Federico Spinola
Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Ekim 2023) |
Federico Spinola | |
---|---|
Doğum | 1571 Ceneviz |
Bağlılığı | İspanyol Habsburg'u |
Branşı | Flandra Armadası |
Hizmet yılları | 1598–1603 |
Rütbesi | Admiral |
Federico Spinola (1571–1603), Hollanda İsyanı sırasında İspanyol Habsburg hizmetinde görev yapan İtalyan bir deniz komutanıydı.
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Spinola, 1571 yılında Cenova'da doğdu ve amaçlanan dini kariyere hazırlık amacıyla Salamanca Üniversitesi'nde okudu. Bunun yerine Parma Dükü Alexander Farnese komutasındaki Flanders Ordusunda hizmet aldı.
1598'de, Flanders'da İngiltere'nin işgalini başlatmak için kullanılabilecek bir kadırga filosu kurma teklifiyle Madrid'e gitti.[1] Onay verildi ve altı kadırgadan oluşan bir filo, 1599'da Sluis'e yelken açarak komutası altına alındı ve orada operasyon üssünü kurdu.[2] Sluis'teki filoyu takviye etmek için 1602'de onun komutası altında İspanya'dan sekiz kadırga daha yola çıktı, ancak bunlardan yalnızca dördü limana varabildi. Sesimbra Körfezi Muharebesi'nde iki kişi yolda, Dar Denizler Muharebesi'nde (1602) iki kişi daha kaybedildi. Ertesi yıl 26 Mayıs'ta Spinola, Sluis Muharebesi'nde (1603) öldü ve Akdeniz deniz savaşını kuzey sularına uyarlama deneyine son verdi.[3]
Onun bir portresi 1595'te Federico Barocci tarafından yapıldı ve Francisco de Quevedo'nun bir şiiri onun kahramanlıklarını anıyor.[4]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Luc Duerloo, Dynasty and Piety: Archduke Albert (1598-1621) and Habsburg Political Culture in an Age of Religious Wars (Ashgate, 2013), pp. 137–138.
- ^ Gregory Hanlon, The Twilight of a Military Tradition: Italian Aristocrats and European Conflicts, 1560-1800 (Routledge, 2008), p. 78. 9781135361433
- ^ V. Brants, "Spinola (Frédéric)", Biographie Nationale de Belgique, vol. 23 (Brussels, 1924), 424-426.
- ^ Francisco Ledesma, Cesáreo Fernández Duro, Cesáreo Fernández Duro, El gran Duque de Osuna y su marina: Jornadas contra turcos y venecianos (1602-1624) (Renacimiento, 2012), pp. 205–207.