Fravitas
| Fravitas | |
|---|---|
| Konstantinopolis patriği | |
| Görevlendiriliş | 489 |
| Dönem bitişi | 490 |
| Mezhep | Kalkedon Hristiyanlığı |
Fravitas,[1] (Yunanca: Φραβίτας, Fravitas ; ö. 490),[1] Fravitas olarak da bilinir, Flavitta veya Flavianus II, Konstantinopolis patriğidir (489–490).[2]
Seçimi
[değiştir | kaynağı değiştir]Nikiforos Kallistos Ksantopulos'a göre, Konstantinopolis Patriği Akakios'un ölümü üzerine İmparator Zeno, Konstantinopolis'teki büyük kilisenin sunağına iki sayfa kâğıt koydurmuştur. Birinin üzerinde Tanrı'nın, patrik olmasını istediği kişinin ismini boş kağıda yazacak bir melek göndermesi için dua yazıyordu. 40 gün oruç ve namaz kılınması emredildi. Kilise, gizli bir hadım olan imparatorluk bakanının himayesine verildi ve imparatorluk mührü, evrakların bulunduğu tabutun üzerine yerleştirildi.[2]
Fravitas, Aziz Tekla banliyö kilisesinin sorumlusu olan bir papazdı.[3] Hırsla dolan adam, hadıma yüklü miktarda para ödedi ve boş sayfaya adını yazması karşılığında daha fazlasını vereceğine söz verdi. 40 günün sonunda tabut açıldı; Fravitas'un adı bulundu ve evrensel alkışlar arasında tahta oturdu. 4 ay içinde öldü ve güçlü hadım, vasiyetname uygulayıcılarına vadedilen altını talep etmeye başladı. Bu iğrenç hikâyeyi imparatora anlattılar. Sahteci bütün işlerinden atıldı ve şehirden kovuldu. İmparator Zeno, başarısızlığından utanarak yeni patriğin seçimini din adamlarına emanet etti.[2] Ancak Zeno, Fravitas ve Papa III. Felix arasındaki atamaya ilişkin yazışmalarda bu hikâyeye dair hiçbir iz bulunmuyor.[2]
Patrikliği
[değiştir | kaynağı değiştir]Fravitas aynı anda İskenderiyeli III. Petrus'a komünyon talebinde bulunan mektuplar yazdı ve Romalı Papa III. Felix'e onay ve işbirliği için bir sinodal düzenledi. Sinodal, Akakios ve dostu III. Petrus'dan daima ayrı duran Konstantinopolis rahipleri tarafından Roma'ya taşındı. Zeno'nun mektubunda Fravitas'a karşı büyük bir sevgi olduğu belirtiliyordu; Zeno, onun atanması için yalnızca onu layık gördüğü ve kiliselerde barış ve birliği yeniden sağlamak için çalışmıştı. Mektuplardan çok memnun olan Papa III. Felix, Zeno'nun mektubunu heyete ve Roma'nın tüm din adamlarına yüksek sesle okuttu ve onlar da yüksek sesle onaylarını dile getirdiler.[2]
Papa, Konstantinopolis'teki rahiplerden, Akakios ve III. Petrus'un adlarının diptiklerden çıkarılmasını istediklerinde, rahipler bu konuda kendilerine bir talimat verilmediğini söylediler. Papa'nın sevinci, Fravitas'un III. Petrus'a gönderdiği ve Roma ile her türlü birliğin reddedildiğini belirten mektubun bir kopyasının Roma'ya ulaşmasıyla mahvoldu.[4] Papa rahiplerden bir daha tek kelime duymak istemiyordu. Nikiforos Kallistos Ksantopulos'un hikâyesi doğru olsun ya da olmasın, Fravitas bu ikiyüzlülük yüzünden utanç içinde kalmıştır.[2]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Fravitas 15 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Ecumenical Patriarchate
- ^ a b c d e f Sinclair 1911.
- ^ "Fravitta" 26 Ocak 2025 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Cyclopædia of Biblical, Theological and Ecclesiastical Literature, James Strong and John McClintock; Harper and Brothers; NY, 1880
- ^ Winstanley, Edmund; An outline of ecclesiastical and civil history, Vol. 2, p. 219
Alıntılar
Bazı bölümleri şu anda kamu malı olan şu kaynaktan çevrilmiştir: Sinclair, W. M. "Fravitta, bishop of Constantinople". Wace, Henry; Piercy, William C. (Ed.). Dictionary of Christian Biography and Literature to the End of the Sixth Century (İngilizce) (3. bas.). Londra: John Murray. Sinclair'in alıntı yaptıları:
- Evagrius Skolastikos, iii, 23, Patrologia Graeca, lxxxvi, part ii;
- Felicis Pap. Ep., xii and xiii, Patrologia Latina, lviii, p. 971;
- Joann, Zonar; Annal. xiv, iii, Patrologia Graeca, cxxxiv. § 53, p. 1214;
- Liberat. Diac. Brev., xviii, Patrologia Latina, lxviii;
- Nikiforos Kallistos Ksantopulos, xvi, 19, Patrologia Graeca, cxlvii, § 684. p. 152;
- İman Savunucusu Theofanis, Chronogr. 114, Patrologia Graeca, cviii, p. 324.
