Enes Bilal, 7 Ekim 1951'de Yugoslavya'nın Belgrad şehrinde, kız kardeşi Enisa'dan iki yıl sonra dünyaya geldi. Babaları Muhamed Hamo Bilal, o zamanlar Yugoslavya'nın parçası olan Bosna-Hersek'in Ljubuški köyünden seküler Müslüman Boşnak bir terzi, anneleri Ana ise o zamanlar Çekoslovakya'nın bir parçası olan Karlovy Vary doğumlu bir Çektir.
Yugoslavya'nın kurucu lideri Tito'nun terzisi olan baba Muhamed Hamo Bilal, Enes henüz 5 yaşındayken Fransa'ya çıktığı seyahatten dönmeyerek siyasi mülteci kalmayı başarır. Enes ve ailenin geri kalanı, annesi Ana ve kız kardeşi Enisa, Yugoslavya'da kaldılar ve 1961'de yani dört yıl sonra Paris'e taşındılar.[1]
Enes Bilal, Fransa'nın başkentinde Ecole Nationale Supérieure de Beaux-Arts'a devam etti ve kısa süre içinde René Goscinny ve Jean-Michel Charlier'nin kurduğu Pilote adlı çizgi roman dergisinin yarışmasını kazanarak adını duyurdu. 1972'den 1973'e kadar Pilote ile işbirliği yapmaya devam etti, sadece çizimlerini yaptığı ilk öyküsü Le Mol Maudit'i bu dergide yayınladı.[2]
1973 yılında Métal Hurlant dergisinde konusu ve senaryosu Jean-Pierre Dionnet'e ait olan Exterminateur 17 serisini çizmeye başladı.
1980'den itibaren en önemli ve bilinen eserlerinden biri olan, çizimlerini ve metinlerini yazdığı Nikopol Üçlemesi'nin ilk cildi La Foire aux Immortels (Ölümsüzler Panayırı) üzerinde çalıştı. Bu ilk cildi 1986'da La Femme Piège (Tehlikeli Kadın) ve 1992'de Froid Équateur (Soğuk Ekvator) takip etti.
Enki Bilal dönemsel olarak film yönetmenliğiyle de ilgilenmiş, 1989'da Bunker Palace Hotel, 1996'da Tykho Moon ve 2004'te Nikopol Üçlemesi'nden (özellikle de Soğuk Ekvator'dan) alınan ve 2004 Avrupa Film Ödülleri'nde iki ödül kazandığı Immortel, ad Vitam filmlerini yönetmiştir.
