Fu Zuoyi
| Fu Zuoyi 傅作义 | |
|---|---|
 General Fu Zuoyi | |
| Doğum | 27 Haziran 1895 Linyi İlçesi, Shanxi, Çing İmparatorluğu |
| Ölüm | 19 Nisan 1974 (78 yaşında) Pekin, Çin Halk Cumhuriyeti |
| Bağlılığı |  Çin Cumhuriyeti Çin |
| Hizmet yılları | 1911–1949 |
| Rütbesi |  General |
| Birimi |  Ulusal Devrimci Ordu |
| Komutası | 59. Kolordu, 12. Savaş Bölgesi, Kuzey Çin Pasifleştirme Komutanlığı |
| Çatışma/savaşları | |
Fu Zuoyi (basitleştirilmiş Çince: 傅作义; geleneksel Çince: 傅作義; pinyin: Fù Zuòyì; Wade–Giles: Fu Tso-i) (27 Haziran 1895 - 19 Nisan 1974) bir Çinli askeri liderdi. Askeri kariyerine Yan Xishan'ın hizmetinde başladı ve Japonlardan Suiyuan'ı savunması nedeniyle geniş çapta övgü aldı. Çin İç Savaşı'nın son aşamalarında Fu, Beiping (Pekin) etrafındaki büyük ve stratejik garnizonu Komünist güçlere teslim etti. Daha sonra Çin Halk Cumhuriyeti hükûmetinde Hidrolik Bakanlığı Bakanı olarak görev yaptı.
Biyografi
[değiştir | kaynağı değiştir]Erken askeri kariyer
[değiştir | kaynağı değiştir]Fu kariyerine Yan Xishan'ın Shanxi ordusunda bir subay olarak başladı. Yan'ın Kuomintang'a bağlılığını ilan etmesinden sonra 1927-1928 Kuzey Seferi sırasında üstün bir şekilde görev yaptı. Fu, Yan'ın kendisi başkan olarak merkezi bir hükûmet kurmaya çalıştığı 1929-1930 Merkez Ova Savaşı'nda Yan için savaştı. Yan'ın güçleri Çan Kay Şek'in güçleri tarafından kolayca bozguna uğratıldı ve Yan kısa bir süre sürgünde yaşamak zorunda kaldı.
Suiyuan Savunması
[değiştir | kaynağı değiştir]Yan 1931'de Shanxi'ye döndükten sonra Fu, Yan Xishan'ın İç Moğolistan'daki Suiyuan eyaletini "sömürgeleştirme" ve kontrol altına alma çabalarına öncülük etti. Bu dönemde Suiyuan'ın çoğu işi ve yerleşimi Fu'nun yönetimi altındaki Shanxi çiftçi-askerleri tarafından yapıldı. Fu'nun çiftçi-askerlerinin faaliyetleri arasında Suiyuan'ın demir yataklarını (Çin'deki toplamın %24'ü) çıkarmak ve ilk kez 4.000 dönümden (16 km2) fazla tarım arazisini ekili hale getirmek vardı.[1] Fu, Yan'ın Suiyuan üzerindeki kontrolünün meşruiyetini artırmak için Zhang Xueliang ile yakın ilişki geliştirdi.
Mart 1936'da Chahar'ı işgal eden Mançukuo birlikleri, Fu'nun kontrolüne karşı çıkarak kuzeydoğu Suiyuan'ı işgal etti. Japon yanlısı bu birlikler, Japon yanlısı İç Moğolistan Özerk Siyasi Konseyi'nin karargahını koruduğu kuzey Suiyuan'daki Bailingmiao şehrini ele geçirdi. Üç ay sonra, Siyasi Konsey başkanı Demchugdongrub, bağımsız bir Moğolistan'ın (Mengguguo) hükümdarı olduğunu ilan etti ve Japon ekipmanı ve eğitimi yardımıyla bir ordu örgütledi. Ağustos 1936'da Demchugdongrub'un ordusu doğu Suiyuan'ı işgal etmeye çalıştı, ancak Fu Zuoyi komutasındaki Yan'ın kuvvetleri tarafından yenildi. Bu yenilginin ardından Demchugdongrub, Japon ajanları Suiyuan'ın savunmalarını dikkatlice çizerken ve fotoğraflarken başka bir işgal planladı.[2]
Kasım 1936'da Demchugdongrub ordusu Fu Zuoyi'ye teslim olması için bir ültimatom sundu. Fu, Demchugdongrub'un sadece "belirli mahallelerin" kuklası olduğunu ve Demchugdongrub'un merkezi hükûmetin otoritesine boyun eğmesini talep ettiğinde, Demchugdongrub'un orduları başka, daha iddialı bir saldırı başlattı. Demchugdongrub'un 15.000 askeri Japon silahlarıyla donatılmıştı, Japon uçakları tarafından destekleniyordu ve genellikle Japon subayları tarafından yönetiliyordu. (Mengguguo için savaşan Japon askerleri, Mengguguo'nun Japonya'nın bir parçası olarak tanınmaması nedeniyle, yasadışı savaşçılar olarak yakalandıktan sonra genellikle Fu tarafından idam ediliyordu).[3]
İkinci Çin-Japon Savaşı'nın öncesinde, Japon casusları Datong'daki büyük bir ikmal deposunu yok ettiler ve başka sabotaj eylemleri gerçekleştirdiler. Suiyuan'ı savunmak için Yan, Zhao Chengshou ve Yan'ın damadı Wang Jingguo da dahil olmak üzere en iyi birliklerini ve en yetenekli generallerini Fu'nun komutası altına yerleştirdi. Bunu izleyen bir aylık savaş sırasında, Mengguguo ordusu ciddi kayıplar verdi. Fu'nun kuvvetleri 24 Kasım 1936'da Bailingmiao'yu işgal etmeyi başardı ve Kwantung Ordusu tarafından bunu yapmasının Japon Ordusu tarafından bir saldırıya neden olacağı konusunda uyarılıncaya kadar Chahar'ı işgal etmeyi düşünüyordu. Demchugdongrub'un kuvvetleri defalarca Bailingmiao'yu geri almaya çalıştı, ancak bu sadece Fu'yu kuzeye asker göndermeye kışkırttı ve burada Demchugdongrub'un Suiyuan'daki son üslerini başarıyla ele geçirdi ve ordusunu neredeyse yok etti. Japonların Demchugdongrub'a yardım ettiği ortaya çıktıktan sonra Yan, Japonya'yı işgalcilere yardım etmekle suçladı. Fu'nun Suiyuan'da Japon destekli güçlere karşı kazandığı zaferler Çin gazeteleri ve dergileri, diğer savaş ağaları ve siyasi liderler ve birçok öğrenci ve Çin halkı tarafından övüldü. Fu'nun Suiyuan'daki zaferleri onun ve Yan Xishan'ın prestijini büyük ölçüde arttırdı.[4]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Kitaplar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Gillin, Donald G. Warlord: Yen Hsi-shan in Shansi Province 1911–1949. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. 1967.
