Ficâr savaşları

Ficâr savaşları, İslam'dan önce bazı Arap kabileleri arasında haram aylarında çıkan savaşlardır.

Arap kabileleri arasında savaşmanın haram olarak nitelendirildiği bazı aylar vardı. Mekke, Medine ve Taif'e göre Zilkade, Zilhicce, Muharrem ve Recep ayı haram aylardır. Bu uygulamanın ne zamandan beri var olduğu kesin olarak saptanamamıştır. Haram ayları kabileden kabileye küçük farklarla değişmekteydi. Bu aylarda barış ortamı olur, çeşitli panayırlar düzenlenirdi. Gasp etmek veya İnsan öldürmek bu aylarda büyük günahlar olarak görülmekteydi. Tüm bunlara rağmen Arap kabileleri arasındaki anlaşmazlıklar bu aylarda çeşitli savaşlara dönüştü. Bu savaşlara da Ficâr savaşları dendi ve toplamda dört kere yapıldı. Bu savaşların en önemlisi ise Kureyş ve Kinâne ittifakı ile Hevâzin kabilesi arasında gerçekleşen dördüncü Ficâr savaşıdır. Savaşın nedeni ise Kinâne kabilesinden birisinin Hevâzin kabilesinin önde gelen isimlerinden birisini öldürmüş olmasıdır. Bu savaşa İslam peygamberi Muhammed henüz 14 veya 15 yaşlarında iken katılarak amcalarına ok taşıdığı bazı kaynaklarca belirtilmektedir.

Ficâr savaşları ile Mekke'de bulunan yabancı ve korumasız kişilerin can ve mal güvenliği tehlikeye düştü. Yabancılardan aldıkları malların bedellerini ödemeyen yerlilerin sayısı arttı. Kutsal ve ticari yönü olan Mekke'nin saygınlığı azaldı. Bu saygınlığı ve güvenilirliğini yeniden kazandırılması için Hılful Fudul adında bir cemiyet kuruldu. Bu tür bir cemiyet daha önce de Cürhümlüler zamanında görülmüştü. Cemiyetin amacı ise yaşanan haksızlıklara engel olmaktı. Cemiyetin kurulmasında büyük pay sahibi olarak da Ebu Talib bin Abdulmuttalib'in öz kardeşi olan Zübeyr'in adı geçmektedir. Kendisi sonuncu Ficâr savaşına katılan isimlerden birisidir ve bazı kaynaklarca savaştan dolayı pişmanlık duyduğu için bu tarz bir cemiyetin kurulmasında ön plana çıkmıştır. İslam peygamberi Muhammed'in de bu cemiyetin üyeleri arasında yer aldığı bilinmektedir.