İçeriğe atla

Ertuğrul Menteşe

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Ertuğrul Menteşe Türk mimar. Türkiye'de uygulanmış ilk uydu kent projelerinden birisi olan Ataköy 1. Kısım ve 2. Kısım'ların mimarıdır. Ayrıca Modern Cumhuriyet Mimarlığı'nın en önemli uygulamalarından olan Mersin Halkevi binası'nın da mimarıdır.

Türkiye'deki önemli toplu konut projelerinin ilklerinden birisi olan Ataköy 1. Kısım ve 2. Kısım projelerinin tasarımı Ertuğrul Menteşe liderliğinde gerçekleştmiştir. Ataköy I. ve II. Kısımlar Türkiye’nin Modern Mimarlık Tarihi’nde gerek planlama açısından gerekse peyzaj ve açık alan düzenlemeleriyle, gerek de kentsel dokusunun bozulmaması nedeniyle hem mimari hem de peyzaj mimarlığının oldukça önemli uygulamalarıdırlar.[1]

Erken Cumhuriyet döneminin en önemli uygulamaları arasından sayılan Mersin Halkevi binası, Türkiye Cumhuriyeti'nin ilk yıllarındaki önemli bir devlet örgütlenmesi olan halkevi mimari tekniklerinin başarılı olarak sergilendiği bir yapıdır. Türkiye'de inşa edilmiş en büyük halkevi olan bu yapı, ayrıca ülkede ilk kez döner sahne teknolojisinin kullanıldığı mekânlardan birisi olması açısından da önemlidir. Ertuğrul Menteşe tarafından tasarlanmış olan yapı kompleksi 1944 ile 1946 yılları arasında tamamlanmıştır.[2] Bugün halen kültür merkezi olarak kullanılmaktadır.

Projelerinden seçmeler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Ataköy 1. ve 2. Kısım" (PDF). Docomomo Türkiye Ulusal Çalışma Grubu. 19 Aralık 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2011. 
  2. ^ "Cumhuriyet'in Binaları" (PDF). TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası, Türkiye Mühendislik Haberleri (TMH). 13 Mart 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2011. 
  3. ^ "Tevfik Sırrı Gür Stadyumu Mersin'dir". YeniMimar.com. Erişim tarihi: 13 Nisan 2011. [ölü/kırık bağlantı]
  4. ^ "İstanbul Belediye Sarayı Mimari Proje Yarışması". Arkitera.com. 7 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2011. 
  5. ^ "Cumhuriyet Dönemi Türk Mimarlığı, 1960'lar". MimarlikMuzesi.org. 24 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2011. 
  6. ^ Semihi Vural: Mersin Halkevi, Mutluson yayınları, Ankara, 2007, sayfa 47, ISBN 978-9944-5853-3-0