kendini gerçekleştirmesini ve gelişimini destekler.[13]
Kütüphane Bölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]
Ulusal El Yazmaları Merkezi Kütüphanesi'nin ana depolarında saklanan beşeri bilimler alanında 10935 Gürcüce, 11654 Rusça ve 6496 başka yabancı dilde kitap bulunmaktadır. Kütüphane ayrıca 3096 Gürcüce, 7285 Rus ve yaklaşık 4000 diğer yabancı dergiye ev sahipliği yapmaktadır.
Kütüphane kitap ve dergilerinin büyük bölümü, kütüphanenin okuma salonundaki depolarda, ansiklopedilerde, sözlüklerde ve referans literatürlerinde saklanmaktadır.
Kütüphane, ana depo kataloglarına ek olarak, Ulusal El Yazmaları Merkezi'nin 6 anma salonunda tutulan kitap ve dergilerin kataloglarını listeleyen entegre bir kataloğa sahiptir.[14]
Sanat Tarihi Bölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]Sanat Tarihi Bölümü, Gürcü kitaplarının sanatını inceler, el yazmalarında yer alan minyatür külliyatının yayınlanmak üzere oluşturulması ve hazırlanması üzerine çalışır. Yazıların aydınlatılması, farklı senaryolara, döneme veya konuya özgü sanatsal tarzları tanımlamak için kronolojik ve tematik yönler dikkate alınarak incelenir. Taklitçiler, sanatçılar ve ciltçilerle ilgili konulara özel önem verilmektedir.[15]
Koruma ve Restorasyon Laboratuvarı
[değiştir | kaynağı değiştir]
Koruma ve Restorasyon Laboratuvarı, 2006 yılında Ulusal El Yazmaları Merkezi'nde kurulmuştur. Bu Laboratuvar, eski Hijyen ve Restorasyon Departmanının yerini aldı. Konservasyon ve Restorasyon Laboratuvarı'nda çalışmalar çeşitli yönlerde yapılmaktadır:
- Parşömen ve kağıt üzerindeki el yazmalarının, eski basılmış kitapların, tarihi belgelerin, arşiv materyallerinin yanı sıra Merkez Kütüphanesi kitaplarının ve özel koleksiyonlarda korunan diğer materyallerin korunması ve restorasyonu;
- Eski ve hasarlı sayfaların korunması;
- Taşlaşmış ve sıkışmış sayfaların ayrılması;
- Deforme olmuş yaprakların düzeltilmesi ve restorasyonu;
- Eksik kısımların / pasajların doldurulması;
- Gevşek el yazmalarının ciltlenmesi, orijinal damgalı deri kitap kapaklarının restorasyonu ve konservasyonu;
- Korunan veya yeni elde edilen malzemelerin dezenfeksiyonu ve temizliği.[16]
Dijitalleşme Laboratuvarı
[değiştir | kaynağı değiştir]
Ulusal El Yazmaları Merkezi'nin merkezinde, Merkezde tutulan materyallerin tarandığı, sıralandığı ve dijital formatta kodlandığı Dijitalleştirme Laboratuvarı faaliyet göstermektedir. El yazmalarının, belgelerin, minyatürlerin ve fotoğraf materyallerinin dijitalleşmesi Merkez, bilimsel çevrelerde sabitlenmesini ve sunumunu desteklemektedir. Dijitalleşme aynı zamanda mevcut materyalin korunması için de iyi bir araçtır - gelecekte zamanla kaybolabilecek materyaller dijital kopya temelinde geri yüklenebilir.[17]
Koleksiyon
[değiştir | kaynağı değiştir]
Ulusal El Yazmaları Merkezi koleksiyonu, el yazısı kitapları, tarihi belgeleri ve arşiv fonlarını içermektedir. El yazmaları ve tarihi belgelerin derlenmesi dile göre gruplara (alt fonlar) ayrılmakta, arşiv fonunda Gürcü ve yabancı tanınmış şahısların özel arşivleri ve ayrıca çeşitli kuruluşların arşivleri bulundurmaktadır.
El yazmaları
[değiştir | kaynağı değiştir]El yazmaları koleksiyonu Gürcü, Doğu, Yunan, Rusça ve diğer dillerdeki el yazmalarından oluşan gruplara ayrılmıştır. Bu gruplardan en büyüğü Gürcü el yazmaları koleksiyonudur. 5. yüzyıldan 19. yüzyıla tarihlenen binlerce el yazmasından oluşmaktadır. Bunların arasında palimpsestler de bulunmaktadır.
Gürcü el yazmaları koleksiyonu dört alt koleksiyona ayrılmıştır - A,[18] H,[19] Q[20] ve S.[21] Bu koleksiyon hem kilise eserlerini hem de seküler edebi eserleri içermektedir. Korunan yazılar - "Aziz Şuşanik Şehitliği", "Evstati Mtskheteli Şehitliği", "Ab Tbileli Şehitliği" Orta Çağ Gürcü kilise literatürünün temel taşlarını oluşturur. Bu koleksiyonun dışında Eqvtime Mtatsmindeli, Giorgi Mtatsmindeli, Eprem Mtsire, Arsen Ikaltoeli ve diğer önemli Gürcü şahsiyetler tarafından Gürcüce'ye çevrilen Bizans kilise edebiyatının önemli eserleri bulunmaktadır. Laik literatürde, "Vepkhistkaosani"nin ("Kaplan Postlu Şövalye") el yazısıyla yazılmış dikkate değer kopyaları ve ayrıca astrolojik, coğrafi, tıbbi, matematik veya askeri yazılar içeren diğer el yazmaları bulunmaktadır.[22]
Oryantal koleksiyon çoğunlukla Arapça, Farsça ve Türkçe el yazmalarından oluşmaktadır. Koleksiyonda ayrıca 300 civarında Ermeni, Suriyeli, İbranice ve tek bir Kıpti el yazması bulunmaktadır.[23]
Yunan el yazmaları koleksiyonu, Eski ve Modern Yunanca'da, 9. yüzyıldan 18. yüzyıla tarihlenen 51 el yazması nüshasını içermektedir. Yazılar hem kağıt hem de parşömen üzerine yazılır. İçeriğe göre bunlar çoğunlukla kilise yazıları, aralarında ilahiyat yazıları, Mezmurlar, İlahiler ve diğer tıbbi yazılardır.[24]
Rusça el yazmaları koleksiyonu 500'den fazla el yazmasından oluşmaktadır. Çoğu 16. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar olan geç döneme aittir. Gürcü krallarının, soylularının ve aile üyelerinin yazışmalarının, Lev Tolstoy ve Pyotr Çaykovski'nin imzalarının, kilise yazılarının vb. Rusça tercümeleri burada tutulmaktadır.[25]
Bu koleksiyonların yanı sıra, 15.yüzyıldan 20. yüzyıla kadar çeşitli Avrupa dillerinde (Almanca, İtalyanca, Lehçe, Fransızca el yazmaları) kopyalanan el yazmaları içeren yabancı el yazmaları da vardır.[26]
-
Gürcü el yazmaları koleksiyonundan 5-6. Yüzyılların Gürcü palimpsesti -
Gelati Gospels, Gürcü El Yazmaları Fonu -
Farsça El Yazması, Doğu El Yazmalarının Fonu -
Türk El Yazması Doğu El Yazmaları Fonu
.jpg)
Tarihsel belgeler
[değiştir | kaynağı değiştir]Ulusal El Yazmaları Merkezi'nin tarihi belgelerinin koleksiyonu, Gürcüce, Ermenice, Arapça, Osmanlı ve Farsça belgelerden oluşmaktadır. Bu belgelerin toplam sayısı 30.000'i geçmektedir ve 10.-19. yüzyıllara tarihlenmektedir. Gürcüce el yazısıyla yazılmış belgelerin koleksiyonu hem seküler hem de kilise belgelerini içerir.[27]
Arapça belgeler Dağıstan kökenlidir ve yerel Kafkas milletlerinin 18.-19. yüzyıllardaki yaşamını temsil eder. Belgelerden biri İmam Şamil'in hareketini anlatmaktadır. Koleksiyon, Gürcistan ve Dağıstan ilişkileri hakkında başka belgeler de içermektedir.[28]
Koleksiyon ayrıca 18.-19. yüzyıllara tarihlenen yaklaşık 200 Ermeni belgesini de içermektedir. Bunlar çeşitli kayıtlar, satın alma ve borç defterleri, Ermeni dini şahsiyetlerin resmi yazışmalarıdır.[29]
Ulusal El Yazmaları merkezinde tutulan Oryantal el yazmaları koleksiyonunun dikkat çekici kısmı, aralarında Şahların fermanları (emirler), kayıtlar, mektuplar, satın alma belgeleri vb. olmak üzere Farsça ve Türkçe (Osmanlı) belgelerdir. Bu belgeler Gürcistan'ın ve Kafkasya'daki diğer ülkelerin siyasi, sosyal ve ekonomik yaşamını göstermekte; Kafkasya bölgesinde Rusya ve İran'ın çatışmasını temsil etmektedir. Bu belgeler aynı zamanda süslemeleri için de önemlidir - Farsça el yazısıyla yazılmış belgeler, Farsça parlatılmış el yazmalarının en iyi geleneklerine göre dekore edilmiştir.[27]
Özel arşiv fonları
[değiştir | kaynağı değiştir]Ulusal El Yazmaları Merkezi'nin arşiv fonları, Gürcü ve yabancı bilim adamlarının, yazarların, şairlerin, ressamların, siyasi, kamu ve askeri figürlerin, göçmenlerin ve kilise kişiliklerinin arşivlerinin yanı sıra Gürcü tarihi-Etnografya Derneği ve Sinod şansölyesi arşivlerini bir araya getiriyor. Toplam 179 özel arşiv Ulusal El Yazmaları Merkezi'nin depolarında tutulmaktadır. Bunlardan 111 fon işlenmiş ve kalan 68'i işlenmektedir.[30]
Arşiv fonlarında korunan materyallerden, MÖ 2. yüzyıl - MS 15. yüzyıla tarihlenen 150 papirüs içeren Gürcü papirolog Grigol Tsereteli'ye ait papirüs koleksiyonundan özel olarak bahsedilmelidir.
Diğer arşiv fonlarında korunan materyaller daha az ilgi çekicidir: Gürcüce ve 19.-20. yüzyılların yabancı halk figürlerinin yaşamı ve faaliyetleriyle bağlantılı orijinal yabancı dil belgeleri Gürcüce, Latince, Fransızca, İngilizce, İtalyanca, Rusça Azeri, Ermenice ve diğer yabancı diller; en zengin epistolar miras; sayısız folklor kayıtları; siyaset, ekonomi, kilise yaşamı, gazetecilik, tiyatro, müzik vb. alanlarda Güney Kafkasya'nın yeni ve en yakın tarihini yansıtan eşsiz fotoğraflar, paha biçilmez malzemeler.[31]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "History, official web-page of the National Centre of Manuscripts". 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2013.
- ^ "New name – The National Centre of Manuscripts, official web-page of the National Centre of Manuscripts". 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2013.
- ^ "The Charter of the National Centre of Manuscripts, article 9" (PDF). 9 Ocak 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ "The Charter of the National Centre of Manuscripts, article 10" (PDF). 9 Ocak 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ "Scientific Council, official web-page of the National Centre of Manuscripts". 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2020.
- ^ "Rights and Responsibilities of the Scientific Council, official web-page of the National Centre of Manuscripts". 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ "The Charter of the National Centre of Manuscripts, articles 4-6" (PDF). 9 Ocak 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ "Department of Codicology, official web-page of the National Centre of Manuscripts". 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ "Department of Diplomatics and Source Studies, National Centre of Manuscripts". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ Department of Archival Studies, Georgian National Centre of Manuscripts[ölü/kırık bağlantı]
- ^ Department of Fund Managing, Georgian National Centre of Manuscripts[ölü/kırık bağlantı]
- ^ "Exhibition Department, official web-page of the National Centre of Manuscripts". 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ "Education Department, official web-page of the National Centre of Manuscripts". 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2020.
- ^ "Library Department, official web-page of the National Centre of Manuscripts". 30 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ "Department of the History of Art, official web-page of the National Centre of Manuscripts". 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ "Restoration and Conservation Laboratory, National Centre of Manuscripts". 28 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ "Laboratory of Digitalization, official web-page of the National Centre of Manuscripts". 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ "A Fund of the Georgian manuscripts, official web-page of the National Centre of Manuscripts". 2 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ "official web-page of the National Centre of Manuscripts". 2 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ "official web-page of the National Centre of Manuscripts". 2 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ "official web-page of the National Centre of Manuscripts". 2 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2013.
- ^ "The Fund of Georgian Manuscripts". 2 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ "The Fund of Oriental MSS". 24 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2013.
- ^ "The Funds of Greek MSS (Gr)". 2 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ "The Fund of Russian MSS (Ros)". 2 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2013.
- ^ "Mixed Fund of Various Language MSS (Varia)". 2 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ a b "Historical Documents". 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ "Collection of Arabic Documents (Arld)". 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2013.
- ^ "Collection of the Armenian Documents, official web-page of the National Centre of Manuscripts". 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
- ^ "General list of the private archives preserved at the National Centre of Manuscripts, official web-page of the National Centre of Manuscripts". 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2013.
- ^ "Private Archival Funds of Public Figures". 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2018.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Resmi site 24 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
